~Μερια της κοπελας

Το ρολοι χτυπησε και συνεχισε να το κανει για αρκετη ωρα αυτο , ωσπου καποια στιγμη το εκλεισα . Δεν ηθελα να σηκωθω απο το κρεβατι ενιωθα πολυ κουρασμενη , διοτι χθες δεν ξεκουραστικα καθολου , πηγα στο πανεπιστημιο και υστερα πηγα στην σχολη χορου οπου και καθησα αρκετες ωρες . Τοσο για παρακολουθησω τα μαθηματα , το σεμιναριο τεχνικης για τις θεσεις των χεριων στο φλαμενκο , οσο και για να τελειωσω αλλο ενα μικρο κομματι της χορογραφιας μου ! Αυτη η χορογραφια πρεπει να βγει τελεια , οσο και αν δεν μου αρεσει τοσο να χρησιμοποιω μια τετοια λεξη ... Μιας και αποτελει το εισιτηριο και ειναι η αρχη για να κανω το ονειρο μου πραγματικοτητα , να γινω μια σπουδαια χορευτρια φλαμενκου !!!
Αυτο βεβαια προυποθετει οτι με την χορογραφια θα εντυπωσιαστουν οι καθηγητες της ανωτατης σχολης χορου φλαμενκου , εδω στην Ισπανια , κατι το οποιο δεν ειναι και τοσο ευκολο . Θελει εξασκηση , δουλεια , συμμετρια στις κινησεις , παθος ! Για αυτο εχω γραφτει απο πολυ μικρη σε μια απο τις καλες σχολες χορου εδω και ταυτοχρονα προσπαθω να τελειωσω οσα περισσοτερα μαθηματα μπορω στο πανεπιστημιο , η αλλη αγαπημενη μου ασχολια ειναι η ιστορια για αυτο οταν εδωσα εξετασεις και περασα εδω , ημουν πολυ ευτυχισμενη ! Αν και δυσκολο να μπορω να κανω και τα δυο , καθως απαιτουν πολυ χρονο , κανω το καλυτερο δυνατο και αισιως εχω φτασει στο 3ο ετος χωρις να χρωσταω μαθηματα απο τα προηγουμενα 2 ετη , ενω ταυτοχρονα θεωρουμαι απο τις καλυτερες της ταξης μου στην σχολη χορου , πολλοι απο τους καθηγητες μου πιστευουν οτι θα μπορεσω να περασω στην ανωτατη σχολη χορου . Επιπλεον , εκτος απο φλαμενκο κανω μπαλετο και συγχρονο , προσφατα εδω και 1-2 μηνες αρχισα και λατιν .

Καθως σκεφτομουν τον χορο , θυμιθηκα οτι ειχα υποσχεθει στον κυριο Μιγκελ , να παω μαζι του σημερα στην αγορα ! Στα νιατα του ηταν απο τους πρωτους συνθετες και τραγουδιστες φλαμενκο , αν και περασαν τα χρονια παραμενει πολυ καλος και το συνεχιζει σαν χομπι ή στις γιορτες και στα πανηγυρια για μαθαινει και τους νεοτερους την παραδοση ! Εγω , ειμαι μια απο αυτους .
Σηκωθηκα , πηγα στο μπανιο εριξα νερο στο προσωπο μου , εβαλα μια μακρυα φουστα και ενα κορμακι , φορεσα τα αθλητικα μου και πηρα τα τακουνια μου σε εναν μικρο σακο . Χτενισα τα μαλλια μου και τα επιασα εναν ψηλο κοτσο , κοιταχτηκα στον καθρφτη , ημουν ετοιμη .
Κατεβηκα γρηγορα τις σκαλες και πηγα στην κουζινα εκει βρηκα την μαμα μου να φτιαχνει πρωινο για εναν ολοκληρο λοχο , κλασικη μαμα και νοικοκυρα μπορει να ειμστε μονο τεσσερα ατομα αλλα πρεπει να τρεφομαστε σωστα , δηλαδη σαν να ειμαστε δεκατεσσερα ατομα χιχι !
Ο μπαμπας μου καθοταν στο τραπεζι διαβαζοντας την καθημερινη του εφημεριδα και πιο διπλα ο μικρος μου αδερφος , που ηδη ειχε αρχισει να τρωει με λαιμαργεια .
-Αγαπη μου θα κατσεις να φας πρωινο ? Η φωνη της μαμας μου με ξυπνησε απο τις σκεψεις μου .
-Ε οχι μαμα δεν προλαβαινω , εχω αργησει θα μαι περιμενει ο κυριος Μιγκελ . Της ειπα .
-Ααχχ πιες τουλαχιστον λιγο γαλα , λιγο χυμο φαε κατι . Εχεις αδυνατησει πολυ , εχεις ρεψει βρε παιδακι μου ... ειπε γεματη παραπονο .
-Ρε μαμα δεν προλαβαινω σου λεω , εξαλλου μια χαρα ειμαι θα φαω οταν γυρισω !
-Πες και εσυ τιποτα ! Γυρισε και ειπε στον μπαμπα .
-Εγω ? Τι να της πω ? Αμα δεν θελει να φαει , αστην μεγαλωσε δεν ειναι πια μωρο ξερει τι κανει ;) . Της ειπε ο μπαμπας και μου κλεισε το ματι οπως εκανε παντα , του χαμογελασα .
-Αμα δεν το θελει εκεινη το πρωινο της , θα το φαω εγω δεν εχω προβλημα . Ειπε ο αδερφος μου , μπουκωμενος με κρουσαν και ειχε ηδη πασαληφθει .
-Ελα εδω να σε καθαρισω , βρε μικρο γουρουνακι μου . Του ειπα και πηρα μια χαρτοπετσετα και σκουπισα την μικρη μουριτσα του .
-Καλα εχεις δικιο Χουαν ! Και εσυ μικρε μου τρωγε πιο αργα δεν στο παιρνει κανεις το πρωινο απο μπροστα σου ! Γυρισε και ειπε η μαμα μου στον μπαμπα και στο αδερφουλη μου , φαινοταν στεναχωρημενη που δεν εφαγα τιποτα .
-Λοιπον εγω φευγω , τους λεω .
-Στο καλο μου ! Μου λενε οι γονεις μου .
-Αλλα πρωτα εχω να κανω κατι . Του λεω και με κοιτανε .
Πινω λιγο χυμο που ειχε σε ενα ποτηρι που προοριζοταν για μενα απο την μαμα μου , φτιαχνω γρηγορα ενα τοστ και το τυλιγω με αλουμινοχαρτο για τον κυριο Μιγκελ και βουταω μια φετα ψωμι με βουτυρο και μαρμελαδα ! Βλεπω την μαμα μου χαμογελαστη και τον μπαμπα να με κοιταει χαρουμενος που την εκανα να χαμογελασει ;) του κλεινω το ματι .
-Γεια σας !!! Λεω αφου του φιλισω στο μαγουλο , παιρνω τα κλειδια , ανοιγω την πορτα και φευγω.

Μετα απο λιγα λεπτα φτανω στην αγορα , ψαχνω για λιγο τον κυριο Μιγκελ και τον βλεπω να με χαιρεταει , τον χαιρεταω και εγω και παω προς το μερος του .
-Γεια σας κυριε Μιγκελ , συγγνωμη που αργησα . Του λεω .
-Δεν πειραζει κοριτσι μου ! Μου λεει , του χαριζω ενα χαμογελο .
-Οριστε αυτο για εσας . Του λεω και του δινω το τοστ που εφτιαξα το πρωινο .
-Σε ευχαριστω πολυ ! Δεν επρεπε να μπεις σε κοπο για εμενα . Μου λεει .
-Μην το ξαναπειτε αυτο , κανενας κοπος . Του λεω
-Λοιπον αρχιζουμε ...? Με ρωταει .
-Ναι , του απαντω και φερνω μια σανιδα που ειχε στερεομενη πισω απο την καρεκλα του και αλλαζω παπουτσια φορωντας τα τακουνια μου και αφηνω την τσαντα μου πισω απο την καρεκλα του κρεμασμενη .

Ο κυριος Μιγκελ αρχισε να παιζει , ακομη απο τις πανεμορφες μελωδιες του ! Αν και ειχα αγχος , που παντα εχω οταν χορευω αφησα την μουσικη να με συνεπαρει ! Αρχισα να χορευω ξεχνωντας οτι με απασχολουσε και τον κοσμο που ειχε μαζευτει γυρω μας υπηρχα μονο εγω και η μουσικη . Σαν να βρισκομουν σε ενα παραλληλο συμπαν , το μονο που καταλαβαινω ειναι οτι ειχε μαζευτει ακομη περισσοτερος κοσμος απο πριν , λογω της οχλαγωγιας που ηταν η μονη που και που με επανεφαρε στο αληθινο κοσμο.

Καποια στιγμη ανοιξα τα ματια μου και ειδα τον κοσμο να με κοιταει εντυπωσιασμενος . Κοιταξα μπροστα και το βλεμμα μου επεσε πανω σε εναν καστανο νεαρο , δεν τον εχω ξαναδει εδω γυρω σκεφτηκα . Δεν ειναι περιεργο ομως , αφου η Μαδριτη ειναι μια τεραστια πολη και υπαχουν τοσοι πολλοι ανθρωποι , οι οποιοι δεν γνωριζομαστε και ολοι μεταξυ μας , αυτο ειναι αδυνατο .
Επειτα συγκεντρωθηκα και παλι στο χορο μου , καποιες φορες εκλεινα τα ματια , νιωθωντας περισσοτερο την μουσικη , αλλαζοντας το ρυθμο των βηματων και των κινησεων , αναλογα με τον ρυθμο της κιθαρας .
Καποια στιγμη προσεξα οτι ο κοσμος αρχισε να αραιωνει , αλλα εγω ακαθεκτη συνεχισα τον χορο μου , προσεξα οτι ο νεαρος δεν ηταν πια μπροστα μου . Υπεθεσα οτι πιθανοτατα θα εφυγε ή οτι δεν του αρεσε ο χορος μου μαλλον , αυτο με στεναχωρησε λιγο . Σε μια στροφη που εκανα τον ειδα το βλεμμα μου επεσα πανω στο δικο του και ετσι εμειναν τα βλεμματα για λιγα δευτερα . Εκεινος καθοταν στηριζομενος στο τοιχο που βρισκοταν στα αριστερα μου , δεν ειχε φυγει ηταν ακομη εκει ! Αυτο για καποιο περιεργο λογο με χαροποιησε ιδιαιτερα , αλλα γιατι ? Αναρωτηθηκα απο μεσα μου .

Σταματησα να ακουω τον μαγευτικο ηχο της κιθαρας και καταλαβα οτι ο κυριος Μιγκελ σταματησε να παιζει . Τον πλησιασα τοτε και αρχισαμε να μιλαμε .
-Ολα ενταξει ? Τον ρωτησα .
-Ναι κοριτσι , μια χαρα ! Μου απαντησε με ενα χαμογελο .
-Μαλλον αρκετα για σημερα , καλυτερα να μην συνεχισουμε του λεω .
-Ενταξει , μου λεει και μου χαμογελαει .
Εχω καταλαβει να πω την αληθεια οτι εχει κουραστει , δεν τον αδικο η ζεστη σημερα ηταν αρκετη και τωρα το μεσημερι θα γινει ακομα εντονοτερη . Παω πισω απο την καρεκλα τον αγκαλιαζω και μετα αλλαζω παπουτσια φορωντας ξανα τα αθλητικα μου .
-Καλο σας μεσημερι ! Του λεω .
-Καλο σου μεσημερι,  μου ανταποδιδει . Αφηνω την τσαντα διπλα στην καρεκλα και τον πλησιαζω και τον φιλαω στο μαγουλο .
-Αντε τα λεμε ! Μου λεει .
-Τα λεμε , φυσικα , μποερειτε να περασετε απο το σπιτι οποτε θελετε του λεω . Του δινω ενα ακομη φιλι στο αλλο μαγουλο , παιρνω την τσαντα μου και φευγω .

Καθως προχωρουσα ανεμελη κοιτωντας τα διαφορα σπιτακια και τις γειτονιες . Ξαφνικα ακουω καποιον και γυρναω να κοιταξω ποιος ειναι . Γυριζοντας το κεφαλι μου , ειδα καποιον που δεν περιμενα να δω , το αγορι που προηγουμενως με κοιτουσε που χορευα .
-Γεια ! Μου λεει και τον κοιταζω λιγο αποριμμενη .
-Γεια . Του λεω .
-Ημουν ... πριν ... εκει ..και εμ σσσεεε κοιτ..ουσα που χορευες . Τον ακουω που προσπαθησει να μου μιλησει , αλλα τραυλιζει , μου φαινεται παραξενο , αλλα σκεφτομαι τι να απαντησω τελικα του λεω .
-Ε ναι ε , σε ειδα . Του λεω ενω συνεχιζω να προχωραω και υστερα γυρναω το κεφαλι μπροστα και το βλεμμα κατω κοιτωντας τα παπουτσια μου .
-Χορευεις ωραια ! Τον ακουω να μου λεει και γυρναω και τον κοιταω στα ματια , τοτε καταλαβαινω οτι εχουμε το ιδιο χρωμα ματια . Τα δικα του μονο ειναι λιγο πιο σκουρα μπλε , σαν τα βαθια νερα των ωκεανων .
-Αληθεια ? Τον ρωταω με ενα ντροπαλο βλεμμα και ενα χαμογελο παει να εμφανιστει στο προσωπο μου , αλλα δεν εμφανιζεται . Ειπε οτι χορευω ωραια αυτο με κανει βεβαια αρκετα χαρουμενη .
-Αληθεια . Μου απανταει και μου χαμογελα εκεινος .
-Εεευχα..ευχαριστω . Του λεω τραυλιζοντας , ουφ γιατι αγχωνωμαι ? Αφου δεν τον γνωριζω , πρωτη φορα τον βλεπω .
-Παρακαλω . Μου λεει και μου πιανει το πηγουνι και με κανει να τον κοιταξω .
-Πως σε λενε ? Με ρωταει . Λες και ξυπναω απο τον ληθαργο που μου ειχαν προκαλεσει οι ωκεανοι των ματιων του . Αρχικα ξαφνιαζομαι και υστερα θελω να απομακρυνθω απο αυτον . Απο που και ως που να μαθει το ονομα μου , σιγουρα θα ναι απο αυτους που την πεφτουν σε ολες .
-Να μην σε νοιαζει . Του απαντω καπως αποτομα και αρχιζω ξανα το περπατημα .
-Εκανα κατι κακο ? Ειπα κατι ? Με ρωταει , αυτο με κανει να μπερδευτω απο την σταση του , λες τελικα να τον παρεξηγησα ?
-Δεν μου αρεσει απλα να μιλαω σε ξενους ! Του λεω λιγο αποτομα για να μην νομιζω οτι πεφτω με αυτα .
-Μα πριν ... εεε ..εγω ....ε.σ.υ...εσυυυ...Την τυχη μου με το παλιο τραυλισμα . Λεει και σταματαω να προχωρω ,γυριζω και τον κοιταω με την απορια ζωγραφισμενη στο προσωπο μου.
-Εγω και εσυ πριν ... παει να πει αλλα τον διακοπτω.
-Ναι , τι ? Του λεω.
-Τι , τι ? Με ρωτα , ωχ θεουλη μου σε καθυστερημενο πεσαμε ...σκεφτομαι .
-Ωχ θεε μου , τι βλακας ! Του λεω τελικα και επιταχυνω το βηματισμο , ετσι σχεδον αρχιζω να τρεχω. Τρεχει και αυτος πισω μου και με πιανει απο το μπρατσο .
-Ει , εμενα δεν θα μου μιλας ετσι . Καταλαβες ? Μου λεει , σαν να με διαταζει και μαζευομαι λιγο .
-Γιατι ποιος εισαι ? Τον ρωταω , μη θελοντας να του δειξω οτι φοβηθηκα και περιμενω να απαντησει .
-Κανεις . Μου απαντα και τον κοιταω λιγο εκπληκτικη απο την απαντηση του. Μου θυμιζει βεβαια εναν απο τους αγαπημενους μου μυθους , αν θυμαμαι καλα ειναι ελληνικος μυθος , αυτον του Οδυσσεα που γυρισε και απαντησε στον κυκλωπα οτι το ονομα του ειναι κανενας .
-Κανεις ? Λοιπον αφου εισαι ο κανενας κανε μου την χαρη και φυγε . Λεω λιγακι τσαντισμενη αλλα προσπαθω να διατηρησω την ηρεμια μου.
-Θα τα ξαναπουμε ! Μου λεει .
-Οχι ! Του απαντω αμεσως .
-Μα δεν σε ρωτησα . Μου απαντα εκεινος με ενα χαμογελο στο προσωπο .
-Αντιο λοιπον ΚΑΝΕΝΑ ! Γυρισα και του απαντησα με ενα μικρο αμυδρο χαμογελο .
-Οχι αντιο , απλα γεια . Μου λεει , καταλαβαινω αμεσως τι εννοει . Φυσικα , οτι θα ξανασυναντηθουμε . Βλεπετε απεδωσαν τα μαθηματα γλωσσολογιας που ειχα παρει επιλογη στο πανεπιστημιο. Αυτο κανει την καρδια μου να φτερουγιζει για καποιο λογο .
-Γεια σου τοτε , του λεω ενω αφηνω ενα χαμογελο να φωτισει το προσωπο μου και στριβω στην γωνια .
-Γεια σου . Λεει σιγανα , σχεδον αηχα εφοσον νομιζε οτι ειχα φυγει , αλλα αρκετα δυνατα για να το ακουσω , αφου δεν ειχα απομακρυνθει τοσο .

Γυρισα σπιτι μου και με το που μπηκα η μαμα μου εβαλε να φαω μεσημεριανο .
-Λοιπον , πως τα πηγες σημερα με τον κυριο Μιγκελ ? Με ρωτησε .
-Μια χαρα , της πανταω .
-Εγινε τιποτα αλλο σημερα ? Με ρωταει .
-Σαν τι να γινει ρε μαμα ? Της λεω οχι αποτομα βεβαια .
-Ξερω και εγω πουλακι μου , απλα ανησυχω και εγω μανα ειμαι ! Λεει με παραπονο . Της φιλαω το μαγουλο .
-Το ξερω βρε μανουλα μου ! Αλλα μεγαλωσα , δεν ειμαι παιδακι πλεον . Εξαλλου αμα συνεβαινε τιποτα θα στο λεγα , ασε που θα γυρναγα σπιτι τοτε . Της λεω.
-Εχεις δικιο κορη μου , το θυμαμαι οτι μεγαλωσες και το βλεπω . Αλλα να ξερεις οτι για μενα παντα θα εισαι το μικρο μου κοριτσακι και θα ανησυχω ειτε λιγοτερο ειτε περοσσοτερο .
-Αχ μανουλα μου !!! Της λεω και πεφτω στην αγκαλια της και μενουμε ετσι για λιγο . Ωσπου ακουμε κλειδια στην πορτα αλλα εμεις παραμενουν αγκαλιασμενες στον καναπε .
-Ωπ , τι κανουν οι γυναικες της ζωης μου ? Μας ρωταει ο μπαμπας μου , τον οποιον βλεπουμε να μπαινει μεσα μαζι με τον αδερφο μου .
-Καλα ειμαστε , εδω μιλαγαμε . Του λεμε .
-Θελω και εγω αγκαλια ! Λεει ο Χουανιτο , ο αδερφος μου .
-Ελα και εσυ εδω , του λεω αφου σηκωθω και τον παρω στην αγκαλια μου . Γελαει και τον φερνω μαζι μας στον καναπε , τον τοποθετω αναμεσα μας και τον αγκαλιαζουμε και οι δυο . Ολοι αρχιζουμε και γελαμε .
-Υπαρχει καθολου χωρος και για μενα ? Μας ρωτα ο μπαμπας και ανοιγουμε τα χερια μας και ερχεται και αυτος . Μια οικογειακη αγκαλια , ειμαστε μια οικογενεια οχι με πολλα λεφτα , αρκετα για να μας φτανουν για φαγητο και για λογαργιασμους και για 1-2 εξωσχολικες δραστηριοτητες . Αλλα ειμαστε πολυ αγαπημενοι μεταξυ , μπορει καποιες φορες να τσακωνωμαστε , αλλα δεν κραταει για πολυ αυτο .

Ειμαστε μια ευτυχισμενη οικογενεια !
Αυτη λοιπον ειναι η ΔΙΚΗ ΜΟΥ οικογενεια !!!