Araw ng kasal ko.

Inaayusan na ako ng make up artist kasi daw namumutla ako.

Masaya ako, kasi parang pinagbibigyan ko nalang ang sarili ko.

I bit my lower lip to stop my tears.

Araw ko to, matagal kong pinangarap. Kaya dapat masaya ako.

Sa garden lang ng mga Jongcheveevat gaganapin ang simpleng kasalan, pagkatapos pupunta kami sa Paris para sa tatlong araw na honeymoon.

At pagkatapos noon, titira kami sa sariling bahay namin na pinasadyang ipagawa ng mga magulang niya.

"Ohh huwag kang iiyak masisira ang make up mo."

Tumango lang ako sa kanya. Naalala ko ang pinag usapan namin ni Doc Ohm.

"Nasa top priority ka sa donors list." sabi niya sa akin habang binabasa ko ang laman ng folder na naglalaman ng resulta ng mga test ko.

"No need Doc. Kung meron man na mas higit na nangangailangan ng donor. Unahin niyo na po sila. Maayos pa naman ako." Sabi ko sa maliit na boses.

"Kailan ka maghahanap ng donor? Kapag malala na? No.. Hindi ko aalisin sa top priority list ang pangalan mo, Gulf atleast love yourself at once!"

Impit akong napahikbi.

"Pinagbibigyan ko lang ang sarili ko Doc. Habang nandito pa ako sa mundo.aalis na ako.. Huwag mong kalimutan ang kasal ko. Dapat umattend ka."

Dinala ko ang folder at isinilid sa mga damit ko sa closet.

***

Masayang natapos ang kasal. Ang Mga magulang namin ay masayang ibinibida sila sa mga bisita.

"Mew, smile please. Ngumiti ka naman kahit napipilitan ka lang." bulong ko sa kanya habang kumakain kami.

"How can I? Paano ako ngingiti, You are not the one I dream to walk with me in the aisle." mariin ang boses na sabi niya sa akin.

Palihim kung hinagod ang dibdib ko.
Masakit.para akong sinaksak ng ilang beses. Tumigil ako sa pagkain.

"Aalis tayo bukas papuntang Paris. Pero ikaw lang ang mag stay doon. Iba ang destination ko. Pero sabay tayong aalis para hindi sila magduda." Mahinang sabi niya sa akin.

Mas may isasakit pa ba, sa sarili kong honeymoon ako lang mag isa.. Kung pwede lang huwag ng umalis. Hindi ako aalis.

Umalis nga kami kinabukasan at gaya nga ng sabi niya. Mag isa ako sa Paris.
Hindi ko na appreciate ang lugar dahil sa bigat ng dibdib ko.

Palagi akong napapa room service para sa pagkain, hindi ako namasyal, natapos ang dalawang araw na nagmumokmok lang ako sa suite at sa pang huling gabi ko doon. Dumating si Mew. Lasing na lasing.

Agad siyang napangiti ng makita niya ako, at susuray suray na lumapit sa akin.

"Bakit ka ba naglasing?" Inalalayan ko siya na mahiga sa kama.

"Ang ganda ng asawa ko." lumapit siya sa akin at inamoy ako sa leeg.buti nakapaligo na ako.

"Mew, umayos ka nga ng Higa." Tinanggal ko pa ang sapatos at medyas niya saka siya inihiga ng maayos sa kama.

"Don't think we cam consuminate our marriage my wife?" Groogy na sabi nito.

"Not when you are drunk."

Naghanap ako sa Cr na pwedeng magamit pamunas sa kanya. Nakakuha ako ng tabo doon at face towel sa maleta ko.

Hinubad ko pa isa isa ang butones ng kanyang polo para mapunasan ko siya ng maayos. Pero hinuli niya ang kamay ko. Napatili ako ng bumagsak ako sa ibabaw niya.

Kumilos siya at napailaliman niya na ako. Ibinaba niya ang tingin sa labi ko. At agad lumapit ang mukha niya para dampian ako ng halik.

Nananaginip ba ako? Ito na ba?

Kumapit ako sa leeg niya at gumanti ng halik sa kanya.

Habang ang kamay niya ay gumagapang sa buong katawan ko. Hunahaplos, pumipisil..

Hindi masukat kung gaano ako kasaya.
Mew did finally wants to consuminate our marriage.

Hindi ko namalayan na nakahubad na pala kaming pareho.. Pero patuloy parin kami sa aming halikan.

Hanggang bumaba sa leeg ko ang halik niya. Pa baba sa dibdib ko, sa tiyan, until he reach my manhood.

He licked me, and suck me good. Hanggang hindi ko na mapigilan ay napapaungol na din ako. Ganito pala kasarap sa pakiramdam kapag mahal mo ang gumagawa sayo ng ganito.

Naramdaman ko ang kamay niya na pumasok sa lagusan ko. He's hitting my prostate again and again. Making me jolt in bed.

Panay din ang ungol niya habang labas pasok sa bibig niya ang kahandaan ko na mas lalong nagpainit sa naramdaman ko.

Agad siyang punwesto sa ibabaw ko at walang sabi sabing pinasok ako. Impit akong napadaing. Tumulo ang luha ko sa sakit at hapdi. Dahan dahan naman siyang gumalaw sa ibabaw ko. At ilang minuto ay nawala ang sakit at napalitan ng walang kasing sarap na pakiramdam.

Halos manginig ang kalamnan ko ng labasan ako. Naramdaman ko din na malapit na siya.

Niyakap ko siya ng mahigpit at ninamnam ang bawat galaw niya sa ibabaw ko..
Taos pusong ninanamnam ko ang lahat.

"Art..." daing ni Mew.

Agad na tumulo ng sunod sunod ang luha ko ng marinig ko ang pangalang binanggit niya bago siya nilabasan sa loob ko.

Sa kabila ng lahat na naranasan niya sa akin. Hindi pala ako ang nasa isip niya.

Sa bawat ulos at galaw niya. Iba pala ang naiisip niya.

Kahit ngayon lang Mew.. Iparamdam mo sa akin na ako ang asawa mo, kahit ngayon lang...