Otworzyłam oczy, nie dostrzegłam niczego oprócz ciemności, spróbowałam przetrzeć oczy i wstać ale szybko się zorientowałam że moje ręce i  nogi są przywiązane, do łóżka na którym leżałam.

Od razu zaczęłam sobie układać najgorsze scenariusze w mojej głowie.

Ale jak ja tu trafiłam to pytanie zadawałam sobie w kółko, czemu nic nie pamiętam.

Spróbowałam mocniej szarpnąć rękoma żeby rozerwać linie ale nic to nie dało, zaczęłam rozmyślać nad tym jak się tu znalazłam.

I nagle coś mi się przypomniało.

Oto prolog naszego pierwszego opowiadania które postanowiłyśmy napisać na 200 follow. ♥️

Do następnego ruchaczę ♥️