Angelo's Pov
Hello po! Wala po talaga akong planong magsulat ng pov ni Angelo pero marupok po kasi ako, may nagbigay ng essay sa akin tapos 20 reason daw po para bigyan ng pov si Angelo. Hayst, ang hirap mahing uto2 😔
Anyways, since may iba na klase na tomorrow, I'm giving you this gift! Also my gift din sa inyo kasi ang bilis nating umabot sa 6k :))
***
Angelo
Everybody deserves a second chance.
Hindi ako nagsisising nakilala ko si Hendrik. He was the one who saved me when I thought I lost that chance.
It was when I thought life doesn't give a shit about me that I thought ending it would make everything clearer. But when he approached me and shot the rope I was about to commit myself to death, I stopped to punch him.
Sinuntok ko siya dahil pinigilan niya akong gawin ang dati ko pa gustong gawin. Sinira niya ang pisi na alam kong magbibigay ng huling kalayaan sa akin. He let me punch him until I stopped and glared at him.
"Sabi nila bobo ako, hindi ko alam na may mas bobo pa pala sa akin." Iyon ang sinabi niya nang tumigil ako sa pagsuntok.
"Hindi ako bobo." I glared at him.
"Bobo ka. Sa tingin mo mawawala lahat ng problema mo kapag ginawa mo 'yan?" Inilingan niya ako na parang gano'n na ako katanga sa paningin niya.
"Oo."
He shook his head in disappointment. "Bobo ka nga. Hahayaan mo nalang na mamatay kang ganyan ka miserable? Sayang lang 'yang buhay mo." Iyon ang huli niyang sinabi sa akin bago niya ako tinalikuran.
That day, I didn't continue what I thought I carefully planned out. Plano kong mamatay sa gitna ng kagubatan, napakatanga 'di ba? Pero wala akong ibang maisip kundi ang makita iyon ng pinakamamahal kong ina na walang pakealam sa buhay ng sarili niyang anak.
My mother loves roaming around the forest. She loves taking a morning and afternoon walk and I wanted her to see my body, hanging on the tree one day, that'll traumatize her for good. In that way, she'll stop doing forest walks.
Because that walk led her to my fucking father, impregnate her, threw her away, and made me a fucking human being in this world. It led her to insanity. I never wanted to live, she never wanted me to live. And I hate that fact. I wanted to end it.
When I met Hendrik... I didn't see him as someone dumb as he liked to emphasize.
He was a normal boy who wanted to avoid learning. Who was traumatized by it. Who hated truths and was comforted with lies. He wanted to remain in the dark to protect himself because he'd rather be dumb than to be smart who knew will lead him to his death. At least by being dumb, he will know nothing about his close death. He won't be as apprehensive as someone who knew his death is coming.
Hendrik was the type of boy who wanted to live despite his toxic surrounding.
I know because I followed him after that day. I observed him. Watched his father lock him in a cage as if he's a bird, watch his stepmom manipulate and abuse him verbally. I watched it all.
Yet he didn't even think of the thought that has been bugging me my whole life. Death.
Instead, he smile and ride his horse to some girl's house. Interact with her as if he doesn't have any wounds on his back. Laugh with her as if he didn't cry whole night inside a cage. Talk to her as if he wasn't abused by his stepmom.
He was strong. Not physically, but emotionally and mentally. I wanted to be like him. To find light despite the dark surrounding.
So when that day come when he lost his lover, I was there.
I witnessed how he almost end up like me. So I approached him like how he approached me. He was close to being insane when he lost her, I almost see my mother's reflection on his eyes.
"Putangina mo! Putangina mong lalake ka! Dahil sa 'yo namatay ang kapatid ko!" A crazy girl shouted at him, slapped him in the face and cried with him.
I stopped that crazy girl before he could kill Hendrik. Sigurado akong hahayaan siya ni Hendrik na patayin siya at hindi ako papayag doon.
"At sino ka namang putanginang lalake ka! Lumayo ka at papatayin ko 'yang putanginang lalakeng 'yan!" She wiggle out of my hold, I gripped both her wrist with one hand to stop her from clawing my face.
"Umalis ka." Kalmado kong sabi.
"At sino kang putangina ka para utusan ako?! Ikaw ang umalis sa harap ko! Putangina mo!"
This crazy girl successfully damaged my eardrums. I gripped her wrist tighter, she jolt and glared at me and cursed at me.
"Pu—"
"Isang putangina mo ka pa, bubuhatin na kita palabas dito." Banta ko. Pasalamat siya at walang tao sa libing ng kapatid niya dahil baka mamaya may magdala na ng pulis dahil sa pagiging eskandalosa niya.
"Wala akong pakealam sa 'yong put—" Napasigaw siya nang marahas kong binuhat ang katawan niya na parang isang sako ng bigas.
She shouted and kicked and punched my back. She was painfully strong but her strength doesn't compare to mine. Naglakad ako papalabas habang patuloy siya sa paghampas sa likod ko, pagsipa sa tiyan ko.
Slap!
Natigilan ako roon. She... fucking slapped my butt! It was strong and with full of force!
"Ano? Masakit?! Baka gusto mo itlog mo na ang susunod kong sampalin!" Eskandalosa niyang sigaw kaya kaagad kong isinuyod ang mata sa labas kung sakaling may makarinig ng bulgar niyang salita!
"Tumi—" She slapped my butt again!
"Bitiwan mo ako kung ayaw mong sampalin ko na 'yang itlog mo!" Sigaw niya.
"Tumigil ka kung ayaw mong gumanti ako!" Banta ko at hinigpitan ang kapit sa paa niya. Kailangan ko siyang mailayo kay Hendrik bago niya atakehin ang nagluluksang lalake!
"Hindi ako titigil!" She slapped my butt again so I retaliated by slapping her butt too. She yelp and stopped her tantrum.
"That's what I thought." Sabi ko nang natahimik siya sa likod ko.
That was my first interaction with the crazy girl. Ever since that slapped happened, she didn't bother us anymore but I often catch her glaring my way, her cheeks heating everytime our eyes meet.
How cute.
Natigilan ako sa sariling isip at napatikhim. I sighed and shook my head. That was our only interaction, by stares and glares. Often times, I would find her in a crowded room, stare at her and stopped in my track. But when her eyes would meet mine, I would pretend to glare at her so she would glare back at me.
It was a routine I got used to. Hindi kami muling nag-usap pero palagi kaming nagkakatitigan.
Hindi ko nga alam kung bakit masaya ako noong nalamang malaki ang posibilidad na hindi siya ang ipagkakasundo kay Hendrik. I've got a huge hunch she declined Henry's offer because she wanted to avoid being near my vicinity.
But I wouldn't mind as long as she's not married and still single.
Because I discreetly threaten any man who tried to flirt with her. It's not like I like her or something.
What? I need to see if she's still plotting Henry's demise.
My life was peaceful. I was contented by being in Hendrik's side until one day, a small yet tall man approached us with his military walk. He didn't technically introduced him, he was behind Albert but I could see how that figurine caught Hendrik's attention.
He might deny it but I saw something spark in his eyes when he first saw the new bodyguard. It was a mixture of curiosity and... familiarity? I haven't seen that look ever since his first love died.
And I already hated the new bodyguard. Garcia. Garcia was his name, Albert's son. Halata sa postura ang yabang niya, wala man lang respeto sa boss namin. Pati sa akin! Wala siyang respeto sa akin! Napakayabang!
Tapos makikita kong unti-unting nagiging paborito ni Hendrik iyong bago lang na bodyguard?! Mas lalo akong nairita sa kaniya! Akala niya kung sino siya! Madalas ko pa siyang nahubuling nakikipag-away sa boss namin, sinisigawan niya pa!
"Garcia, bigyan mo ng respeto ang boss natin!" Sinigawan ko siya matapos niyang sigawan si Hendrik dahil tatanga-tanga raw ito at hindi marunong protektahan ang sarili.
"Angelo, 'wag mong sinisigawan si Ci!" Heto namang boss namin, halatang may favoritism!
I glared at Ci, he smirked at me in victory. Kinuyom ko ang kamao ko at tinalikuran siya. Putangina niya, eh! Napakapapansin! Ano bang ginawa niya kay Hendrik at bakit kamping-kampi ito sa lalake?!
Hindi naman siguro dahil... maganda itong lalake?
Umiling ako sa naisip. Hindi ganoon si boss! I know him, he's a straight man!
Pero habang tumatagal, meron akong napapansing kakaiba. Masyadong... napapadalas ang oras nila sa isa't isa. Kahit sa umaga ay gusyong makasama ni Hendrik si Garcia sa umagahan. Kapag wala namang ang lalake ay tinatanong ako ni Hendrik kung nasaan ito. Bukambibig palagi si Garcia kaya hindi ko mapigilang mairita!
Tapos... mahuhuli ko pa minsang parehas silang pawis! Ano?! Kami dati ang nagsusuntukan tapos ngayon may iba na siyang kasama sa pagsusuntukan?! We used to fight a lot before but now he's fighting with that Garcia!
Pero kahit na hindi ko gusto si Garcia, hindi ko maipagkakailang malaki ang naging pagbabago ni Hendrik simula nang dumating ang lalake. I sometimes caught him falling asleep in the middle of daylight, ang hula ko ay dahil sa madalas na sparring nila Garcia tuwing gabi kaya siya mukhang palaging pagod sa umaga pero masaya ako dahil doon. It means he forgot about his past burden that he could sleep this well.
Palagi akong nag-aalala sa kalusugan ni Hendrik dati dahil madalas kapag umaga at wala kaming misyon ay palagi siyang nasa club at naglalaklak ng alak. He always drowned himself in liquor but ever since that Garcia man, he stopped drinking alcohol. In the past, he rarely eats his breakfast but now that he's easting breakfast with Garcia, he's slowly regaining his health. Palagi na siyang kumakain ng tama sa oras dahil kay Garcia so maybe... I'm thankful thag he found a friend with that new bodyguard.
Until he resigned all of a sudden. Alam kong gusto niya si boss at iritado rin ako dahil ikakasal na si Hendrik doon sa babaeng iyon pero hindi niya pwedeng iwan si Hendrik!
I'm planning... to plot something with Garcia. Gusto ko sanang parehas naming gibain ang kasal ng dalawa kaso naalala ko na hindi siya gusto ni Hendrik! It was a one-sided love after all.
Until it wasn't.
Because he's... a fucking girl! And she was Hendrik's girlfriend all along!
Hindi ako makapaniwala! All this time, babae pala si Garcia?! Putangina?! Babae siya?! Paanong nangyari 'yon?! Tapos may relasyon pala sila ni Hendrik?!
Alam kong maganda siyang lalake pero hindi ko inaasahang babae pala talaga siya!
Kaya pala... kaya pala patay na patay si Hendrik sa kaniya! Akala ko kaibigan lang ang tingin niya kay Garcia pero ka-ibigan pala! Putangina! Hindi ko napansin?!
"Ayos lang 'yan, bossing. Ganyan din ako kagulat noong nalaman ko." Bulong sa akin ni Jericho. Isa rin itong lalakeng 'to! Traydor! Paanong hindi niya sinabi sa akin ang totoo?!
Pakiramdam ko ako ang pinakanagulat sa aming dalawa ni Mavrik dahil tahimik lang si Mavrik matapos malaman iyon pero ako ay patuloy ang pagnganga sa tuwing gumagalaw si Garcia na parang babae.
Everything slowly makes sense. From the way she talk, the way she act, the way her physique doesn't suit a normal military man. Nakakagulat!
Putangina talaga.
Hindi rin ako ang nagulat noong nalaman ko ang totoo niyang pangalan. I never thought she was the same girl from back then. Totoong hindi ko nakita ang bangkay ni Ci at alam kong hindi iyon katawan ni Ci ang nasa lamay pero hindi ko inaasahang buhay pala talaga siya!
"Putangina mo?! Ikaw si Cindy?!" Niyugyog ni Ana ang balikat ni Ci nang mapagtanto ang totoo.
"O—"
"Putangina mo! Putangina mo! Buhay ka?! Bakit hindi mo sinabi?!" Humagulhol siya na parang bata at niyakap ng mahigpit ang babae.
Her hug was suffocating from the outside so I had to step up. Marahas kong kinalas ang kamay ni Ana kay Ci kaya umiiyak akong sinapak ng babae sa pisngi.
Ci gasped, humagulhol si Ana at pinunasan ng sariling luha.
"Buntis siya kaya dahan-dahanin mo." Kalmado kong sabi kaya nanlaki ang maga ng babae.
"Pu—"
"Tumigil ka sa pagmumura mo." Sabat ko kaya sinamaan niya ako ng tingin. Her eyes were teary so I wiped it off. Natigilan siya sa ginawa ko, natigilan din ako.
I cleared my throat and stepped back. The crazy girl blushed and glared at me one last time before she turned her attention back to Ci.
Huh... suddenly, I'm starting to admittedly like this crazy side of her.
_________________
May special chap 2 pa rin po, not soon pero gagawa ako sa inyo :)) Love you!
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top