LAGING NARIRINIG NI Andre sa mga nakakakilala sa pamilya niya na masuwerte siya dahil ang laki ng pagkakahawig nila ng amang si Henry. But that only made the comparison worse.

Andre was six feet tall and stood gracefully. He loves his black hair neatly combed and waxed. Stubbles are shaved daily. His brown eyes barely spoke of happiness but much of annoyance. His nose and thick brows complemented his oval-shaped face. His lips were thin, and his smile was a rare visitor to them. He never had any piercings or tattoos and loves to wear conventional or boring clothes.

Some would say na wala nga raw siyang personality. Para siyang lalaking meron lang magandang mukha pero walang kaluluwa.

But some ladies loved the idea of taming him until they learned that he had a girlfriend.

Pero ilang araw nang blangko ang pakiramdam niya sa romantic part ng buhay niya at lalo lang nadagdagan ang porsiyento ng sama ng loob niya pagdating naman sa professional part.

Charlie's third day inside Andre's office was a weird day for everyone. Gaya kahapon, hindi makikitang maupo sa mesa niya si Charlie. Lagi itong may dalang mga papel na naka-stapler, kung hindi man ay mga lumang folder o mga clear book na galing pa sa storage room kung nasaan ang archives ng floor na iyon.

Nangangasim ang mukha ni Andre habang nakatingin sa kalahati ng opisina na punong-puno ng mga pinagpatong- patong na mga papel at folder.

"Sir, approved na raw po ang proposal n'yo. Nakapag- send na po ng email sa office natin," sabi ni Ronan.

Nakasunod pa rin ang nangangasim na tingin ni Andre kay Charlie, hindi pinansin ang sinabi ng assistant. Saglit pang huminto ang babae sa tapat ng mesa niya nang marinig ang tungkol sa proposal. Nagkasalubong tuloy ang mga tingin nila.

"Congrats," simpleng bati lang nito at nagtuloy-tuloy sa mesa dala ang bitbit na panibagong batch ng mga folder.

"Binabasa mo ba 'yang lahat?" naiiritang tanong ni Andre, duro-duro ng sign pen ang kalat sa sahig.

Naglalakad si Charlie palabas ulit ng office nang lingunin siya. "Of course."

"No, you're not," kontra ni Andre.

"Marunong ka pa. Ikaw ba'ng nagbabasa?"

Paglabas na paglabas ni Charlie, tumayo agad si Andre at dinampot ang mga papel na pinaglalapag ni Charlie sa mesa nito.

"Quarterly reports? Wala ba siyang laptop para hingin ang soft copies nito?" Ibinagsak niya ang isang folder at dumampot naman ng nasa sahig. "Annual Review." Dumampot na naman siya ng isa. "Financial Charts."

Napatindig nang deretso si Andre. Mukhang nagpapalakas sa committee ang kalaban niya sa nomination bilang CEO. Pero napangisi na lang siya habang iniisip na alam na niya ang laman ng mga babasahin pa lang nito. Baka nga isa pa siya sa nag-approve ng laman ng mga pinagdadala nito sa mesa.

Mula sa mesa ni Charlie, pumunta naman si Andre sa may pintuan at sumandal sa hamba, nagkrus doon ng mga braso at pinanood ang babae na maglakad bitbit ang panibagong set ng mga folder mula sa storage room sa kabilang dulo pa ng floor.

Charlie walked with elegance even when she was not looking at her path. Her brown-dyed hair bounced with every step. She smiled every time an employee greeted her along the way. Her maroon halter-top dress served as an extension of her flawlessly curved body. She was perfect, and he hated it.

Andre wasn't sure if he would bask in the idea of spending his office hours with this sharp-tongued goddess. "Bagong pinto ka na ba?" tanong ni Charlie nang huminto sa harapan niya.

Pinagtaasan lang niya ng kilay ang babae, hinahamon ang pasensya nito.

"Alam mo, pareho lang tayong nagsasayang ng oras dito," naiiritang sabi nito at inirapan pa siya.

"Makikipagkompetensiya ka talaga para sa boto ng committee next month?" tanong niya rito.

Nagsisimula nang magsiangatan ang mga ulo ng mga empleyado sa buong floor para makisilip sa panibagong sagutan nilang dalawa. May panibagong tensiyon na naman para sa araw na iyon at nagsisimula na ang bulungan.

"If you're not threatened, hindi mo kailangang kabahan," confident na sagot ni Charlie.

"Bakit ako kakabahan? Sino ka ba?"

"Huh!" Sarkastiko ang tawa ni Charlie, napalingon pa sa kanang gilid at doon ipinagpatuloy ang tawa na may halong pagkainsulto. Pagbalik niya ng tingin kay Andre, nakasimangot na siya rito. "Umalis ka na lang sa pintuan, puwede ba?"

"Lumuhod ka muna."

Napapikit na lang si Charlie at pinilit lunukin ang inis na naiipon sa lalamunan. "Mr. Fortejo, you're not a toddler para maging ganito ka-petty."

"I don't care." Andre smirked and fixed his posture in the doorframe. "Alis."

"Ayoko."

"Alis sabi!" Buong puwersang binangga ni Charlie si Andre gamit ang kaliwang balikat pero hindi man lang ito

natinag sa kinatatayuan. "Andre!" gigil na sigaw ni Charlie at ang talim na ng tingin sa kanya.

Ang lakas ng tawa ng lalaki, halatang tuwang-tuwa sa pang-aasar sa bagong salta sa opisina niya. Lalong nagtaasan ang ulo ng mga babaeng empleyado nang marinig ang maskulado niyang tawa.

Pero napahinto ang lahat, higit lalo na si Andre, nang tapusin ni Charlie ang pagtawa niya gawa ng isang malutong na sampal.

Natigagal ang binata, awang ang bibig nang pandilatan ang babaeng sumampal sa kanya. Nakaimprenta pa sa mestisuhing pisngi ang namumulang bakas ng palad ng dalaga.

Umalingawngaw ang katahimikan at nag-aabang ang lahat sa mga susunod na eksena.

"How dare you?" mahina ngunit gigil na sabi ni Andre. Napatindig siya nang deretso, sinusukat ng tingin si Charlie paibaba.

"Yeah, how dare me," patango-tangong sabi ni Charlie nang mamaywang. "Ganito ka ba talaga ka-immature? Ipa- power trip mo 'ko? Baka nakakalimot ka, hindi ako rank and file rito."

Nagawa pang itulak ni Charlie si Andre para lang makapasok ulit sa loob ng opisina. Pilit naman ang ngiti ni Ronan nang bumungad sa kanya ang galit na mukha ng babae.

Hindi naman maipaliwanag ni Andre ang pakiramdam. Bigla siyang napuno at sobrang init ng mukha niya habang nakikita ang mga empleyado sa buong floor na isa-isang nagsibalikan sa mga cubicle nila nang madaanan niya ng tingin.

Ang bigat ng paghinga niya at halos maglabasan ang litid sa sentido nang pabagsak na isara ang pinto.

"Sir, kalma lang tayo, sir—" "Tumahimik ka!"

Tinatlong hakbang lang ni Andre ang direksiyon ni Charlie na abala sa paglalagay ng folder sa mesa. Walang habas niyang hinatak ang makapal na telang nakapaikot sa leeg nito bilang suporta ng damit para lang ipaharap niya ito sa kanya.

"Akala mo kung sino ka!" Buong lakas niyang hinatak ang tela hanggang umangat ang mga kamay niya sa ere at idipa ang dinakmang parte niyon. Nakarinig pa sila ng tunog ng napunit na tela hanggang sa hanginin na lang sa ere ang matingkad na pulang telang hawak ni Andre.

Napatakip na lang ng bibig si Ronan gamit ang magkabilang palad dahil sa nasasaksihan.

Hindi naman makapaniwala si Charlie habang nakatingin sa damit niyang bandang palda na lang ang naiwan.

Wala namang ibang makita si Andre kundi makinis na likod ni Charlie na gulat na gulat na nakalingon na sa kanya. Sa isang iglap, natunaw ang lahat ng tapang niya habang kuyom-kuyom sa hangin ang kakarampot na telang nagsisilbing pantaas ni Charlie.

"Alessandre Fortejo!" galit na galit na sigaw ni Charlie at dumampot na lang ng folder para itakip sa katawan niya.

Punong-puno ng ngitngit ang tingin nito habang yakap- yakap ang nakabukang folder sa parteng dibdib. Hinarap siya nito nang may buong pagkapoot, at kung maaari lang siyang magliyab sa titig nito'y malamang na kanina pa siya naging abo sa hangin.

"Ano ba talaga'ng kailangan mo sa 'kin?!" gigil na hiyaw ng babae.

Nakaawang lang ang bibig ni Andre, hindi alam ang sasabihin. Palipat-lipat lang ang tingin niya sa galit na mukha ni Charlie, sa katawan nito, at sa telang hawak niya.

Mabilis niya 'yong ibinato sa mesa ng kaharap at napapalunok na tiningnan si Charlie sa mga mata.

"Sorry." Pero hindi niya masabi sa bibig.

"Ma'am Charlie, eto po, coat ko—"

Mabilis na hinubad ni Andre ang coat niya at siya pa ang maagap na nagsampay sa balikat ni Charlie, takip-takip ng likurang parte ng damit ang harapang tinatakpan ng dalaga.

"Hindi ko sinasadyang hubaran ka!" depensa ni Andre.

"Paanong hindi mo sinasadya? Hinatak mo na nga! Sinira mo pa!"

"Hindi ko nga sinasadya!" ulit na naman ni Andre sa mas matapang pang tono pero nagpapaunawa na. "Kung sinadya ko 'yan, eh 'di sana, buong damit mo, damay!"

"Alam mo, nakakabuwisit ka!" Tumalikod na lang ulit si Charlie at pabatong itinapon ang folder sa mesa. Bumungad na naman sa dalawang lalaki ang likod niyang walang katakip-takip na kahit na ano.

Kitang-kita ang ganda ng hubog ng katawan nito lalo pa't matangkad na babae rin ang dalaga.

"Wala ka bang bra?" naiinis na puna ni Andre.

"Why do you care kung wala akong bra?" naiinis ding sagot ni Charlie. Inalis niya ang coat sa harapan upang maisuot iyon nang maayos.

"Ronan!"

"Yes, sir!"

"Go out!"

"Bibili ako ng bra, sir?"

"Lumabas ka na lang, huwag ka nang magtanong!"

"O-Okay po, sir." Nagmamadali namang lumabas si Ronan at isinara ang pinto ng opisina.

Hindi na alam kung anong hinga ba ang dapat gawin ni Andre. Para siyang nauubusan ng hangin at nalilito na sa gagawin.

Nakailang himas siya ng palad sa bibig, pinakakalma ang sariling kanina pa mainit sa pagtatalo nila ni Charlie.

Pagharap nito sa kanya, kahit pa halos sumakto sa katawan nito ang haba ng damit, hindi man magkasukat sa lapad, hindi pa rin niyon naitago ang dibdib nitong kita pa rin ang gitna hanggang tiyan dahil hanggang doon lang ang itaas na butones. Hindi rin nakatulong ang dalawang umbok na nag-angat pa ng tela mula sa balat nito.

Pero kahit parehong mainit pa ang ulo, sinubukan ni Andre na huwag ngumiti dahil suot ni Charlie ang coat niya. May kung anong tuwa sa loob niya habang nakikita ito. Bihira pa naman siyang magpahiram ng gamit sa kahit na sino, lalo ng damit.

"Hindi ako magte-thank you dahil lang sa coat mo," mataray na sabi ni Charlie at dinampot ang halter-top niyang naroon nakakalat sa mesa. Napapangiwi pa ang dalaga habang iniisip kung paano iyon itatahi ulit sa damit dahil ang designer lang ang nakaisip ng kakaibang disenyo niyon. Ibinalik tuloy niya ang matalim na tingin kay Andre habang hawak sa mga kamay ang telang naging dahilan ng katahimikan sa opisinang iyon.

"I'm sorry," paumanhin ni Andre, sinsero naman sana kung hindi pairap sinabi. "And for the nth time, hindi ko sinasadya."

Inirapan lang din siya ni Charlie at hindi na inimik.

Kamot-kamot lang ni Andre ang ulo nang bumalik sa mesa niya. Inaasahan niyang magagalit buong araw si Charlie sa kanya pero sa sumunod na paglabas nito ng opisina, hindi na ito bumalik sa buong maghapon.

Hindi sinasadya ni Andre ang nangyari. Paulit-ulit niya iyong sinasabi sa sarili niya. At paulit-ulit din niyang tinitingnan ang kamay na humatak sa damit ni Charlie nitong umaga lang.

Nasanay kasi siyang kapag nagagalit sa mga kapatid, damit ang una niyang hinahatak, dahil alam niyang hindi niya masasaktan nang direkta ang mga ito kung doon siya hahawak.

Wala rin namang ibang tao ang sumusukat ng galit niya kaya hindi man sinasadya, nadadala siya ng nakasanayan at nagawa 'yon kay Charlie—hindi man niya ito kapatid.

Pero bumabalik na naman sa isip niya ang mukha nito na sobrang galit habang may takip na folder sa dibdib. Napakusot tuloy siya ng mata para lang maialis sa isipan ang alaalang iyon. Malamang na ni sa panaginip, hindi niya mai-imagine ang ganoong itsura ni Charlie habang nasa harapan niya.

Hindi na bumalik si Charlie sa opisina hanggang pag-uwi. Dinala tuloy ni Andre hanggang sa bahay ang pag-iisip kung saan iyon pumunta at hindi na nakabalik pa sa opisina.

♥♥♥

"RONAN, IPAGTIMPLA MO nga ako ng kape."

"Okay, sir." "Si Charlie?"

"Nasa storage room po, sir."

Andre heaved a sigh and stood up from his office chair. Pagkatapos ng pagtatalo nila ni Charlie, hindi na ito bumalik ng opisina. At hindi pa rin bumabalik hanggang sa mga oras na iyon ng panibagong umaga.

She was in the storage room as per his assistant's words. Pinuntahan niya naman ito roon. May kadiliman sa storage room at mas malamig kompara sa labas. Maraming mga naka-store doong files na may required na sukat ng lamig upang ma-preserve at hindi magkalumot o masira.

Charlie was there. Nakaharap ito sa mataas na shelf, iniisa-isa ang mga nakahilera doong malalaking file divider na may label na A to Z. Navy blue off-shoulder dress ang suot nito na hanggang tuhod ang haba na ipinares sa itim na stiletto. Hindi nito suot ang coat niya kaya balak sana niyang ikatwiran ang coat kapag nagtanong ito kung bakit niya ito hinahanap.

"Charlie." Pumuwesto siya sa likod nito at naamoy ang pabango nitong matamis na laging humahalo sa amoy ng opisina niya.

"Andre?" Pumihit si Charlie patalikod at hinarap siya. Bumangga pa ang likod nito sa shelf nang magulat dahil nandoon na pala siya nakatayo sa likuran lang din nito.

Halos magtama na ang mga mukha nila sa sobrang lapit. Biglang lumakas ang tibok ng puso ni Andre habang nakatingin lang sa seryosong mga mata ni Charlie.

"Bakit hindi ka bumalik sa office kahapon? Saan ka galing?" Itinukod ni Andre ang kaliwang palad niya sa shelf at pilit hinuhuli ang tingin ni Charlie na biglang umiwas. "Nagalit ka ba kasi nasira ang damit mo?"

May lungkot sa mga tingin ni Charlie nang tumango sa kanya.

"Sige, papalitan ko." Hinawi niya ang nakalugay na buhok nito na nasa balikat. Ibinalik niya ang tingin sa mga mata nitong malungkot pa ring nakatingin sa kanya.

Nangungusap ang mga iyon at may nais iparating.

"Thank you, Andre," she whispered, staring at his lips with such passion and hunger. Her right hand carefully touched his face and searched for a place to rest on his skin.

"Charlie..."

His eyes were just following her lips until they descended to taste his.

That kiss sent electricity down his spine. It only triggered his hunger for that kind of sensation. His tongue traveled in unknown territory, searching for a familiar experience, but ended up tasting something he'd never had before.

"Andre..." Charlie moaning his name turned him on. Heavy breathing carried their heat as they broke the kiss.

His lips traveled down to her jaw... below the ear, down to the neck. He was leaving traces of his unexpected craving on Charlie's rosy skin.

He cupped her tender bottom and lifted her dress,

feeling her warm skin fight the cold of that room. "I thought I had no effect on you."

Andre grinned and stole a kiss from her lips again. "I'd be lying if I said no."

Charlie bit her lip, giving a sudden wave of heat to Andre's system. He pulled out his tie and quickly removed it from his suit.

Andre was enjoying every second of it. He unbuttoned his shirt and let Charlie unzip his pants.

A short groan escaped from his mouth and gave her lips another taste. He let her touch his thing and it went hard with every stroke of her hand.

"Let me..." Charlie whispered in his ear and slowly kneeled in front of him.

He was gently combing her hair as she slowly massaged his shaft. She was looking at him from below, watching his reaction as she licked the tip of his shaft. She was moaning while her tongue played on it.

He never imagined he would love that view from the day he met her.

"You like it?" she asked, sucking it so hard that it made him moan a bit louder.

"Yes, fuck, Charlie, you're so hot." "Uhm-hmm."

He reeled his head as he pleasured the feeling of having a head from the new face of the office. He tried to reach for the shelf's support bar when—

"Aw!"

—he suddenly fell to the floor. His brows met, and he looked at the whole place.

He was breathing so hard; his heart was pumping too fast; he couldn't catch the air properly.

He was in his sala, sleeping while a late-night romantic movie was playing on the TV.

And Charlie was nowhere near the reality of him. "Oh, fuck."

At that moment, he knew he'd messed up.

♥♥♥

End of free chapters. You can read the rest of the story in Andre's book under Sensation Press. To be released in February 2024.