Verhaal 3, Hoofdstuk 4
"Ma'am," Ria's adem stokt in haar keel wanneer ze de zojuist gemaakte beelden van de bewakingscamera van de DVMZ bekijkt. Op het eerste oog lijkt er niks vreemds aan de hand. Wanneer het meisje echter de bus verlaat en een blik over haar schouder werpt, licht haar goudkleurige aura fel op. Feller dan gebruikelijk. Zelfs wanneer Ria haar ogen tot spleetjes knijpt kan ze niet goed zien wat er in de omgeving van het meisje gebeurd.
"Ma'am," herhaalt Ria opnieuw. "Er is iets vreemds aan de hand met het meisje." Het hoofd van de DVMZ organisatie komt met flinke passen aangesneld en werpt een vlugge blik op de bewakingsbeelden. De felle gloed rond het meisje blijft oplichten wanneer ze haar weg vervolgt.
"Wat is er met haar aan de hand?" Ria's ogen blijven strak op de beelden gericht. De aura rond het meisje lijkt haar blik gevangen te houden.
"We bezitten maar weinig kennis over degenen met een gouden aura." Het hoofd van de organisatie plaats haar hand achter het scherm en buigt voorzichtig voorover om het meisje beter te kunnen zien.
"We weten dat deze uitzonderlijk is, maar daar blijft het ook bij. Juist deze uitzonderlijkheid maakt het moeilijk kennis over de gave te verkrijgen. Toen de proefpersonen niet langer wilden meewerken aan onze testen ontstond er een heksenjacht op degene met een gouden aura. De zucht naar kennis werd ons te groot. Er werden proeven uitgevoerd tegen de wil van de proefpersoon in. Gruwelijk misschien, maar de DVMZ moest haar werk doen."
Het hoofd wijst naar de aura. "Maar dit, dit zijn we zelfs niet in die testen tegengekomen." Ze schuift haar bril een stukje van haar neus. "Het lijkt een soort energie uit te stralen."
Ria knikt. "En wat voor een," Ze wijst op een computerprogramma naast de beelden van het meisje. "Volgens de PKM* straalt ze een energie uit van ver boven de hoogste kracht die ooit door ons is waargenomen."
Ze tikt tegen het scherm van het meisje. Rond haar ontstaat een donkere paarse vlek. "Interessant," De paarse vlekken beeldde de aura's van de schaduwwezens uit. De energie van het meisje leek ze aan te trekken, en snel ook. "De wezens lijken haar energie te gebruiken als een doorgang naar onze wereld."
Ria trekt haar aandacht met veel moeite van het scherm en kijkt het hoofd doordringend aan. "Onze onwetendheid over haar gave is gevaarlijk ma'am. De schaduwwezens hebben al eerder schade gebracht aan onze wereld. Het is niet veilig voor de burgers als we haar vrij laten rondhuppelen als een konijntje in een weide vol madeliefjes."
Het hoofd plaatst haar handen in haar nek. "Nee," Ze draait zich om van het scherm om de PKM nog eens te bekijken. "Zoals het er nu naar uit ziet kan ze wellicht de laatste van haar soort zijn. We kunnen niet riskeren dat de gouden aura opnieuw uitsterft door onze proeven." Langzaam draait ze zich weer om naar Ria. "Bovendien weet het meisje niets van haar gave af. Laat staan dat ze het bezit. Wij weten dan wel vrijwel niets van de gouden aura, maar háár onwetendheid van de gave kan onze kracht zijn."
"Echter," met haar hoofd maakt ze een hoofdknikje naar het beeldscherm. "Deze snelle vermenigvuldiging van schaduwwezens kan een probleem opleveren." Ria's ogen vullen zich met angst en afschuw wanneer er steeds meer paarse aura's in het beeldscherm verschijnen. "Ze is in gevaar, of niet soms?"
Precies op dat moment verschijnt er een felle lichtflits. De flits lijkt uit de lucht te komen. Een witte aura vult het scherm. Het hoofd krult haar lippen in een grimas terwijl ze haar armen over elkaar heen slaat. "Daar is onze redder in nood." Ria's knijpt haar ogen tot spleetjes. Het wezen beweegt zo snel dat ze niet goed kan onderscheiden wie of wat het is.
"Kun je het beeld vertragen?" Ria knikt. Na een paar klikken met de muisknop speelt het beeld langzamer af. Nog steeds is het wezen met de witte aura niet duidelijk te onderscheiden.
"Precies, zo. En nu inzoomen." Langzaam wordt het beeldscherm gevuld met een witte gloed. Het wezen lijkt een menselijk figuur te hebben. Het enige wat hem echter onderscheidt van deze verschijning zijn twee enorme witte vleugels.
* Paranormale Krachten Meter
HOLY MOLY DIT HOOFDSTUK?! I loooove it!! We hebben uitleg gekregen over wat de gouden gloed van ons hoofdpersoon nou precies is en waarom ze zo in de gaten gehouden wordt; zo'n krachtige gouden gloed is nog nooit waargenomen en schaduwwezens kunnen door middel van de aura naar deze wereld komen!!!!!!! En daarbij lijkt ze dus ook nog eens een soort letterlijke "beschermengel" te hebben! Zou dit haar docent zijn die haar aansprak op de schaduwwezens? Of haar vriend die er plotseling over begon? Of misschien zitten ze wel in een complot....
Super goed bedacht en wauwww, je schrijfstijl LindseyJoliePitt is ook echt zo goed!!
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top