10. Dag 10
Woensdag. Nee hier had ik geen zin in! Ik had er tijdens mijn afspraak met Tim niet aan gedacht, dat ik natuurlijk nog wel biologie zou hebben van hem. Ik kon mezelf ziek melden... O, laat maar, dat moesten je ouders/verzorgers doen. Shitties! Nadat ik mijn make-up had gedaan, me omgekleed te had -ik trok mijn lievelings jurkje aan, hij was gebroken wit met een laagje kant- en mijn tas had ingepakt. Plus alles wat een normaal meisje 's ochtend doet, kon ik naar school. Het viel me op dat het erg lekker weer was vandaag, dus fietste ik er een mini klein beetje vrolijk naartoe.
De lesuren leken allemaal te traag te gaan. Onze oorspronkelijke 45 minuten, leken nu wel 45 duizend minuten! Bij biologie ging ik zo onopvallend mogelijk het lokaal binnen. Maar het was een hopeloze zaak; ik kwam namelijk als eerste daar aanzetten-_-. In de les deed Tim heel normaal, totdat... hij stootte mijn etui van tafel, ik wilde hem pakken maar hij bukte al. Tijdens het bukken legde hij een hand op mijn been "als steun om niet om te kukelen". Ik dacht: haal het weg! Haal het weg!! Maar ik durfde het niet hardop in de klas te zeggen. Ik verstijfde. Ik wilde zijn hand wegduwen, maar ik kon niets meer. Langzaam schoof zijn hand verder onder mijn jurkje en hij bleef me aan de binnenkant van mijn bovenbeen strelen. Hij kroop omhoog... Niemand zag het!? Gelukkig het duurde maar kort, want:
*TRRRIIIIIIIIIIIIINNNNNNNNGGGGGGG!!!!!!*
De vreselijke bel, waar ik normaal zo'n hekel aan had -omdat hij me zowat doof maakte- was nu mijn redding. Yassss, whoop whoop!!! Riep ik van binnen. Geïrriteerd pakte Tim mijn etui op en gaf hem terug. Bah, als hij nog eens zoiets zou flikken! Ja? Als hij nog eens zoiets zou flikken? Wat dan? Hoe had ik mezelf zó diep in de nesten kunnen werken? IK HEB JE GEWAARSCHUWD! WAAG HET NIET DAT TE ONTKENNEN! Flikker op Wilson! Ik heb nu effe geen behoefte aan jou!
Uit! Yippee! Geen Tim! Lekker relaxen thuis! 'Hey, Juul, kom je nog?' Daar stond Zoë. O ja, ik zou gaan chillen met Zoë! Nog beter dan thuis in m'n uppie relaxen! We bonden onze tassen vast op onze voorrekjes, stapten op en fietsten weg.
Thuis zaten Zoë en ik met een zak chips op de bank voor de tv. 'Zullen we een film kijken?' Vroeg ze. Ik knikte: 'Wat wil je zien?' Ik zag haar nadenken. Ze keek op: 'The Hungergames deel drie?' Zei ze vragend. 'Is goed.' Zei ik. 'Zullen we hem op de computer kijken?' Vroeg Zoë. 'Dat vind ik altijd spannender en gezelliger, omdat je dan dichter op het beeld zit.' Ik stemde er mee in: 'goed idee!' Ze glimlachte met een blik die zei: ik heb wel eens goede ideeën! Ik startte de film en Zoë kroop tegen me aan. Zo zaten we in spanning te kijken. Aan het einde van de film zat Zoë zo dicht tegen me aangekropen dat ik zelf bijna geen ruimte meer had. Toen de aftiteling verscheen zei ik: Zoë, lukt het met je poging om mij te pletten?' Samen kregen we de slappe lach en rolde we weer over de vloer. Ik kon echt zo'n lol hebben met haar! Ze gaf me de kieteldood en ik kietelde haar terug. Daarop reageerde we allebei met een spastische reactie en we kwamen op een of andere manier boven op elkaar te liggen. Toen gebeurde het: het ene moment hadden we de slappe lach en het andere moment... ze kuste me. Vol op de mond. Ik kuste haar terug. Langzaam opende ik mijn mond en haar tong gleed naar binnen. Ik haalde mijn handen door haar haar en zij had haar handen losjes op mijn billen liggen. We kusten elkaar intens en van mij mocht het voor eeuwig duren. Ze ritste mijn jurk open en ik maakte de knoopjes van haar blousje één voor één los. Daar lagen we dan. In onze lingerie tegenover elkaar. We begonnen elkaar weer te kussen. Even later gingen we gingen naar boven, deden alleen onze beha uit en kropen dicht tegen elkaar aan in bed. 'Welterusten Zoë.' Zei ik. 'Welterusten lieve Juultje.' Ik sloot mijn ogen en ik viel met Zoë in mijn armen in slaap.
Hoi mensjes! Hadden jullie dit verwacht? Ik zat er de hele tijd mee in mijn hoofd, maar ik moest afwachten tot het goede moment! Ik zit nog vol inspiratie en verrassingen, dus bereid je voor...
Voor de rest hoop ik dat het boek jullie een beetje bevalt aangezien er nogal wat mensen afhaken -_-
Xxx van mij!
PS. Ik vind het fijn als jullie me verbeteren bij spellings- en grammaticafouten. Dan kan ik die aanpassen!
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top