Sa isang madilim na kalsada mabilis ang pag haruraot ng isang motor.

“Damn! Hes running so fast!” nahampas pa nito ang manibela.

“calm down Gin, wag kang mag pa halata na sinusundan natin sya, baka lalo lang syang umiwas.”

Sinikap nyang itago ang takot na nararamdaman.

Tinatangay ng marahas na hangin ang mga luha ni Yvan. Napa iling siya. “this is Bullshit!” bulalas niya, at patuloy na pina harurot ang motor.

Pero naging mabilis  ang mga sumunod na pangyayari, isang mabilis na truck ang lumusot mula sa kaliwang lane ng kalsada, at hindi nya na nagawang kontrolin pa ang manibela.

Then they hear a sound of death.

*****

Parang isang slow motion sa penikula.

 Jhuan is rushing towards the emergency room tulak ang isang kama.

Ang walang buhay na mata ni Yvan ay naka tingin sakanya... hanggang sa tuluyang mag sara ang pinto, isang pares ng kamay ang pumugil sakanya. At wala syang nagawa kundi humagulgol.

“calm down Jhuan, please stay strong” si Gin.

Naging mahirap ang mga sumunod na oras para sakanya. Abut-abot ang mga dasal niya para kay Yvan, hindi rin ma awat ang pag patak ng kanyang mga luha.

Ilang oras pa ang lumipas at dumating na ang mama at kuya nito.

“im Sorry mama.”

Nanghihinang napa upo ang mama nito. “oh hija… what happened.” Humikbi ang ginang.

“calm down ma. Please.” Alo ng kuya nito.

Lumipas ang ilan pang oras bago lumabas ang doktor.

“hows my son?”

“Mrs. Cordova, he’s in critical condition.” Pag tatapat ng doctor. “merong severe internal bleeding ang pasyente dahil po sa malakas na pagkaka bangga.”

Lalong nang hina ang tuhod niya.

“comatose po ang pasyente, kung hindi po mag iistable ang lagay nya with in 48 hours im so sorry.”

“tinataningan nyo po ba ang kapatid ko dok?” pag kukumpirma ni Kevin.

“all we can do now is to pray.” Tugon ng doctor bago ito tuluyang umalis.

Nanlumo silang lahat sa narinig.