23

Aidan Herrera everyone.

Inilagay ni Chantal iyong huling pearl hairpin sa aking buhok bago ako tuluyang tumayo. I took the ends of my aquamarine mermaid cut gown before looking back at the mirror. I lowered the neckline more to emphasize my grandmother's diamond necklace. Papa said binigay ni Lolo iyon kay Lola noong ipinanganak si Auntie Shana. It is another symbol of my grandparent's unending love for each other.

I looked back at the mirror and saw the beautifully dressed girl. She's really pretty, on the outside yes. Pero alam kong sa loob niya ay hindi siya maganda. She's all bumps and bruises and cuts and wounds. She's not as pretty as everybody thinks she is.

Ipinikit ko ang mga mata ko at kinuha ang aking purse. Sinuot ko na rin ang aking sapatos at inaya na si Chantal para bumaba.

Sa dulo ng hagdan ay naroon na si Seven at Noah na sabay nilalaro ang aking pamangkin na si Clio. Noong makita nila kami ay agad na napasigaw si Clio at bumaba mula sa likod ni Kuya.

"Tata!" tawag sa akin ng aking pamangkin. I sat down and waited for her wet kiss. Sumakto iyon sa aking pisngi bago niya niyakap ang aking leeg.

"You look great love." Puna ni Noah. He was wearing a white tux with black lapel in it. Iniabot niya sa akin ang braso niya at kinuha ko iyon para mahila akong patayo.

"Let's go." Anas ko. Nilingon ko muli si Clio na karga na ni Chantal ngayon. I waved my hand at my sister in law before going out of their house.

Today is the 85th year of founding of MCorps. As the new CEO, kailangan kong humarap sa mga tao, especially sa board, upang ipakita na sa kabila ng kabataan ko ay kaya ko ng pantayan ang Lolo ko sa pamumuno. I have to pretend that I am strong again when in reality I am not.

Pinunas ko ang kamay ko sa aking gown para itago ang aking kaba. I looked at Noah who is busy driving. Wala naman siyang sinasabi tungkol dito. Maybe he doesn't know that I am nervous. Atleast, it's not that obvious Se. That's a good thing then.

Noong makarating kami sa Primordial, iyong hotel kung saan gaganapin ang anniversary, ay lalong sumalakay sa akin ang kaba. Ni hindi na ako halos makahinga sa sunod sunod na tibok ng puso ko. My hands and knees are shaking so much.

"Serise?" tawag ni Noah sa akin. Hindi ko napansin na pinagbuksan na pala niya ako at hinihintay akong lumabas. I gave him an awkward smile before going out of his car. Pagkalabas na pagkalabas ko ay sinalubong na kami ng press. Mabuti na lamang at mabilis ang kilos ng staff at ng aking mga guards kaya naawat sila.

I smiled at the cameras pero sa loob loob ko ay gusto ko ng makapasok sa loob. Pakiramdam ko ay naghihintay ang mga lente nila na makuhanan akong magkamali ngayon. It sucks.

The doors closed and we were immediately guided to the grand hall. Seven chandeliers were all hanging from the ceiling. Dalawa sa kanan, dalawa sa kaliwa, dalawa sa harap at likod at isa sa gitna. Parang mga butil lamang ng ulan ang bawat maliliit na ilaw ng chandeliers, the lights from it illuminated the room more.

I saw my father talking to Mr. Herrera, iyong may ari ng kumpanya ni Aidan. The old man has grey hair already. Chinky eyes, katamtaman ang tangkad at maputi ang balat. My brows furrowed while looking at him. Hindi sila magkamukha ni Aidan. Mr. Herrera's features are all soft, iyong kay Aidan ay parang palaging nanunukso.

My eyes scanned the place to look for that guy. Hindi naman nagtagal ay nakita ko siyang nakaupo sa isang gilid habang may kausap na babaeng naka baby pink na tube gown. Humigpit ang hawak ko sa braso ni Noah habang tinitingnan ang dalawa na naguusap. Iyong kamay ng babae ay hinaplos ang itim na sleeves ng tuxedo ni Aidan habang iyong huli ay napapangiti lamang.

"Ayun sila Matthew." Pukaw ni Noah sa aking atensyon. Dumiretsyo kami doon sa lamesa na itinuturo niya para umupo kasama ang aming mga kaibigan.

Pinaghila ako ni Noah ng upuan at nahuli ko iyong tingin ni Illea sa amin. I hesitated sitting when my cousin looked away. Noong nilingon kong muli si Noah ay umupo na ito sa aking tabi at tahimik ng nakangiti.

The program started and I was not able to focus at all. Sa likuran ay naririnig ko iyong malanding hagikhik noong babaeng pink habang kausap si Aidan. Iyong kaba ko kanina ay napapalitan ng inis dahil hindi ko na maintindihan ang bawat salita ng board dahil sa ingay nila.

"Yeah..want to spend the night with me?" narinig kong sabi noong babae. Hindi ko na napigilan ang mapaharap. Tumayo ako at sinalubong ang nagtatakang tingin ni Noah.

"Saan ka pupunta?" tanong nito. Hindi ko siya pinansin. Inilang hakbang ko lamang ang pagitan ng mesa namin at nila Aidan.

Aidan's nose is almost touching the neck of that slut. Noong nakalapit na ako ay hindi pa rin nila ako napapansin. I cleared my throat twice just to get their attention.

Nagliwanag ang mukha ni Aidan pagkakita sa akin. "Ma'am." He greeted. I winced with his word but I kept my cool.

"Mr.Herrera, can we talk?" utos ko. Bahagya siyang lumayosa babaeng inis ng nakatingin sa akin ngayon.

"I'll be back Tricia." Aniya,lalong kumunot ang noo noong babae.

"It's Trixie."the girl snapped before standing loudly. Sinundan ko ito ng tingin at hindi ko napigilan ang pagtaas ng aking kilay sa asta niya.

Just then, I felt a hand touching my brows. Biglaan akong napaharap at nakita si Aidan na natatawang hinahawakan ang kilay ko.

"Ang taas na naman." Aniya. Humakbang ako palayo sa kanya. Akma na niyang ibababa ang kamay niya noong mapansin ko iyong pulso niya.

His sleeves are long, but because of his movements, it slightly revealed his wrist. The familiar curve and lines are there, I knew it. I know that mark so much.

Pinigilan ko ang braso niya at akmang itataas ang sleeve niya noong hinila niya ang braso niya mula sa akin.

"Serise, no." aniya. Nilingon ko ang paligid, pero halos lahat ay tutok sa program.

"Let me see your wrist."

"No." mas madiin niyang sabi. I glared at him before shaking my head. I grabbed his shoulders and we went to the nearest exit. Nakalabas kami sa may garden ng hotel.

My breathing was ragged. Sigurado ako sa mga nakita kong linya sa pulso niya. Sigurado ako sa nakita ko. Alam kong katulad iyon ng kay Ashton.

Shit! The way he calls me Ma'am. The way he says my name, the way he makes me feel! Fuck, but it's like Ashton again. It's like him again.

Nagbago ang ekspresyon niya noong matitigan ang mukha ko. I can feel the tears threatening to fall. Kinagat ko ang aking labi bago nanghina ang aking mga braso.

"I just want to see your wrist." Mahina kong sabi. Bumuga siya ng hangin.

"After that?"

Umiling ako. "Wala na. I just want to see it Aidan." Halos magmakaawa ko ng sabi. Wala na akong pakialam kung mukha na akong desperado. I would do anything, everything, just to see him once again. Just once. Kahit na sa parehong tattoo lang.

Lumapit sa akin si Aidan bago niya hinubad ang kanyang coat. Titig na titig na ako sa pulso niya habang inaalis niya ang butones noon para marolyo. Halos hindi na ako makahinga noong lumalabas na ang tattoo niya sa pulso.

Halos manlambot ako ng makita ang isang hindi pamilyar na tattoo sa kamay niya. It was not the north star tattoo that I knew so well.

Disappointment. Iyon lang ang masasabi kong alam ko ngayon. Niyakap ko ang aking sarili bago ko nilingon si Aidan na sinusuot ng muli iyong suit niya.

"Sorry. Akala ko kasi ay-"

"Please forget about him Ma'am." Aniya. Kumunot ang noo ko sa sinabi nito.

Ngumiti siya ng malungkot. "No need to live in the past Serise. Hindi iyon ang gusto niya. Nahihirapan ka lang kaya mas mabuting kalimutan mo na lang siya-"

Hindi ko na pinatapos ang sinasabi nito. Natigilan si Aidan noong malakas ko siyang tinulak. Nanginginig ang kamay ko maging ang boses ko sa sinabi niya.

"He loved me. He loved me when no one can even love me, not even myself! At kahit na ayaw ko na hindi ko pa rin kayang kalimutan siya. Hindi ko siya kayang bitawan kaya wag kang magsalita na para bang may alam ka! Kung madali lang na burahin siya sa tingin mo ba magiging desperado pa ako para lang ipakita mo iyang tattoo mo?!" sigaw ko. Aidan stared at me for a few seconds before stepping towards me.

"I just want to be happy. I miss him so much." Naiiyak ko ng sabi. Tumakas ang isang luha sa aking mata at hindi ko na iyon pinigilan. His face contorted in disgust when he saw my tears.

"Pucha." Narinig kong bulong niya.

"Gusto ko lang, masabi sa kanya..na mahal ko siya. Na mahal na mahal ko siya. Mahal ko talaga siya." Anas ko na. Telling this thing to Aidan felt like I am already telling it to Ashton. Somehow, it made me feel lighter.

Naramdaman ko ang init ng kamay niya sa aking braso bago niya ako hinila. Bumangga ako sa matipuno niyang dibdib at agad kong naramdaman ang init ng katawan niya.

"Stop it." He huskily said. He cupped my face tightly, my tears wetting his palm. Tinitigan niya ako, mula sa aking mata pababa sa aking labi. He shook his head roughly and closed his eyes.

"Punyeta." Mura niya bago ibinaba ang mukha sa akin. Pakiramdam ko ay tinapon ako pataas sa langit noong maramdaman ko ang init ng labi niya sa akin. My hands tightened around his shoulders, pulling him closer to me.

I felt his tongue asking for an entrance and I gave it to him. We both groaned when the kiss deepened and he took control of it. His kisses made me feel so dizzy and yet, weirdly, he made me feel safe.

He made me feel home. At last.