Gondoletta | Hoofdstuk Vijf
Om precies tien over half twee komt Fridea bij de Gondoletta aan. Millena en Bethany zijn maar even op het terras bij de Pagode gaan zitten tijdens het wachten op Fridea. Fridea kwam bij hun tafeltje staan, maar deed niet de moeite om te gaan zitten.
'Sorry dat ik laat ben, ik ben hier zo snel mogelijk naartoe gekomen' verontschuldigt ze zich.
'Ach, maakt mij niet uit hoor. Hoewel mijn maag daar anders over denkt' zegt Bethany. Fridea glimlacht en dan staan Millena en Bethany op om naar de Gondoletta toe te gaan en hun eigen broodjes op te eten.
Ze hoeven niet erg land te wachten en kunnen al snel in een van de bootjes stappen. Als ze eenmaal vertrokken zijn maken ze alle drie hun rugtas open en vissen ze hun broodjes eruit. Die van Fridea zijn een beetje geplet door haar waterfles, maar nog prima.
Ze hebben alle drie voor lekker Hollands beleg gekozen, allemaal een broodje met kaas en alle drie een broodje met worst. Fridea heeft dat op twee bruine tijgerboterhammen, Millena heeft twee witte bolletjes en Bethany eet bruine bolletjes.
Ze eten hun brood op en drinken wat uit hun flessen water. Daarna heeft Bethany als verrassing voor hun alle drie ook nog een heerlijke chocoladekoek. Ondertussen zienn ze in een rustig tempo enkele attracties voorbij komen, waaronder Baron 1898 en het Kinderspoor.
'Dan zullen we zo weer naar onze eigen rijken moeten' zegt Millena als de ingang bijna weer in zicht komt. Bethany en Fidea knikken lichtelijk teleurgesteld. Ineens beseft Fridea dat ze een beetje gek bezig zijn, want ze komen met de lunch en het avondeten bij elkaar en ze kunnen altijd nog beslissen om even samen een attractie te doen.
'Kom op meiden, we hebben het toch ook leuk in ons eentje in de attracties en we kunnen altijd beslissen om er eventjes een paar samen te doen' zegt ze daarom. Millena en Bethany lijken te snappen dat je in de Efteling niet teleurgesteld moet zijn, maar blij omdat je er überhaupt bent.
Dan komt het bootje bij de uitgang. De meiden pakken hun tassen op en stappen het bootje uit. Dan lopen ze over de brug richting de pagode.
'Was jij nu eigenlijk al klaar, Beth?' Vraagt Millena ineens.
'Nee, alleen vond ik de rijen een beetje lang worden, dus was ik maar hier naartoe gekomen' zegt Bethany en Millena knikt.
'Ik moet nog best wat doen in het Marerijk' zegt Fridea.
'Ik ben ook nog lang niet klaar, maar het lijkt me wel leuk om met z'n allen nog een attractie te doen voor het eten' zegt Millena.
'Zullen we een achtbaan doen? Niemand van ons is eenmaal in het Ruigrijk' stelt Bethany voor.
'Goed plan, ik vind de Vliegende Hollander wel leuk, dan kunnen we ook naast elkaar zitten in plaats van dat er iemand alleen moet' zegt Fridea. Bethany en Millena knikken.
'Dan is dat afgesproken, laten we dan weer doorgaan met onze rijken' stelt Millena voor.
'We appen wel hoe laat we afspreken' zegt Fridea nog voordat ze met Millena bij Bethany wegloopt. Al snel gaan zij ook uit elkaar en loopt Fridea weer alleen. Ze bedenkt zich dat ze nu natuurlijk Lisa niet meer tegen komt. Die is natuurlijk ergens anders naartoe gegaan.
Fridea besluit naar het Land van Laaf te gaan. Ze opent haar Efteling-app, die ze op aanraden van Bethany tijdens de lunch heeft gedownload, en ziet dat de wachtrij voor de Monorail erg lang is. Dus loopt ze maar eerst het Lavenlaar in.
Ze is zoals wel vaker gebeurt weer betoverd door de schattige huisjes. Fridea is ervan overtuigt dat ze in haar vorige leven een Laaf was en dat ze daarom een zwak heeft voor het noorppoolse volkje. Meteen stuit Fridea op het Loerhuys, maar daar gaat ze nog niet naar binnen. In plaats daarvan klimt ze omhoog in het Lonkhuys, om zo eventjes over een stukje van het Lavenlaar uit te kijken.
Maar er valt in het huis met het vleugelhelmdak niet veel bijzonders te beleven, dus begeeft Fridea zich weer naar beneden. Dan besluit ze wel het Loerhuys in te gaan. Als ze tussen de pilaren door naar binnen stapt ziet ze iemand in de ruimte staan en in de put kijken, in haar eentje.
Meteen krijgt Fridea een idee dat ze weet wie het is, maar dat zou wel heel vreemd zijn. Ze loopt wat dichterbij en kan de persoon al iets beter onderscheiden. Blond haar, stevig postuur, lichtblauw shirt en een groene jas. Het zal niet waar zijn.
'Lisa?' Zegt Fridea vragend. De persoon kijkt op en haar blauwe ogen lichten even op bij herkenning van Fridea. Het is echt Lisa, wat een ongelofelijke toeval dat ze elkaar weer tegenkomen.
'De Efteling mag dan wel groot zijn, maar alsnog komen we elkaar weer tegen. Wat een toeval' zegt Lisa. Fridea knikt en ze sluit bij Lisa aan om het verhaal van de laven te horen. Daarna struinen ze nog eventjes door het Lavenlaar. Langs Lot's Kraamhuys, Lal's Brouwhuys, het Leunhuys, het Loof en Eerhuys, het Lurk en Limoenhuys en Lijn's Zweefhuys.
Daarna is de rij bij het Slakkenhuys zo ver geslonken dat Fridea en Lisa besluiten om in de Monorail te gaan. Ze klimmen samen de trap op en Fridea merkt dat ze erg snel moe is. Gelukkig loopt Lisa net zo te hijgen als zijzelf, dus hoeft ze zich niet te schamen.
Als ze aan de beurt zijn stappen de twee meiden in slak Lif. Die brengt hun over het Lavenlaar waar ze alles nog eens van boven kunnen bekijken. Zo komen ze dus ook langs het gedeelte van het Lavenlaar waar ze nog niet gelopen hebben.
'We moeten zo echt nog even dit deel langs' zegt Fridea als ze bij het Leerhuys even uitzicht hebben over de Europalaan, die langs de Efteling loopt. In haar gedachten vorm zich ook al het Lachhuys. Ze weet niet meer precies hoe alle geluiden klinken, dus daar wil ze zeker weten ook naartoe.
'Hoe is het eigenlijk mogelijk dat we elkaar weer gevonden hebben?' Vraagt Fridea als ze in de file staan vlak voor de uitstapplaats.
'Ik hoopte je weer tegen te komen na de lunch. Je had gezegd dat je het onderzoek met anderen deed en dat jullie je verspreid hadden. Toen gokte ik dat jij het Marerijk deed, dus ben ik hier maar weer naartoe gekomen. Ik wist dat je de Droomvlucht, Villa Volta en Raveleijn al had gedaan, dus heb ik op het Land van Laaf gegokt. Dat bleek goed te zijn' legt Lisa uit. Fridea knikt bewonderend, ze was zelf alweer vergeten dat ze dat had gezegd.
'Zo, dat had ik niet voor elkaar kunnen krijgen' zegt Fridea. Lisa kijkt snel weg, waarschijnlijk omdat ze niet zo goed tegen complimenten kan en dus rood wordt. Dan komt hun slak alweer in beweging en kunnen ze weer uitstappen.
'Laten we nog even het Land van Laaf in gaan, zoals je al zei' stelt Lisa voor. Fridea knikt en ze lopen verder het dorpje in. Ze lopen langs de overige huisjes, het Leedhuys, het Lariekoekhuys, het Glijhuys, het Leerhuys en als laatste ook nog het Lachhuys. Na het Lachhuys lopen Lisa en Fridea het Anton Pieck Plein op en nog steeds maken ze de geluidjes uit het Lachhuys.
'Hihihoho' zegt Lisa met een grote glimlach. Fridea moet zachtjes lachen, waarna ze serieus wordt. Ze heeft eenmaal nog best wat te doen in het Marerijk en het is al over tweeën.
'Wat gaan we nu doen, voor mijn part slaan we de draaimolens over' zegt Fridea. Bij Lisa zakt de melige bui nu ook weg en ze kijkt mee op de Efteling-app op Fridea's telefoon.
'Dat is prima. Zullen we dan naar het Efteling Museum gaan? Dat klinkt interessant' stelt Lisa voor. Fridea vind het ook wel leuk klinken en dus besluiten ze om naar het Efteling Museum te gaan. Fridea is daar eigenlijk nog nooit geweest, meestal sloegen ze het hele Anton Pieck Plein over.
Samen stappen Lisa en Fridea het gebouw binnen en kijken ze meteen hun ogen uit. Ze lopen allebei zwijgend door de drie ruimtes van het museum, maar blijven zeker weten het langst staan bij de laatste ruimte, waar allerlei oude spullen uit de Efteling staan. Van een Droomvlucht elfje tot ouderwetse personeelskleding.
'Toch wel grappig dat ik hier nog nooit geweest ben, vind je niet?' Vraagt Fridea aan Lisa als ze weer naar buiten stappen. Lisa knikt, ze heeft natuurlijk geen idee of ze hier geweest is. Fridea lijkt het van niet, maar je weet maar nooit.
'Wat zullen we nu gaan doen?' Vraagt Lisa.
'De Stoomcarrousel?' Stelt Fridea voor. Lisa knikt en ze zetten koers naar de Stoomcarrousel. Ze moeten even tussen alle kinderen wachten, maar kunnen dan plaatsnemen in op hun paarden. Glimlachend gaan ze zitten en wachten Fridea en Lisa tot de carrousel gaat vertrekken.
Als ze vertrekken zit Fridea niet helemaal op te letten en ze valt bijna van het paard af, bijna gelukkig. Wel zit Lisa keihard te lachen. Fridea lacht ook vrolijk mee en ze doet samen met Lisa een beetje gek de hele weg.
'Het leukste aan de Stoomcarrousel is dat je zo lang kan blijven zitten als je wil' zegt Fridea. Lisa beaamt dat met een knik.
'Het is ook handig dat alle ouders hier naast lekker kunnen eten als hun kinderen in de carrousel zitten' merkt Lisa op met een knik naar de volle tafeltjes aan de zijkant.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top