Fridea wordt langzaam wakker en weet even niet waar ze zich bevind. Al snel merkt ze dat ze met haar gezicht naar de muur ligt, en ze probeer zich om te draaien. Ondertussen begint het te dagen waar ze is, ze ligt in een kamer in Efteling Bosrijk, onderin het stapelbed.

Als ze omgedraaid is ziet ze dat het al ochtend is. De kamer is donker, maar onder het gordijn en de deur schijnt een straaltje licht. Achter de deur hoort ze de stemmen van Bethany en Millena, die zijn dus allebei al wakker.

Fridea stapt uit bed en laat haar voeten in haar sloffen glijden. Zachtjes loopt ze naar de deur en die doet ze open. In de centrale ruimte, die als slaapkamer, woonkamer en gang wordt gebruikt, is het een stuk lichter omdat Millena en Bethany het gordijn open hebben gedaan.

'Hey, Dee, eindelijk ook wakker?' Vraagt Millena als ze de deur open ziet gaan. Millena en Bethany zijn allebei nog in pyjama en Bethany zit op de bank een boterham te eten. Ze zouden vandaag niet van het ontbijt in Bosrijk genieten, hadden ze afgesproken.

'Ja, ik ben ook wakker. Ik was echt doodop na gisteren. Hoe laat is het?' Vraagt Fridea als antwoord op Millena, die naast Bethany op de bank zit.

'Het is twee over acht. Beth en ik dachten dat het leuk was om straks nog even te gaan zwemmen voordat we naar het park gaan. Dus als jij je ontbijt eet kunnen we daar naartoe gaan' zegt Millena. Fridea knikt en loopt naar het kastje aan het voeteneind van het tweepersoonsbed. Daar hebben Bethany en Millena broodjes en beleg laten liggen.

Als Fridea haar broodjes heeft gesmeerd gaat ze in een stoel zitten en eet van haar brood. Ondertussen komt Bethany met drie kopjes thee aan en die drinken ze ook op. Als ze daarmee klaar zijn springt Millena meteen op van de bank om haar zwemspullen te halen.

'Let's go, we gaan naar het zwembad' zegt ze enthousiast. Bethany en Fridea lachen en ze staan ook op. Alle drie trekken ze hun zwemspullen aan, met een shirt, een vest en een broek eroverheen. Ook nemen ze een tas mee met drie handdoeken en hun ondergoed.

Daarna gaan ze naar buiten en met de lift naar beneden, niet dat dat hoeft, maar de drie vriendinnen zijn liever lui dan moe. Beneden zitten ze even te klooien met de knop die de deur open maakt, maar dan rennen ze snel naar de overkant. Het is nog best fris op de vroege ochtend en dus zijn ze blij als ze het Badhuys bereiken.

Daarna trekken ze alle drie hun kleding die ze boven hun bikini's aan hebben uit en stoppen dat ik de tas, die weer in een kluisje gaat. Daarna lopen ze op hun badslippers naar het zwembad.

'Dit is echt heerlijk' zegt Bethany als ze in het water liggen. Fridea is het daar helemaal mee eens, ze heeft altijd al van zwemmen gehouden. Vooral het liggen in het water is zo lekker ontspannend.

Maar echt veel van zwemmen komt er niet, de drie liggen vooral op de bubbelbank en af en toe gaat ze door de stroomversnelling. Ze hebben al gemerkt dat ze in het ronde gedeelte van het bad niet veilig zijn voor de kinderen aan de kant die constant de emmers water over mensen heen laten vallen.

'Ik denk dat we er maar eens uit gaan, ik vind het genoeg geweest' zegt Bethany.

'Het is hier ook wel lekker, maar we moeten natuurlijk wel op tijd in het park zijn' beaamt Millena. Fridea knikt alleen maar en dan lopen ze het bad uit. Nadat ze zich hebben afgedroogd trekken ze snel hun kleren weer aan en lopen ze terug naar hun kamer.

Daar lagen hun tassen al bijna klaar, alleen nog even de waterflessen en telefoons in hun tassen en dan kunnen ze gaan. Pas als ze het pad naar de Efteling op lopen kijkt Bethany even op haar telefoon voor de tijd.

'We zijn niet zo vroeg als gisteren, we zullen echt door moeten lopen als we nog naar Symbolica willen' meldt ze. Fridea en Millena knikken en meteen stappen ze iets harder door.

Uiteindelijk staan ze net op tijd in de rij bij Symbolica. Ze zien vanaf hun punt niet dat de hekken openen, maar ze weten wel dat het gebeurt. Het is tien uur en de Efteling is officieel open. Ze zijn voor hun gevoeg sneller aan de beurt dan de de vorige dag, maar dat kunnen ze niet met zekerheid zeggen.

'Vandaag doen we de Heldentour' zegt Millena als ze weer in het trappenhuis staan. Bethany en Fridea knikken, ze gaan sowieso de Schattentour niet meer doen en er moest nog iemand kiezen.

De Heldentour blijkt niet erg veel te verschillen van de Schattentour, hoewel ze wel in andere ruimtes komen. Dit keer komen ze na het Botanicum in de ruimte van de Heldentour en zien ze daar nu harnassen staan. In de volgende zaal zien ze nu ook niet de diamant, maar twee ridders die elkaar bevechten.

Millena en Fridea, die weer voorin zitten, besturen de twee ridders. Al snel zijn ze daar ook weg en dan is de rit alweer bijna ten einde. Nog even door de balzaal en dan het uitstapperron. Dit keer kijk Millena niet meer naar alle mooie dingetjes, maar lopen ze meteen naar buiten.

'Ik ben eigenlijk wel benieuwd naar de Muziektour, hoewel er niet erg veel anders was in vergelijking van de Schattentour' zegt Millena onderweg naar buiten.

'Maar de wachtrij is nu 40 minuten, dus ik denk niet dat we dat gaan doen. We kunnen beter beslissen welke rijken we vandaag gaan doen' zegt Fridea.

'Jeetje, dat dat zo snel gaat' zegt Millena verbaasd.

'Ik denk dat Dee een goed plan heeft, welke rijken doen we vandaag?' Vraagt Bethany.

'Ik wil graag het Ruigrijk doen' zegt Fridea meteen. Ze houdt veel van achtbanen, ze durft alleen niet in de Baron. Millena en Bethany knikken dat ze het goed vinden.

'Dan wil ik vandaag graag het Anderrijk' zegt Bethany.

'Prima, dan neem ik het Reizenrijk' beslist Millena. Dan gaan ze allemaal uit elkaar. Millena heeft besloten om te beginnen bij Carnaval Festival en loopt dus niet met Fridea mee. Fridea loopt naar de achterkant van Symbolica en steekt daar de brug over, en daarna de volgende brug.

Ze heeft nog geen duidelijk plan en dus loopt ze het paadje voor de Baron op. Daar gaat ze sowieso niet in, dus loopt ze door. Zo komt ze bij de Vliegende Hollander. Dat is een mooie plek om mee te beginnen, denkt Fridea.

De wachttijd is ook prima, 30 minuten, en het loopt lekker door. Ze heeft amper tijd om naar het decor in de wachtrij te kijken, ze wil zo snel mogelijk door. Fridea beseft zich dat ze denkt Lisa weer tegen te komen. Maar dat kan helemaal niet, die was er een dagje en is nu weer weg.

Maar met de nieuwe hoop dat ze misschien een nieuw persoon zou ontmoeten, loopt Fridea verder. Ze weet ook dat dat natuurlijk niet gaat gebeuren, dat met Lisa was gewoon toeval, maar het geeft haar een fijn gevoel om niet de hele tijd zo alleen te zijn.

Maar als ze in het bootje stapt en de beugel vast zet is er geen persoon die alleen is, geen persoon die Fridea aanspreekt. Dus gaat ze gewoon van de attractie genieten, Millena en Bethany deden het gisteren ook al alleen, dus kan Fridea het ook wel.

Dan gaat het bootje omhoog en komen er bij Fridea al meteen kriebels in haar buik. De weg omhoog is donker, maar er komen spookachtige verschijningen voorbij. Zoals het schip van Willem van der Decke, die met Pasen uitvoer.

Uiteindelijk wordt het weer licht, maar dan begint de tocht naar beneden. Als ze net naar buiten komen zijn de kriebels in Fridea's buik op hun hoogtepunt. Als ze daarna naar beneden roetsjen nemen ze steeds meer af en gilt Fridea van plezier. Ze zijn veel te snel weer beneden en moeten alweer uitstappen.

Uitgelaten komt Fridea weer naar buiten, klaar voor de volgende achtbaan. Haar oog valt op de Python. Meteen loopt ze daar naartoe. Bij de Python is de wachtrij nog korter omdat ze hier als single rider in kan. Ze pakt snel haar kans en schiet de single riders rij in.

Het duurt niet lang voordat ze aan de beurt is en naast iemand mag gaan zitten. Nee, het zal niet waar zijn. In het karretje zit Lisa, een beetje ongemakkelijk. Met een verbaasd gezicht gaat Fridea naast Lisa zitten.

'Je kan me nu niet meer vertellen dat je me met goed nadenken gevonden hebt, dit is toeval' zegt Fridea tegen haar. Lisa kijkt verschrikt op en lijkt nu pas te zien dat Fridea naast haar komt te zitten. Haar mond valt ook open.

'Jij kan mij datzelfde ook niet vertellen, dit is onmogelijk' zegt Lisa. Ondertussen komt een medewerker van de Python langs om alle beugels te controleren. Hij let gelukkig niet al te erg op de mensen die in de attractie zitten, want anders was dat een beetje gênant geweest voor Lisa en Fridea,

Meteen daarna start de achtbaan en zijn Fridea en Lisa weer stil. Lisa ziet er erg ongemakkelijk uit in de achtbaan en Fridea beseft dat Lisa het eng vind. Ze zou haar graag iets vertellen om haar minder bang te maken, maar weet geen goede woorden te vinden.

Langzaam worden ze opgetakeld en Fridea ziet de mensen beneden kijken of hun bekenden in dit karretje zitten. De kriebels in Fridea's buik beginnen ook weer op te spelen en ze krijgt een grote glimlach op haar gezicht.

'Fridea, ik weet het. Het is te duidelijk, ik had het al eerder moeten weten' zegt Lisa ineens als ze halverwege zijn. Fridea denkt eerst dat de spanning haar te veel is geworden en ze krankzinnig is geworden, maar ze kijkt heel serieus.

'Waar heb je het over?' Vraagt Fridea. Ze zijn nu bijna boven en de kriebels bereiken nu bijna hun hoogste punt. Ondertussen wordt Frideas glimlach nog groter en begint ze alvast van de achtbaan te genieten.

'We zijn gekoppeld' zegt Lisa dan, vlak voordat ze naar beneden gaan om de looping te maken. Fridea is er helemaal klaar voor, maar Lisa ziet een stuk groener. Fridea kijkt vragend naar Lisa, ze snapt geen zak van wat ze zegt.

'Wat zeg jaaaahhh?!' Vraagt Fridea, maar haar vraagt gaat verloren in een gil als ze naar beneden storten voor de looping.