Επομενη μερα ...

~ Μερια Αλεχαντρο

Ξυπνησα απο το φως του ηλιου που επεφτε στο προσωπο μου , γιατι ειχα ξεχασει χθες να κλεισω τις κουρτινες του δωματιου μου . Γυρισα ανασκελα και αρχισα να κοιταω το ταβανι , αυτο το εκανα απο μικρος , χωρις να ξερω το γιατι , μπορει γιατι ετσι ξεχνιομουν για λιγο απο ολες τις υποχρεωσεις μου , μπορει επειδη πιστευα οτι μπορουσα να δω τα αστερια σαν να ειχαν ακτινες χ τα ματια μου και το διαπερνουσαν ή ισως απλα ονεοροπολουσα και περιμενα να περασει η ωρα κατι που γινοταν συντομα συνηθως ! Πραγματι μετα απο λιγο η πραγματικοτητα με επιβεβαιωσε . Μπηκε μεσα η Καρμενσιτα ή αλλιως Καρμεν , οπως την φωναζουν ολοι εδω περα , η νταντα μου ! Με μεγαλωσε απο οταν ημουν μωρο και με αγαπαει σαν να ειμαι δικο της παιδι αλλα και εγω την εχω σαν μανα .
-Ξυπνησες επιτελους ? Με ρωτησε .
-Ναι . Απαντησα μονολεκτικα συνεχιζοντας να κοιταω το ταβανι .
-Με τα ρουχα επεσες στο κρεβατι ? Μου κανει και δευτερη ερωτηση , κοιταω λιγο τον εαυτο μου και παρατηρω οτι εχει δικιο , υστερα στρεφω την προσοχη μου ... που αλλου και παλι στο ωραιο μου ταβανι .
-Ναι . Της λεω .
-Που τριγυρναγες χθες στο βραδυ παλι ? Σκαει και η τριτη ερωτηση .
-Ναι . Της ξανα απαντω .
-Που ταξιδευεις καμαρι μου ? Και καταλαβαινω την ανησυχια στην φωνη της , οποτε γυριζω στο πλαι και την κοιταω να συμμαζευει την ακαταστασια που υπαρχει παντοτε στο δωματιο μου .
-Αχ βρε Καρμεν μου ! Της κανω και σηκωνομαι απο το κρεβατι , παω διπλα της , την αγκαλιαζω και της δινω ενα φιλι στο μαγουλο οπως παντα .
-Μην ανησυχεις , ειμαι μια χαρα . Χθες εδω ημουν το βραδυ ! Της λεω παρολα αυτα δεν την βλεπω να με πολυ πιστευει .
-Μικρε που τα πουλας αυτα ? Σε εμενα μιλας οχι στις σουρλουλουδες που συναναστρεφεσαι και τους φιλους σου . Σε ξερω και απο την καλη και απο την αναποδη , για αυτο λεγε . Μου λεει με αυστηρη φωνη , οφειλω να ομολογησω οτι εχει ενα δικιο σε αυτα που λεει .
-Μα εδω ημουν χθες το βραδυ και κοιμομουν ! Επιμενω .
-Ολο το βραδυ ? Με ρωταει και με κοιταει με ανασηκωμενο το φρυδι , παω να μιλησω αλλα με προλαβαινει και λεει .
-Γιατι ηρθα στο δωματιο σου χθες και δεν ησουν εδω . Που ησουν Αλεχαντρο ?
-Καλα καλα , εχεις δικιο ειχα βγει μια βολτα και ξεχαστηκα ! Της λεω .
-Μονος ? Συνεχιζει την ανακριση .
-Ναι μονος ολομοναχος , αφου ξερεις οτι εκτος απο τους κολλητους μου δεν εχω αλλη παρεα .
-Και ειστε και οι τρεις ενας και ενας τρομαρα σας ! Λεει λιγο ειρωνικα και πειραχτηκα .
-Γιατι δεν ειμαστε ? Της λεω .
-Πως λεει , ο ενας χειροτερος απο τον αλλον τις περισσοτερες φορες που ειστε ολοι μαζι , ο καθενας ξεχωριστα εισαστε αγγελουδια . Αχ πως μας ξερεις σαν να μας εχει μεγαλωσει και τους τρεις απο μικρους σκεφτομαι και γελαω .
-Θα μου φερεις πρωινο ? Την ρωταω γλυκα .
-Πρωινο τετοια ωρα , καλυτερα μεσημεριανο ! Λεει .
-Γιατι τι ωρα ειναι ? Την ρωταω .
-Α μην νομιζεις , νωρις ειναι μονο τρεις το μεσημερι ! Λεει απλα .
-Μονο τρεις ε , νωρις ειναι ! Της λεω και αρχιζω να γελαω και την παρασερνω και εγω στο να αρχισει να γελαει .
-Θα βγεις ξανα σημερα ? Με ρωταει αφοτου σταματησει .
-Ναι θα βγω κατα τις 5 της λεω
-Πως και ετσι νωρις ? Ρωταει .
-Εχω μια δουλεια να κανω . Της απανταω .
-Καλα απλα προσεχε να μην καταλαβουν οτι λειπεις . Μου λεει και μενω με το στομα ανοιχτο να την κοιτω .
-Πως ? Της λεω.
-Τι πως το καταλαβα οτι βγαινεις κρυφα ? Δεν θελει και πολλη φαντασια και αν εβγαινες με τους φιλους σου οπως λες θα το ξερανε ολοι εδω περα . Ειχε δικιο , τωρα τι να της ελεγα ?
-Ευχαριστω.  Αποφασιζω τελικα να πω και γυρναει να με κοιταξει .
-Για ποιο πραγμα ? Με ρωτα .
-Που δεν λες τιποτα σε κανεναν για το οτι το σκαω κρυφα απο το "σπιτι" .
-Παρακαλω , αλλωστε θα ανησυχουσα αν δεν το εκανες ! Ετσι ειναι τα νιατα λεει και με φιλαει και υστερα φευγει και παει να μου σιδερωσει τα ρουχα που της ειπα οτι θελω να βαλω.
Πλησιαζω το παραθυρο και κοιτω απεξω τον "μικρο" μας κηπο , με τους υπεροχους θαμνους σε διαφορα σχεδια , τα δεντρα που σε καποια σημεια νομιζεις οτι βρισκεσαι σε δασος , το δεντρος οπου ειχαμε φτιαξει ενα δενδροσπιτο και απο κατω την εωρα να κρεμεται στο μεγαλο χοντρο κλαδι . Πιο διπλα ειναι η τραπεζαριας με τις καρεκλες που εχουμε στο κηπο , για οταν θελουμε να σερβιριστουμε εκει το φαγητο ολη η οικογενεια . Παντου υπαρχουν μικροι μπαχτζεδες με χρωματιστα διαφορων ειδων λουλουδια , τοσα που χανεσαι αναμεσα στα παρτερια και νομιζεις οτι περπατας στην χωρα των θαυματων οπως η Αλικη !
Μετα απο λιγο ο νους μου τρεχει στην χθεσινη συναντηση με την Σιλβια ! Αχ ωραιο ονομα και αρκετα πρωτοτυπο ! Παρολο που στην αρχη εκανε την δυσκολη και ειχε εναν τσαμπουκα μου αρεσε τοσο πολυ αυτο πανω της . Ηθελε να εχει τον τελευταιο λογο , αντιθετα η κολλητη της η Μαϊρα , αν θυμαμαι καλα , ηταν πιο ηρεμη και γλυκια .
Εκεινη ομως ειχε ενα εκρηκτικο ταπεραμεντο , το οποιο αποτυπωνωταν εξαιρετικα την ωρα που χορευε ! Χθες οταν νομιζε πως τις αφησα ησυχες πριν μαθω το ονομα της , περιμενα να προπορευτουν λιγο και μετα τις ακολουθησα , οσο πιο αθορυβα γινοταν . Τις ακουσα να συζητανε για μια εκδηλωση που εχουν να πανε σημερα , απο οτι καταλαβα θα χορεψουν κιολας . Ανυπομονω να την δω να ξαναχορευει , ειναι τοσο μαγευτικη σαν σειρηνα , μονο που εκεινη σε παρασερνει οχι με το τραγουδι της αλλα με τον χορο της !!!

Μετα απο 3-4 ωρες

Εχω φτασει αισιως στο μαγαζι που απο οτι μπορεσα να μαθω και να δω καταλαβα οτι εδω θα γινοταν η εκδηλωση που συζηταγαν χθες τα κοριτσια . Αργησα μεχρι να το βρω , πολυ παιδεμα , ειδικα οταν εχεις συνηθισει να πηγαινοερχεσαι με αμαξι απλα λεγοντας που θες να πας στον προσωπικο σου οδηγω και εκεινος να σε πηγαινει κατευθειαν .
Δεν ξερω αν ειμαι καταλληλα ντυμενος παντως φοραω ενα μπλε σκουρο πουκαμισο στο οποιο εχω σηκωσει τα μανικια μεχρι τους αγκωνες , το πρωτο κουμπι το εχω αφησει ανοιχτο να σημειωθει και απο κατω φοραω ενα μαυρο τζιν . Ειχα αργησει σχετικα με την ωρα που συζητουσαν τα κοριτσια ελπιζω να ειναι ακομα εδω . Μπαινω στο μαγαζι και βλεπω τους περισσοτερους να καθονται σε τραπεζια , υπαρχουν ατομα απο παιδακια 2-3 ετων μεχρι ηλικιωμενοι ανθρωποι . Ψαχνω μηπως και τις δω , μηπως και την βρω , κατι που δεν συμβαινει . Κατευθυνομαι προς το μπαρ , κανω νοημα στον μπαρμαν και ερχεται αμεσως μολις με βλεπει .
-Γεια . Μου λεει .
-Γεια , του λεω .
-Τι θα παρεις ? Με ρωταει .
-Ενα ουισκι με παγο . Του απαντω .
-Αμεσως λεει και σε 1-2 λεπτα μου το φερνει .
-Οριστε στην υγεια σου . Λεει και μου το δινει .
-Ευχαριστω . Του λεω.
-Καινουριος στα μερη μας ? Με ρωτα .
-Ε ναι . Του λεω μετα απο λιγη σκεψη .
-Απο που το καταλαβες ? Τον ρωταω εγω αυτην την φορα.
-Ενα παραγγειλες ουισκι με παγο , οχι και τοσο συνηθισμενο αλλα τετοια μερα κανενας δεν παραγγελνει τετοιο ποτο και δευτερον αμα δεν ησουν καινουριος σιγουρα θα σε θυμομουνα . Μου λεει .
-Αληθεια ε ? Για δες τι μαθαινει κανεις . Μονολογω.
-Μαριο . Μου λεει και τεινει το χερι του για χειραψια .
-Αλεξ . Του λεω .
-Χαρηκα για την γνωριμια , λεει .
-Παρομοιως . Του απαντω .
-Τι εκδηλωση λοιπον εχει σημερα το μαγαζι ? Τον ρωταω .
-Γινεται μια εκδηλωση απο μια σχολη χορου , προκειμενου οι μαθητες της να εξασκηθουν στο χορο μπροστα σε κοινο , ταυτοχρονα βεβαια αυτο φερνει και πελατεια στο μαγαζι .
-Καλη σχολη χορου ? Τον ρωτω .
-Ναι απο τις πολυ καλες . Μου απαντα .
-Να δες . Μου λεει και δειχνει προς την σκηνη που βγαινουν κατι μικρα παιδακια μαζι με μια απο τις δασκαλες τους και χορευουν ενα παιδικο τραγουδι , υστερα βγαινουν λιγο πιο μεγαλα κοριτσια και χορευουν λατιν , τραβωντας και καποιους απο το κοινο προτρεποντας τους να χορεψουν μαζι τους . Μετα βγηκαν καποιες κοπελες και χορεψαν φλαμενκο κοιταξα μηπως την εβλεπα αλλα δεν ηταν μεσα στις κοπελες , αντιθετως ηταν η φιλη της η Μαϊρα που μαλλον δεν με ειχε προσεξει . Μετα απο λιγο εμφανιζονται καποιες και χορευουν συγχρονο και υστερα ξαναβλεπω την Μαϊρα που εχει βγει για να χορεψει χιπ χοπ , ουαου χορευει πολυ ωραια , τετοιες κινησεις ακροβατικα ειναι πολυ καλη οφειλω να παραδεχτω . Μετα κλεινουν τα φωτα και ακουγονται χτυποι απο περπατημα τακουνιων , τοτε ακουω τιν φιλο μου τον Μαριο να λεει ...
-Αυτη , ειναι η καλυτερη τους χορευτρια .
Λες ? Αρχιζω να ειναι αναρωτιεμαι , δεν ακουγεται καθολου μουσικη μονο μια μελωδια στο ρυθμο που δινουν τα τακουνια που ακουγονται , ανοιγει ενα απο τα φωτα ωστε να δειχνει ενα και μονο ατομα , την κοπελα που βρισκεται πανω στην σκηνη και χορευει μονη της, που δεν ειναι αλλη απο την Σιλβια . Επιτελους ! Σκεφτομαι ...

https://youtu.be/o8iIATR9DWg

Μετα ακουγεται ο ηχος της κιθαρας και οι καστανιετες της και ο τροπος που κινει τα δαχτυλα της τοσο γρηγορα πανω σε αυτες ,τις κανει να ακουγονται σαν τιτιβισματα πουλιων στην αγρια φυση . Οι κινησεις της ειναι τοσο ρυθμικες , προσεγμενες στην εντελεια . Καποια στιγμη βγαζει της καστανιετες και αρχιζει να χορευει με το σαλι που ειχε περασμενο γυρω απο το λαιμο της , που φαινοταν σαν να ειναι ενσωματωμενο με το φορεμα που φορουσε ! Για ακομη μια φορα οφειλω να ομολογησω οτι ηταν εκπληκτικη μεσα στο πορφυρο , κατακοκκινο φουστανι της που εδενε στον αυχενα της , με της κοκκινες κλακετες της , το κοκκινο τριανταφυλλο που κοσμουσε τον κοτσο της συμπληρωνε το υπεροχο συνολο , της πανεμορφης αυτης οπτασιας !!!

Τα βλεμματα μας ενωθηκαν για ακομη μια φορα , την εβλεπα και νομιζω πως μου χαμογελασε , κατι το οποιο της ανταπεδωσα !
Αφησαμε τις ματιες μας να συνεχισουν το δικο τους χορο , σε μια δικη τους γλωσσα που μονο αυτες καταλαβαιναν ...

https://youtu.be/xqxJMCQxb_Q