~Μερια Σιλβιας

Η παρασταση κυλουσε πολυ καλα και όλοι οι χορευτες και οι χορευτριες έβαζαν τα δυνατά τους για αυτό .
Ειδαμε τα αγορια , τελικα ηρθαν , ηρθε...

Χαιρομαι τοσο πολυ που τον ειδα , πραγματικα ευχομουν να ηταν εδω και να που η ευχη μου βγηκε αληθινη !

Καποια κομματια ήταν αφιερωμενα σε εκεινον οπως και κάποια τραγουδια και οι χορογραφιες δικες του . Οταν τον σκεφτομουν εβγαλα καποιες .

Όπως το perfect του Ed Sheeran !

Αααχχ και το Roxanne ποσο θα ηθελα να το χορευαμε μαζι ! Γενικως να χορευαμε μαζι , να ειμαστε μαζι . Τα δυο σωματα μας να ακουμπουν και να γινονται ενα μεσα στο ρυθμο της μουσικης .

Τι καλυτερο απο ενα ερωτικο τανγκο για να χορεψεις με τον αγαπημενο σου ???

Μεσα μου τριγυριζε ενα κακο προαισθημα , αλλα μετα τον ειδα , ηταν εκει , με κοιτούσε και εκεινο εφυγε .

Αργοτερα ομως ξανα εμφανιστηκε , προσπαθησα να μην δωσω σημασια , υπεθεσα οτι θα ηταν το αγχος μου , που να ηξερα τι θα με περιμενε στην συνεχεια

20 λεπτα πριν το τέλος

~Μερια Αλεξ

Η παρασταση απο οσο εβλεπα στο προγραμμα κοντευε να τελειωσει και εγω δυστυχως θα επρεπε να επιστρεψω στον ρολο του καλου παιδιου και της ορθης συμπεριφορας ενος γαλαζοαιματου .

-Λεον . Ψιθυρησα
-Μμμμ... , ήταν η απαντηση που πηρα .
-Ξερεις πρεπει να φυγω .
-Γιατι ? Με ρωτησε . Αχ παει χαζεψε ο φιλος μου .
-Παρτο πισω , μου ειπε και τον κοιταξα με απορια .
-Ποιο ? Τον ρώτησα .
-Αυτο που σκεφτηκες για μενα και ειμαι σιγουρος οτι δεν αναρωτιοσουν ποσο εξυπνος ειμαι .
-Βγες απο το μυαλο μου τωρα ! Του ειπα .
-Σσσσςς ακουσαμε να μας λενε .
-Εγω πρεπει να φυγω του λεω και του κλεινω το ματι ελπιζοντας να καταλαβει .
Και μου δειχνει με τον αντιχειρα του θετικα , αυτος ειναι ο κολλητος μου .

Λιγα λεπτα αργοτερα

-Γυρισες επιτελους ! Ειπε η μητερα μου .
-Οπως βλεπεις . Και γυρισε να με κοιταξει .
-Που ησασταν στο διαλειμμα με τον Λεον ?
-Ειχαμε παει να κοιταξουμε το θεατρο και να ξεπιαστουμε .
-Ενταξει , σταματηστε να μιλατε και ας παρακολουθησουμε την παρασταση .
Κατσε στην θεση σου . Μας ειπε ο πατερας

Καθησα και δεν ειπαμε κουβεντα , επικρατουσε απολυτη σιωπη μεταξυ μας . Ο μονος ηχος που ακουγοταν ηταν η μουσικη της παραστασης , κοιταξα στην σκηνη και εκεί και βρισκοταν η καρδια μου , ναι η καρδια μου τοσο μαγικη η εικονα της οπως παντα . Προς το τέλος της χορογραφιας κοιταξε το κοινο και την ειδα ότι σοβαρεψε λιγο πριν φυγει , μαλλον εψαχνε να με δει οπως και στις υπολοιπες χορογραφιες

Συγγνωμη μωρο μου 😢❤️ , ειπα απο μεσα μου .

Η παρασταση βγηκε μετα απο λιγη ωρα , ολοι οι συντελεστες της παραστασης βγηκαν στην σκηνη, όλοι σηκωθηκαν και χειροκροτουσαν , σηκωθηκα και εγω και κρυφτηκα πισω απο τον πατερα μου . Δεν ηθελα να με δει κανεις .
-Παμε στην δεξιωση ? Ρωτησε ο πατερας μου .
-Φυσικα , απαντησε η μητερα μου και του κρατησε το χερι απο το μπρατσο και πηγαιναν προς την εξοδο . Τους ακολουθησα αηχα , χωρις να πω ή να σχολιασω τιποτα , οτι εκανα το εκανα εντελως μηχανικα .

Ενα κομματι της καρδιας μου ελειπε , το δικο της κομματι , χωρις εκεινη ημουν  μισος .

5 λεπτα μετα

Καθομασταν στο φουαγιε του θεατρου , επιβλητικο οπως παντα , υπεροχο για να φιλοξενησει μια δεξιωση ψυχρων και βαρετων ανθρωπων ,εεε εννοω πλουσιων ανθρωπων σαν κι εμας .

Μονο και να με ακουγαν οι δικοι μου , θα με ειχαν αποκληρωσει , τωρα που το σκεφτομαι δεν βρισκω το κακο που ειναι σε αυτο .
Έτσι θα μπορω να ειμαι με το λουλουδι , ναι μεν φτωχος αλλα ευτυχισμενος , δεν συμφωνειτε οτι αξιζει να κανεις τα παντα προκειμενου να εισαι ευτυχισμενος ?

Με του τα και με εκεινα χαμογελαω ψευτικα και κουναω το κεφαλι μου καταφατικα συμφωνωντας με οποια βλακεια μου λενε , προφανως και δεν ακουω τιποτα . Προτιμω τον δικο μου κοσμο καλυτερα !

Ως που ...

Την βλέπω !

10 λεπτα πριν το τελος

~Μερια Σιλβιας

Χαιρομαι που τελειωσε τελειωσε η παρασταση και ενα μεγαλο βαρος εφυγε απο πανω μου .

Ωστοσο ακομη νιωθω ομως ένα σφυξιμο στην καρδια μου , το οποιο δεν μπορω να καταλαβω .

-Ησουν υπεροχη ! Μου λεει η Μαϊρα και με αγκαλιαζει ή καλυτερα με πνιγει , η κολλητη μου βλεπε δεν ειναι καθολου ενθουσιωδης .

Μα μην μου πειτε οτι δεν φαινεται.

-Κι εσυ ησουν εκπληκτικη ! Της απαντω οταν με απελευθερωνει ο πυθωνας που εχω για φιλη , από την αγκαλια του .

-Ευχαριστω , αλλα νομιζω οτι τα παρα λες

-Οχι , εσυ τα παρα λες. Δεν ειδες πως σε κοιταγαν ολοι , ειδες πως σε κοιταγε ο Λεον .

-Και τι με αυτο ? Με ρωταει με ενα και καλά ανηξερο υφος .

-Για να σου πω μανταμ σε εμενα μιλας , οχι σε καποιον ξενο , λιγα βλεπω , πολλα καταλαβαινω !

-Δεν σε καταλαβαινω . Μου λεει

-Μωρε με καταλαβαινεις αλλα θα το αφησω εδω . Και πριν προλαβει να πει κατι μας διακοπτει μια φωνη.

-Κοριτσια ! Ελατε πρεπει να παμε στην δεξίωση στο κατω κατω για εσάς γινεται !

-Μαλιστα κυρια Λετιθια , λεμε με ενα στομα μια φωνη και την ακολουθουμε.

-Τωρα που πηγαινουμε ? Ρωτα Μαϊρα

-Στο φουαγιε καλη μου . Απαντά η κυρια Λετιθια

-Γιατι παμε σε δεξιωση ? Ξαναρωτα η καλή μου φιλη.

-Γιατι εγω και ο κυριος Μπερναντ (αυτος που εχουν μαζι την σχολη χορου και αντρας της ) , αποφασισαμε οτι θα επρεπε , καλεσαμε κάποιους κριτικους χορου και διευθυντες καλλητεχνικων σκηνων και μεγαλυτερων σχολων απο ολο τον κοσμο . Πιστευουμε σε εσας και στο ταλεντο της καθεμιας σας , απο την πιο μικρη χορευτρια μεχρι και εσάς τις μεγαλυτερες .
Κριμα θα ηταν να μην αναδειχθει το ταλεντο σας ! Προσπαθησαμε και καναμε οτι μπορουσαμε , λεει και συγκινειται .

-Ευχαριστουμε παρα πολυ , της λεμε με την Μαϊρα ταυτοχρονα και την αγκαλιαζουμε, εμφανως συγκινημενες .

-Ελατε κοριτσια , θα μας παρουν και τις τρεις τα ζουμια και δεν θελουμε να μας δουν ετσι οι καλεσμενοι μας .

-Μαλιστα , απαντησαμε ταυτοχρονα ξανά.

-Αντε διδυμα μου παμε .

Ετσι μας ελεγε απο όταν πηγαμε γιατι ημασταν αρκετα ιδιες στα χρωματα αλλα κυριως στον χαρακτηρα και παντα λεγαμε σχεδον ταυτοχρονα τα ιδια , οποτε μας εχει μεινει απο μικρες και δεν μπορουμε να πουμε οτι μας πειραζει .
Αφου καποιες φορες ντυνομασταν με τα ιδια ρουχα και καναμε και το ιδιο χτενισμα .

Ανοιγει η πορτα και μπαινουμε μαζι με αλλες κοπελες απο την σχολη μας ενω βλεπουμε πως αλλες ειναι ειδη μεσα , όλες φοραμε καλα φορεματα που εχουμε , ειτε κοκτειλ φορεματα ή μακρια και αερινα , χωρις ομως να είναι ντυμενη προκλητικα .

Η Μαϊρα φοραει ενα κοκκινο της φωτιας ασυμμετρο φορεμα με μανικια κατω απο τους ωμους , το οποιο της ταιριαζει γαντι μπορω να πω και το εχει συνδυασει με μια μαυρη μεγαλη ζωνη στο υψος της κοιλιας αναδεικνυοντας ετσι την λεπτη της μεση και της ισπανικες της καμπυλες , επισης φοραει ενα μαυρο τσοκερ στο λαιμο και μαυρα ψηλα πεδιλα . Ενω το προσωπο της είναι βαμμενο σε γιηνα χρωματα και τα χειλη της κοσμει ενα σκουρο κοκκινο κραγιον και τα μαλλια της κατω.

Οσον αφορα εμενα , εγώ φοραω ενα μακρυ φορεμα σε χρωμα μπορντο/κοκκινο του κρασιου , με μανικια να πεφτουν αερινα και διαφανα στους ωμους μου και να συνεχιζεται το σχεδιο και μπροστα στο στηθος , στο οποιο υπαρχει ενα μικρο σχετικα V , επισης εχει τιραντες . Το κατω μερος του φορεματος κοσμει μια μακρυα αερινη φουστα που θα μπορουσα να την πατησω , αν δεν υπηρχαν τα μαυρα αρκετα ψηλα μου μπορντο πεδιλα . Δεν φοραω καποιο κοσμηνα μερα απο μια μικρη αλυσιδιτσα με μια μικρη μπαλαρινα που ισα που φαινεται , δωρο της κυριας Λετιθια και εχω τα μαλλια μου πιασμενα πανω σε μια ψηλη αλογοουρα που πεφτει πισω στην πλατη μεχρι σχεδον την μεση μου. Το βαψιμο μου είναι σε μπεζ αποχρωσεις με ελαχιστο απαλο ροζ και nude μπεζ κραγιον .

-Παμε να σας γνωρισω σε καποιους κριτικους και διευθυντες , μας λεει η κυρια Λετιθια .

5 λεπτα πριν το τελος

Τριγυρναγαμε αρκετη ωρα με την κυρια Λετιθια να μας γνωριζει σε διαφορους σημαντικους στον χωρο μας ανθρωπους .

Άλλοι ερχοντουσαν μονοι τους και μας επιαναν την συζητηση κανοντας μας μερικες φορες μια μινι συνεντευξη και προσπαθουσαμε να ειμαστε οσο πιο χαλαρες μπορουσαμε . Σε αυτο βεβαια βοηθουσε το ελαχιστο ποτο που επινα , δεν ηταν τιποτα παραπανω απο ενα ποτηρι κοκκινο ημιγλυκο κρασι και λέω λιγο γιατι τις πειρισσοτερες φορες επινα χυμο .

-Σιλβια , Σιλβια , δεν θα το πιστεψεις , δεν θα το πιστεψεις . Ακουω την Μαϊρα να τσιρηζει με μετρο μεσα στο αυτη μου και λέω με μετρο γιατι υπηρχε κοσμος τριγυρω .

-Σιγα παιδακι , τι εγινε ? Την ρωταω.

-Μια ομαδα χιπ χοπ ενδιαφερθηκε για εμενα και μου εκαναν προταση να συμμετεχω στο γκρουπ τους !!! Μου λεει γεματη χαρα , αν και παντα χαρουμενη ειναι η φιλη μου . Αν δεν ημασταν εδώ θα χοροπηδαγε απο την χαρα της .

-Αυτα ειναι υπεροχα νεα ! Της λεω καθως την αγκαλιαζω , πρωτον για να την συγχαρω και δευτερον να της δειξω την χαρα μου .

-Εμενα δεν θα με αγκαλιασετε κοριτσια ? Ακουμε μια οικια φωνη και στις δυο μας να μας λεει .

-Λεον ! Λεμε και οι δυο ταυτοχρονα .

-Ο ενας και μοναδικος ! Λεει και παιρνει ενα υφος γεματο καμαρι .

-Ψωνιοοο... Του λεμε ταυτοχρονα με την κολλητη μου και τον αγκαλιαζουμε και οι δυο .

-Νιωθω ο πιο τυχερος αντρας στον κοσμο , λεει και τον κοιταμε και οι δυο με απορια .

-Ποιος δεν θα ηθελε να βρισκεται στην αγκαλια δυο τοσο ομορφων γυναικων ! Συνεχιζει και κερδιζει ενα δολοφονικο υφος απο την Μαϊρα και γελαω μονη μου αφου η συμπεριφορα τους μου επιβεβαιωνει για αλλη μια φορα πως κατι τρεχει μεταξυ τους κι ας μη μας το λενε .

-Κοριτσια τα μαθατε , ειναι εδω η βασιλικη οικογενεια ! Μας λεει η Ταρα , μια απο τις κοπελες που ειμαστε μαζι και οι τρεις στο μπαλετο απο μωρα σχεδον και ειναι καλη κοπελα και ταλαντουχα .

-Αληθεια ? Που ? Που ? Δεν τους βλεπω . Λεει η Μαϊρα γεματη χαρα και αγωνια και παρατηρω τον Λεον να χλωμιαζει .

-Λεον εισαι καλα ? Τον ρωταω .

-Λεον μο..., Εμ εννοω εισαι καλα ? Ρωταει μπερδευοντας την γλωσσα της , οταν τα λεω εγω να με ακουτε εμενα .

-Μία ...μια χαρ...μια χαρα . Απαντα τραυλιζοντας ο Λεον .

-Σιγουρα ? Τον ρωταμε .

-Ναι καλε κοριτσια ! Μας απανταει , οπως συνηθως χαλαρος .

Πριν προλαβουμε να συνεχισουμε την συζητηση μας , μας διακοπτει η κυρια Λετιθια .

-Σιλβια , καλη μου , ερχεσαι λιγο μαζι μου ? Με ρωταει .

-Φυσικα , απαντω και με παιρνει απο το χερι προχωρωντας στην αιθουσα .

-Τι με θελατε ? Ρωταω .

-Ηθελα να σε γνωρισω σε καποιους . Για την ακριβεια εκεινοι ζητησαν να σε γνωρισουν . Μου λεει χαμογελωντας , γεματη χαρα .

-Ποιοι δηλαδη ? Την ρωταω με ενα χαμογελο .

-Θα στο πω , αλλα θελω να φανεις ψυχραιμη . Μου λέει .

-Ενταξει . Της λεω .

-Ζητησαν να σε γνωρισουν ο βασιλιας και η βασιλισσα ! Μου λεει και για μια στιγμη μου ερχεται να λιποθυμησω απο το σοκ , υστερα συνερχομαι .

-Εμενα ? Γιατι ? Απορω .

-Γιατι ζητησαν την καλυτερη χορευτρια μας , σουτ μην πεις κουβεντα , εννοειται πως εισαι η καλυτερη χορευτρια μας . Επισης καταλαβαν οτι λενε εσενα γιατι σε ζητησαν την κοπελα που χορεψε το σολο της Καρμεν του Μπιζε και το σολο σου στο φλαμενκο . Οποτε ναι , ειδικα εσενα ηθελαν να γνωρισουν .

-Απιστευτο ! Της λεω .

-Κι ομως αληθινο ! Μου απαντα , συνεχιζοντας να προχωρα χαμογελαστη .

Φτανουμε μπροστα απο καποιους κυριους κοντα στην ηλικια των γονιων , ισως και λιγο μεγαλυτερους .

Ηταν κομψα ντυμενοι , ο αντρας φορουσε ενα φρακο με δυο-τρια μεταλλια στο πλαι . Η γυναικα φορουσε ενα πρασινο μακρυ φορεμα σε στιλ Σταχτοπούτας φουντωτο απο κατω , τα μαλλια της ηταν πιασμενα σε εναν χαμηλο κοτσο και φορουσε μια στεκα στα μαλλια με διαφορα πετραδια πανω , πλησιαζοντας καταλαβα οτι εμοιαζε πεισσοτερο με τιαρα και τα πετραδια ηταν διαμαντια , επισης φορουσε και διαφορα κοσμηματα .

-Βασιλια μου , Βασιλισσα μου , απο εδω η καλυτερη μας χορευτρια , όπως ζητησατε . Ειπε η κυρια Λετιθια μετα την υποκλιση της και γυριζουν προς την δικη μου μερια και με κοιτανε . Ωχ ! Τωρα τι κανουμε ? Ρωτησα τον εαυτο μου .

-Χαιρομαι πολύ που σας γνωριζω υψηλοτατοι . Τους λεω κανοντας μια βαθια υποκλιση , ακολουθωντας το παραδειγμα της κυριας Λετιθια .

-Και εμεις χαιρομαστε καλη μου , μου λεει η Βασιλισσα . Και νιωθω να κοκκινιζω , καποιος ερχεται και κατι λεει στην κυρια Λετιθια .

-Εμενα με συγχωρειτε πολυ, αλλα με ζητανε για κατι . Λεει η κυρια Λετιθια και με αφηνει μονη μαζι τους και νιωθω την καρδια μου να επιταχυνει τον ρυθμο της για αλλη μια φορα .

-Πως σε λενε κοπελα μου ? Με ρωταει ο βασιλιας .

-Με λενε Σιλβια Καστιγιο , μεγαλειωτατε . Του απαντω .

-Ωραιο ονομα ! Μου λεει και μου χαμογελαει . Αυτο ειναι καλο σημαδι ε ? Τουλαχιστον αυτο με βοηθαει να παρω τα πανω μου .

-Σας ευχαριστω πολυ . Του λεω με την σειρα μου .

-Χορεψες ωραια στην παρασταση . Ησουν πολυ καλη . Ακουω την βασιλισσα να λεει και γυρνω προς το μερος της , χαριζοντας της ενα μεγαλο χαμογελο . 

-Σας ευχαριστω πολυ , υψυλοτατη . Της απαντω .

Γυρναω και κοιτω προς το μερος που ημασταν προηγουμενως εγω και τα παιδια και βλεπω οτι συζητουν εντονα και καποια στιγμη η Μαϊρα κοιτα προς εμενα με ενα λυπημενο υφος θα ελεγα .

Αλλα γιατι ?

Και υστερα ο Λεον την βαζει στην αγκαλια του , ενω και εκεινος φαινεται στεναχωρημενος οπως και εκεινη και οι δυο ομως κοιτουν προς το μερος μου .

-Ω Σιλβια ! Να και ο γιος μας , ευκαιρια να τον γνωρισεις μου λεει ο βασιλιας .

-Μεγαλη μου τιμη υψηλοτατε ! Του απαντω .

-Αλεχαντρο , αγορι μου , ελα εδω . Ακουω την βασιλισσα να λεει .

-Μαλιστα μητερα , με ζητησατε ? Τον ακουω να λεει πλησιζοντας .

-Θελουμε να γνωρισεις καποια . Συνεχιζει η Βασιλισσα .

-Κοριτσι μου , να σου γνωρισω τον Πριγκιπα Αλεχαντρο Εουχενιο Φελιπε της Ισπανιας και γιο μας . Λεει η βασιλισσα και γυρναω προς μερος του .

-Και από εδω η δεσποινιδα Σιλβια Καστιγιο . Συνεχιζει η βασιλισσα .

Ομως ποιος θα περιμενε αυτο που θα αντικριζα ...?

Δεν ...

Δεν μπορει ...

Ο Αλεξ , ο δικος μου Αλεξ ,ειναι ο πριγκιπας της Ισπανιας !

-Χαιρομαι που σας γνωριζω πριγκιπα , τιμη μου . Καταφερνω να πω καταπινοντας αργα και μετα απο λιγα λεπτα σιωπης .

-Κι εγω . Λεει με φωνη σαν ψίθυρος που σβηνει και βλεπω τα ματια του να με κοιτουν σαν να θελουν να πουν κατι , τι θα μπορουσε να μου πει ομως , παρα μονο ψεματα .

-Γιε μου δεν θα την συγχαρεις για τον εξαιρετο χορο της , εσυ δεν ησουν που την κοιταγες με προσηλωση . Του λεει ο βασιλιας.

-Εμ , ναι , ησουν πολυ καλη . Μου λεει προσπαθωντας να χαμογελασει και εγω θελω απο την μια να τον φιλησω και απο την αλλη να τον χαστουκισω .

Πώς μπορεσε να μου το κανει εμενα αυτο ?

Γιατι ?

-Εμ ευχαριστω πολυ , πριγκιπα μου . Οσο κι αν δεν ηθελα να το βαλω το μου επρεπε .

-Εμενα με συγχωρειτε , αλλα πρεπει να παω να...

-Απο τωρα ? Με ρωτουν ολοι .
-Οχι ! Λεει , ο Αλεξ και τον κοιτουν οι δικοι του .

-Δυστυχως ... Πρεπει .

-Μα γιατι ? Με ρωτουν οι γονεις του , τωρα τι τους λενε ? Ξερετε τα εχω με τον γιο σας εδω και μηνες , ειναι ο πιο σημαντικος ανθρωπος της ζωης ή καλυτερα ηταν ...και δεν μου ειπε οτι ειναι πριγκιπας και συνεπως γιος σας , λεγεται αυτο ? Δεν λεγεται !

Ακουμε τοση ωρα να παιζει μουσικη που παιζει ο dj και να ακουγεται να ανακοινωνει οτι θα βαλει μια χορευτικη μουσικη και προσκαλει τις χορευτριες της παραστασης να σηκωθουν να χορεψουν με ή χωρις καβαλιερο , αλλά ο πρωτος χωρος λεει οτι θελει να τον χορεψει ενα ζευγαρι .

-Χορευουμε ? Ακουω την φωνη του . Οσο κι αν δεν θελω να τον ακουω , δεν κρυβω οτι μου εχει λειψει κιολας οφειλω να ομολογησω .
-Συγγνωμη , τι ειπατε πριγκιπα μου ? Λεω ενω γυριζω να τον κοιταξω , διοτι πηγαινα να φυγω , να απομακρυνθω οσο μπορω απο αυτον τον , τον ... Τον αγαπω τον παλιό ψευτη !
-Ειπα , αν θα μπορουσατε να μου χαρισετε αυτον τον χορο ? Ξανα λεει και καταλαβαινω πως θα ηθελε να το κανω, σε αντιθεση με εμενα που θελω αερα και για να τον βρω πρεπει να απομακρυνθω !
-Συγγνωμη , αλλά ....
-Νεαρη μου δεσποινιδα , ο μελλοντικος βασιλιας και νυν πριγκιπας σας , σας ζηταει εναν χορο και μοναδικο , και εσεις του αρνειστε ? Με διεκοψε λεγοντας τα παραπανω , τωρα τι κανουμε ?

Την κανουμε από εδω μεσα με ελαφρα πηδηματακια , αρνιωντας στον πριγκιπα τον δικους του και τους υπολοιπους παρεβρισκομενους , είτε αποδεχομαι την προταση του και του χαριζω αυτον τον πολυποθητο για αυτον χορο και τελειωνουν ολα καλα και ωραια !

Οσο μπορουν δηλαδη να τελειωσουν ωραια και καλα ?

Μπορουν ? Αληθεια μπορουν ?

-Ενταξει , οπως επιθυμειτε πριγκιπα μου . Αυτος ο χορος ειναι δικος σας . Του λεω χαμογελωντας μπροστα σε εκεινον και τους δικους του κανοντας μια βαθια υποκλιση .<<Το μονο που θελω ειναι να φωναξω , να τον χαστουκισω και να κλαψω>> .

-Με συνοδευεται παρακαλω . Μου λεει ενω ερχεται προς το μερος μου και μου τεινει το χερι του και του δινω το δικο μου .

<<Με το που ακουμπουν οι παλαμες μας νιωθω εναν ηλεκτρισμο και τον κοιτω , το ιδιο και εκεινος , με κοιτουσε ...

Μην με κοιτας με τετοιο βλεμμα , οχι σε παρακαλω ... Μην μου το κάνεις αυτο αγαπη μου ...>>

Αυτα ειναι ολα οσα σκεφτομαι την ωρα που παμε στο κεντρο της αιθουσας , νιωθω τον ιδρωτα να σταζει , θελω να φυγω μακρια του αλλά ταυτοχρονα θελω να μεινω εδω και να κολλησω πανω του για παντα .

Τοτε ειναι που αρχιζει και παιζει η μουσικη λιγο δυνατοτερα αφου εχει αλλαξει την μουσικη ο dj που μας βλεπει και βαζει ενα διαφορετικο τανγκο , μιας και στην αρχη κινουμαστε στον ρυθμο της προηγούμενης μουσικης .

Γυρνάμε ετσι ωστε να κοιταμε ο ενας τον αλλον .

Κοιτιομαστε κατευθείαν στα ματια !

Μακάρι να μπορουσα να διαβασω τις σκεψεις σου μωρο μου 😢 ... Σκεφτομαι ενω τον κοιτω ανεκφραστη .

Αμαγνωριζω αμεσως το επομενο τανγκο που αρχιζει να ακουγεται απο τα ηχεια .

Ειναι ενα πονεμενο τανγκο που θελει να πει τοσα πολλα και λεει , σε καποια σημεια αργο σε αλλα γρηγορο .

Πλησιαζουμε ο ενας τον αλλον , τοποθετουμε τα χερια μας στις σωστες στασεις τους , οπως οριζει ο χορος .

Κανει εκεινος το πρωτο βημα προς τα μπροστα ενω εγω παω προς τα πισω .

Καπως ετσι αρχιζουμε και κινουμαστε.

Εντυπωσιαζομαι απο το πως χορευει ! Ξερει , αλλο ενα μυστικο που μου εκρυψε ... 😞😟 Σκεφτομαι και κατεβαζω το κεφαλι μου θλιμμενη ,κατι που δεν περναει απαρατηρητο απο εκεινον γιατι στους χορους αυτους ειτε κοιτιεσαι στα ματια με τον καβαλιερο σου , ειτε ισχυει οτι και στους ευρωπαικους χορους που δεν κοιταει ο ενας τον αλλον .

Φανταζομαι οτι ουτε απο αλλους περασε απαρατηρητο που ξερουν να χορευουν...

Απο τις σκεψεις μου με βγαζει η φωνη του ...

Αααχχχ τι ωραια φωνη που εχει ,αναλογιζομαι .

Ξυπνα Σιλβια ! Λεω στον εαυτο μου και αυτοχαστουκιζομαι νοητα .

- Λουλουδι μου , εισαι καλα ? Με ρωταει και πραγματικα νιωθω να μου ανεβαινει το αιμα στο κεφαλι .
-Ναι . Απαντω μονολεκτικα , σιγα μην πιασουμε την κουβεντα τωρα .
-Λουλου...
-Μην με λες ετσι ! Τον διακοπτω πριν με ξαναπει ετσι .
-Μην κάνεις ετσι , ασε με να σου εξηγησω . Λεει προσπαθωντας να δειχνει ηρεμος αλλα η φωνη του τον προδιδει δειχνοντας το αντιθετο .
-Δεν θελω τιποτα απο εσενα ! Του λεω θυμωμενη .
-Βρε ψυχη μου , δεν το ηθελα .
-Ουτε εγω το ηθελα ! Συνεχιζω.
-Σε αγαπώ ! Μου λεει και τον κοιταζω εκπληκτη . Πώς μπορει να μου το κανει αυτο ?
-Γιατι ? Τον ρωταω με εναν πικρο λυγμο .
-Γιατι τι ? Με ρωταει .
-Ξερεις ... Λεω και αφηνω να εννοηθει αυτο που θελω να πω.
-Τι ξερω ? Λεει εκεινος
-Τα παντα απο οτι φαινεται για μενα αλλά εγω απο οτι φαινεται οχι για σενα ...(μωτο μου συμπληρωνω νοηρα)
-Θελω να σου εξηγησω , αν με αφησεις ... Μου λεει με βραχνη φωνη .
-Να μου εξηγησεις τι ? Του λεω με οση δυναμη βρισκω μεσα μου για να μην λυγισω αλλά με ενα χαρουμενο υφος μιας και εχουμε και κοινο .
-Την αληθεια ! Μου απαντα .
-Με τι ? Με παραμυθια ? Συνεχιζω .
-Δεν ηταν παραμυθια ... .Λεει με ενα παραπονεμενο τονο .
-Δεν ηταν ? Τον ρωταω ανασηκωνοντας το φρυδι μου και τον βλεπω να στραβοκαταπινει .
-Οοοχι ολα ... Μου απαντα και μεσα μου νιωθω την καρδια μου να χτυπαει πιο γρηγορα .

Μπορει να λεει την αληθεια ...?

-Απο πότε ξεκινησε ? Τον ρωταω και με κοιτά με ενα βλεμμα αποριας .
-Ποιο ? Με ρωταει .
-Τι ψεμα . Του λεω .

Αμαν αυτο το τραγουδι τελειωμο δεν εχει πια !

-Ποιο ψεμα ? Με ρωταει .

Τωρα ή με δουλευει ή τον δουλευω ...

Γενικως απο οτι εχω καταλαβει δουλευομαστε εδω περα ...

-Για τα παντα ! Εσενα , εμενα , εεεμας . Του λεω τραυλιζοντας με το που εκφερω την τελευταια λεξη .

Εμας !

-Απο πότε ε ?
-Ναι .
-Απο ποτέ ! Μαζι ημουν , ειμαι και θα ειμαι παντα ο εαυτος μου !
-Αυτο αμα θελουμε το πιστευουμε ! Του λεω αποτομα .
-Μα ειναι αληθεια ! Λεει ανεβαζοντας λιγο τον τονο της φωνης τους και τσεκαρω ποσοι μας κοιτανε .

Οπως το περιμενα μας κοιτανε ολοι !!!

Τι ωραια και καλα ! Ελπιζω να ειναι εμφανης η ειρωνεια .

Κοιτω προς το μερος της Μαϊρας και του Λεον , στεκονται ακομη εκει που τους ειχα αφησει .

Τους παρατηρω και βλεπω να με κοιτανε αγχωμενοι και θλιμμενοι . Στο τελευταιο συμφωνω μαζι τους αλλα διατηρω την ψυχραιμία μου .

Αραγε ο Λεον να ηξερε ? Αναρωτιεμαι ...

Φυσικα και θα ηξερε ! Κολλητος του οπως ειπε ειναι , αυτο λογικα ειναι αληθεια .

Η κολλητη μου αραγε να το ηξερε ?

Οχι δεν μπορει να ηξερε !

Κοιτω προς το μερος της και ο Λεον την κραταει στην αγκαλια του και εκεινη κοιτα προς εμας προσπαθωντας να καταλαβει τι σκεφτομαι .

-Ο Λεον το ηξερε ετσι ? Τον ρωταω .
-Ναι . Λεει και γνεφει θετικα , για καποια στιγμη κοιταει προς τους φιλους μας και κανει το ιδιο νοημα και στον Λεον , ενω ο Λεον δειχνει την φιλη μου , η οποια ειναι ετοιμη να μπιξει τα κλαματα .
-Η Μαϊρα δεν το ηξερε σωστα ? Τον ρωταω .
-Οχι , αλλα απο οτι καταλαβα μολις το εμαθε ! Μου απαντα .

Και τοτε ειναι που ...

Η μουσικη σταματαει !

Σταματησε η μουσικη και σταματησαμε και εμεις σε μια ποζα της χορογραφιας .

Εγω βρισκομαι σχεδον ξαπλωμενη στην αγκαλια του και εκεινος να με κραταει απο την μεση δυνατα σκυμμενος απο πανω μου .

Τα σωματα μας ακουμπουν το ενα το αλλο .

Τα χειλη μας ομως ... Απεχουν μεταξυ αλλά οχι πολυ λιγα εκατοστα .

Τα λεπτα περνανε , το τραγουδι δεν ακουγεται πια και εμεις ...

Παραμενουμε ακινητοι ,μονο να κοιταμε ο ενας τον αλλον προσπαθωντας να κατανοησουμε οσα θελουν να πουν τα ματια και η καρδια μας .

Α ναι υπαρχουν και αυτοι εδω .

Μας ξυπνησε ομως το χειροκροτημα του κοσμου και ως δια μαγειας , αντιληφθηκαμε οτι υπαρχει και κοσμος γυρω μας .

Τοτε με σηκωνει ορθια και εκεινος τεντωνει το κορμι του , με βαζει να ειμαι διπλα του και με κραταει απο το χερι δυνατα , για να φυγω .

Τα χειροκροτηματα δυναμωνουν και εμεις μοιραζουμε χαμογελα στο κοινο και κανουμε ταυτοχρονα και οι δυο υποκλιση .

Σιγα σιγα αρχιζει να μας πλησιαζει κοσμος και να μας δινει τα συγχαρητήρια του , πανω που παω να φυγω απο διπλα του τωρα που αερωνει ο κοσμος αλλα σφιγγει την παραμη μου με την δικη του .

-Συγχαρητηρια Σιλβια παιδι μου ! Ησουν υπεροχη ! Μπραβο και σε εσενα γιε μου ! Ακουω μια γνωστη φωνη που δεν ειναι αλλου παρα του βασιλια .
-Σας ευχαριστω πολυ βασιλια μου . Του λεω καθως κανω την υποκλιση μου.
-Μπραβο ησουν πολυ καλη Σιλβια ! Και εσυ Αλεχαντρο παιδι μου . Ακουω την μητερα του να λεει .
-Ευχαριστουμε πολυ . Λεμε ταυτοχρονα , η μόνη μας διαφορά ειναι οτι εγω κανω υποκλιση μετα απο αυτο και αποφευγω να τους κοιταξω , ενω εκεινος με ενα νεύμα τους τα λεει ολα και τους ευχαριστει .

Τοση ωρα το χερι του , το οποιο κρατουσε το δικο μου , ειχε μετακινηθει στη μεση μου και με κρατουσε γερα λες και θα επεφτα . Του λεω ενα αυλο ευχαριστω και εκεινος μου προσφερει ενα απο τα μεγαλα του χαμογελα τα οποια δεν χορταινω ποτέ και με χαιδευει στην μεση .

-Μπραβο ησασταν πολυ καλος πριγκιπα ! Και εσυ Σιλβια φανταστικη , εδειξες το ταλεντο σου ! Μας λεει η κυρια Λετιθια και εμεις την ευχαριστουμε .
-Τα συγχαρητηρια μου και στους δυο σας ! Χορεψατε φανταστικα , λες και ήσασταν βγαλμενοι απο ταινια ! Μας ειπε ο κυριος Μπερναντ .
-Συμφωνω απολυτα μαζι σας κυριε εμοιαζαν με ζευγαρι πρωταγωνιστων ταινιας  ! Λεει με μεγαλη χαρα ,θα μπορουσα να πω , ο πατερας του .

Καλα βαλτοί ειναι ολοι σημερα ?
Δεν εξηγειται αλλιως .

Καποια στιγμη αρχιζουν ολοι και συζητουν και βλεπω τους φιλους μας να πλησιαζουν και το κρατημα του ενιωσα να χαλαρωνει .
-Με συγχωρειτε . Λεω στους υπολοιπους .
Και αρχιζω να βηματιζω οσο πιο γρηγορα μπορω προς την πορτα της σαλας . Ελα και κοντευω να φτασω , φιου.

-Σιλβια ! Ακουω την φωνη του πισω μου και απομακρυνομαι γρηγοροτερα , σπρωχνω την πορτα και επειτα αρχιζω να  ανοιγω το βημα μου .

-Σιλβια ! Οχι που θα με αφηνε τοσο γρηγορα .

Πιανω το φορεμα μου , ισα ισα να ανασηκωνεται για να μην το πατησω και τρεχω οσο πιο γρηγορα μπορω .

Βγαινω γρηγορα απο την εξοδο και αρχιζω να κατεβαινω τα σκαλια . (Να παρει , ποιος σκεφτηκε και εβαλε τοσα σκαλια ! ) .
Μην φανταστειτε οτι ειναι και πολλα αλλά εκεινη την ώρα μου φαινονται πολλα .

Ωχ ! Αυριο θα πονανε τα ποδαρακια μου με τοσο τρεξιμο πανω στα τακουνια αλλά δεν πειραζει . Αυτα ειναι ολα οσα σκεφτομαι καθως κατεβαινω τα σκαλια .

Μεχρι που νιωθω καποιον να με τραβαει απο το μπρατσο .

Ποιος να ειναι αραγε ?

Δεν ειναι αλλος απο τον Αλεξ φυσικα !

Με τραβαει απο το μπρατσο λοιπον και με σταματαει , με γυριζει προς το μέρος του και περναει τα χερια του γυρω μου και με κραταει σφιχτα στην αγκαλια του .
-Που πηγαινεις ? Με ρωτα , ενω με κρατα στην αγκαλια του .
-Αφησε με ! Του λεω σχεδον φωναζοντας .
-Οχι δεν σε αφηνω , ουτε θα σε αφησω ποτέ ! Με ακους ? Λεει και η καρδια μου να χτυπαει πιο δυνατα .
-Ασε με να φυγω !
-Οχι ! Μου απαντα .

Μετα απο λιγο με σφιγγει περισσοτερο πανω του και αρπαζομαι απο πανω , τον αγκαλιαζω τοσο σφιχτα !

Στην αγκαλια που αγαπω και θελω να κολλησω για παντα πανω του !

Μακαρι να μην εφευγα ποτέ απο εδω !

-Σιλβια μου ! Μου λεει .
-Αλεξ μου ! Του λεω με διαφορα ενος δευτερολεπτου.
-Σε αγαπαω ! Λεμε ταυτοχρονα και οι δύο !
Και πλησιαζει το κεφαλι του στο δικο μου , ειμαστε σε αποσταση αναπνοης , δηλαδη τα χειλη μας . Μερικα δευτερα μετα πλησιαζει και συνθλιβει τα χειλια μου με τα δικα του , εννοειται πως δεν αντιστεκομαι ουτε λεπτο και μπαινω και εγω μεσα σε αυτον τον χορο .

Νιωθω να εχουμε ενα παθος , μια χημεια , σαν να μην μπορει να αντεξει ο ενας χωρις τον αλλον !

Καποια στιγμη σταματαμε το φιλι για να παρουμε ανασα και κοιτιομαστε , ποσο θα μου λειψουν αυτα τα ματια !

-Αντιο Αλεξ . Του λεω και κανω να φυγω απο κοντα του .
-Οχι αντιο , γεια  . Μου λεει και γυρναω αφου δεν καταλαβαινω τι εννοει .
-Γιατι ? Τον ρωταω .
-Γιατι το αντιο ειναι οριστικο , ενω το γεια οχι . Λεει και χαμογελαω με αυτο που μολις ειπε .  Νομιζω και νιωθω οτι με αγαπαει μαλλον .
-Γεια σου τοτε ,  Αλεξ ΜΟΥ !
-Γεια σου , καρδια ΜΟΥ !

Αντιο λοιπον ...

Εφυγα και εκεινος εμεινε ...

Αραγε ενα απλο γεια ,μπορει να σημαινει ενα οριστικο αντιο ?

Ενα ψεμα που τα διελυσε ολα , μια ματια , μια καρδια , μια αγαπη ...

Οριστε το τανγκό που χορεψε το ζευγαρι μας !⬇️