Fridea, Millena en Bethany besluiten om even een korte pauze te nemen met een suikerspin van Het Seylend Fregat. Alle drie een grote, want genoeg suikerspin heb je nooit. Ze gaan zitten aan een van de tafeltjes bij het kraampje en eten rustig van hun suikerspin.

'Ik denk dat we zo maar moeten opsplitsen en beginnen met het onderzoek' zegt Bethany. Millena en Fridea knikken langzaam. Fridea vind het jammer dat ze moeten opsplitsen, het is net zo gezellig, maar ze weet ook dat ze hier zijn voor hun onderzoek.

'Zullen we alle drie een ander rijk nemen?' Vraagt Millena opmerkelijk. Ze hebben het nog helemaal niet gehad over hoe ze de verdeling zouden doen, maar Millena heeft een goed idee.

'Goed plan, dan neem ik het fantasierijk wel, alleen Symbolica om me over te ontfermen' zegt Fridea meteen, het laatste gedeelte lachend.

'Precies, dan zetten we jou dus op het marerijk' antwoord Bethany. Het marerijk is het grootste rijk, met het hele sprookjesbos er bij. Fridea zucht luidruchtig, maar eigenlijk vind ze het zo erg nog niet. Het marerijk is wel haar favoriete rijk, vooral door het sprookjesbos.

'Wat jij wil, welk rijk doen jullie?' Vraagt Fridea. Ze gaat Bethany nog terugpakken, maar niet nu. Millena en Bethany kijken elkaar aan, alsof ze woordeloos aan het overleggen zijn wie welk rijk neemt.

'Anderrijk' zegt Millena.

'Reizenrijk' zegt Bethany meteen daarna. De drie meiden knikken, de verdeling is gemaakt. Ze eten snel hun suikerspin op, waarna ze naar het grote plein lopen. Het is niet nodig dat Millena meeloopt, ze waren eenmaal net in het anderrijk, maar ze vind het gezellig om nog even mee te lopen.

Meteen op de Pardoes Promenade nemen ze al afscheid van Millena. Zij moet naar links en Betany en Fridea moeten naar rechts. Fridea zou ook naar rechts kunnen en door het sprookjesbos lopen, maar ze wil graag beginnen bij de attracties op het Ton van de Ven-plein.

'Dan moeten we nu om Polles keuken heen, toch?' Vraagt Bethany. Fridea haalt haar schouders op, haar kaart zit veilig opgeborgen in haar donkergroene rugtas.

'Dat weet ik toch niet, jij hebt de kaart vast' zegt Fridea daarom. Bethany lijkt nu pas op te merken dat ze de kaart gewoon in haar hand heeft en begint hem te bekijken.

'Ja, we moeten achter Polles keuken langs' zegt ze als ze het op de kaart heeft bekeken. Fridea knikt en ze begint op de noten van de muziek van de Pardoes Promenade te huppelen alsof ze een klein kind is. Bethany komt lachend achter Fridea aan, waarbij haar zwarte haren los komen te zitten. Bethany wikkelt het altijd in een klein knotje zonder elastiekje, waardoor het al snel los komt te zitten.

Bethany huppelt al snel naast Fridea, met haar lange benen is ze net een stukje sneller dan haar. Fridea is altijd al van mening geweest dat Bethany een stuk mooier is dat zijzelf met haar bruine, krullende haren dat altijd vol knopen zit. Bethany is anders van mening, dat krullen veel mooier zijn dan stijl haar, maar dit is niet het moment voor nog een discussie. Ook is Millena er niet bij, die altijd de discussie stopt door te vertellen dat haar dunne haar pas naar is omdat je altijd met de borstel over je hoofd krast.

Ze huppelen samen langs Rondje van de Molen, maar op het pleintje voor de ingang van Diorama moeten ze toch echt aan hun conditie toegeven en stoppen. Er lopen allemaal andere mensen om hun heen en Fridea vraagt zich ineens af wat die mensen wel niet van Bethany en haar denken.

Ze kunnen zeker geen zussen zijn, daarvoor is er tussen Bethany's lichte huid, grijze ogen en zwarte haar en Fridea's gebruinde huid, groene ogen en bruine haren te veel verschil. De grootste kans is dat de mensen hun op vriendinnen schatten, wat eigenlijk ook wel klopt.

Ze lopen door en zijn dan bijna meteen bij een van de ingangen van het sprookjesbos en het plein voor de Stoomcarrousel. Fridea en Bethany steken het spoor over, waarna ze afscheid nemen. Bethany moet naar rechts, het pad richting het Reizenrijk op en Fridea moet schuin naar links richting de Droomvlucht en Raveleijn.

'Ik zie je bij de lunch weer, Dee. Veel plezier daar' zegt Bethany als ze het spoor overgestoken zijn. Fridea knikt en dan gaan ze allebei hun eigen weg. Fridea weet al welke attractie ze het eerste gaat doen, Droomvlucht.

Fridea loopt meteen het plein over. Ze heeft zin om na al die jaren weer in de Droomvlucht te gaan en dus let ze niet op de rest van het plein. Wel werpt ze bij de ingang van de Droomvlucht even een blik op het bord met de wachttijd. 25 minuten, niet al te veel dus. Ze loopt door en gaat achter een groepje jongeren staan.

Ze moeten net iets jonger dan Fridea zijn, veertien of vijftien denkt ze. Het zijn twee jongens en twee meisjes. Fridea vraagt zich af of het twee stelletjes zijn of dat ze op een andere manier aan elkaar gerelateerd zijn.

de twee meisjes zijn allebei blond, maar de een heeft groene en de ander blauwe ogen. Ze dragen allebei een zwarte hoodie en een spijkerbroek. Het ene meisje heeft zelfs haar haren half roze geverfd, ziet Fridea nu. De jongens lijken dat weer compleet niet op elkaar, de ene had zwart haar, bruine ogen en een dromerige uitstraling. De ander had rood haar, felgroene ogen en veel sproeten. Hij was grappen aan het maken met de twee meisjes.

Veel sneller dan ze had verwacht komt Fridea bij de opstapplaats aan. Ze ziet dat achter haar de rij alweer even lang is als toen ze in de rij ging staan. Voor haar stappen de vier jongeren in twee karretjes en Fridea stapt in het karretje achter hun. Tot haar verbazing stapt een van de mensen die achter haar stond, een meisje van ongeveer Fridea's leeftijd, bij haar in.

Fridea neemt het meisje even in zich op. Ze is niet al te groot, stevig gebouwd maar mager. Ze heeft blauwe ogen en blonde haren. Al met al een vrij Nederlands uitziend meisje. Fridea vraagt zich af wat ze hier zo alleen doet dat ze bij haar in het karretje stapt, maar vragen doet ze het niet.

Fridea ziet dat het meisje haar ook heeft bekeken en als ze allebei klaar zijn kijken ze weer weg. Eigenlijk meteen daarna draait het karretje een kwartslag en moet Fridea haar uiterste best doen om niet tegen het meisje aan te vallen.

Als ze weer recht zijn pakt Fridea haar pen en opschrijfboekje erbij, ze is hier immers voor een onderzoek. Ze voelt de nieuwsgierige ogen van het meisje naast haar, maar let daar niet op. Ze kijkt naar de kastelen die voor haar opdoemen. Ze schrijft snel een paar dingen op die ze om zich heen ziet gebeuren.

Dan gaat hun karretje door een korte gang met sterren, waarna ze in het Wonderwoud terecht komen. Niet dat het ergens staat dat het zo heet, maar Fridea kent de cd uit haar hoofd en dit is zeker weten het Wonderwoud.

Er komen verschillende elfjes, trollen, feeën en magische wezens voorbij voordat ze doorgaan naar de Elfentuin. Fridea heeft natuurlijk weer wat opgeschreven bij de vorige ruimte en ze verbaasd zich over de fantastisch wisseling van muziek. Het is net alsof er een muur tussen de twee ruimtes zit waar het geluid niet doorheen kan.

'Waarom schrijf je eigenlijk steeds dingen op?' Vraagt het meisje dat naast Fridea zit. Daardoor schrikt Fridea op uit haar gedachten.

'Ik doe onderzoek naar verschillende manieren hoe verhalen verteld kunnen worden' antwoord ze. Het meisje knikt bedenkelijk, alsof ze het nog niet helemaal snapt.

'Wat gaaf eigenlijk' zegt ze. Fridea knikt en schrijft weer wat dingen op haar blocnote. Ze komen nu langs Fridea's lievelingselfje, die op de schommel. Ze zei vroeger altijd dat zij dat was. Meteen noteert ze weer iets op haar papier.

'Kijk eens naar al die muntjes, hoe lang zullen die daar al liggen?' Vraagt het meisje als ze langs Oberon komen. Het was Fridea vroeger ook al opgevallen dat er in zijn schoot allemaal muntjes lagen. Ze had eigenlijk geen idee waarom mensen dat deden.

'Geen idee, ik denk dat ze het wel eens opruimen' zegt Fridea. Het meisje knikt en ze gaan door naar de volgende ruimte, de sterrengang die uitkomt bij de Hemelburchten. In beide zalen schrijft Fridea wat op en kijkt het meisje naast haar verwonderd naar de lichtgevende kastelen tussen de fonkelende sterren.

Dan moet Fridea zich even stevig vasthouden omdat ze weer schuin omhoog gaan. Al snel draaien ze weer recht en komen ze terecht in het Zompenwoud. Het meisje naast Fridea schrikt zich rot van de trol die aan een tak zwaait.

'Pas op, dan komt nu de looping' zegt Fridea glimlachend tegen haar.

'Een looping? Echt waar?' Vraagt ze. Het is duidelijk te horen dat ze het niet geloofd, maar er zit een spoor van twijfel in haar stem. Blijkbaar straalt Fridea uit dat ze al eerder in de Droomvlucht is geweest.

'Nee, natuurlijk niet' antwoord Fridea. Het meisje kijkt haar opgelucht aan, waarna de twee direct merken dat hun wagentje snel af begint te dalen. In het midden zwaait een trol aan een liaan, maar die verdwijnt steeds verder boven hun.

Als een soort draaikolk draaien ze naar beneden en als ze naar bijna zijn stopt Fridea haar blocnote en pen weer in haar tas. Dan komt de foto en komen ze in de laatste kleine ruimte. Daar staan nog een trol en enkele elfjes om hun uit te zwaaien.

'Doe je het onderzoek eigenlijk alleen?' Vraagt het meisje ineens.

'Nee, met nog twee anderen. Maar we hebben ons verspreid om meer te zien' antwoord Fridea. Het meisje knikt weer. Dan worden ze met stoom en felle lichten weer terug gebracht naar de werkelijkheid en gaan de beugels omhoog.

Beide meiden pakken hun tas en stappen uit. Fridea glimlacht vriendelijk naar de medewerker die bij het uitstappen klaarstaat en dan lopen ze langs het restaurantje en door de winkel naar buiten. Fridea besluit dat ze later deze week nog wel een keertje bij De Gulden Gaarde wil eten, maar nu is het nog lang geen lunchtijd en ze heeft haar snack al op.

'Ik ben Lisa trouwens' zegt het meisje dat nog steeds naast Fridea loopt als ze naar buiten stappen.

'Ik ben Fridea' antwoord Fridea. 'Zullen we misschien nog een attractie samen doen? Je bent geen onaangenaam gezelschap en anders doe ik toch alles in mijn eentje' stelt Fridea voor. Lisa kijkt even naar een verliefd stelletje dat langs loopt en knikt dan.

'Eigenlijk ben ik hier met hun, maar je ziet het. Ze zien me niet eens' zegt ze. Fridea heeft meteen een beetje medelijden met Lisa, die hier achtergelaten wordt door een verliefd stel.

'Zullen we Villa Volta doen?' Vraagt Fridea. Lisa knikt en samen lopen ze richting Villa Volta. Maar onderweg komen ze langs een bord waar je een boarding pass voor Raveleijn kan bestellen.

'Ik wil ook nog naar Raveleijn zo, dus ik denk dat ik eventjes een kaartje bestel' zegt Fridea en Lisa knikt. Ze gaan bij het bord staan, waar op het moment gelukkig niemand is.

'Het is vijf voor twaalf en we willen eerst Villa Volta doen, dus even kijken' zegt Fridea als ze eerst op haar telefoon kijkt voor de tijd. Lisa heeft ondertussen ook haar telefoon tevoorschijn gehaald.

'Dana zegt dat we om één uur lunchen bij het restaurant van Fabula, dus ik denk niet dat ik meega' zegt Lisa. Fridea bedenkt zich dat ze ook maar even een afspraak met Bethany en Millena moet maken. Ze opent haar telefoon weer en ziet dat de andere twee al bezig zijn met iets afspreken.

Bethany: Ik heb al een paar attracties gedaan en loop denk ik zo verder naar de Pagode. Hoe laat en waar gaan we lunchen?

Millena: Ik ben hier nog niet heel ver. Laten we bij de Gondoletta lunchen en wachten op Dee voor een tijd.

Bethany: Prima, maar dan moet ze wel even snel op haar telefoon kijken

Millena: Die zal ze wel op stil hebben staan.
Millena: Wacht, ze is aan het typen!

U: Ben hier echt pas net begonnen. Zullen we rond half twee lunchen? Als je trek hebt kan je wel een snack kopen 
Bethany: Prima, zie ik jullie tussen half twee en kwart voor twee bij de bootjes

Millena: Top

'Ik lunch pas later. Maar dan kan ik Raveleijn wel zelf doen. Eventjes kijken, kwart voor twaalf zit al vol dus ik doe dan wel twaalf uur' zegt Fridea hardop denkend. Achter haar knikt Lisa. Fridea print haar ticket uit en dan lopen de meiden naar Villa Volta.

'Wachtrij vijftien minuten' zegt Lisa als ze de rij binnen lopen. Fridea maakt het zich gemakkelijk door tegen een hekje aan te gaan staan.

'Ach, ik heb alle tijd' antwoord ze. Op de een of andere manier voelt het alsof ze Lisa al haar hele leven kent. Fridea praat alsof ze tegen Millena, Bethany of een van haar andere vriendinnen praat, terwijl ze het meisje pas net een kwartiertje kent.

Ze zijn allebei stil in de wachtrij. Fridea luistert naar de andere mensen in de wachtrij en de spelende en gillende kinderen in de speeltuin naast de wachtrij. Na een tijdje zitten ze in de groep die naar binnen mag en stappen Lisa en Fridea de kamer binnen.

Villa Volta is een van Fridea's lievelingsattracties en nadat ze de kamer binnen stapt herinnert ze meteen alle keren dat ze met haar moeder en broer in deze zaal had gestaan. Haar oudste broer werd misselijk in Villa Volta, dus wachtte Fridea's vader altijd met hem buiten of gingen ze iets anders doen. De jongste broer had wel net zo veel plezier aan het vervloekte huis als Fridea.

'Ik ken deze hele show haast uit mijn hoofd' fluistert Fridea tegen Lisa. Het meisje kijkt verstoord op omdat ze verwonderd om haar heen aan het kijken was en ondertussen te luisteren naar de stemmen van de dorpsbewoners.

'Stil, ik ken hem namelijk niet' fluistert Lisa terug. Fridea haalt haar schouders op en praat ondertussen in haar hoofd mee met de mensen, wat vaak genoeg fout gaat. Hoe vaak ze ook in Villa Volta is geweest, vier jaar verder ben je toch een hoop vergeten.

'Ben jij eigenlijk al wel eens in de Efteling geweest?' Vraagt Fridea op fluistertoon als de geluiden zijn weggestorven en ze wachten op de deuren die zich straks openen. Lisa schud haar hoofd, maar bedenkt zich dan.

'Toen ik heel klein was ben ik hier volgens mij geweest, maar daar kan ik me helemaal niets meer van herinneren' antwoord ze. Fridea knikte en de deuren zwaaien open. Samen met de hele groep mensen verlaten ze de eerste zaal en komen ze in de tweede terecht. Dan sluiten achter hun de deuren weer en kunnen de mensen uit de wachtrij weer plaatsnemen in de zaal.

De nieuwe show begint, dit keer spreekt Hugo van de Loonsche Duinen zelf wat er de avond van de vervloeking van zijn huis gebeurde. De vloek kent Fridea wel nog steeds uit haar hoofd, samen met bijna alles wat er die avond gebeurde.

Als Hugo zijn verhaal gehouden heeft wachten ze tot de deuren zich openen en lopen ze door naar de laatste zaal van de attractie, het huis van Hugo. Iedereen neemt plaats in de bankjes, de deuren sluiten en Fridea weet dat daar ergens medewerkers van de attractie het vervloekte huis starten.

Lisa ziet er redelijk bang uit als het huis om hun heen begint te draaien, maar Fridea zit te genieten. Ze word wel alweer verwonderd hoe erg haar hersens op het verkeerde spoor worden gezet, maar ze weet precies wat er eigenlijk aan de hand is.

'Dit is eigenlijk best gaaf' zegt Lisa tegen Fridea als ze een beetje gewend is geraakt aan het feit dat er een huis aan het draaien is en het lijkt alsof ze over de kop gaan. Fridea glimlacht naar haar en bestudeert verder de mensen die tegenover hun zitten. Jammer genoeg blijken de mensen hier ook al vaker te zijn geweest en dus weten ze ook een beetje wat ze overkomt.

Na een tijdje staat het huis weer stil op zijn gewone plek en kan iedereen zich naar de uitgang begeven. Ook Fridea stapt vrolijk de attractie weer uit en werpt een blik op haar telefoon. Vier over half één.

'Ik denk dat ik me maar naar Fabula begeef' zegt Lisa. Fridea knikt, dan kan zij hier nog eventjes wachten voordat ze naar Raveleijn gaat.

'Veel plezier daar' zegt Fridea sarcastisch. Lisa grinnikt en loopt dan weg. Ze kijkt nog een keertje achterom en zwaait naar Fridea. Zij zwaait terug en kijkt meteen of ze ergens een kraampje met iets te eten ziet. Ze heeft keus uit twee verschillende dingen, een Unox broodje of een Eigenheymer.

Fridea besluit voor de Eigenheymer te gaan en loopt op het kraampje af. Ze moet eventjes wachten, maar omdat het rond lunchtijd is staat er gelukkig bijna niemand. Even later ploft ze met haar aardappelrol op een bankje, wachtend tot ze naar Raveleijn kan.