Sa malakas na hiyawan ng mga tao, hindi nya ramdam ang sakit ng mga suntok na nagmumula sa kalaban.

Isang malakas na suntok ang dumapo sa kanang bahagi ng kanyang mukha, pero may sapat na lakas pa ang kanyang mga tuhod para manatiling naka tayo.

Isang mukha ng babae ang lumitaw sa kanyang isipan… nag-init ang kanyang mga mata,

sa malamlam na liwanag ng ilaw hindi mapapansin ang pagpatak ng kanyang mga luha.

Manhid na ang kanyang katawan sa bug-bog ng kalaban…

Hes not fighting at all… hes just receiving all the punches,

Sumadsad ang katawan niya sa malamig na sahig, naramdaman nya ang pag dagan sa kanyang dib-dib habang patuloy ang pagbayo ng suntok sa kanyang duguang mukha…

Pagkatapos ng tila pag tigil ng hiyawan sa kanyang pandinig…

Kadiliman.