Ang tao,
ay bingi sa katotohanan.
Sarado ang tainga,
sa kanilang pagkakamali.

Ang tao,
ay bulag sa pakiramdam,
iniisip ang sariling kapakanan,
nananakit sa mga walang kalaban-laban.

Ang tao,
ay may kakayahang manakit,
at magpaluha,
at hindi hadlang,
ang dugong nananalaytay,
upang ika'y kanilang pagmalupitan.

Sa mundong puno ng ganitong tao,
kailan natin makikita ang pagbabago?