~F.W.B.H.-02~
-Πως είναι το εγώ στα αγγλικά;
-Αι.
-Τι άι;Σκέτο;Χωρίς γαμησου μετά;
🔝😂❤️
❌❌❌Ζώης PPP-OV❌❌❌
Τα μάτια μου άνοιξαν αργά και βασανίστηκα προσπαθώντας να συμβιβαστούν με τον τόπο και την φωτεινότητα που ήμουν.
Το κεφάλι μου ήταν θώλο και κοιτάζοντας τριγύρω συνηδητοποιησα ότι βρισκόμουν ακομα στο μπάνιο.
Μάλιστα.
Ποιος να ενδιαφερθεί βασικά;
Κάνεις και για τίποτα.
Όλοι για την πάρτη τους πλέον.
Μόνο για την πάρτη τους κάνεις για σένα ποτέ να το θυμάσαι.
Στήριξα τις παλάμες μου στο πάτωμα και προσπάθησα να λυγίσω τα γόνατα μου και να σταθώ όρθια.
Ναι καριολακι θα τα καταφέρεις μην τα παρατάς.
Πείρα μια βαθιά ανάσα και έκλεισα τα μάτια μου ξεροκαταπινοντας και βάζοντας όλη μου την δύναμη κατεφερνοντας τελικά να ασκωθω και να κρατηθώ από τον νυπτηρα.
Κοίταξα το είδωλο μου στον καθρεφτη για άλλη μια φορα,πως είμαι έτσι μαλακά;
Μαύροι κυκλοι και κόκκαλα σε όλο μου το πρόσωπο.Δεν ήμουν έτσι εγώ.Πως κατάντησα έτσι όμως;
Άνοιξα το νερό να τρέχει και τοποθέτησα τις παλάμες μου από κάτω αρχίζοντας να ρίχνω λίγο νερό στο πρόσωπο μου.
Όταν συνήλθα κάπως έσκυψα και μάζεψα όλα τα απαραίτητα πράγματα μου καθαρίζοντας τα και βάζοντας τα πάλι μέσα στην μπλε σακούλα.
Ξεκλειδωσα την καφέ πόρτα του μπάνιου και βγήκα έξω κοιτώντας εξαταστικα τον χωρο,προχώρησα προς την ντουλάπα μου και εφόσον έβγαλα τα περιττά ρούχα μου τοποθέτησα την μπλε σακούλα μου εκεί και τα ξαναεκρυψα με τα ρούχα μου.
Έκλεισα την ντουλάπα σηκώθηκα πάνω και πήγα στο συρτάρι μου βγάζοντας έξω το κουτί με τα τσιγάρα μου αλλά πάγωσα όταν το βλέμμα μου έπεσε στο μικροσκοπικό κουτάκι πίσω από τα τσιγάρα.
Πόσες αναμνήσεις θαμμενες μέσα σε ένα αντικείμενο;
Πέταξα τα τσιγάρα πάνω στο πάπλωμα του κρεβατιού και ακούμπησα απαλά το μπλε χνουδωτό μικρό κουτάκι περνοντας το στα χέρια μου.
Το άνοιξα αργά και τα μάτια μου ήταν καρφωμένα στο κολιε που υπήρχε μέσα.
Άλεξ...
Χαμογέλασα σαν μια απλή ανάμνηση που υπήρχε στο πίσω μέρος του μυαλού μου,αλλά μέσα μου ακόμα και τώρα η καρδιά μου έπαιζε τρομπόνι στη θύμηση εκείνης της βραδιάς.
-Ο Αλεξ αντι να καθησει με πλησιασε και μου χαμογελασε στραβα...
Ωωωχ,γιατι κατι δεν μου αρεσει στην ολη υποθεση;;
Με πλησιασε και εβαλε τα μαλλια μου στην ακρη,καθως ανοιξε ενα κουτι και.εβγαλε ενα μανταγιον...
Τα ματια μου γουρλωσαν οταν ειδα καλυτερα το κολιε και τα ανοιγοκλεινα μηπως ειναι ακομα ενας εφιαλτης αλλα τιποτα.
Το επιασε στα χερια του και εσκυψε προς το μερος μου, τα δαχτυλα του έπιαναν το λαιμο μου κατι που μου προκαλουσε ενα απολυτο ριγος.-
Ξεροκαταπια και ξεφυσιξα κλείνοντας το και τοποθετώντας το πάλε στην αρχική του θέση.
Έκατσα στο κρεβάτι και έβγαλα το ένα από τα τρία τελευταία τσιγάρα που είχα και το τοποθέτησα και αυτό ανάμεσα από τα χείλη μου,κλείνοντας το κουτί.
Έπιασα τον αναπτήρα και το άνοιξα εισπνέοντας όσο ποιο πολύ καπνό μπορούσα κατεβάζοντας τον κάτω.
Πφφ γαμω μου τελειώνουν τα εφόδια.
Κοίταξα το κινητό μου που ήταν πάνω στο κομοδίνο και το πήρα βιάστηκα στα χέρια μου,ψάχνοντας με μανία στις επαφές μου το όνομα του.
-Κ.Κ.-
Είδα και πάτησα χωρίς δεύτερη σκέψη πάνω του,βάζοντας για τελευταία φορά το τσιγάρο στο στόμα μου πριν μιλήσω.
"Λέγε."
Άκουσα την ανατριχιαστική φωνή του και έκλεισα τα μάτια μου από άηδια.
"Θέλω εφόδια."
Είπα γρήγορα και κοίταξα το κενό περιμένοντας την απάντηση του.
"Πόσα και από ποια;"
Ρώτησε ψυχρά και έκανα ένα μορφασμό ειρωνίας.
"Τα συνηθισμένα από 4."
Είπα και άρχισα να βηχω εφόσον ο καπνός ακόμα υπήρχε στο κάτω μέρος του λαιμού μου.
"Πότε και πού."
Ξανά είπε στον ίδιο τόνο και ξανά εβιξα.
"Σήμερα της 3:00 και στο συνηθισμένο μέρος."
Είπα και έβαλα τα τσιγάρα ξανά στο κομοδίνο.
"Μην αργήσεις,δεν θα το ανεκτω."
Είπε θυμωμένος από την προηγούμενη φορά και πριν με αφήσει να ολοκληρώσω μου έκλεισε το τηλέφωνο στη μούρη.
Από πόρτες όμως καλά τα πας Ζωή.
Σηκώθηκα,έστρωσα τα ρούχα καλύτερα επάνω μου και ανοιγοκλείνει πολλές φορές τα μάτια μου.
Άλλη μια φορά είναι θα την υποστείς και αυτήν.
Υπενθύμισα στον εαυτό μου και άνοιξα την πόρτα αρχίζοντας να κατεβαίνω την ξύλινη σκάλα για να βρεθώ κοντά στον 'αντρα' μου.
❌❌❌Άλεξ PPP-OV❌❌❌
"Αγάπη μου,πόσο μου έχεις λείψει."
Άκουσα από την άλλη πλευρά με την ναζιστική φωνουλα της και χαμογελασα.
"Και εμένα μωρό μου."
Είπα και γέλασε.
"Που είσαι;Έφτασες;"
Άρχισε να ρωτάει ανησυχιτικα ενώ εγώ έβγαζα τα κλειδιά από την τσέπη μου.
"Ναι μόλις έφτασα Θεσσαλονίκη και είμαι έξω από το σπιτι....μου."
Είπα κομπιαζοντας και ξεροκαταπια κοιτάζοντας το εξωτερικό του...αυτό το σπίτι.
"Τέλος πάντων,όλα έτοιμα για αύριο;"
Ρώτησα και την άκουσα να βγάζει ένα αναστεναγμό ευτυχίας.
"Επιτέλους αύριο θα μπορέσω να είμαι και δημόσια η κοπέλα σου ή αρραβωνιαστικιά σου βασικά."
Μου είπε με χαρούμενο τόνο και έβαλα τα κλειδιά στην κλειδαρια.
"Εύχομαι να μην έχω την τύχη της πορηγοημενης και να μην εξαφανίστω."
Προσπάθησε να πει με χιούμορ αλλά δεν το καταφερε,άνοιξα την πόρτα και ετριψα άβολα το σβέρκο μου.
"Εεμ ναι."
Είπα με ουδέτερη στάση και κοίταξα τριγύρω.
Ζωή...
"Να σου πω αγάπη μου,σε κλείνω να κάνω ένα μπάνιο και τα λέμε σε λίγο."
Είπα γρήγορα και πριν καν μου απαντήσει το έκλεισα βιάστηκα πέτοντας το στον πάγκο της κουζίνας.
Που να είναι άραγε;
Νιώθω τόσο μαλακάς ρε μαλακά που ακόμα και αν με πλήγωσε εγώ την σκέφτομαι ακόμα.
Αλλά ήταν η πρώτη και η τελευταία ποτέ ξανά καμία να σε αγγίξει τόσο βαθιά Αλεξ,κανόνας.
Υπενθύμισα στον εαυτό μου και πήγα προς την κάβα.
Πείρα ένα μπουκάλι τεκιλα και έκατσα στο πάτωμα πάνω στο χαλί ανάμεσα από το τραπεζάκι και τον καναπέ.
Τεκιλα...
-Προσπαθώ να κουνηθω αλλά με έχει ακινητοποιησει εντελώς καθώς έρχεται απο πανω μου.
Χτυπημένος ανθρωπο που την βρίσκει τόση δυναμη ρε γαμωτο;;
Σκύβει και μυρίζει το λαιμό μου ενω η ανάσα του καίει κάθε σημείο που διαπερνά.
"Αυτή η μυρωδιά με τρελαινει."
Λέει και ανασηκώνεται για λίγο κοιτοντας με.
"Μυριζεις τεκιλα."-
Προβλέπεται μεγάλη νύχτα αγόρι μου...υπομονή.
...
Αλοχα βατραχομονοκερακια μουυυυ😉💕💕
Τι μου κάνετε;😜😏💥
Καιρό είχαμε να τα πούμε αλλά τσα, να την πάλι η μαμά.💣🔫
Πώς περνάτε;😘💫
Πώς σας φάνηκε το κεφάλαιο;😒😘
Spoiler:Αρραβώνας ör not?Συνάντηση or not?🤔❌
Ερώτηση1:Αγαπημένη γεύση παγωτού..💋💞
Ερώτηση2:Από τι ξεκινάει το όνομα αυτού που σας αρέσει;😏😜💕
Αν και είμαι η μάνα σας θα με ποιο λαρτζ σήμερα😂😕❤️
Τεσπά να μην σας τα πολυπριζω..😭🤔
Ήρθε η ώρα να σας αποχαιρετήσω..❌💕
Φιλάκια και αγκαλίτσες βατραχομονοκερακια μουυυυ💞💋💋💞❤️❤️💕💞❤️
-Ευα πουτσηχειγαμηθειηψυχολογιακαιδενξερεικαιγιατικαιεχεικαινευρακαιεχεικαιαυτοκτονικεςστασειςκαιΠΟΥΤΣΕΣΜΠΛΕ🔫💣
Υ.Γ:Ποιο από τα δύο ΔΕν θα διαλέγατε;🔚😜💣
Αυτό;😈👿
Η αυτό;😈👿😈👿
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top