Lisa:

 wanneer ik tegenover meneer sprouse sta aan zijn tafel kijkt hij mij met diezelfde grijns weer aan. "Ja wat is er nou?" Zeg ik terwijl ik hem bloedserieus aan kijk. "Ja ik had een vraag zou je misschien mee willen doen aan ons theaterstuk" zegt hij terwijl hij mij afwachtend aankijkt. "Wat is het dan voor stuk?" Vraag ik. "Daar moeten we nog dus uitkomen met een aantal leerlingen zou je eventueel ook mee willen brainstormen met de groep?" Vraagt hij. "Hmm zou kunnen ik denk er over na okay" zeg ik terwijl ik me weer wil omdraaien. "Dan hoor ik nog wel van je Lisa" zegt hij terwijl hij zijn koffie in zijn hand neemt en de Starbucks verlaat. Okay dat was weird het leek erop dat hij hier alleen was om mij te spreken. Wanneer ik weer naar Sam loop die inmiddels twee bekers in zijn hand heeft neemt hij die mee en gaan we naar buiten. Als we over de straat lopen zie ik verderop tegenover meneer sprouse staan in een steegje pratend met een man. "Lisa is er iets" vraagt sam terwijl hij langs mij komt staan. "Uhm is dat niet meneer Sprouse" zegt hij terwijl hij me verward aan kijkt. Meteen knik ik maar wanneer ik de vreemde man onze kant op zie kijken trek ik sam meteen mee achter een dichtstbijzijnde muur. "Okay beter gaan we hier weg" zegt sam terwijl hij me mee wil trekken. "Ssht dadelijk horen ze ons nog" sis ik. "Goed dan wacht ik nog wel even" zegt hij. "Goed we gaan ik heb het wel voor gezien" zeg ik terwijl ik samen met Sam terugloop richting de fietsen. Wanneer we richting huis rijden komt er ineens een auto met volle snelheid langs ons gereden. Wanneer ik naar de auto kijk zit er diezelfde vreemde man in. Meteen komt er een rilling over mijn rug. "Kom je nog Lisa" zegt sam terwijl hij mij met een opgetrokken wenkbrauw aan kijkt. Meteen knik ik maar en fietsen we weer verder. Wanneer ik bij mijn huis aankom gooit sam zijn fiets tegen het hek aan en rent achter mij aan. Verbaasd draai ik me om en kijk ik hem verbaasd aan. "Luister Lisa ik zag ook dat het diezelfde man was heel raar dat hij ons zo snel voorbij reed met zijn auto" zegt hij. Meteen knik ik en trek ik hem mee naar mijn voordeur. "Kom we gaan naar binnen dadelijk hoort iemand ons nog Zeg ik terwijl ik meteen de deur open maak. Wanneer Sam en ik binnen zijn horen we ineens een harde knal van buiten met grote ogen kijken we elkaar aan. "Hoorde je dat het ook?" Zegt sam terwijl hij mij geschokt aan kijkt.
Meteen duiken we naar beneden en kijken vanuit het raam naar buiten en zien we dat er geen enkel iemand buiten staat. "Ik weet zeker dat ik een knal hoorde" zeg ik terwijl ik weer overeind kom. Meteen komt sam ook overeind en gaan we naar mijn kapstok toe. Als we onze jassen eraf gehaald hebben doe ik de deur open."Kom we gaan helemaal naar de straat toe misschien dat we diegene nog zien rond lopen" zegt Sam. Meteen knik en trek ik me jas aan. Wanneer we buiten zijn horen we vanuit de verte weer een knal. "Snel hij moet hier in de buurt zijn" zegt sam terwijl hij begint te rennen. "Sam stop dadelijk staat hij al om de hoek " zeg ik terwijl ik hem vast pak bij zijn mouw. Meteen loopt hij langzamer en komt langs me lopen. Een rilling komt over mijn rug waarom zou die man nou schieten op straat. Wanneer we van de verte een man zien staan verstop ik mij meteen achter een dichtstbijzijnde muur en Sam ook. "Wat doen jullie hier?" Horen we ineens achter ons meteen draaien we ons geschrokken om en staat meneer Sprouse voor ons. "We hoorden iemand schieten dus we gingen kijken wat er aan de hand was" zegt sam. "Zo brengen jullie jezelf in gevaar ga onmiddellijk weg hier" zegt hij terwijl hij ons serieus aan kijkt. "Wat doe jij hier dan als het gevaarlijk is?" Zeg ik terwijl ik hem bozig aan kijk. "Daar heb je niets mee te maken" zegt hij terwijl hij zich weer wil omdraaien. "Nou dan hoef je je ook niet met ons te bemoeien als wij kiezen om ons leven te riskeren zeg ik. "Lisa en Sam ga gewoon hier weg" zegt hij terwijl hij ons doordringend aan kijkt. "Nou nee ik kan dat wel voor mezelf bepalen" zeg ik terwijl ik Sam mee trek en we dichter in de richting van de man stappen. Meteen voel ik een stevige greep in me arm en wordt ik meegesleurd. "Laat me los meneer!" Gil ik terwijl ik tegen worstel meteen zie ik Sam achter ons aan rennen. "Zeg maar Cole" zegt hij terwijl hij mij weer los laat als we om de hoek van de straat zijn. "Nou Cole beter vertel jij mij wat je daar te zoeken hebt" zeg ik terwijl ik hem kwaad aan kijk. "Nou luister die informatie kan ik niet geven zo kan ik mijn baan verliezen" zegt hij terwijl hij zich omdraait en weg loopt. "Ik kom er wel achter" roep ik hem na. "Gaat je nooit lukken" zegt hij terwijl hij verder weg loopt. "Okay dat was vreemd" zegt sam terwijl we weer richting mijn huis lopen."Zeg dat wel" zeg ik terwijl ik de deur open maak. Wanneer we binnen staan begint ineens mijn mobiel te trillen. Meteen pak ik hem uit mijn jaszak en zie ik dat ik een berichtje heb van een onbekend nummer meteen komt er een rilling over me rug wanneer ik het open staat er:
Hey Lisa nu heb ik je nummer ;)
Gr Cole
Meteen kijk ik Sam met grote ogen aan "hoe komt hij in hemelsnaam aan mijn nummer" zeg ik. Meteen kijkt Sam ook geschokt. "Ik heb geen idee" zegt hij.