~Μερια Αλεξ

Η μερα της ηλιθιας παραστασης που με κουβαλουσαν με το ζορι οι αγαπητοι γονεις μου , ηταν ταυτοχρονα μία απο τις πιο σημαντικες μερες της αγαπημενης μου , της ζωης μου !

Που να ηξερα οτι αυτη η μερα θα ειναι , καταραμενη !

Τωρα θα με ρωτησετε  , γιατι ?

Η απαντηση ειναι απλη , επειδη εχασα την γυναικα της ζωης μου και της καρδιας μου 💔 !

Το ψεμα μου αποκαλυφθηκε την πιο ακαταλληλη στιγμη που θα μπορουσε να συμβει !

Προσπαθησα να την σταματησω απο το να φυγει μακρια μου , να πριπσαθησω να της εξηγησω , αλλά τι να της ελεγα , τα ανεξηγητα .

Το φιλι σε εκεινα τα σκαλια , ηταν μία δοση δυναμης που χρειαζομουν να παρω , λιγη αγαπη εστω και θλιμμενη για να συνεχισει να χτυπαει η καρδια μου , μία ανασα για να νιωσω ζωντανος !

Κι ομως εφυγε και εμεινα , μοναχός !

Οταν συνηλθα την αφησα να χαθει , να γινει ενα με τις σκιες .

Τι θα γινόταν αργοτερα ?

Ηταν το ερωτημα που πλανιωταν στον αερα , στο μυαλο μου , στην ψυχη μου !

Το οτι ειμαι πριγκιπας δεν ειναι τοσο κακο , ισως λιγο , ισως κατι περισσοτερο απο λιγο .
Αλλά δεν μπορω να το αλλαξω αυτο , αφου ετσι γεννηθηκα !

Ποσο ανοητος ημουν , επρεπε να της το πω απο την αρχη , μπορει οχι της γνωριμίας μας αλλά σιγουρα απο την αρχη της σχεσης μας !

Ποσο βλακας ? Μα ποσο βλακας παιζει να ειμαι ?

Οταν γυρισαμε απο την παρασταση της ζωης μας , της ζωης μου !

Κλειστηκα στο δωματιο μου και καθομουν στο κρεβατι χωρις να κανω απολυτως τιποτα , ημουν χαμενος στις σκεψεις μου και δεν μπορω να πω οτι ηταν ιδιαιτερα χαρουμενες ή οτι τουλαχιστον ειχαν καλη τελικη εκβαση !

Πηρα το κινητο μου , το οποιο τοση ωρα ηταν στην τσεπη μου , μπηκα στις επαφες μου και εκει ηταν ο αριθμος της , πρωτος πρωτος καταχωρημενος με το ονομα Mi Amor ❤️ , δηλαδη αγαπη μου !

Παρά τους ενδοιασμους μου , πατησα το όνομά της και περιμενα ανυπομονα με την ελπιδα να το σηκωσει ...

-Σε παρακαλω σηκωσε το λουλουδι μου ! Ελεγα και ξαναελεγα απ'εξω μου , δεν με ενδιαφερε αν με ακουγε οταν το σηκωνε , γιατι ηταν η αληθεια ! Την αγαπουσα πολυ περισσοτερο απο οτι αγαπουσα οποιονδηποτε σε αυτον τον κοσμο !

Τελικα βγηκε τηλεφωνητης !

Την ξαναπηρα οχι μονο άλλη μία φορα ή δύο αλλά περισσότερες καμιά δεκαρια φορές ας πουμε , μπορει να ηταν και πιο πολλες μετα απο ενα σημειο δεν τις μετρουσα !

Αποφασισα να της στειλω μηνυμα , μηπως και παρελπιδα μου μιλησει .

Λουλουδι μου❤️ σε παρακαλω οταν δεις τις κλησεις μου και αυτο το μηνυμα σε παρακαλω παρε με τηλεφωνο , στειλε μου ενα μηνυμα .

Περιμενα μιση ωρα και απαντηση καμία !
Ετσι αποφασισα να της στειλω και ενα δευτερο .

Σε παρακαλω δωσ'μου μία ευκαιρια να σου εξηγησω ! Ολοι δικαιουνται να δωσουν μια εξηγηση , ακομη και οι χειροτεροι εγκληματιες , ακομα και οι τελευταιοι αποκληροι αυτης της ζωης !

Περιμενα πανω απο το κινητο σαν να εξαρτιωμουν ζωτικα απο αυτο , κατι το οποίο ηταν αληθεια ομως !

Αρχισα να βγαζω την γραβατα και να ξεκουμπωνω τα κουμπια του πουκαμισου μου , κατι ξερω που τα σιχαινομαι ολα αυτα τα αστεια , κυριλέ , πανακριβα , πιγκουινιστικα ρουχα .

Οταν μια αχτιδα φωτος ηρθε στην ζωη μου , σαν αστραπη ηρθε !

Ακουσα τον ηχο των μηνυματων άστο κινητο και σχεδον επεσα γυριζοντας και πηγαινοντας προς το κινητο , που βρισκοταν πεταμενο στο κρεβατι μου !

Mi amor
Ηρθες , εμεινες για καιρο και εφυγες !
Δεν ησουν τιποτα αλλο απο ενας περαστικος στην διαδρομη της ζωης μου!
Μην με ξανα ενοχλησεις , ξεχασε αυτον τον αριθμο και ξεχνα και εμενα , αν και αυτο το εχεις κανει ηδη !
Και ποιος σου ειπε οτι δεν ανηκεις μεσα στους χειροτερους εγκληματιες αλλά αυτους που σκοτωνουν τις καρδιες και την ελπιδα των γυναικων !
Ακομη και οι χειροτεροι εγκληματιες εχουν λογο τιμης , ο δικος σου που ειναι ?

Οσο διαβαζα το κειμενο που μου εστειλε , κατι μεσα μου ραγισε ! Καθισα στο κρεβατι και προσπαθησα να βαλω ολα οσα ηθελα να της πω , σε μια ταξη στο μυαλο μου .

Αλεξ
Σε παρακαλω ακουσε με ! Αγαπη μου μην μας το κανεις αυτο ! Σε παρακαλω δωσε μου μία ευκαιρια και θα στα εξηγησω ολα!
Εισαι η ζωη μου , η ηλιαχτιδα στην σκοτεινη ζωη μου , εισαι το αλλο μισο της καρδιας μου 💔
Λουλουδι μου , Σιλβια μου , αγαπη μου ❤️

Απαντηση στο μηνυμα δεν πηρα ποτέ !
Ουτε γραπτη , ποσο μαλλον τηλεφωνικη !
Αυτο ηταν , η σχεση μας ...

Ουτε να το σκεφτομαι θελω , ουτε μπορω αμομη να το παραδεχτω !

Αφησα λιγες μερες να περασουν , για να της δωσω λιγο χρονο , στο κατω κατω τον χρειαζοταν .

Οπως και εγω χρειαζομουν εκεινη ❤️!

Τρεις μερες εκανα να βγω απο το δωματιο μου ! Στους γονεις μου ελεγα οτι ηθελα να διαβασω και καλα και σε αυτο με καλυπτε και η αγαπητη μου Καρμεν , η οποία ηταν η μονη που εβλεπα και αυτο οχι για πολυ .

Δεν ηθελα να βλεπω κανεναν και ουτε να με βλεπεις κανενας σε τετοια χαλια !

Αλλά η Καρμεν δεν ηταν το ιδιο με ολους!
Ηταν σαν μητερα για εμενα και δεν ηθελα να την βλεπω στεναχωρημενη και εκεινη βεβαια μου εδινε τον χωρο που αποζητουσα .

Μετα απο 1 μηνα

Ο χρονος κυλουσε , οι μερες περνουσαν μα το μυαλο μου γεματο με σκεψεις και ευτυχισμενες εικονες μαζι της ❤️

Ειχε περασει κιολας ενας μηνας απο τοτε που την ειδα , ενας μηνας απο τοτε που της μιλησα .

Πώς να ειναι αραγε ?

Να ειναι αραγε καλα ?

Να εχει ξαναβρει τον εαυτο της ?

Να εχει φτιαξει την ζωη της ?

Κουναω το κεφαλι μου περα δωθε για να διωξω τις σκεψεις , τουλαχιστον την τελευταια !

Αποφασιζω να βγω στο μπαλκονι μου και καθομαι να πιω τον καφε μου .

Η ημερα εξω ηταν ηλιολουστη , ζεστή και η ομορφια της ανοιξης ειχε ξεδιπλωθει για ακομα μία φορά !

Εγω παλι το μονο που εβλεπα ηταν ενα μουντο γκρι συννεφο που ειχε ερθει για να μεινει στην ζωη μου ! Ετσι εμοιαζε η ζωη μου μακρια της αχαρη , αοσμη , χωρις λογο υπαρξης !

Ολον αυτον τον μηνα της εστελνα μηνυματα , που της ελεγα οτι την αγαπουσα και δεν μπορουσα μακρια της , ομως δεν υπηρξε ποτέ απαντηση !

Ο μονος που ειχα επικοινωνια ηταν ο Λεόν και με αυτο την πρωτη βδομαδα τα τυπικα και να ρωταω μηπως την ειδε αλλά η απαντηση που επαιρνα ηταν οχι .

Μετα απο εκεινη την βδομαδα ηρθε να με δει και δεν με βρηκε και στην καλυτερη κατασταση .

Και πώς να ειμαι οταν ξερω οτι το άλλο μου μισο με μισει ?

-Μπορω να μπω ? Ακουσα μια φωνη πισω μου και γυρισα προς το μερος του .
-Νομιζω πώς εισαι ηδη μεσα φιλε μου . Ειπα στον Λεον γελωντας .
-Επιτελους , λιγη χαρα στην ζωη σου !
-Δεν θα το ελεγα και ιδιαιτερη χαρα , αλλά χαιρομαι που μου κάνεις την ιδιαιτερη τιμη και ερχεσαι στα διαμερισματα μου .
-Θα σου ελεγα τωρα τιποτα , αλλά σεβομαι την κατασταση σου ηλιθιε !
-Ηταν που δεν θα ελεγες κατι ε ? Του ειπα και γελασαμε για λιγο και οι δύο , ξεχνώντας τις έγνοιες μας , για την ακριβεια τις δικες μου.
-Τα χαλια σου εχεις . Μου λεει .
-Παντα με τον καλο λογο στο στομα !
-Φυσικα , λες και δεν με ξερεις .
-Σε ξερω ολη μου την ζωη , νομιζω σε εχω μαθει και απο την καλη και απο την αναποδη . Του λεω πινοντας μια γουλια καφε .
-Αχ μην μου θυμιζεις και εσυ ολα τα λαθη της ζωης μου .
-Χαχα γαλασαμε . Του λεω .
-Για σενα δεν ξεω , εγω παντως γελασα . Μου απαντα και πινει μια γουλια απο τον καφε του .
-Καλα πότε πηρες καφε ?
-Με ειδε η Καρμεν , της ειπα οτι ηρθα να σε δω και μου εδωσε τον καφε που μου εφτιαξε , για να σου κανω παρεα , μην πινεις μονο εσυ και ζηλευω βλεπεις .
-Επιτελους , το παραδεχεσαι οτι με ζηλευεις ! Δικαιοσυνη επιτελους !
-Μπαα δεν θα το ελεγα αυτο .
-Και τι θα ελεγες ?
-Παντως οχι κατι που θα ηθελες να ακουσεις .
-Μαλιστα .

Του ειπα και αρχισα να κοιταω ξανα τον ουρανο με τα λιγοστα παιχνιδιαρικα συννεφα , τον κηπο με τους κηπουρους κακ με το καθε λογής φυτο απο τα πιο μεγαλα δεντρα μεχρι το πιο μικρο λουλουδι .

Λουλουδι !

Τι ηθελα και το σκεφτηκα αυτο τωρα ?

Ανακαθισα καλυτερα στην θεση μου και ηπια μια γερη γουλια απο τον καφε .

-Την ειδες ? Τον ρωτησα αοριστα.
-Οχι . Μου απαντησε μονολεκτικα .
-Της μιλησες ? Ξαναρωτησα .
-Ουτε .
-Εχεις να μου πεις τιποτα ή τζαμπα ηρθες ?
-Ααα για να σου πω , τα νευρα σου να τα ξεσπας αλλού και οχι σε εμενα . Μονο σου δημιουργησες αυτην την κατασταση , θυμησου οτι εγω σου ελεγα να της το πεις !

Μου φωναξε καθως σηκωνοταν για να φυγει !

-Περιμενε ! Του φωναξα και τον προλαβα πριν μπει στο δωματιο και φυγει .

-Εχεις δικιο ! Ειμαι ενας ηλιθιος και μισός .
-Χαιρομαι που αρχιζεις να εχεις λιγη αυτογνωσια , καιρός ηταν !
-Λεον , νομιζω το παρακανεις κολλητε .
-γκουχου γκουχου μαλλον εχεις δικιο !
-Περα απο την πλακα τωρα , μηπως εμαθες κατι για την ξερεις ποια ?
-Σου ειπα οτι η Μαϊρα δεν μου λεει τιποτα , περα απο μία φορα που σου ειπα οτι δεν μιλουσε σε κανεναν . Βλεπεις με τις βλακειες σου την πληρωνω και εγω τωρα ή καλυτερα να πω εμεις !

-Εσεις ? Μπραβο φιλε μου , το ξεραμε , δηλαδη το ήξερα ότι ταιριαζετε ! Του ειπα χαμογελωντας , πραγματικα χαρουμενος για τον φιλο μου .
-Τι βλακειες λες ? Με ρωτησε κανοντας τον ανηξερο .
-Ο ερωτας  δεν ειναι ποτέ βλακεια , για την ακρίβεια η αγαπη !
-Μιλησε και ο μετρ του ερωτα ! Μου ειπε γεματος ειρωνεια .
-Αυτο ξαναπές το . Ότι και να πεις μου αξιζει !
-Μπα αποκτησαμε και λιγακι αυτογνωσια βλεπω ? Κοιτα να δεις που ο εγκλεισμος σου εβαλε μυαλο !
-Αι ρε βλακα απο εδω ! Του πεταξα , πετωντας του μαζι με λιγη παραπανω δυναμη απο οτι επρεπε ενα απο τα μαξιλαρια μου .
-Αυτο ηταν Αλεχαντρο , πεθανες ! Μου ειπε και μου ορμηξε και αρχισαμε να παιζουμε με τα μαξιλαρια , για την ακριβεια δεν το λες αυτο μαξιλαροπολεμο , πολεμο σκετο ισως καλυτερα και να παλευουμε , οταν λεμε παλευουμε εννοούμε σχεδόν κανονικο ξύλο .

! Μιλάω τώρα ως συγγραφέας και ως άνθρωπος πάνω από όλα

Όχι το ξύλο δεν είναι καλό , είναι παράδειγμα προς αποφυγή ! Επουδενί δεν εννοώ , ούτε προτρεπω κάποιον να κάνει κάτι τέτοιο !

Η ΒΙΑ δεν είναι λύση ! Μην το ξεχνάμε αυτό !

Λίγη ωρα αργοτερα  εξουθενωμένοι πεσαμε και οι δύο στο πουπουλένιο μου κρεβατι και οχι δεν το εννοω μεταφορικα αλλά κυριολεκτικα εφοσον ειχε γεμισει πουπουλα απο τα μαξιλαρια μου που ανοιξαν ! Και γελουσαμε δυνατα με τρανταχτα γελια .

Θα ακουσω μια "εκπληκτική" κατσαδα απο την Καρμενσιτα μου και μαλιστα οχι αδικα αυτη την φορα ?

Τωρα θα μου πειτε οτι ειχε αδικο τις αλλες φορες , ας πουμε πως δεν ημουν το πιο ησυχο παιδακι στην ζωη μου !

Οπότε οχι δεν θα εχει αδικο !

Anyway ,που ειχαμε μεινει ? Α ναι ....

Μας ειχε πιασει νευρικο γελιο και ποσώς μας ενδιεφερε η πουπουλενια θαλασσα γυρω μας και πανω μας !
-Μας χρειαζοταν αυτο ! Ειπε με πολυ προσπαθεια ο Λεόν .
-Απο οτι φαινεται , ναι !
-Ξερεις μου αρεσει να σε βλεπω να γελας φιλε ! Μου ειπε και σηκωθηκα καθιστος στην θεση μου , προσπαθωντας να βρω την αυτοκυριαρχια μου .
-Συγγνωμη για πριν .
-Δεν νομιζω οτι χρωστας σε εμενα συγγνωμη , αλλά δεκτη , ξερεις που χρειαζεται να την πεις .
-Δυστυχως ξερω , μα δεν νομιζω να την ξαναδω ή να θελει τουλαχιστον να με δει εκεινη 😢💔
-Θα δειξει , αν το θελει η ιδια ή η μοιρα !
-Πώς τα πατε με την Μαϊρα ?
-Καλα , αν εξαιρεσεις την βλακεια που σε δερνει , μια χαρα .
-Ηρεμα φιλε , δεν φταίω για όλα εγω !
-Και ποιος φταιει , που εχω να την δω τοσο καιρο γιατι παρηγορουσε την κολλητη της , η οποία ειναι ένα πάρα πολυ καλο κοριτσι με ηθος και ευγενεια και βρεθηκε καποιος να της ραγισει την καρδια απο τα ψεματα ! Δεν ξερω αν την εχεις ακουστα καπου αυτη την ιστορια ?
-Ωωωω σταματα πια ! Το επιασα το υπονοουμενο , για ολα εγω φταιω και το ξερω μου το κεφαλι !
-Δεν ηταν υπονοουμενο αλλά την δουλεια του απο οτι βλεπω την εκανε !
-Ελα ολο εξυπναδες εισαι !
-Αφου ειμαι πολυ εξυπνος , τι άλλο θα μπορουσα να πω ? Ειπε με υφος δεκα καρδιναλιων και πετωντας πλαγια την φραντζα που ειχε αφησει να μεγαλωσει .
-Ψωνιοο ! Του ειπα .
-Κοιτα ποιος μιλαει ?
-Παντως πραγματικα χαιρομαι για εσενα και την Μαϊρα , αδερφε μου !
-Το ξερω και εγω λυπαμαι για εσενα και την Σιλβια . Μου ειπε και ηξερα οτι το εννοουσε , κουνησα καταφατικα το κεφαλι μου σκεπτομενος οτι ειχα κλειστει εδω μεσα αδιαφορωντας για τους ανθρωπους που με νοιαζονταν , αν και εμένα με ενδιεφερε μονο ενας κυρίως ❤️!

Μετα απο αρκετες μερες

Ειχα βρει τον παλιο καλο μου εαυτο και οταν λεω παλιο εννοω ΠΣ , δηλαδη Προ Σιλβιας .
Οσο καλο μπορει να ειναι αυτο για καποιον , μεταξυ μας δεν ειναι καλο αλλά δεν μπορουσα να κανω τιποτα άλλο , οτι μπορουσα το εκανα !
Σημερα για παραδειγμα της εστειλα ξανα μηνυμα αυτο το κανω καθε μερα , δεν μπορω να βρω αλλο τροπο εξιλεωσης .

Καλημερα λατρεμενη μου ❤️
Οσο μπορει να ειναι μια μερα μακρια σου.
Ποσο θα ηθελα να ησουν εδω , να σου μιλαγα , να σε αγκαλιαζα , να σε κοιτουσα μονο για λιγο !
Ακομη κι ας με εδιωχνες εγω θα ηξερα οτι ησουν διπλα μου , ας με αγνοουσες ❤️
Λουλουδι μου , θελω να ξερεις οτι σε αγαπω και το εννοω !
Μακρια σου , νιωθω χαμενος στην σκοτεινια του κοσμου , νιωθω μονος , αποκομμενος απο το αλλο μου μισο ❤️
Θελω να εισαι καλα μονο ❤️
Σε Αγαπαω και απο μακρια !
Ο Αλεξ Σου ❤️

Η ιδια καθημερινοτητα , καθε μερα ενα μηνυμα μετανοιας και αγαπης μαζι , με παντα μια ελπιδα να με συντροφευει .
Μα απαντηση ποτέ καμία !

Σημερα ηταν η μερα που με τον Λεον θα πηγαιναμε σε ενα απο τα εξοχικα της οικογενειας μου . Ευτυχως αυτο δεν ηταν και πολυ γνωστο , δεν πολυ πηγαιναμε κιόλας τα τελευταια χρονια .
Φτιαξαμε βαλιτσες και παμε οπως καθε χρονο διακοπες στην Ανδαλουσια λοιπον ! Εκει εχουμε περασει τα καλυτερα καλοκαιρια μας απο παιδια !

Ειναι πολυ ομορφα , εξωτικα και ησυχα !

Η αποσταση απο την πρωτευουσα ηταν περιπου δύο ωρες , με καποιες μικρο αλλαγες στο προγραμμα μας οπως παντα σε καθε "καθημερινο" ανθρωπο , να αλλαξουμε καμιά δεκαρια αυτοκινητα για να μην καταλαβουν ουτε ποιοι ειμαστε και ουτε που παμε .

Καπως ετσι καταληξαμε σε ενα όπελ άστρα , φυσιολογικο για τα δεδομενα μας

Με την μονη διαφορα οτι τα τζαμια ειχαν ολα αλλαχθει και ηταν διπλα , φιμέ και αλεξισφαιρα . Μετα απο πολλα τραγουδια που σκοτωσαμε , εεε δηλαδη τραγουδησαμε ηθελα να πω , φτασαμε στο εξοχικο .

Απ'έξω αν εξαιρεσουμε τον κηπο με διαφορα φυτα και λουλουδια απο αλλες χωρες εδειχνε αρκετα νορμαλ , αν εξαιρεσουμε οτι στο πουθενα κοντα στο ποταμι υπηρχε ενα διοροφο σπιτι απο την πισω πλευρα παλι δεν υπηρχε τιποτα περα απο ψηλα τοιχη που εκριβαν μεσα τους εναν μεγαλο κηπο , με ανθη στα χρωματα του ουρανιου τοξου και μία πισινα . Ειχαμε τις κλειστες μας πολλές φορες οταν ερχομασταν εδω βλεπετε οποτε ετσι προστεθηκε και αυτο στο κηπο .

Θα μεναμε μονοι μας , το μισο προσωπικο και παραπανω ειχαν φυγει που ειχαν ερθει για να σιγυρισουν λιγο , μιας και το σπιτι ηταν αδειο για καιρο .
Μας περιμενε ο καλος μας κηπουρος ο Χορχε , τον λατρευα αυτον τον ανθρωπο κι εκεινος εμενα , παντα οταν ημουν μικρος και τον εβλεπα στον κηπο απο το παραθυρο , ετρεχα απο πισω του και τον κυνηγουσα και καλα και εκεινοε αφηνε την δουλεια και επαιζε μαζι μου . Σε εκεινον οφειλω ολα οσα ξερω για τα λουλουδια ...

Τι να κανει τωρα αραγε το λουλουδι μου 🌹?

-Hola ! Ηρθατε παιδια μου ?
-Χορχιτο μου ! Του ειπα και τον αγκαλιασα σφιχτα πριν προλαβει να το κανει και ο Λεον .
-Πω πω κοιτα πως μεγαλωσατε ετσι , ολοκληροι ανδρες γινατε !
-Κι εσυ παραμενεις ο ηρωας μας παντα ! Του λεμε ταυτοχρονα με τον φιλο μου .
-Δωσ'τε μου τις τσαντες σας , να παμε μεσα .
-Εσυ δεν ειπες οτι γιναμε ολοκληροι ανδρες , άρα μπορουμε να τις σηκωσουμε τωρα μονοι μας . Του απαντησαμε συμπληρωντας  ο ενας τον αλλον .
Υστερα πιασαμε την κουβεντα για το πως ηταν εδω , πως τα πάει με την κηπουρικη του και γενικως τα κλασσικα .

Τελικα τον αφησαμε να παει σπιτι του να ξεκουραστει , ειχε ενα σπιτι στο χωριο απο οσο ξεραμε αλλά καποιες φορές εμενε μεσα εδω οπως και ολο το προσωπικο ειχε ο καθενας το δωματιο του .
Φαγαμε λιγο φαγητο που μας ειχε δωσει η Καρμεν , βαζοντας ολα τα υπολοιπα εδεσματα της στο ψυγειο και αποσυρθηκαμε για αρκετη ωρα στα δωματια μας , αφου τακτοποιησα τα πραγματα επεσα στο κρεβατι εξουθενωμενος απο το ταξιδι , ή απο την αϋπνία ή ολα μαζι , διαλεξτε όποιο απο τα τρια σας αρεσει περισσοτερο .

Κανα δυο ωρες μετα αποφασισαμε να παμε καμιά βολτα με τα ποδια , να ξεμουδιασουμε και λιγο . Εκει που περπατουσαμε κοντα στην λιμνη , ακουω μία φωνη και λεω θα την μπερδεψα , μετα ξαναμιλαει και αρχιζω να κουνω το κεφαλι μου περα δωθε νομιζοντας οτι αρχιζω να τρελενομαι , λεω στον Λεον να ακολουθησουμε τις δύο γυναικειες φωνες που ακουγονται και δεν μου αρνηθηκε .

Τοτε ηταν που οντως ενιωθα σαν ερημίτης που βρηκε οαση και συγκεκριμενα ενα λουλουδι πολυ συγκεκριμενο .
Ειχε αλλαξει ο τροπος που μου μιλουσε ηταν σαν να με μισουσε , ισως κι οχι αδικα μετα απο τοσα ψεματα .
Οσο κι αν προσπαθουσα να την πεισω για μια δευτερη ευκαιρια εκεινη ηταν ανενδοτη κανοντας την καρδια μου να χτυπα ολο και πιο αργα .
Στο τελος τα εκανα χαλια , για να μην χρησιμοποιησω αλλη λεξη , παιρνει την Μαϊρα και φευγει απο κοντα μου , κανοντας με ξαφνικα να νιωσω τοσο αδειος.

Αποκαρδιομενος παιρνω τον Λεον και γυρναμε σπιτι , αμιλητοι στην επιστροφη.
Κι ετσι συνεχισαμε και την υπολοιπη μερα .

~Την επονενη μερα

Ξυπνησα απο την φασαρια που ακουσα .
Απορω ποιος κανει τοση φασαρια πρωινιατικα και μου χαλαει αυτον τον ωραιο υπνο .
Εβαλα παντελονι και κατεβηκα κατω , προσπαθησα να καταλαβω απο που προερχοταν οταν ξανά ακουσα κατι να πεφτει .
Οταν ανοιξα την πορτα της κουζινας , επαθα σοκ , ηταν σαν να ειχε γινει πολεμος εδω μεσα και η αληθεια ειναι οτι ημουν ενα "αμαχο θυμα" μιας και κατι με πετυχε στο προσωπο .
-Συγγνωμη . Ακουστηκε με μια φωνη και ειδα τον Λεον να εχει γινει χαλια .
-Πες μου οτι δεν προσπαθησες να μαγειρεψεις ? Τον ρωτησα .
-Μπορει ...? Μου ειπε και σφυριζε .
-Μην ανησυχεις γιε μου , ολα καλα ειναι απλα εδω παιζαμε . Μου απαντησε ο Χορχε , ο οποιος ειχε τα χαλια του , τα ιδια χαλια με τον φιλο μου .
-Σα δε ντρεπεστε ! Τους ειπα και τους κοιτουσα με υφος αυστηρο , τους λυπομουν λιγο βλεποντας τα κεφαλια τους να ειναι σκυμμενα ενοχικα .
-Επρεπε να με ξυπνησετε και εμενα ! Τους λεω και αρχιζει ενας δευτερος γυρος απο φαγητοπολεμο .

Το μεσημερι τελειωσαμε αισιως το συμμαζεμα στην κουζινα , βοηθησαμε τον γλυκο μας Χορχε και σε αλλες του δουλειες και φτιαξαμε φαγητο για το τελειωμα .
Ξερω τι σκεφτεστε αλλά οχι δεν εγινε καποια εκρηξη , ουτε χρειαστηκε η πυροσβεστικη για βοηθεια 😂 !

-Λοιπον πως τα περασατε την πρωτη μερα των διακοπων σας ? Μας ρωτησε ο Χορχε , κοιταχτηκαμε με τον Λεον για μια στιγμη.
-Μια χαρα . Απαντησε ο Λεον .
-Χαλαρα .  Του απαντησα εγω .
-Ξεκοραστηκατε τουλαχιστον ?
-Ναι !
-Ωραια ! Σημερα στο χωριο απεναντι γινεται γιορτη , θα ερθετε ?
-Μπαα δεν νομιζω δεν εχω ορεξη . Απαντω εγω .
-Ω ελατε θα περασουμε πολυ καλα ! Θα δειτε , θα πιουμε και κρασι , εχει την τιμητικη του σημερα ! Μας ειπε προσπαθωντας να μας πεισει .
-Λεον , εσυ τι λες ?
-Δεν μου ακουγεται κακο , θα αλλαξουμε και παραστασεις ! Απαντησε με ολο νοημα .
-Ωραια τοτε θα ερθουμε για παρεα Χορχε !
-Και για το κρασι παιδια μου , ειναι πολυ καλο ! Ειπε και γελασαμε με την ψυχη μας .
-Θα περασω κατα τις 7:30 να σας παρω παιδια μου . Ειπε , πηρε το καπελο του και πηρε το δρομο για το σπιτι .

-Παμε για καμιά βολτα ? Ρωτησα τον Λεον .
-Εχεις κατι στον νου σου ? Με ρωτησε με ολο νοημα .
-Οχι τιποτα , απλα μπαφιασα εδω μεσα , δευτερη μερα .
-Τωρα με επεισες στα σιγουρα ! Αλλά ενταξει δεν θα σου χαλασω χατιρι . Σε καμιά ωρα ομως .
-Ενταξει ευχαριστω !
-Παρακαλω .

Μια ωρα μετα

Περπατουσαμε χωρις να απομακρυνθουμε πολυ απο το σπιτι .
Καθισαμε κατω απο ενα δεντρο μιας και ο ηλιος εκαιγε .
-Αλεξ , νομιζω οτι υπαρχει κατι που θα θες να δεις .
-Παρατα με Λεον , η ζεστη ειναι αφορητη.
-Ενταξει , εσυ χανεις ! Μου λεει χαλαρος , σταυρωνοντας τα χερια πισω απο το κεφαλι του , ξαπλωνοντας το στον κορμο του δεντρου .
-Τι λες να κανει τωρα ? Τον ρωτησα .
-Ποιος ? Με ρωτησε και τον βαρεσα στο ποδι που μου ηταν πιο ευκαιρο .
-Ει τι βαρας ηλιθιε ? Μου ειπε και τον κοιταξα με νοημα .
-Δεν ξερω , λογικα καλα θα ειναι .
-Μακαρι . Λες οντως να ειναι καλα ?
-Ναι , λογικα θα ειναι μαζι , μπορει καπου εξω και θα χορευουν .
-Ναι θα χορευουν . Λεω ονειροπολα .
-Πώς σου ηρθε αυτο ? Τον ρωταω .
-Κοιτα , εκει απεναντι και πες μου ...

Τοτε την ειδα ξανα αλλά αυτη την φορα εμεινα να την παρατηρω απο μακρια . Φορουσε ενα ασπρο μπλουζακι με τιραντες , απο κατω κατι σαν σορτσακι μαλλον ή φουστα καλυτερα πανω απο το γονατο με κροσια και απο κατω κατι παπουτσια που εμοιαζαν με καουμποικα μποτακια . Τα μαλια της ηταν τα μισα κατω και τα υπολοιπα πλεξουδες μικρες να διατρεχουν τα μακρια μαλλια της .

Η αληθεια ειναι οτι φαινοταν χαρουμενη.

Ισως να ειναι οντως πιο πολυ χαρουμενη , οταν ειναι μακρια μου ?

Εβλεπα που τα υπολοιπα κοριτσια προσπαθουσαν να την πεισουν για κατι αν καταλαβα καλα με τα χειροκροτηματα και τραβωντας την να σηκωθει .
Τοτε εκεινη πηγε μεχρι την τσαντα της , εβγαλε μία σανιδα ξυλου και ανεβηκε πανω , στην αρχή χορευε χωρις μουσικη παρολο που η μελωδια του τραγουδιου μου ηταν γνωστη και ύστερα η Μαϊρα το εβαλε στο κινητο της .

Ο χορος της ηταν μαγευτικος , ζωντανος , εντονος , σαν να ηθελε να βγαλει ολα της τα νευρα εκει και τοσο φλογερος κανοντας σε να νιωθεις πως αμα πλησιαζες θα καιγοσουν στην φωτια της ...

Κατα καιρους νομιζα πως κοιτουσε προς το μερος μας αλλά δεν ημουν και σιγουρος . Μεχρι που σε μια στιγμη , σε ενα δευτερο του τεμπο της μουσικης σταματησε και με κοιτουσε  και επειτα γυρισε και συνεχισε να διασκεδαζει με τις φιλες της .

Μετα εφυγαν ολες μεχρι που τις χασαμε απο το οπτικο μας πεδιο . Ποιος ξερει που να πηγαιναν αραγε ?

-Το ήξερες ? Γυρισα και ειπα στον Λεον .
-Ποιο ?
-Οχι . Μου απαντησε όταν καταλαβε τι εννοουσα .
-Σιγουρα ?
-Ναι. Παμε τωρα σπιτι ? Εχουμε να ξεκουραστουμε για το βραδυ .
-Ναι ναι παμε . Του απαντησα ξεροντας πως δεν θα επεστρεφε η Σιλβια μιας και με ειδε .

~Βραδυ , Γιορτη του Κρασιου

Ετοιμαζομουν στο δωματιο , οταν μπηκε ο Λεον ξαφνικα μεσα ...

-Πας καλα βλακα ? Του είπα .
-Καλυτερα απο εσενα αυτο ειναι σιγουρο ! Μου απαντησε , η γλυκια οχια που ειχα για φιλο .
-Πορτα δεν ειχατε σπιτι σου ?
-Ποια απο ολες τις πορτες της βιλας εννοεις ?
-Θα μπορουσα να ειμαι γυμνος , ηλιθιε !
-Θες να σου απαντησω κατι για αυτο τώρα ? Ρωτησε και σηκωσε το φρυσι του .
-Οχι να μου λειπει !
-Τελειωνεις ?
-Ναι , βαζω αθλητικα και ερχομαι .
Κι ελεγα την αληθεια καθως ολοκληρωνα του λουκ μου , ενα πουκαμισο , ενα τζιν και αθλητικα , καπως ετσι ηταν ντυμενος και ο Λεον .

-Μα τι ομορφα αγορια εχω εγω . Μας ειπε ο Χορχιτο ενθουσιασμενος που θα πηγαιναμε μαζι του . Η αληθεια ειναι οτι δεν την ειχα ξανακουσει αυτη την γιορτη αλλά μου αρεσε το κρασι και χρειαζομουν κατι σε αλκοολ για να συνελθω.

Το χωριο ηταν ακριβως διπλα στο εξοχικο και ομως δεν το ηξερα ότι υπηρχε .
Το δρομακι που ακολουθησαμε , ηταν μισοφωτισμενο αλλά αργοτερα οι κολωνες φωτιζαν με ενα ωραιο πορτοκαλί στο πλακοστωτο δρομακι .

Στην συνεχεια ξεπροβαλλαν μεγαλες γιρλαντες με φαναρακια και κορδελες , τα πολλα ξυλινα και πολυχρωμα τραπεζακια , στα οποία καθονταν πολλα ατομα διαφορων ηλικιων απο ηλικιωμενους μεχρι μικρα παιδακια που ετρεχαν , επαιζαν και χορευαν εδω και εκει , εδειχναν ολοι τοσο ξεγνοιαστοι , τοσο χαρουμενοι .
-Που εισαι ρε φιλε ? Ολη μερα σε ψαχνω !Ειπε ενας κυριος , πανω κατω στην ηλικια του Χορχιτο αγκαλιαζοντας τον .
-Εχουμε και δουλειες Πάντσο ! Του ειπε χτυπωντας φιλικα στον ωμο .
-Οι νεαροι ειναι συγγενεις σου , δεν τους εχω ξαναδει εδω ?
-Ναι , ναι . Απαντησαμε ταυτοχρονα με τον Λεον και κοιταχτηκαμε , κανείς δεν επρεπε να μαθει ποιοι ειμαστε , συμφωνησαμε σιωπηλα .
-Ε ναι , ειναι ανηψια μου . Ηρθαν να με δουν , ειχαμε καιρο να ανταμωσουμε.
Ο γλυκος μας Χορχε , δηλαδη ο θειος μας ηθελα να πω , μας καλυψε για ακομη μία φορά .
-Ε τοτε , καθιστε παιδια μου μην στεκεστε ορθιοι ! Ειπε και μας εδειξε τα τραπεζια , καθισαμε μαζι με τον Χορχε , τον φιλο του και καποιους αλλους που γνωστους του .
-Γιατι ειναι τοσο σημαντικη αυτη η μερα ? Τον ρωτησα και μου χαμογελασε ευγενικα .
-Γιατι ειναι η μερα που μαζευουμε τα σταφυλια , τα κοριτσια συνηθως τα πατανε και πολλες φορες χορευουν και τραγουδανε για να τους περασει η ωρα .
Υστερα αφηνουμε τον μουστο και τον μαζευουμε για να γινει το κρασι για την επομενη χρονιά ή την μεθεπομενη και παει λεγοντας !
-Ξεχασες , παλιοφιλε , να τους πεις οτι ειναι ενα πανηγυρι , γιορτης και ξεφρενου χορου ! Συμπληρωσε ο φιλος του γελωντας .
-Και ατελειωτου πιοτου θες να πεις Παντσο μου φαινεται ! Συμπληρωσε μια γυναικεια φωνη .

Γυρισαμε και ειδαμε μια γυναικα ηταν σιγουρα πανω απο εξηντα αλλά κατι μου ελεγε οτι στα νιατα της πρεπει να ηταν πανεμορφη !
-Μμμ κοίτα ποια μιλάει , γριά Σιλβανα , σε λιγο θα με πεις και μπεκρη . Της ειπε ο Παντσο .
-Δεν θα ηταν και ψεμα ! Του απαντησε με τον ιδιο τροπο .
-Χαιρομαι που σε βλεπω Σιλβανα ! Της ειπε ο Χορχε και χαιρετηθηκαν με χειραψια .
-Και εγω Χορχιτο . Τα παιδια ? Καινουργιοι ?
-Ανηψια του ειμαστε !
-Δεν σας θυμαμαι να εχετε ερθει εδω , αλλά μαλλον θα φταιει το οτι ειμαι γρια και τα χανω πια ! Μας ειπε και γελασαμε ολοι .
-Δεν ειστε τοσο μεγαλη . Της ειπε ο Λεον .
-Αληθεια ειναι αυτο , ο Παντσο ειναι ο πιο γερος άλλο που δεν το θυμαται , ο καημενουλης ειναι λιγο κουκου ! Πώς τα λετε εσεις οι νεοι ?
Μας ειπε και πραγματικα ξεκαρδιστικαμε στα γελια .
-Σε καλο σας , τοσο γελιο . Της ειπα .
-Καθιστε μαζι μας , σας παρακαλω . Της ζητησα και ο φιλος μου συμφωνησε .
-Μπαα , τι να κανω εγω με εσας τους νεους , αμα θελετε παρεα μισο να φωναξω την εγγονη μου !
-Σιλβια !!! Ειπε κοιτωντας πισω μας και εμεινα για μερικα δευτερολεπτα . Δεν μπορει , καποια συμπτωση θα ειναι και αυτο ε ? Και η μοιρα για ακομη μία φορα επαιξε το παιχνιδι της ...
-Ναι , γιαγια πες μου . Γεια σου Χορχε ! Απευθυνθηκε σε εκεινους .
-Ο Χορχε απο εδω , εφερε τα ανηψια του πρωτη φορά , θα μπορουσες να τους κρατησεις λιγη παρεα , τι να μας κανουν εμας την γερουσια ?

Ειπε και γελασαν γιαγια μια εγγονη το ιδιο και τοτε γυρισε να μας αντικρισει , αν μπορουσε εκεινη την στιγμη να παρομοιαστει με κατι η εκφραση της θα ηταν πρωτα η εκπληξη και μετα με παγο , το αντιθετο δηλαδη απο αυτο που ειναι !

-Χαιρομαι πολυ Σιλβια ! Ειπε μουδιασμενη και μετα μου εδωσε το χερι τυπικα .
-Χαιρω πολυ Αλεξ και απο εδω ο ...
-Λεον ! Ακουστηκε η φωνη της Μαϊρας πριν προλαβω να ολοκληρωσω .
-Γνωριζεστε απο καπου ? Ειπε η γιαγια της , εκεινη κοιταχτηκε με την Μαϊρα και μετα η Μαϊρα εμας .
-Ναι γιαγια Σιλβανα , τους ξερω . Απαντησε η Μαϊρα και την ειδα τοτε να παιρνει μια γρηγορη ανασα το λουλουδι μου 🌹 .
-Εσυ , Σιλβανα μου τα ξερεις τα παιδια ? Και γυρισε να κοιταξει την εγγονη της .
Σιλβανα ????
-Ναι γιαγια ! Τον Λεον για την ακριβεια , ειναι φιλος της φιλης μου . Επισης ποσες φορες θα σου πω να μην με λες ετσι ?
-Αφου ετσι σε βαφτισαμε παιδι μου !
-Ναι αλλά με φωναζουν Σιλβια γιαγια !
-Καλα καλα . Ειπε η γιαγια , σαν να ελεγε , πες οτι θες εγω ετσι θα σε φωναζω . Ωστε Σιλβανα το μωρο μου ?
-Και εσυ εδω μενεις Σιλβανα ? Την ρωτησα , ξεροντας ηδη την απαντηση .
-Οχι εεε , συγγνωμη πως σε ειπαμε ?

Αμ δεν μου τα λες καλα αγαπη μου ! Σκεφτηκα .

-Αλεξ , δηλαδη Αλεχαντρο , όποιο απο τα δυο προτιματε δεποινις μου ! Της απαντησα .
-Αγορι μου τοσο ωραιο ονομα και το εκοψες και εσυ ? Ιδιος η εγγονα μου εισαι !
-Αυτο ξαναπειτε το ! Της απαντησα .
-Αχ εσεις οι νεοι ! Ειπε η Σιλβανα , η γιαγια .
-Γιαγια , η Σαλμα σε ηθελε πριν .
-Και δεν το λες τοση ωρα παιδακι μου !
-Εγω φταιω ?
-Δεν καθεστε λιγο ακομα . Απευθυνθηκα στην γιαγια της .
-Ισως αργοτερα αγορι μου . Που ειναι αυτη η ξεμυαλισμενη η Σαλμα ?
-Παμε μαζι γιαγια , θα κατσει με τα αγορια η Μαϊρα για λιγο , αν δεν εχει προβλημα .
-Εεε ενταξει . Ειπε η Μαϊρα , μη μπορωντας να ανταποκριθει σε ολη την συζητηση .

Και οντως η φιλη της καθισε λιγο μαζι μας , προσπαθωντας να μην δωσει πολλα δικαιωματα αλλά ο ερωτας και ο βηχας , ως γνωστον δεν κρυβονται και ετσι που και που προδονοταν μαζι με τον φιλο μου . Ειπα στον Χορχε γρηγορα και συνοπτικα οτι την ξεραμε απο την σχολη και οτι ηταν καλη φιλη με τον κολλητο μου και εκεινος αρκεστηκε στην απαντηση που του εδωσα , χωρις να ζητησει περαιτερω εξηγησεις .

Την ειδα να καθεται αρκετη ωρα αργοτερα μαζι με την γιαγια της , ακριβως απεναντι μου . Την κοιτουσα και δεν με ενοιαζε πραγματικα τιποτα και κανενας . Ουτε οι μουσικες , τα τραγουδια και τα γελια παρά μονο εκεινη .
Την επιανα που και που να με κοιταει αλλά γρηγορα αλλαζε το βλεμμα της σε αλλες κατευθυνσεις .

Πως γιναμε ετσι ?

Δυστυχως την απαντηση την ηξερα και δεν ηταν αλλη παρά εγω .

Της έστειλα μηνυμα μην ξεροντας τι αλλο να κανω .

Σιλβανα μου
Μην μου κρατας κακία , δωσ'μου μια δευτερη ευκαιρια
Οριστε εκανα και στιχακι για χαρη σου
Λουλουδι μου 🌹!

Την κοιτουσα , περιμενα να κοιταξει το κινητο , λιγα λεπτα αργοτερα το εκανε . Ανοιξε το κινητο , μαλλον διαβασε αυτο που της εστειλα , δεν μπορουσα να καταλαβω ειχε αυτο το poker face . Υστερα πηρε το κινητο και το έδειξε στην Μαϊρα , κατι κοίταξαν και γελασαν .

Με το δικο μου μηνυμα γελαει ?

Δεν σε ξερω Αλεχαντρο
Αν με ξαναπεις Σιλβανα , θα φροντισω να πνιξω στο ποταμι , ενταξει ?

Τουλαχιστον μου εδωσε σημασια . Τώρα τι τσαντισα αρκετα απο οτι φαινεται .

Η μουσικη σταματησε και τα κοριτσια μας , μαζι με αλλες κοπελες σηκωθηκαν και αρχισαν να χορευουν στον ιδιο ρυθμο και με τον ιδιο τροπο ηταν τοσο ομορφο .

-Δεν ειναι ωραιες οι εγγονες μου ?
-Ναι . Απαντησαμε με τον Λεον χωρις να παιρνουμε τα ματια μας απο εκεινες .
-Νομιζα πως μονο η μία ειναι εγγονη σας ? Ειπε ο Λεον .
-Ισχυει . Η Σιλβανα , δηλαδη η Σιλβια ειναι η εγγονη μου αλλά και την Μαίρα την ξερω απο τοσο δα παιδακι . Απο μικρες εγιναν αχωριστες φιλες εως τωρα .
-Γιαγια ηρθε το κρασι ! Της ειπε η Σιλβια η οποία ειχε πλησιασει .
-Τελεια . Φερε λιγο και απο εδω καλη μου . Ειπε η γιαγια και μας εβαλε να πιουμε .
-Δοκιμαστε το .
-Ουαου !
-Αυτο ειναι υπεροχο ! Ειπα εγω μετα το επιφωνημα του φιλου μου .
-Ειναι τοπικο προιον . Ειπε και εμεις κουνησαμε τα κεφαλια μας καταφατικα .
-Ολα εδω ειναι αλλιως , ειναι ....
-Τελεια ! Συμπληρωσα δυνατα εγω , κοιτωντας το πιο τελειο ατομα που υπηρχε για εμενα σε ολο τον πλανητη , την αγαπη μου ...