Hμερα της παραστασης

~ Μερια Αλεξ

Πραγματικα ειμαι να σκασω ! Και ναι αν φανταζεστε οτι ευθυνονται οι γονεις μου για αυτο , εισαστε σε πολυ καλο δρομο .
Απο χθες ειχαν ολο συναντησεις , κυριως ο πατερας μου βεβαια και οχι τιποτα αλλο με σερνει και εμενα μαζι του . Σημερα παιζει να εχω καθησει ησυχος για να βρω την ηρεμια μου και πεντε ολοκληρα λεπτα ! Φοβερο δεν ειναι ? Και απο οτι καταλαβα ετσι θα συνεχιστει ολη η ημερα . Τι ωραια ? Την πιασατε την ειρωνια φανταζομαι . Θα εχετε απορια βεβαια για ποιον λογο κανω ετσι , ενω ειμαι αρκετα συνηθισμενος σε τετοια πραγματα , φυσικα γιατι σημερα ειναι η παρασταση της Σιλβιας και εγω θελω να ειμαι εκει μαζι της , κοντα της . Βλεπετε ομως εχω αλλα "συναρπαστικα" και "ενδιαφεροντα" πραγματα στο προγραμμα μου.
Θελω τοσο πολυ να αρχισω να βαραω το κεφαλι μου στον τοιχο ! Το σκεφτομαι για λιγο και συνειδητοποιω οτι δεν ειναι τοσο καλη ιδεα . Οχι τιποτα αλλο , απλα μετα δεν θα αντεχω στην σκεψη οτι θα βλεπω δακρυσμενες αυτες τις γαλαζιες , απεραντες λιμνες που μου γαληνευουν και μου ηρεμουν την ψυχη και την καρδια !

Τις σκεψεις μου διεκοψε ο χτυπος της πόρτας .
-Παρακαλω ...
-Αλεχαντρο εισαι ετοιμος ? Ακούστηκε η φωνη της μητερας μου
-Οχι ακομα σε λιγο ομως ναι . Της απανταω λεγοντας της ψεματα βεβαια , αφου ειμαι ηδη ετοιμος εδώ και αρκετη ωρα , αλλα θελω να μεινω μονος "κλαιγοντας" την "τυχη" μου οσον αφορα την σημερινη ημερα που θα ηταν τελεια , αν εκανα αυτο που πραγματικα ηθελα .
-Αλε... Καλα παιδι μου τοση ωρα ησουν ετοιμος και δεν το ελεγες ?
-Μα μαμα δεν ημουν να τωρα θα εβαζα και την γραβατα μου . Βγες , πηγαινε στο αμαξι και θα ερθω και εγώ σε λιγο.
-Δεν εχουμε χρονο για αυτα , άσε την γραβατα , βαλε ενα παπιγιον τόσα εχεις μεσα στα συρταρια σου μην πανε χαμενα.
-Αποκλειεται , θα μοιαζω με πιγκουινο !
-Δηλαδη ο πατερας σου που φοραει , θες να πεις οτι μοιαζει με πιγκουινο ? Με ρωτησε κοιτωντας με σηκωμενο το φρυδι .
-Θες την αληθεια τωρα ? Ναι μοιαζει . Της απανταω οσο ποιο σοβαρα μπορω και εκεινη ενω ειναι απηυδισμενη μαζι μου , κατι που φαινεται στο προσωπο της , μετα απο λιγο χαμογελαει και μου χαιδευει το μαγουλο . Η πορτα ανοιγει και μπαινει μεσα ο πατερας μου με το σμοκιν του και με το παπιγιον του . Μολις τον βλεπω ,ερχεται στο νου μου η συζητηση που ειχαμε πριν λιγο με την μητερα μου . Γυρναω να την κοιταξω και βλεπω πως και εκεινη κανει το ιδιο με εμένα. Κρατιεμαι τοση ωρα να μην γελασω αλλα δεν αντεχω αλλο το ιδιο κανει και η μητερα . Ο πατερας παλι εχει μεινει να μας κοιταει μη ξεροντας το λογο που γελαμε .
-Τι συμβαινει ? Γιατι γελατε εσεις οι δυο ? Εχω τιποτα παραξενο πανω μου.
-Οχι οχι , του λεμε ταυτοχρονα αναμεσα στα γελια μας.
-Τοτε τι ...
-Θα αργησουμε δεν νομιζετε . Αντε παμε . Τους λεω διακοπτοντας τον , αλλιως θα μεναμε εκει να πεθαινουμε στα γελια .
-Εχει δικιο το παιδι παμε . Λέει η μητερα μου .
-Εγω εσας περιμενω τοση ωρα .
Ετσι μπηκαμε στο αμαξι μας , ναι βλεπετε η λιμουζινα δεν ενδεικνυται για να κυκλοφορεις στην πόλη χωρις να τραβας την προσοχη των απλων και φυσιολογικων ανθρωπων τριγυρω. Για αυτο και εμει μπηκαμε στο τζιπ με τον οδηγο μας , βεβαια μην φανταστειτε κανα απλο τζιπ ειχε ολα τα μέτρα ασφαλειας που χρειαζομασταν για να ειμαστε ασφαλης .

~Μερια Σιλβιας

Ημουν αρκετα αγχωμενη , διοτι σημερα ειναι η παρασταση της σχολης χορου .
Μολις ειχαμε τελειωσει την τελευταια προβα πριν την παρασταση , η αληθεια ειναι οτι τα πηγαμε ολες πολυ καλα .
Κατι μου ελεγε οτι θα τα παμε πολυ καλα ολες , μικρες και μεγαλες κοπελες !
-Σιλβια με ακους ? Τιναζω το κεφαλι μου περα δωθε και διαπιστωνω οτι η Μαϊρα ειναι ακριβως διπλα μου , δεν την πήρα χαμπαρι οτι ειχε ερθει .
-Ναι ναι , τι ελεγες ? Της λεω.
-Τι σκεφτοσουν και δεν με ακουγες ? Σου μιλουσα εδω και δεκα λεπτα .
-Την παρασταση , ειμαι αγχωμενη . Της λεω .
-Αν εισαι εσυ αγχωμενη , εγω τι πρεπει να ειμαι ? Ολα κι ολα φιλεναδα , ειπαμε εγω αγχωνομαι και τρελονομαι ωρες ωρες απο την αγωνια μου κι εσυ εισαι η φωνη της λογικης , της ηρεμιας και της αισιοδοξιας . Μην μου περνεις το ρολο . Λεει και αρχιζει να γελαει παρασερνοντας και εμενα μαζι της .
-Ναι σαι καλα βρε Μαϊρα με εκανες και γελασα .
-Καλα μη το παιρνεις και πανω σου .
-Λες να ρθουν ? Μου πεταει μετα απο λιγα λεπτα και την κοιταω απορημενη .
-Ποιοι να ρθουν ? Οι παραγωγοι , οι χορηγοι και χορογραφοι ? Για να ειπε η κυρια Λετιθια οτι θα ερθουν , τοτε ειναι σιγουρο . Της λεω .
-Οχι αυτοι καλε , γιατι μου τους θυμισες τωρα αυτους ? Πωω τωρα αγχωθηκα και εγω .
-Συγγνωμη δεν το ηθελα γλυκια μου . Της λεω και την παιρνω αγκαλια .
-Για πες μου τωρα ποιους εννοουσες ? Την ρωταω .
-Τα αγορια . Μου λεει .
-Η αληθεια ειναι οτι δεν ξερω , θελω να ελπιζω πως ναι . Ο Αλεξ σημερα μου ειχε πει οτι εχει μια υποχρεωση αλλα θα προσπαθησει να ερθει . Ο Λεον παλι ειμαι σιγουρη οτι θα ερθει .
-Και πως εισαι τοσο σιγουρη οτι ο Λεον θα ερθει ? Με ρωταει κανοντας την ανηξερη .
-Σε εμενα κανεις την ανηξερη βρε Μαϊρα , αφου τον εχω δει πως σε κοιταει και εσυ εκεινον . Ειναι ολοφανερο οτι θελετε ο ενας τον αλλον .
-Ποιοι τα λεει αυτα ? Αυτος ? Θα τον σκοτωσω ! Δεν φαινεται τιποτα ! Λεει με μια δοση εκνευρισμου και πεισματος .
-Οχι , εκεινος δεν εχει πει τιποτα ο κακομοιρος . Τα ματια σας ομως ... Της λεω και με διακοπτει .
-Τι εχουν τα ματια μας ? Με ρωταει .
-Μαϊρα ξερεις τι πιστευω , οτι τα ματια ειναι ο καθρεφτης της ψυχης ! Και συμφωνα με τα δικα σας , οι ψυχες θελουν να ειναι μαζι <3 !
-Λεγε οτι θες αγαπημενη μου φιλη . Αδικησε τελικα εσυ , μηπως αντι για φιλοσοφια να σπουδαζες τελικα ψυχολογια ? Βεβαια ολο στις φιλοσοφιες μου το ριχνεις τελευταια .
-Καλα ειμαι εκει που ειμαι . Της λεω γελωντας .
-Θα δεις που τελικα θα ερθει . Μου λεει δινοντας μου ενα χαμογελο .
-Δεν ξερω , ισως ...της λεω .
-Και εγω σου λεω οτι θα ερθει , είμαι σιγουρη για αυτο , δεν θα το εχανε για τιποτα στον κοσμο ! Μου λεει .
-Τωρα ποια ειναι η Μις Αισιοδοξια εδω περα ? Την ρωταω .

Λιγες ωρες αργοτερα ...

~Μερια Άλεξ

Μετα απο λιγη ωρα φτασαμε στο teatro de la zarzuela ,η αληθεια ειναι οτι ειναι ενα υπεροχο κτιριο , εχω παρακολουθησει 2-3 παραστασεις θεατρικες ή οπερες με τους γονεις μου , αληθεια σημερα τι παρασταση ηρθαμε να δουμε ...??? Ξεχασα να τους ρωτησω , φανταστειτε ποσο με ενδιεδερε και τι ειχα στο μυαλο μου ? Ε λοιπον σωστα μαντεψατε και οι απαντησεις ειναι οτι με αφηνε αδιαφορο και δευτερον το μυαλο μου βρισκοταν στην Σιλβια μου !!!

Λιγο αργοτερα μπηκαμε μεσα και κατευθυνθηκαμε κατευθείαν στις θεσεις μας . Η κεντρικη αιθουσα ηταν ακριβως οπως την θυμομουν φτιαγμενη στα προτυπα μιας σκηνης κλασσικης οπερας αλλα μπορει να φιλοξενησει καθε ειδους παρασταση .

Εμεις ημασταν σε ενα απο τα πλαινα θεωρια ψηλα , ωστε να εχουμε καλη θέα . Εδώ μπορουμε να βλεπουμε σχεδον παντου μεσα στην αιθουσα και να εχουμε και λιγη ιδιοτικοτητα , ενα από τα υπερ του να εισαι καποιος σημαντικος , πλουσιος ποσο μαλλον γαλαζοαιματος . Το καλο με αυτο ειναι οτι θα εχουμε την ησυχια μας , ευτυχως δεν ειχαν πλακωσει ακομα οι δημοσιογραφοι οταν ηρθαμε , αν και αυτο ηταν πραγματικα αξιο αποριας .
-Μητερα να σε ρωτησω κατι ?
-Φυσικα αγορι μου .
-Πως και δεν υπηρχαν δημοσιογραφοι οταν ηρθαμε ?
-Γιατι επρεπε να υπαρχουν ? Μου αντεγυρισε την ερωτηση .
-Ξερω εγω ? Μαλλον .
-Αν το λες αυτο γιατι ηρθαμε εδω , η αληθεια ειναι οτι δεν αφησαμε να διαρρευσει για την σημερινη μας οικογενειακη μας εξοδο .
-Ενταξει .
-Να στε ομως και οι δυο σιγουροι οτι αργοτερα θα γινεται χαμος , ισως αφησουν και μερικους να μπουν στο φουαγιε . Μας ενημερωσε ο πατερας μου και μου εκανε την καρδια περιβολι αυτο μου ελειπε τωρα , να μας βαλουν σε κανα εξωφυλλο και να μαθουν ολοι ποιος ειμαι και κυριως καποια...
-Τι παρασταση θα δουμε τελικα ?
-Αλεχαντρο ! Που εχεις το μυαλο σου ? Με επεπληξε η μητερα .
-Μαμα σταματα να με λες ετσι και εννοειται οτι το μυαλο μου ειναι στην παρασταση . Της ειπα οσο πιο πειστικα γινοταν.
-Και πως να σε πω παιδι μου , αφου αυτο ειναι το ονομα σου . Τελος παντων ηρθαμε να δουμε μια παρασταση χορου .
-Χορου ??? Αναρωτηθηκα φωναχτα , μαλλον καποιος μου εκανε πλακα .
-Πολλοι γνωστοι μας ειπαν , οτι υπαρχουν καποια νεα ταλεντα που φαινεται οτι γινουν σπουδαιοι στο μελλον . Επισης ειναι μια απο τις καλυτερες σχολες χορου , μικρη μεν , καλη δε και καποια απο τα εσοδα θα πανε στην σχολη και αλλα για φιλανθρωπικο σκοπο.
Τουλαχιστον αυτο ειναι καλο σκεφτηκα και σπανιο . Ισως να αποδειχτει ενδιαφερουσα η παρασταση αν και εγω θα ηθελα να ειμαι σε αλλη παρασταση χορου αλλα τι να κανουμε ? Αυτα εχει η ζωη

~Μερια Σιλβιας

Η ωρα περνουσε γρηγορα για ποτε ειχε τελειώσει και αυτή η χρονια και εφτασε κιολας η παρασταση δεν το καταλαβα , ειμαι αρκετα αγχωμενη αλλο που δεν το δειχνω στην Μαϊρα . Ειμαι στα παρασκηνια και κοιταω πισω απο τις γκουιντες τον κοσμο που εχει αρχισει να μαζευεται , να εκει ειναι η γονεις μου με τον αδερφο μου και διπλα τους καθονται οι γονεις της Μαϊρας . Κοιταξα πιο πισω που ηταν δυο θεσεις κενες ειχαμε κρατησει θεσεις για τα αγορια , αν κατορθωναν να ερθουν , τουλαχιστον ο Αλεξ , γιατι ο Λεον προβλεπω να ερχεται .
Ετσι οπως περπατουσα για να παω στα καμαρινια ακουγα τα γελια των υπολοιπων συντελεστων της παραστασης μικρων και μεγαλων και καποιοι αλλοι ξαναεκαναν προβα την χορογραφια τους . Ετσι μπηκα στο καμαρινι που ημασταν ολες οι μεγαλυτερες κοπελες που ειχαμε τις ιδιες εμφανισεις στα περισσοτερα χορευτικα .
-Χτυπησε το τηλεφωνο σου , μου ειπε η Μαϊρα καθώς μου εδινε το κινητο .

Καλη επιτυχια στην παρασταση σου , ολα θα πανε καταπληκτικα ειμαι σιγουρος , ακομη κι αν δεν ειμαι εκει μαζι σου αλλα η σκεψη μου ξερεις οτι ειναι παντα κοντα σου , για την ακριβεια εισαι η μονη σκεψη που κανω ολη μερα και ολη νυχτα .
Σκισε τους και δειξτους τι παει να πει Σιλβια Ορέιρα , τι παει να πει να εισαι η Σιλβια μου ❤️ !
Σε αγαπω ο Αλεξ σου 😘❤️!

-Πωω τι ωραιο μηνυμα που εστειλε , παντως σε πειθει δεν μπορω να πω ! Και για την ακριβεια φαινεται ακομη και απο αυτες τις απλες λεξεις ποσο σε αγαπαει ! Μου ειπε η Μαϊρα , την οποια δεν είχα παρει χαμπαρι οτι ηρθε διπλα και διαβαζε το μηνυμα και αυτη .
-Ετσι λες και εσυ ε ? Την ρωτησα .
-Ναι , ετσι λεω και μην κλαψεις σε βλεπω ετοιμη εισαι , θα χαλασει το μακιγιαζ και να δω μετα πως θα το ξανακανουμε ;) Μου είπε και γελασαμε και οι δυο .
-Κοριτσια ετοιμαστειτε παρτε θεση ξεκιναμε ! Μας ειπαν οι καθηγητες και ολες και ολοι τρεξαμε να παρουμε γρηγορα τις θεσεις μας .

Ααχ ποσο θα θελα να ησουν εδω Άλεξ , ειπα απο μεσα μου , λιγα λεπτα πριν βγω στην σκηνη.

~Μερια Αλεξ

-Γιε μου θα μας δωσεις καθολου σημασια , ολο στο κινητο εισαι παλι ! Ακουσα την φωνή της μητερας μου και εκλεισα το κινητο αφοτου εστειλα μηνυμα στην Σιλβια , δειχνοντας της πως ειχε ολοκληρη την προσοχη μου .
-Μαλιστα μητερα . Της ειπα .
-Επιτελους ! Ελα ξεκιναει σε λιγο η παρασταση . Μου ειπε και σκεφτηκα ότι εγω σε αλλη παρασταση θα ηθελα να ειμαι αλλα τι να κανω , οταν εχεις τετοιους γονεις σαν τους δικους μου τοτε αποκτας και τις αντιστοιχες υποχρεωσεις , ακομα κι οταν δεν το ζητας καν .
Με τουτα και με εκεινα ξεκινησε η παρασταση αν και ημουν απορροφημενος στις σκεψεις μου , μεχρι που αποφασισα να παρατηρησω για λιγο τον κοσμο , προκειμενου να μην πεθανω απο την βαρεμαρα .
Ολοι φορουσαν τα καλα τους , οι αντρες ντυμενοι με πουκαμισα , υφασματινα καλα παντελονια , σακακια , πανωφορια. Οι γυναιξες με πιο επισημο ας το θεσω καπως έτσι ενδυμα , με πουκαμισες , σακακια , παντελονες και κυριως φορεματα . Να μια που εχει φτιαξει τα μαλλια της δεν ξερω πως το λενε αυτο ακριβως αλλά σε σφυκοφωλια μου θυμίζει εμένα , να ενας με περιεργο μουστακι λες και ξεπηδησε από καποιο πινακα καποιας αλλης εποχής , να και ενας Λεον , να αυτή με το περιεργο καπελο ... Ωπα ! Τι ειπα ? Να ενας Λεον μαλλον με γελουν τα ματια μου . Οχι δεν με γελουν τα ματια μου , αυτος ειναι και κοιταει με τοση προσηλωση την σκηνη εχοντας ενα τεραστιο χαζο χαμογελο στα χειλη του . Καλα τι κανει αυτος εδω ? Αυτος δεν θα πηγαινε στην παρασταση χορου της Μαϊρας και της Σιλβιας ? Γουρλωσα τα ματια μου από την εκπληξη , μολις συνεδεσα όλα τα κομματια μαζι. Δεν μπορει ! Ή μηπως μπορει ?
-Αλεχαντρο τι κοιτας παιδι μου με τετοια αφοσιωση ? Με ρωτησε ο πατερας μου .
-Αυτος εκει κατω στην τεταρτη σειρα δεν ειναι ο Λεον ? Τον ρωτησα , από την μια ελπιζοντας να ειναι οντως αυτος απο την αλλη ηλπιζα να μου πει οτι δεν ειναι αυτος !
-Ναι εχεις δικιο ο Λεον ειναι ! Δεν το ξερα οτι θα ερθει . Μου ειπε .
-Ουτε εγω ...
-Ειπες κατι γιε μου ?
-Οχι πατερα .
-Θα σταματησετε επιτελους να δω την παρασταση ξεκινησε πολυ καλα μπορω να πω . Αμφιβαλλω αν εχετε δει καθολου την παρασταση απο οταν ξεκινησε πατερας και γιος ιδιοι ! Ειπε η μητερα
-Εμεις ? Τι καναμε ? Ειπαμε ταυτοχρονα με τον πατερα .
-Σσσσςς σταματηστε επιτελους την επομενη χορογραφια θελω να την παρακολουθησω με ησυχια ! Ειπε αυστηρα η μητερα με εναν τονο που ταυτοχρονα ακουγοταν ευγενικος αλλα φαινοταν οτι δεν σηκωνε αντιρρησεις . Ετσι πατερας και γιος ανταλλασσοντας ενα νευμα γυρισαμε μπροστα και αποφασισαμε να της κανουμε την χαρη .
Θα εβρισκα στο διαλειμμα τον Λεον να μου πει τι γινόταν εδω . Αρχισε να παιζει η μμουσικη και αποφασισα να παρακολουθησω λίγο, με το που εστρεψα το βλεμμα μου στην σκηνη παγωσα ...
Στην σκηνη βρισκοταν η Σιλβια , δεν μπορει μαλλον ονειρευομουν , αχ ας με τσιμπησει καποιος ?

Ηταν μια οπτασια , μια σειρηνα , ηταν μαγευτικη !!! Οτι και να πω ειναι λιγο . Ηταν σαν να γεννηθηκε μονο και μονο για να χορευει , τωρα , αυριο και για παντα ! Ο συνδυασμος της μουσικης , του ντυσιματος της που παρεπεμπε σε χορευτρια φλαμενκο και κλασικο μπαλετο . Μπορουσα να αναγνωρισω την μουσικη , ηταν απο την Καρμεν του μπιζε , η οποια ειναι οπερα βασισμενη στην νουβελα του Προσπερ Μεριμέ . Η ιστορια αναφερεται σε ενα ερωτικο τριγωνο αναμεσα στον στρατιωτικο Δον Χοσε , την τσιγγανα Καρμεν και ταυτοχρονα εργατρια και τον ταυρομαχο Εσκαμίγιο . Ο Χοσέ λαμβανει μια επιστολη απο την μητέρα του η οποια τον παροτρυνει να παντρευτει , ενα καλο κοριτσι την εργατρια την Μικαελα , ο αξιωματικος της φρουρας διαταζει τον Χοσε να συλληψει την Καρμεν και να την κρατησει εκει μεχρι να βγει το ενταλμα , εκεινη τοτε αριχζει να τραγουδα , ενα τραγουδι που αναφερεται σε μια νυχτα ερωτα και παθους , ετσι τον παραπλανα και την βοηθαει να το σκασει . Μετα στο πανδοχειο ο στρατηγος και αλλοι αξιωματικοι εκεί βρισκεται και η Καρμεν και οι φιλες της για να τους διασκεδασουν , τοτε μπαινει στην σκηνη ο Εσκαμιγιο , ο οποιος ριχνει ερωτικες ματιες στην Καρμεν η οποια τον σπρωχνει μακρια . Μετα απο μερες η Καρμεν συναντα τον Χοσε και του προσφερει εναν εξωτικο χορο εκεινος πρεπει να φυγει αφου τον καλει το καθηκον , εκεινη τον περιγελα και του προτεινει να φυγουν μαζι , προκειμενου να της αποδειξει την αγαπη του . Εκεινος αρνειται και την ωρα που παει να επιστρεψει στο στρατοπεδο συναντά τον στρατηγο , ερχονται σε αντιπαραθεση και πιανονται στα χερια , μετα απο αυτο ο Χοσε παιρνει αποφαση να ακολουθησει την Καρμεν . Περνώντας ο καιρος όμως η Κάρμεν αρχιζει να βαριεται τον Χοσε , η Μικαελα ψαχνει να βρει τον Χοσε για να τον σωσει απο την Καρμεν , ταραζεται απο το ακουσμα ενος πυροβολισμου , ο οποιος αποδεικνυεται οτι προερχεται οταν ο Χοσε πυροβολησε τον Εσκαμιγιο καταλαθος αφου τον περναει για εισβολεα , ο θυμος του δεν περιγραφεται οταν ο ταυρομαχος του εξομολογειται οτι ειναι ξεμυαλισμενος με την Καρμεν , φευγοντας ο Εσκαμιγιο τους προσκαλει ολους στην επόμενη ταυρομαχία του . Ο Χοσε αρνειται να γυρισει πισω με την Μικαελα αλλα στο τελος πειθεται .
Στην τοποθεσια οπου γινεται η ταυρομαχια , δηλαδη σε μια αρενα στην Σεβιλλη , εκεί λοιπόν εμφανιζονται η Καρμεν και ο Εσκαμιγιο και εκφραζουν τον ερωτα τους , λίγο αργοτερα θα συναντησει τον Χοσε που ματαια θα της ζητησει να επιστρεψει κοντα του , εκείνη του πετα πισω το δαχρυλιδι που της χαρισε και εκεινος την σκοτωνει με ένα μαχαιρι .

Ξερω τραγικο τελος για μια αγαπη ή δυο τελος παντων . Παλι καλα που μητερα ειναι λατρης της οπερας δεν πηγαν ολα οσα μου αραδιαζε απο μικρος . Α ρε μανα σκεφτομαι και της δινω ένα φιλι στο μαγουλο , με κοιταει λιγο παραξενεμενη αλλα με βλεπει που της χαμογελαω και μου χαμογελα και εκεινη πισω . Όλα αυτά γίνονται μεσα σε δευτερολεπτα και το βλεμμα ξαναγυριζει στην φωτια μου στον ερωτα μου την μικρη μου ατιθαση , πανεμορφη σπανιολα που μεσα στα κοκκινα που φοραει παραπεμπει σε φωτια , αυτο ειναι αληθεια αφου σιγοκαιει γλυκα την καρδια μου και το μυαλο μου ❤️❤️❤️❤️

Αφου τελειωνει ο χορος της αγαπημενης μου , ανοιγω διακριτικα το κινητο μου και στελνω μηνυμα στον Λεον για το πού ειμαι , το κινητο του δονειται και αυτος εκνευριζεται από οτι καταλαβαινω , τον διακρινω λιγο αργοτερα να κοιταει προς την μερια μου διακριτικα . Του στελνω μηνυμα οτι κατεβαινω κατω , ετσι λοιπον σηκωνομαι και εγω
-Που πας γιε μου ? Με ρωταει ο πατερας μου .
-Κατω να κανω παρεα στον Λεον . Του απαντω
-Δεν μπορεις να πας στο διαλειμμα ? Συνεχιζει και με ρωταει.
-Οχι .
-Ενταξει πηγαινε . Μου λεει .
Την ωρα που παω να φυγω ακουω την μητερα μου να μου απευθυνει τον λογο
-Γιατι δεν του λες να ερθει εκεινος εδω ? Μπορουμε να πουμε σε καποιον οτι τον προσκαλουμε να ερθει να καθισει μαζι μας ?
-Ασε τους ανθρωπους να ξεκουραστουν τα λιγα λεπτα που εμεις κοιταμε την παρασταση , ολη μερα τρεχουν να κανουν ετοιμασιες που θα ερθουμε εμεις . Παω κατω τωρα , με συγχωρειτε .
-Ενταξει αλλα μην ξεχασεις μετα να μας συναντησεις στην δεξιωση .
-Μαλιστα μητερα .
Εφυγα οσο πιο γρηγορα γινοταν πριν αλλαξουν γνωμη , ρωτησα καποιον απο τους ραξιθετες που βρηκα εξω από την αιθουσα πως γινοταν να μπω και να παω εκει που ηταν ο φιλος μου , όσο πιο διακριτικα γινοταν και εκεινος χωρις να του πω ποιος ειμαι ηταν τοσο εξυπηρετηκος που σε λιγα λεπτα βρισκομουν κοντα στον κολλητο μου .
-Πας καλα παιδακι μου ? Εσυ δεν εισαι που δεν θα ερχοσουν στην παρασταση γιατι ειχατε να πατε αλλου με τους δικους σου .
-Που να ηξερα οτι εκει που ηθελαν να πανε οι δικοι μου ειναι οι παρασταση των κοριτσιων.
-Δεν ρωτησες ? Αλλα τι ρωταω σιγα που θα ρωταγες .
-Α ρε φιλε ποσο καλα με ξερεις . Του ειπα και τον χτυπησα λιγο στον ωμο .
-Σκασε τωρα και κοιτα . Μου ειπε αυτος ο γλυκομιλητος ανθρωπος που ειχα για φιλο .

Φυσικα και χορευε ο αγγελος που μου εχει κλεψει την καρδια , οντως σαν να μην πατουσε στην γη , ξυπολυτη , με ενα ασπρο πουκαμισο , ενα μαυρο αθλητικο μπουστακι και ενα μαυρο σορτσακι με λιτα μαλλια , σαν να μολις ειχε πεσει απο τον παραδεισο , το τραγουδι ηταν γνωστο και νεωτερο απο οτι αλλα που χορεψαν οι υπολοιποι χορευτες . Στο τελος την ειδα να κοιταει προς την μεριά μας και το βλεμμα της ελαμψε απροσδοκητα , εκανε μια υποκλιση και εφυγε προλαβα να δω το χαμογελο της πριν χαθει πισω στα παρασκηνια

Μετα απο λιγο τα φωτα ανοιξαν αφου ειχε χτυπησει κουδουνι για το ενδιαμενο διαλειμμα της παραστασης . Με τον Λεον σηκωθηκαμε ταυτοχρονα και αλληλοκοιταχτηκαμε , χωρις να πουμε τιποτα αλλο βγηκαμε απο την αιθουσα οπως και πολλοι αλλοι και διακριτικα αρχισαμε να ψαχνουμε για τα παρασκηνια . Μετα απο ασκοπες αποπειρες να τα βρουμε , καναμε μια τελευταια προσπαθεια και το πετυχαμε ! Ρωτησαμε κατι κοριτσια αν ηξεραν που ειναι οι κοπελες μας , λεγοντας τους οτι ειναι φιλες μας απο το πανεπιστημιο και θελαμε να τις εμψυχωσουμε , εν τελει τις βρηκαμε ...
-Τι κανετε εσεις εδω ? Μας ρωτησε η Μαϊρα .
-Ηρθαμε να σας εμψυχωσουμε . Απανταει ο Λεον και εγω στριφογυριζω τα ματια μου.
-Ποτε ηρθες ? Με ρωταει κατευθειαν η Σιλβια .
-Δεν αποκαλυπτω τα μυστικα μου , ωραια μου δεσποινις ;) Της λεω ενω της κλεινω το ματι.
-Ωστε ετσι , κυριε . Μου λεει εκεινη με ενα μεγαλο χαμογελο .
-Ησουν υπεροχη ! Της λεω , προσπαθωντας να αποφυγω κι αλλη ερωτηση .
-Σε ευχαριστω πολυ ! Μου απανταει και με τραβαει εξω απο το καμαρινι .
-Βλεπω θελετε να με ξεμοναχιασετε κυρια μου ? Της λεω ενω γελαω για λιγο και εκεινη με κοιταει με ενα ειρωνικο υφος .
-Και που το ξερετε , οτι δεν είναι αυτος ο σκοπος μου ? Μου λεει κανοντας ενα βημα πιο κοντα μου ,ενω το χερι της με ακουμπα στο στερνο , χαραζοντας άυλους κυκλους .
-Θελεις να με πεθανεις ? Της λεω μαγεμενος απο το μικρο αγγιγμα της .
-Εγω ? Γιατι τι κανω ? Ρωτησε χωρις να σταματησει να με αγγιζει και ερχομενη ακομα πιο κοντα , δινοντας μου ενα φιλι στο μαγουλο και μετα στο λαιμο και μετα...
-Γιατι σταματησες ? Την ρωταω επανερχομενος στην πραγματικοτητα .
-Γιατι σε σκοτωνω . Μου απανταει λες και ειναι το πιο φυσιολογικο πραγμα στον κοσμο εκεινη την στιγμη .
-Μα...
-Εχω και μια παρασταση , μου απανταει με ενα γλτκο της χαμογελο . Εχει δικιο και εγω το ξεχασα .
-Ενταξει εχεις δικιο ! Της λεω.
-Θα τα πουμε μετα . Λεει και παει να φυγει . Την σταματαω ομως τραβοντας της το χερι και εκεινη πεφτει κατευθειαν στην αγκαλια μου , χωρις να χασω χρονο την φιλαω στο στομα και για λιγα λεπτα απολαμβανουμε και οι δυο αυτο το φιλι .
-Πρεπει να φυγω , μου λεει οταν σταματαμε για να παρουμε ανασα .
-Κριμα :( της λεω με την σειρα μου .
-Θα τα πουμε αργοτερα .
-Σε αγαπω . Της λεω πριν φυγει κοιτωντας την στα ματια , αναμενοντας την δικη της απαντηση .
-Κι εγω . Μου λεει .
-Τι σε εχει πιασει σημερα και με κοιτας ετσι ? Με ρωταει.
-Πως δηλαδη ? Την ρωταω εγω .
-Δεν ξερω , εχω ενα περιεργο συναισθημα , οτι κατι κακο θα συμβει .
-Βλακειες . Ειναι απλα που εχεις αγχος , τιποτα κακο δεν θα συμβει. Ελπιζω τουλαχιστον συμπληρωνω απο μεσα μου .
-Πηγαινε , της λεω εφοσον ακουσαμε 2 κουδουνια στο τριτο θα ξαναρχιζε η παρασταση .
-Ενταξει , τα λεμε αργοτερα .
-Ενταξει , να ξερεις παντως πως ειμαι εδω και σε αγαπω . Της ειπα ,μου εκανε ενα νευμα και μου χαμογελασε .
Ξαφνικα ενιωθα τοσο αδειος που δεν την ειχα διπλα μου . Το συναισθημα του φοβου με κατεκλεισε για αλλη μια φορα , δεν επρεπε με τιποτα να μαθει ποιος ημουν , οχι τουλαχιστον ακομη , πριν της το πω εγω ο ιδιος . Περπατησα γρηγορα πισω στην θεση μου , προσεκτικα ,κανεις δεν επρεπε να καταλαβει οτι ο Αλεξ , ενα τυχαιο και πιθανοτατα πλουσιο παιδι , ηταν το ιδιο προσωπο με το μοναχοπαιδι και μοναδικο διαδοχο του θρονου , ο πριγκιπας Αλεχαντρο !

Παρολο το κακο προαισθημα , ποτέ δεν φανταζομουν αυτο που θα συνεβαινε αργοτερα ...

Απο μια και μονο παρασταση , που ηθελα και δεν ηθελα να παω ...

Καλα λενε οτι εκεινη την ωρα κρινονται ολα ...

Μπορεις να τα κερδισεις ολα αλλά μπορει και να τα χασεις ...

....