1ο κεφάλαιο

Ισπανια - Μαδριτη

Περπατουσα αμεριμνος , αναμεσα στα στενακια της πολης ξεγνοιαστος απο καθε τι που θα επρεπε να κανω . Κανεις δεν με κοιτουσε λες και ημουν κατι παραξενο ή καποιος που δεν του ταιριαζει να βρισκεται αυτη την στιγμη στην κεντρικη αγορα . Προσπαθω να ειμαι οσο πιο προσεκτικος γινεται , ενας μεσα απο το πληθος αρκει να με αναγνωρισει και θα εχω μπλεξιματα . Ποιος καθεται να ακουει κυριγμα απο δασκουλους , ντανταδες και κυριους απο τους γονεις του ? Κανεις σας διαβεβαιωνω εγω , ειναι το λιγοτερο που μπορω να χαρακτηρισω μια τετοια κατασταση ειναι πολυ ενοχλητικο !

Χαμενος μεσα στις σκεψεις μου και τρωγοντας ενα κοκκινο μηλο , που πηρα απο εναν παγκο πιο πριν κοιταω τους ανθρωπους και σκεφτομαι ποσο ωραιο θα ηταν να τους εμοιαζα , να ημουν σαν αυτους ...
Καταλαβαινω οτι υπαρχουν δυσκολιες στο να ζεις απλα και καθημερινα , σχετικα με το πως θα τα φερεις βολτα με τα εξοδα ενος σπιτιου , με υποχρεωσεις , με την δουλεια , αλλα πολυ θα ηθελα να το νιωσω αυτο.
Βλεπω μερικα παιδακια να παιζουν και να πηγαινοερχονται απο το ενα σπιτι στο αλλο , αλλα παιζουν κουτσο , αλλα κρυφτο , καποια ισως λιγο πιο μεγαλα ηλικιακα καθονται και μιλανε ...
Καποια στιγμη ερχεται μπροστα στα ποδια μου μια μπαλα , την πιανω και κοιταω να δω απο που ηρθε . Τοτε ερχεται ενα μικρος μελαχρινο αγορακι μπροστα μου , υποθετω μαλλον δικια τους ειναι η μπαλα

-Συγγνωμη Κυριε μηπως θα μπορουσατε να μου δωσετε πισω την μπαλα μου , λεει με την γλυκια παιδικη του φωνουλα .
-Δικη σου ειναι ? Οριστε του λεω και του την δινω .
-Σας ευχαριστω πολυ ! Λεει ο μικρουλης .
-Παρακαλω και δεν ειμαι τοσο μεγαλος για να μου μιλας στον πληθυντικο , ενταξει ? Του λεω ενω εχω σκυψει για να ειμαστε περιπου στο ιδιο υψος .
-Ενταξει τοτε ... λεει .
-Θες να γινουμε φιλοι ? Τον ρωταω .
-Ναι , με λενε Μαουρισιο ! Εσενα ?
Τωρα τι του λενε ? Του λενε την αληθεια εξαλλου το ονομα μου ειναι συνηθημεσμενο εδω .
-Εμενα με λενε Αλεχαντρο ! Του απαντησα τελικα .
-Μπορω να παιξω και εγω μαζι σας ? Ρωταω τον μικρουλη δειχνοντας την παρεα του που τον περιμενει πιο κει να φερει την μπαλα , για να συνεχισουν να παιζουν .
-Εμ ναι γιατι οχι ... μισο λεπτο . Μου λεει και τον βλεπω να πηγαινει προς την παρεα του , λογικα θα πηγε να ρωτησει για το αν μπορω να παιξω .
-Ελα ελα , μου φωναζει .
Μου γνωριζει την παρεα του και φαινονται ολα πολυ καλα παιδακια ολα πανε στο δημοτικο αλλα σε διαφορετικες ταξεις , αρχιζω και εγω να παιζω μαζι τους . Υστερα ακουω ενα τραγουδι που μου αποσπα την προσοχη και υστερα βλεπω αρκετο κοσμο να μαζευεται λιγο πιο κατω . Μετα απο λιγο και ενω συνεχιζω να ακουω το τραγουδι σταματαω να παιζω ποδοσφαιρο ευχαριστω τα παιδια που με αφησαν να παιξω μαζι τους , εδωσα στον Μαουρισιο ενα μικρο λεπτο βραχιολι που ειχα και του υποσχεθηκα οτι θα ξανασυναντηθουμε .
Ετσι προχωρησα για να δω απο που προερχοταν αυτο το τραγουδι και γιατι ειχε μαζευτει περισσοτερος κοσμος σε εκεινο το σημειο ...

Καθως προχωρουσα προς την μουσικη σκεφτομουνα τι μπορει να συμβαινει εκει και εχει τοσο κοσμο . Προσπερασα σκουντωντας πολλους απο αυτους μεχρι να βγω μπροστα μπροστα και τοτε ηταν που ειδα ... τοτε ηταν που ΤΗΝ ειδα ...

Αυτος ο υπεροχος ηχος προερχοταν απο εναν κυριο μεσης ηλικιας που επαιζε ενα τραγουδι με την κιθαρα του , ηταν ενα τραγουδι που μιλουσε για τον ερωτα , αν δεν κανω λαθος αυτου του ειδους τα τραγουδια ονομαζονται καντε τσικο (cante chico = "μικρο τραγουδι" , που ασχολειται με θεματα οπως ο ερωτας , η φυση , η χαρα , η ευτυχια ...κλπ) .
Διπλα λοιπον απο το κυριο ηταν μια κοπελα νεαρης ηλικιας που χορευε , με καστανα σκουρα μακρια μαλλια , ψηλη , με ομορφα χαρακτηριστικα στο προσωπο και ειχε ενα υπεροχο σωμα ....
Τα ματια της ηταν κλειστα την ωρα που χορευε , λες και δεν βρισκοταν εδω αλλα στον δικο της ονειρικο τοπο και χρονο .
Στο τελος του τραγουδιου ανοιξε τα μαγευτικα γαλαζια ματια της ...
Και με κοιταξε ... αρχισα να νιωθω τοτε ενα παραξενο συναισθημα μεσα μου ...


Ματια ομοια με εκεινα του ουρανου το απεραντο γαλαζιο !
Ή μηπως εμοιαζαν με την γαληνια θαλασσα , εναν ωκεανο !
Παντως εμενα με μαγεψαν , με μαγνητησαν απο την πρωτη στιγμη , το πρωτο δευτερολεπτο !

HOLA !!! Νεα ιστορια !

Λοιπον τι εχετε να πειτε ?

Πηρατε μια μικρη γευση απο το νεο στορυ .

Νεο ζευγαρι , πολυς χορος , αντιθετοι κοσμοι ( θα καταλαβετε παρακατω τι εννοω ) ...

Πολλες διαφορες και Πολλες ομοιοτητες ...

Θα αντεξουν να ειναι μαζι ή για μια ακομη φορα η κοινωνια δεν θα το επιτρψει και θα το ανατρεψει ...???

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top