Witam.

Wiem, że FLUORESCENT ADOLESCENT nie jest na wysokim poziomie. Ja to wiem.

Ale czułam naprawdę ogromną potrzebę spisania tego i podzielenia się tym z wami. Pisałam to z półtora dnia, z czego przynajmniej połowa czasu to był jeden wielki research (tak to się pisze?), ale nie był to bynajmniej czas stracony.

Opowieść zaczęła się od Chestera, który zrodził się w mojej głowie jako zwykła OC, której zaczęłam dorabiać coraz bardziej złożone backstory.

Historia Nevada Disaster, według mnie przynajmniej, zasługuje na dłuższe rozwinięcie niż to, co teraz widzimy i osobiście czuję się źle z tym, jak ich potraktowałam. Zasłużyli na dłuższe rozpisanie się. Może kiedyś. Nie, na pewno. Kiedyś na pewno zostanie to pełną książką, na co zasługuje. Jestem to winna tym dzieciakom.

Nawet jeśli nie ma to nawet 10k słów, to jest to historia maksymalnie bliska mojego sercu. Tylko chciałam, żebyście to wiedzieli.

Nie wiem, czy ktokolwiek to przeczyta, ale jeśli tak, życzę wam miłego dnia. Trzymajcie się z dala od prochów i żyjcie (nie to co Calvin).

Kocham was, buźka.