Her

"Si Ana pala ang girlfriend ni boss?" Gulat na sabi ni Mavrik matapos ipagkalat ni Ana na siya ang girlfriend na tinutukoy ni Erikson.

"Bakit parang gulat ka?" Si Jericho.

"Eh ang yabang kasi ni, boss! Akala ko magan— aray ko!" Reklamo niya nang batukan siya ni Angelo. Angelo glared at him.

"Mataas din ang expectations ko." Buntong-hininga ni Jericho.

"Na-disappoint kayo?" Kyuryoso kong tanong.

"Oo." Sabay na sabi ng dalawa. Napailing naman si Angelo.

"Eh kasi naman, binasted na siya ni boss dati hindi ba? Akala ko naman maganda. Grabe pa naman pagmamayabang ni boss. Walang wow factor." Iling ni Mavrik kaya nakatanggap siya ng hampas sa ulo galing kay Angelo.

"Mas maniniwala pa ako kung si Ci 'yung tinutukoy ni Hendrik." Si Jericho kaya nasamid ako sa sarili kong laway at napaubo.

Natawa si Mavrik. "Alam nating magandang lalake 'tong si Ci pero straight si boss!" Humalkhak siya na parang nakakatawa ang sinabi ni Jericho. I glared at Mavrik.

"People change?" Tumawa si Jericho.

Nagtawanan ang dalawa na parang baliw habang nanatili ang sama ng tingin ko kay Mavrik. Angelo remained silent beside me, seemingly lost in his thoughts.

"Sorry, Ci. Hindi ko sinasadyang ma-offend ka. Gwapo ka rin naman, nalamangan lang ng malababae mong mukha." Tawa niya nang mapansin ang sama ng tingin ko sa kaniya.

"Hindi 'yan mao-offend." Si Jericho. I gave him my warn look about the future of his children. His smile vanished at he stepped back, subtly covering his hidden treasure. 

"Pero mas okay na na si Ana iyon kaysa sa wala."

"Mavrik!" Suway ni Angelo sa kaniya kaya nanlaki ang mata niya at kinagat ang pang-ibabang labi, halatang pinagsisihan ang sinabi. Kumunot naman ang noo ko at bumaling kay Jericho.

Jericho's face was pale and he looked like he saw a ghost. Tiningnan ko si Angelo at halatang iritado siya sa sinabi ni Mavrik.

"S-Sorry..."

"'Wag mo nang uulitin 'yon. Naiintindihan mo?" Tumaas ang tono niya kaya nag-iwas ng tingin si Mavrik.

"Hindi ko sinasadya..." Halata sa tono niya na pinagsisihan niya ang sinabi kaya mas lalo akong nalito.

My attention turned to Jericho and he was still pale. Sweats were on his forehead as his fist clenched. Ilang beses siyang umiling na para bang kinukumbinsi ang sarili— kung ano man iyon, hindi ko alam.

"Dahil ba sa namatay ang una niyang girlfriend?" Hindi ko na napigilang tanong.

Nanlaki ang mata ni Mavrik sa akin. "Hindi—" Kinuwelyuhan siya ni Angelo kaya natahimik siya.

"Huwag na huwag kang magsasalita tungkol doon." His tone was in rage. I never seen Angelo this mad before. If looks could kill, Mavrik would probably be dead by now.

Bumukas ang pinto at lumabas si Erikson. Kaagad na binitiwan ni Angelo si Mavrik at umayos ng tayo. Mavrik stumbled but he stood straight as well, tahimik lang si Jericho at hanggang ngayon ay namumutla pa rin.

Erikson was oblivious to the tension since his sole focus was on me. Hindi man lang niya sinuyapan. I gulped.

"Pasok." He said to me before he entered his own office.

The three of them released a heavy breath. I could still feel the tension in their muscles and it's confusing me. Was there any accidents I was not aware of?

"Pumasok ka na." Si Angelo ang sumira sa katahimikan.

I nodded and entered Erikson's office. He was sitting on the chair, eyes were lost in nothingness. Dahan-dahan ko siyang nilapitan ngunit masyado yatang okupado ang isip niya kaya hindi niya napansing nasa harapan niya na ako.

"Erikson?"

Umiling siya at bumuntong-hininga. Magsasalita sana ako ngunit nagulat ako nang hinila niya ang kamay ko para mapaupo sa kandungan niya. Sinubukan kong tumayo pero kaagad niyang pinulupot ang braso sa tiyan ko, caging me in place. I sighed.

"Here's your burger stik." He teased, pointing at the burger steak in front of me.

Umirap ako kinuha ang kutsara't tinidor sa lamesa. Tahimik lang akong pinagmasdan ni Erikson kaya kahit na naiilang ako ay sumubo na ako ng ulam. The taste of burger steak with sauce assaulted my mouth and it made me stop and admire the taste of it, chewing the steak slowly.

Ang sarap!

Before the taste could end, I swallowed another. And another. And another. Leaving me no time to breath that the food ended up stuck in my lungs. Huminga ako ng malalim at huminto muna sa pagkain para makalma ang sikmura. Natawa si Erikson at kinuha ang mga kanin na hindi ko napansin sa bunganga ko.

"Ang dumi mo kumain."

Hindi ko siya sinagot at nagpatuloy sa paghinga. Masyado yata akong napokus sa sariling sikmura kaya hindi ko napansing tinawagan na pala ni Erikson si Angelo sa telepono para utusang magdala ng tubig.

Kumalabog ang pinto pabukas kasabay ng mabilisan kong pagtayo at pagtakbo sa malayo dahilan para matapilok ako. I groaned when my knees hit the floor, Erikson chuckled and stood. I shut my eyes due to embarrassment.

"Bakit siya nasa sahig?" Si Angelo, halatang nalito bakit niya ako naabutan na nakaganito.

"Hindi ko rin alam." Inosenteng saad ni Erikson.

I heaved a sigh. Kinuha ni Erikson ang kamay ko at inalalayan sa pagtayo. I opened my eyes and met his teasing smile. Namula ako at nag-iwas ng tingin.

"Bakit mo ako pinatawag?"

"Kailangan ko ng ulam." Nanatiling nakangisi sa akin si Erikson kahit na nakatayo na ako. Hinablot ko ang kamay sa pagkakahawak niya dahil baka may mapansin pa si Angelo.

"Ulam?"

"Ang ibig kong sabihin, kailangan ko ng tubig." Umiling si Erikson sa kawalan at bumuntong-hininga.

"Para kanino?"

"Kay Ci."

Nag-angat ako ng tingin at nakita kong nakakunot na ang noo ni Angelo habang nakatingin sa burger steak na nasa lamesa. Kita ko ang pagparte ng labi niya na para bang may napagtanto.

Shit.

"Ayaw kasing kainin ni Ana kaya binigay ko nalang kay Ci." Sabi ni Erikson nang mapansin ang atensyon nito.

Angelo blinked. "Diyan siya nakaupo?" Turo niya sa upuan kung saan nakita niyang nakaupo si Erikson kanina. Shit. Bakit kasi nandoon ang pagkain!

Kumalabog ang puso ko nang unti-unting nanlaki ang mata ni Angelo. His eyes snapped to me with shock and maliciousness. Nag-iwas ako ng tingin at nagpanggap na hindi napansin ang katanungan sa mga mata niya.

Hindi na siya bobo.

"Tubig, Angelo." Si Erikson kaya naputol ang titig sa akin ni Angelo.

Angelo released a sigh of relief. It was subconscious, he obviously didn't expect himself to sigh in relief and it shocked him. Nakakunot ang noo ko siyang nilingon ngunit kaagad  siyang nag-iwas ng tingin at lumabas ng opisina.

Why was he relieved?

Umalis din si Angelo kaya naiwan kaming dalawa ni Erikson. Pagkalabas na pagkalabas niya ay kaagaf kong sinamaan ng tingin si Erikson. Ngumuso siya pero ngumisi rin.

"Ang cute mo mataranta."

"Kakain ako sa sofa." Sabi ko at naglakad sa lamesa para makuha ang pagkain.

"Okay." Pero sinundan niya ako hanggang sa makaupo ako sa sofa. Umupo pa siya sa tabi ko kahit na ang dami namang espasyo sa tabi niya.

"Usog." Utos ko, hindi siya binabalingan.

"Ha?" Nagkunwari siyang hindi aoo narinig at umusog pa papalapit sa akin.

Umirap ako at umusog para mabigyan ng espasyo ang pagitan namin ngunit umusog din siya. I glared at him, he smiled innocently. Umusog muli ako, umusog din siya hanggang sa magdikit ang braso namin! Usog ako nang usog, usog din siya nang usog papalapit sa akin kaya ang ending, ako ang naipit sa sofa. I sighed, he chuckled.

"Lumayo ka baka—"

Napatayo ako kaagad nang biglaang bumukas ang pinto at pumasok si Angelo. This time I was sure he did that on purpose to shock us and it worked. He eyed me with what resembled 'Aha!, I glared at Erikson who didn't seem to notice Angelo's suspiscion. Or maybe he's just too damn focused on me, he didn't care what Angelo would conclude.   

Angelo jut his chin and stride towards us. He thrust the water in front of my face with unreadable expression. He didn't seem mad?

"Kunin mo." Utos niya sa akin kaya kinuha ko ang baso.

Sumulyap siya kay Erikson bago ibinalik ang tingin sa akin. I expected him to give me his usual glare, instead, he nodded! Fucking nodded at me like he approved of something! What the fuck?

Napainom ako sa tubig ko dahil sa kalituhan. Tumayo si Erikson at lumapit sa tabi ko.

"Tawagin mo lang ako kung kailangan niyo ako, boss."

Napabuga ako sa sariling inumin at napaubo. Kaagad akong dinaluhan ni Erikson habang umalis naman si Angelo. I even saw him pressing the lock bottom before closing the door and going out! Anong nangyari sa kaniya?!

"Ayos ka lang, Ci? Gusto mo ng tubig?" Si Erikson, halatang hindi pinag-isipan ang sinabi ni Angelo.

Niyo?! Kasama ako?

Mabilis kong tinapos ang pagkain para kaagad na makalabas. Erikson didn't seem happy about it but I gave him my usual glare— hence, he let me go. He was pouting when I closed the door between us. Hindi ko naman kasi shift ngayon at baka may isiping masama si Angelo.

Sumulyap sa akin si Angelo nang makalabas ako sa opisina. Nag-iwas ako ng tingin at nilinisan ang lalamunan.

"Pumasok ka sa loob. Magpapahinga ako." Sabi ko at tumalikod sa kaniya.

"Garcia."

Natigil ako sa paglalakad nang tawagin niya ang pangalan ko. Kumalabog ang dibdib ko sa takot na baka may hinala talaga siya kaya hindi ko siya nilingon. I froze in my place.

"Huwag kang pumayag na pangalawa ka."

My eyes widened and my heart beat escalated to heaven. Tuluyan akong hindi nakagalaw hanggang sa narinig ko ang pagsara ng pintuan, pumasok na siguro si Angelo sa loob. I gulped and glanced at my surrounding, thank fuck Mavrik and Jericho was not here.

Anong ibig-sabihin niyang pangalawa ako? I'm his girlfriend!

Kahit na confident akong patay na patay sa akin si Erikson ay hindi ako mapakali. Tumayo ako sa labas ng opisina niya kung sakali mang sumugod muli si Ana. I'll gave her a piece of my mind if she ever dare to flirt with my boyfriend. Hindi porket pumayag akong isipin nilang girlfriend niya si Erikson ay hahayaan ko na siyang landiin kung ano ang akin! He's fucking mine!

A beep from my pocket made me stop my thoughts from forming a murder case. I retrieve my phone from my pocket and an instant smile formed on my lips when I saw his message.

From Erikson:
miss u :(

I bit my lower lip to stifle a chuckle as I type my response.

To Erikson:
nasa labas lang ako ng
opisina mo.

He instantly saw the message and typed a reply.

From Erikson:
pasok ka na :(

Okay, Ci. Huwag kang magpahalata na natutuwa ka!

To Erikson:
hindi pwede, hindi ko
pa shift.

From Erikson:
papalabasin ko si Angelo

Nanlaki ang mata ko dahil sa kaba. Mas lalong magdududa si Angelo kapag papalabasin siya para lang papasukin ako!

To Erikson:
mamaya na nga sabi,
mag-antay ka diyan!

He saw the message and dots appeared and disappeared frantically as if he didn't know how to respond. I stared at my phone for a minute when he didn't reply back.

5 minutes, he still didn't respond.

Was I... too harsh?

My heart skipped when a beep lit my black screen up. I instantly opened my phone to see his message.

From Erikson:
okay.

Napawi ang ngiti ko nang mabasa ang reply niya. He sounded... cold. Nasaktan ko ba siya? Hindi naman 'yon masakit!

Umirap ako sa kawalan at pinatay ang telepono. Pinasok ko ito sa bulsa ko at pinagkrus ang kamay sa dibdib. Hindi ako manunuyo! Bakit ako manunuyo? Totoo namang kapag ginawa niya iyon ay pag-iisipan kami ng masama ni Angelo!

Kaya noong lumabas si Angelo dahil tapos na ang shift niya ay pumasok ako sa loob na nakataas ang baba. Nadatnan kong nasa computer ang atensyon ni Erikson. Saglit siyang sumulyap no'ng pumasok ako ngunit kaagad niyang ibinalik ang atensyon sa ginagawa.

The usual clingy hug I receive from him everytime I enter assaulted my mind. Today, it was the wind that greeted me, not his warmth.

Hindi ako manunuyo! Hindi ako manunuyo! Hindi ako—

"Sorry." Buntong-hininga ko sa kawalan.

Natigilan siya sa ginagawa at binalingan ako. Nag-iwas ako ng tingin at sinamaan ng tingin ang sahig.

"Bakit?" Aba't nagmamaang-maangan pa! Alam kong alam niya na nagso-sorry ako kasi nagtatampo siya!

Umirap ako sa kawalan at tinikom ang bibig. Hindi ko na uulitin ang sorry ko! It just slip from my mouth and I wouldn't make the mistake twice!

"Bakit ka nagso-sorry?"

Hindi pa rin ako sumagot. Bumuntong-hininga siya. Nakita ko sa gilid ng mata kong itinuon niya ang atensyon sa akin. He leaned his back on his chair and positioned it in front of me, staring at me with stifled smile. Akala ko naman ang hirap suyuin!

"Halika." I saw him patting his lap, my cheeks burn.

Maangas ako! Hindi ako uupo muli diyan at baka't mahuli nanaman kami ni Angelo!

Umiling ako at sinamaan siya ng tingin. Ngumuso siya.

"Ayaw mo?" Aniya na parang nanghahamon na hindi niya ako papansinin buong gabi kapag hindi ako lumapit sa kaniya.

Umirap muli ako ngunit nagmartsa na papalapit sa kaniya hanggang sa tumigil ako s harapan niya. Hinawakan niya ang kamay ko at hinila papalapit sa kaniya, sinubukan kong magmatigas pero sa huli, bumigay din ako.

I plopped on his lap and glared at the table. He wrapped his hands around my midsection and pushrd me to lean on his back.

"I've got my dosage." He chuckled.

"Hindi ka na galit?" I tried my best to sound nonchalant.

"Galit pa."

Nilingon ko siya na nakakunot ang noo, pinakawalan niya naman ako at isinandal ang likod sa upuan niya.

"Bakit?!"

A slow sensual smirk formed on his lips and I knew it then, he has plans.

"Sit on the table and spread your legs. Let me judge you if I'll forgive you or not."

"Tumahimik ka!" Kaagad akong tumayo sa kandungan niya kaya humalakhak siya.

"Are you going to sit on the table, Cinderella?" He taunted.

My cheeks burn and I glared harshly at him. He pouted again. I sighed. Not gonna lie, he's a giant, tall man, and it should scare girls out but he has this aura that radiates charisma which obviously attract a lot of girls. Ang laki niya nga sa upuan ngayon kaya hindi ko alam kung bakit gustong-gusto niyang umastang parang bata sa tuwing magkasama kami.

Sa pangatlong pagkakataon kumalabog ng malakas ang pintuan ngunit sa pagkakataon ding ito ay huli na ako dahil nahuli na akong nakaupo sa kandungan ni Erikson.

I literally froze in my place.

"Bro, pinag-isipan kong mabuti kung si Ana nga ba talaga ang tinutukoy mong magandang—"

Mabilis ang dada ni Jericho nang pumasok siya kasabay ng bilis ng kalabog ng dibdib ko. Unti-unting bumaba ang mata niya sa kandungan ni Erikson pataas sa akin, his eyes widened in terror and his jaw dropped on the floor I feel like he'll have a lock jaw.

"Ci?!" Umalingawngaw ang sigaw niya sa buong opisina kaya kaagad akong tumayo at tinakbo ang distansya namin.

_____________________

Hi!! If you like this story you can help me promote this po!! Hehe, very appreciated!! (☆^ー^☆)

Also! I'm enjoying your comments, binabasa ko silang lahat, thank you for leaving your comments and votes, mg loves!! Highly and deeply appreciated!
ヽ(^。^)丿