War

There are some ways to find out when someone is lying. But the easiest way is:

Look into their eyes and see if they can stare back long. Once falter, they are lying.

"Is everything fine, Laire? Don't give me that look." he asked, walking towards his closet.

I heaved a deep sigh. Kung ano-anong pumapasok sa isip ko. Bakit ko ba pinaghihinalaan ang kaisa isang tao na tumutulong sa akin ngayon?

Why shouldn't I narrow down the possible person closest to me, instead? It might help.

"Uh, nothing..." I sounded apologetic now.

Lumapit siya sa akin. Nakadamit na siya. Hindi siya gumamit ng perfume pero ang bango niya. The fragrance on his shirt devours my nose, annihilating my thoughts.

Bumalik ang mata ko sa harap ng laptop. I shut it down then gave it back to him.

Damn it. I like even the smell of him. Kinda addicting.

The moment our eyes met once more, I could not think straight anymore. Our position back on the floor this morning gives me a thrill.

"Didn't know works of art can leave the museum..." he said then showed me his infamous smirk.

Inilahad niya sa akin ang kamay pagtayo niya. Nag-alinlangan akong tanggapin noong una. Tinanggap ko pa rin sa huli.

Tumingala ako sa kaniya.

Hindi pa rin natatapos ang aming titigan. Palagay ko ay may nais siyang ipagtapat. Subalit hindi niya maisatinig ngayon.

He's this mature. Everything in him is mature. His words are not enough to speak for him. The past few days we've been together, he has always been exerting meaningful actions towards me. When I am on the verge of asking, he will leave.

"Sometimes, I wanna believe that you ... like me. Oftentimes, I don't." sabi ko nang bawiin ang kamay mula sa kaniya.

Nilampasan ko siya. Hindi pa man ako nakakalabas ng pinto, naramdaman ko na ang malamig na pader sa aking likod.

His fast reflexes made me gasp.

He put his arm over my head while the other is pushed on the wall beside me. He lowered his face, making our eyes meet again.

I tried to push his chest. But I failed. I fight back the feeling of giving up. I don't want him to know that I ... I am secretly loving him.

There's is no assurance it'll help in the end.

"When I am touching another girl ... Why do I feel like I'm cheating on you?" he asked hoarsely in my ear."Goddamn it, Laire."

Lumayo siya sa akin. His jaw tensed while staring at my firm lips. He cussed crisply before leaving the room.

I held my throbbing chest. My knees trembled. I can't think straight right now—para akong mababaliw sa sensasyon!

Damn you, Variejo! Ikaw lang may kakayahan sirain ang depensa ko!

Dalawang araw bago sumapit ang kaarawan ni Geon, nagkaroon ng intimate dinner sa resort na pag-aari ng pamilya niya sa La Union.

I was wearing a red satin dress and a black stilleto. Geon wore white polo sleeves, folded up to his elbow and black pants. Together with his parents over dinner, they are talking about his plan on February fourteen.

"Would have an announcement," si Geon sabay tingin sa akin.

"We'd love to hear it, then. Expect tons of security at the venue, too. We don't know what will happen during the day." makahulugang sagot ni Sir Throne.

Alam kong nangangamba sila sa seguridad ng kanilang anak dahil sa gulong kaakibat ng pangalan ko. Dahil sa kanilang anak, ligtas pa rin ako ngayon.

I looked down on my hand. Pinigilan ko ang tuhod kong nanginginig. His parents are this good on making someone trembles without even trying.

Naramdaman ko ang paninitig ni Madam Isabel Variejo sa akin. Dahilan upang mag-angat muli ako ng tingin sa kanila.

Her eyes are dangerous. As if nothing or no one has ever defeated her.

Her smile makes me at ease. "Are you fine, hija?"

Sa ilalim ng mesa, naramdaman ko ang paghawak ni Geon sa aking kamay. Kumalma ako.

I nodded. "No worries, Madam Isabel—"

"Silly, little girl. Call me tita or ... mom." she smirked at her son. "Right, son?"

"Tss."

Kapwa napangisi ang kaniyang mga magulang. Nagpatuloy ang usapan.

Lumundag ang usapan sa buhay naming dalawa. Ramdam ko ang galak at pangungulila ni Tita Isabel sa anak sapagkat minsan lang sila magkita. Kung magkita man, napaka ikli ng oras.

Hindi ko maiwasan sisihin ang sarili ko.

Nahati ang oras ni Geon sa akin, sa pamilya niya, at sa pag-aaral ng medisina.

Nabanggit na kung wala siya rito sa Ilocos, sa Manila siya mag-stay o hindi kaya, babalik sa Europe.

Nagpaalam ako sa kanila na pupunta ng bathroom kalagitnaan ng usapan.

"I'll go with you." Geon offered.

"No, no, no. Stay here. I won't take long." tanggi ko.

"Careful," he whispered.

I chuckled at him. Iniwan ko muna sila.

Pagpasok ng bathroom, dumiretso ako sa sink. Naantala ang pag-iisip ko nang may pumasok na matangkad at mestiza na babae, suot ng itim at hapit na damit.

Umabot lang iyon hanggang sa kalahati ng kaniyang maputing hita. Mula sa dala siyang pouch na maliit, inilabas niya ng lipstick.

Napansin niya ang paninitig ko. Mula sa salamin, tiningnan niya ako ng malamig.

"Hi," she greeted after putting nude lipstick in her pouty lips.

Tipid akong ngumiti. Marahan kong hinugasan ang kamay ko bago pinatuyo gamit ng tissue.

Hindi ko alam kung anong meron sa babaeng ito, natagpuan ko na naman ang mata ko sa kaniya.

She runs her long, gel-manicured fingers down her bob cut black hair. Inaayos niya rin ang kaniyang damit at doon ko natanto kung gaano kaganda ang hubog ng kaniyang katawan.

Wow ... She looks like a sexy badass.

"I saw you having dinner with the Variejos. How are you related to them?" she asked, her voice soft and cold.

Mukha na naman siya mapagkakatiwalaan. But a few information is enough.

"Friends," ngiti ko.

I took out my lipstick from my pouch and applied it to my lips. Now, she's copying my style a while ago. I know exactly how it feels like to be looked at, huh.

"You're pretty..." she complimented.

"And you look sexy badass." I smirked.

She chuckled. "Rigden Elydia Contreras. Nice ass, by the way."

We both smirked.

Paglabas ni Ridgen ng bathroom, pumasok naman ang babaeng hindi ko inaasahan na makikita ko.

Taas-noo siyang naglalakad patungo sa tabi ko. Inilapag niya ang kaniyang bag bago nagpanggap na nagre-retouch.

"You should stay away from Geon, Solaire. You're putting him at risk." she stated then glanced at me from the mirror.

I rolled my eyes at her. I picked up my stuff then turned my back to her.

"Hold up," pigil niya sa aking pag-alis.

Small smile drew in my lips as I faced her back. "You like him that's why you're doing this, right, Martina?"

Her smirk fades. "I care for him... deeper than that of a like. He will never appreciate it because of—"

"Ako na naman? Ako na naman sisihin mo dahil wala siyang panahon para makita ang halaga mo, is that it?" I hastened to say.

Nilapitan niya ako. Pinukulan niya ako ng masang tingin. Kung kulang ako sa tangkad, baka hindi ko naibalik ang galit niya para sa akin.

"You don't know anything! I would love to begin a war just to make you understand his situation right now!" she hissed.

I smirked. "You want a war? Fine... I'll give you war." I moved my lips near her ear then whispered. "Wearing my red dress, resounding my stiletto, and drinking wine on our battlefield."

She was dumbfounded. The hard line on her lips, fire in her eyes gave me satisfaction she's undoubtedly in grave anger.

Before she could even rebut, I left the scene and flew back to the intimate dinner with the Variejos.

Hindi ko ipapahamak ang taong walang ginawa kundi protektahan ako. I think this is more than just love. To love is to bear the pain. But to feel love is unconditional.

Pagbalik sa table, may dalawang lalaki na nakaupo rin doon. Mukhang seryoso ang pinag-uusapan. Nagbago lang ang ambiance sa aking pagdating.

Nagkakilala ng pormal sa akin ang mga pinsan ni Geon. Ang lalaki na una kong nakita sa restobar ay si Israel Landon Variejo. At ang kasama niya nang gabing iyon ay si Zion Rejo Variejo.

"Nice to meet you ... again." Israel smirked then glanced at Geon.

"Nice catch." si Zion.

Isa sa napansin ko sa mga Variejo ay pagiging maingat sa lahat ng sinasabi. I can't ignore the feeling that they are no ordinary elite family, living in a grandiose mansion in the mountain.

I don't understand. They look mysterious to me all at once. I am contemplating if I will ever know what's hiding in everyone's sleeve.

"We have to go, mom, dad. Send regards." paalam ni Geon maya-maya.

Nakita ko ang pagdaan ng lungkot sa mata ni Tita Isabel ngunit agad din napalitan ng seryoso.

"Take care."

Geon hugs her mother rightly. Same way to his father. Bumeso naman ako sa kanila. Sina Israel at Zion naman ay nagpresinta na maghatid sa amin sa labas.

Saglit pang nag-usap ang tatlo bago kami tuluyang sumakay sa sasakyan. Maya-maya lang, dumating na si France na aming driver galing sa kung saan.

"I saw Martina ..." sabi ko habang pinapanood si Geon na luwagan ang necktie niya.

He seemed surprised. Worries drawn in his eyes when he looked at me from the doorway. I stepped in, closed his door.

I untangled his tie carefully when I approached him.

"What did she do? Did she say something? Tell me..." he asked worriedly then lifted my chin.

I shook my head. I continued what I'm doing. Nahinto lamang nang hawakan niya ang kamay ko at inilugar sa dibdib niya.

I heard his fast heartbeat.

Nagkatinginan kami.

Why does it always feel safe in your arms? I wanted to let go but something's preventing me from doing so.

Uminit ang sulok ng mga mata ko sa natanto. Sinabi ko sa sarili noon na hinding-hindi mangyayari ang bagay na ito.

Pero ang hirap... bakit ang hirap nito itago?

Mahal na yata kita.

Nahulog ang mata ko sa sahig. Ikinahihiya ko ang luhang ito.

Inilayo ko ang sarili mula sa kay Geon. Bumuntonghininga ito. Umupo siya sa gilid ng kama. Pinagpag niya ang kaniyang kandungan sa akin.

"Come here," mahinahon niyang utos.

Tila isa akong alipin na sumunod sa kaniya. Hinapit niya ang bewang ko bago iniupo sa kandungan niya.

He snaked his arms around my waist then kissed my bare skin. His soft and warm lips gave me a different sensation.

I was stunned he did that. I have never expected him to go this far. I thought...

"Baby girl ... my baby girl ..." he breathed. "What's our problem, hmm?"

He continues kissing my bare shoulder while resting his face on it. It is as if he finds his new comfort.

"What does this mean, Geon?" I asked, though I know what exactly he is trying to say.

Mapungay ang mata niya nang tumitig sa akin. Humigpit ang yakap niya sa bewang ko.

"Fuck holding conversations. Can I hold your hand instead?" he sounded mad.

Before I could even speak, he held one of my hands and intertwined it with his. Gently, romantically, and longingly he kissed it.

"I'm insanely in love with you, Solaire Anja Gomez." he said emotionally.

My chest tightened. I cannot hold back my tears anymore after his confession. My lips trembled.

"Geon... but you said ..."

"I'm tired pretending I do not love you. Ang hirap na hindi ka mahalin, tangina." he chuckled.

We stared at each other. I saw his pooling eyes but tears did not trickle down from them. Unlike mine which efflux profusely.

"Please, I am not playing here..." I cried.

I cannot put everything I feel into words right now. I was dazzled by the truth. He confessed! I heard it. He ... loves me too.

Umangat ang hinlalaki niya sa pisngi ko, marahang pinunasan ang saganang luha.

He shook his head. "I'm not playing, Laire. Kailan ko ipinaramdam na kaya kitang paglaruan?"

I bit my lip.

His hand is now cradling my cheek. I closed my eyes to feel his warmth.

"Never will I make a reason to hurt you, Laire." namamaos niyang sinabi.

I lowered my face. My lips targeted his slightly agape lips for a passionate kiss. My arms clang on his neck to deepen the kiss. He responded hungrily, hands started caressing my back.

His lips leave my lips. He kisses my jaw down to my neck. I craned my neck to give him access. He left no skin untravelled by his expert lips and tongue.

I moaned in pleasure.

I felt my hands unbuttoning his polo. Nagliwaliw ang aking kamay sa kaniyang malapad at matigas na dibdib.

"Easy, baby girl..." he hoarsely said after kissing my cleavage.

I smirked.

Huminto kami sa kaniya-kaniyang ginagawa. Habol ang hininga namin na nagkatitigan.

He chuckled then aimed at my forehead for a kiss.

Bumaba ang nag-aalab kong pakiramdam. Ngumiti ako at ibinagsak ang ulo sa balikat niya.

"You will sleep beside me from now on." he whispered huskily.

I nodded.

Nagpaalam ako saglit na magha half bath. Nagbihis lang ako bago bumalik sa kwarto ni Geon.

I shrieked when he suddenly grabbed my waist and then carried my thighs on his waist. My back felt the cold wall when he kissed me passionately.

Inilingkis ko ang aking braso sa leeg niya. Gumanti ako ng halik sa kaniya.

When both chuckled when we ran out of breath. Marahan sumayad sa sahig ang aking paa.

"May I have this dance?" he smirked upon offering his hand to me.

I smirked back then accepted his hand. "My pleasure..."

We danced slowly with only dim light around us. No music, just our heartbeats. No crowd, just the two of us. Nothing matters, as long as we understand each other.

Inikot niya ako. Pagbalik ay nakakulong na sa kaniyang mga bisig. Tumawa ako ng mahina nang ibaon niya ang mukha sa balikat ko.

"Do you know why flowers bloom?" he asked.

"Kasi dinidiligan."

"Silly, baby girl. Aside from that." he chuckled.

I pouted. "Hmm ... what?"

"If a flower is not cared for, it will die. If a flower is not displayed properly, it will feel unappreciated. If a flower is left alone out in the cold and rain, it will die."

Pinakawalan niya ako. Muli kaming sumayaw nang mabagal. Tumingkayad ako upang maikawit ng braso sa batok niya. Nagtama ang tungki ng aming ilong.

I breathed.

"I will do everything to keep my flower blooming beautifully. Bullets are not enough to end my life. It is when the flowers fall..."

Neither do I let you fall alone and burn alone. Have always wanted you by my side. I don't think I can let you walk alone, destroyed.

"If you fall, I fall. If you burn, I want to burn with you. Let's trust one another. After all ... I'm all yours now."

He pulled the small of my back. We're only pieces of cloth apart. I could feel his member growing wild and hot down there.

I moaned erotically to tease him.

He cussed.

"I'm so tired being an adult. Why don't you let me be your ... baby?" I teased him more, grinding my body against his shaft.

He came in a low growl. "Stop moving, Solaire."

"I am dancing..." I whispered then bit his earlobe. "I'm certain I'm good at it... Wanna try it in bed? You'll never regret it."

He took a deep sigh. Parang pinipigilan ang sarili na ibagsak ako sa kama sa taglay kong kulit.

"I can see it. Stop now, please, baby."

"Am I not hot?" I grinded more.

"Damn, you're fucking irresistible! Jesus." came in hoarse.

I chuckled at tumigil na sa pang-aasar sa kaniya.

"I love you." sinsero kong sinabi.

He chuckled. "You little, naughty girl..."

Maganda ang gising ko kinabukasan. Inalala ko ang mga nangyari kagabi. Akala ko panaginip lang pero narito sa kama ni Geon. Lahat ay totoo!

"Morning, baby girl."

Mula sa bathroom, lumabas si Geon na nakatapis lang ng tuwalya sa lower part. His sculpted, tanned abdomen is like an art in my eyes—irrevocably inviting. Those abs were placed perfectly, more for seduction. However, my eyes zoomed automatically on his bulging shaft!

Ama namin, si Sir Geon ay napa sa'kin! Nanalangin ako ng wala sa oras.

"Bastos mo naman." sabi ko paglapit niya sa kama upang patakan ako ng halik sa labi.

"Why?" ngisi niya.

"Bakit mo tinakpan?"

He frowned. "You and your silliness..."

Nauna siyang bumaba dahil maliligo pa ako. Pagbaba ko naman, nakita ko siyang nakasuot ng apron habang nagsu-sauté ng kung ano. Katulong niya si Yaya Julie sa pagluluto.

"I want to help, too." presinta ko.

"It's fine, Laire. Just sit—"

"I insist!"

He sighed.

I smiled.

Binigyan ako ni Yaya Julie ng gagayatin. Magaan sa loob ko naman tinapos iyon. Umalis saglit si Yaya Julie kaya hindi ko na alam ang susunod. Ginayat ko na lang ang lahat ng nasa table.

"Yaya, should I cut some capsicum too?" tanong ko, dahil iyon lang ang hindi ko ginayat.

"Bell pepper po ba, Ma'am?"

"No, capsicum..."

"Bell pepper nga po..."

I smiled then showed her the green and red capsicum. "These are what I am saying, Yaya. Capsicum."

Nagkamot si Yaya Julie ng ulo. "Bell pepper lang sa'min 'yan, Ma'am, e."

Nilingon ko si Geon nang marinig ang tawa niya. I feel insulted somehow, uh.

"What's funny?" nagtaas ako ng kilay. "It's capsicum!"

"Bell pepper."

"No, it's not. I haven't heard that so it's capsicum!" I argued then put them back on the table.

"It's the kitchen thing you wouldn't understand..."

"No. It's capsicum." pilit ko pa.

"Alright, baby girl. Capsicum it is." pagsuko niya.

Gumala kami ng hapon ni Geon. Simpleng white floral dress at laced-slippers lang isinuot ko. Puting t-shirt, faded jeans, at sneakers naman ang suot ni Geon. Nagsuot din siya ng itim na cap.

Ipinagmaneho kami ni France (na naman) papunta sa Eco Park. Nagsama siya ng isa pa para daw hindi siya third wheel.

"Boss G, alam kong mas gwapo ako rito kay Abra. O, narinig mo, Abra? Huwag ka na umungol diyan kasi si boss na nagsabi!" tawa ni France.

"Fuck you. At least hindi ako single." Abra slammed him.

"Ha!" singhap ni France. "Ha!"

Pinigil ko ang matawa sa kakulitan nila. Sumandig ako sa braso ni Geon. Humalik naman siya sa ulo ko.

"O, ano? May girlfriend ka ba na kasing ganda ni Imara? " si Abra, napapatawa.

I like the way he mentioned his girlfriend's name. He sounded proud and possessive. Every man should feel the same way.

"Walang banggitan ng girlfriend, taena nito." Ang mala-leon kanina na si France ay nagmistulang kuting ngayon.

Tinawanan siya ni Abra. Sabay sumulyap sa amin sa mula sa rear-view mirror.

Gwapo si France at Abra. Abo ang kulay ng mata at may scar sa kilay si Abra. Samantala, tsokolate ang kulay ng mata ni France at may 'red diamond' tattoo sa leeg. Kumpara kay France na may kulot na buhok at pagka mestizo, si Abra ay kutis Pilipino.

Nagpaiwan sa sasakyan sina Abra at France pagdating namin sa Eco Park. I invited them to go with us but they immediately declined.

"We'll wait you here, boss," si Abra sabay sindi ng sigarilyo.

"Contact me when something it's red." makahulugang habilin ni Geon sa mga ito.

Sumaludo sina France at Abra sa kaniya.

"Areglado!"

Magkahawak-kamay kami pumasok ni Geon sa restaurant na kubo ng istilo. Naabutan namin ito na halos mapuno ng mga customers (mostly couple) na turista. May mga bata rin.

Humanap kami ng bakanteng mesa bago umorder. In-assist kami agad ng staffs. Wala pang twenty minutes, nai-serve na ang order namin.

"How about them? They might be hungry..." sabi ko nang maalala sina Abra at France sa labas.

"We'll order for them later, Laire."

Napangiti agad ako.

Variejo nga siya. Hindi man niya ipakita pero ramdam ko na may pakialam siya sa bawat tao nila. Napansin ko iyon noong nasa mansyon kami. Maganda ang suot ng kanilang maids at maaliwalas ang mga mukha habang nagse-serve sa pamilya nila.

"You love your friends ..." ngisi ko.

"I don't have one. Just acquaintance—"

I cut him off. "Whatever."

Pinag-usapan namin ang pamamasyal mamaya sa Eco Park pagkatapos kumain. Nakita ko kanina ang malawak na lupain at may cattle raising din. Gusto ko makita lahat.

Pinangalahatian ko ang tubig. Muntik ko na maibuga ang iniinom nang makilala ang dalawang lalaki na kakapasok lang!

Pinaibabawan ng floral polo ang puti nilang t-shirt. Kahit naka shades, kilala ko sila.

Aside from Monroe and Wedrelm, Sungreil and Satro (Sun and Sat, sila ang bantay noong tumakas ako) are Tito Arman's men.

Dumako sila sa reception desk at nakipag-usap. Luminga si Sun sa mga customers. Naibalik ko sa natural ang aking pagkilos bago pa magtama ang mata namin ni Sungreil.

Shit.

"Act natural, Laire," si Geon na pasimpleng umiinom. "I know them..."

Iniwasan kong gumalaw. Isang maling kilos, makilala nila kami.

Matalino ang mga tao ni Tito Arman. Hindi mahuhulaan ang mga hakbang. Alam nila ang pasikot-sikot—sa tao o bagay. Wala rin silang sinasanto. Iyon ang kinatatakutan ko.

They will not hurt me unless they are told to. To hurt me, they will hurt someone dear to me.

"Do you trust me?" Geon whispered.

I nodded without my knowledge. Sa ilalim ng mesa, naramdaman ko ang kaniyang kamay. Kumalma ako.

"Make your way out..." sinenyas niya ang daan sa likod.

Kung hindi ako nagkakamali, doon nakaparada ang sasakyan namin.

"How about you?" I kept my voice low.

Marahan siya kumilos para ilapit ang mukha sa tainga ko. "I'll cover you. Stay focus, you hear me, baby girl?"

Damn it.

"I—I will,"

Natahimik kami sandali. Marahil ay tinatantiya ni Geon ang kilos nina Sun at Sat.

"Alright, Sirs! Pick your table and we'll serve your order immediately." boses ng receptionist.

Hudyat iyon ni Geon upang sumenyas sa akin. Tumayo ako at marahan na naglakad paalis sa table namin. Iniwasan kong lumingon dahil baka masira ang usapan namin ni Geon.

"Ay, hala! Sorry po! Sorry po, Sir!"

Dumaan ang waitress sa harapan ko upang magdala ng tubig at gravy sa mesa malapit sa akin. Subalit natapon ang tubig na dala niya sa customer, nagkalat ang gravy sa sahig.

Damn it!

Humarang ang waitress sa daan. Kailangan ko huminto. Dagdag atensyon kung pwersahin ko siya na umalis!

Ramdam ko ang paninitig ng ilan sa gawi namin.

Sa lahat, nangibabaw ang mainit na paninitig ng mga taong tinatakasan namin!

"Nangyari do'n?" dinig kong tanong ni Sat.

"Natapon ang tubig sa customer." si Sun.

May humawak sa bewang ko at pasimple akong binulungan. Kahit hindi ko tingnan, alam kong si Geon iyon.

"Let's go, they're looking..." kalmado niyang sinabi.

Sabay kaming naglakad palabas. Noon lang ako nakahinga nang maluwag pagsakay ng sasakyan. Mabilis kumilos ang kamay ni France para patakbuhin sasakyan.

"Naiwan si Abra para siguraduhin na hindi tayo masusundan." imporma ni France habang nagmamaneho palabas ng Eco Park.

Sa puntong iyon, natakot ako para sa kalagayan ni Abra. Ngunit may tiwala ako sa plano nila.

Hinawakan ni Geon ang kamay kong nanginginig pa rin. Sinandal niya ako sa dibdib niya bago hinalikan ang gilid ng noo.

"It's fine ... It's fine ..." alo niya.

I bit my lip.

Hindi nila ako pwede makuha. Ayokong magpakasal sa taong hindi ko mahal. Alam ko ang pakay nila kaya gusto nila ako makuha!

"H-Huwag mo akong ibibigay, please..." my voice clattered.

Geon cussed. His arm instinctively and protectively around me. With that, he assured me.

"Never will I let them lay their hands on you."

Tumingin ako sa rear-view mirror. Napansin ko ang pagtingin-tingin ni France sa side mirror. Dahilan upang umahon ang takot ko.

Tumunog ang cellphone ni Geon. Umayos kami pareho ng upo bago niya sinagot ang tawag.

Nagkatinginan kami ni Geon.

Geon hold the call. Napamura si Geon bago tumingin kay France.

"Can you mislead them?"

Nanlaki ang mata ko. Kung ganoon ay nakilala kami?! Careless!

"Ako bahala, boss." ngisi ni France kahit alam kong nangangalaiti na siya.

Geon holds the bridge of his nose, talks back to the caller.

"Call Israel if needed. Don't let your guards down."

He ended the call. Bumaling siya sa akin bago mabilis na hinalikan sa noo.

I sighed.

This can result in a serious war if they catch me...

I don't want to be hated by his family. Magalit na lahat, huwag lang ang mabuting tao na gaya nila.

Lalo na si Tita Isabel. I would never dream to see her wrath.