Dismayado.

 Yon ang naramdaman ni Yvan nang mag mulat ang kanyang mga mata.

Nasa hospital siya.

Napangiwi sya ng maramdaman ang masakit na kalamnan.

“g-gising kana pala.” Si Jhuan. Mababakas ang pag-aalala sa mukha nito. mabilis na inayos nito ang dalang pagkain.

Umupo ito sa gilid ng kama. “k-kainin mo muna to’ habang mainit…”

Inilapit nito ang kutsara sa bibig niya.

“get out.” Walang emosyon  na sabi niya.

Jhuan manage to smile. “s-sige na… kahit konti lang…”

Tinabig nito ang hawak na mangkok. “I said Get out! Did you hear me?!”

Tumango sya kasabay nang pag punas sa mga luha.

Walang lakas na tumayo si Jhuan mula sa kama at kinuha ang mga gamit niya.

Sumungaw ang mga luha sa mata ni Yvan.

Jhuan looks at him with love… and hope.

“Im sorry…” untag niya bago siya tuluyang lumabas ng kwarto.