Verhaal 3, Hoofdstuk 2

Net als alle kinderen van haar leeftijd ging Vera gewoon naar school. Op het moment dat ze het sombere, grijze gebouw binnen stapte, haar jas en een aantal boeken in haar kluisje stopte en naar het klaslokaal liep, had ze er geen flauw benul van dat de DVMZ elke stap noteerde.
Ze nam plaats op haar stoel, achterin het lokaal, pakte haar boeken en begon weer eens een saaie dag op het Elementair College.
Ze leerde er alles over magische krachten, die ze schijnbaar zou bezitten, en de werking van aura's. En niet te vergeten: de oh zo gevaarlijke schaduwmonsters. Vera betwijfelde of die monsters eigenlijk wel bestonden, maar omdat de school het zei zou het wel waar wezen.
Vera zuchtte en kauwde voor de zoveelste keer op haar pen. Een wonder dat ze na een half jaar de pen nog steeds kon gebruiken. Niet dat ze veel schreef, de meeste tijd van de les zat ze aan hele andere dingen te denken. Soms zat ze zelfs helemaal nergens aan te denken, dan luisterde ze gewoon naar de vogels buiten en keek ze naar de mensen die onafgebroken heen en weer reisden naar welke plek dan ook.
"Vera, heb jij enig idee?" En alle ogen richtten zich op het kleine meisje achterin de klas. De leraar keek haar doordringend aan, alhoewel hij ook al leek te weten dat het geen zin had.
"Ik zou het niet weten meneer," antwoordde Vera nonchalant. De leraar zuchtte en liet zijn pen een paar keer in zijn hand ronddraaien. "We praten na de les verder."
Geduldig wachtte Vera tot iedereen het lokaal uit was. Voor de zoveelste keer kon ze wel het gezeur van de leraar wel aanhoren. Ze ging gemakkelijk zitten en keek de leraar nonchalant aan.
"Vera, heb jij enig idee waarom we dit gesprek aangaan?" vroeg hij. Vera haalde haar schouders op. Natuurlijk wist ze het wel, ze had alleen geen zin om haar mond open te trekken.
"Heb je nooit het gevoel gehad dat je werd beschermd door iets of iemand?" Nu vormden zich fronsende rimpels in het voorhoofd van Vera.
"Ehh, nee. Niet echt," antwoordde ze aarzelend. De leraar boog naar voren en keek haar strak aan, wat haar nogal een onbehaaglijk gevoel gaf.
"Heb je ooit schaduwwezens gezien?"
Vera schudde haar hoofd. Waar was deze man op uit? "Goed. Je kunt gaan."
De leraar leunde achterover en hield zich niet langer bezig met zijn leerling.
Zonder wat te zeggen liep Vera het klaslokaal uit. Wat had ze nu weer fout gedaan?

Aaahh jeeejj een nieuw hoofdstuk van dit verhaal over elementaire krachten! Super leuk, want we hebben nu een glimp opgevangen van de hoofdpersoon *wiebelt met haar wenkbrauwen*
Daarnaast hebben we een mysterieuze leraar ontmoet die overduidelijk meer dan zij weet... Maar hoe, en wat precies?
@Storm_Draak goed gedaan!! Je hebt de hoofdpersoon wat voor ons uitgewerkt ( Vera is omschreven als een niet héél erg goede studente en ik kreeg een beetje het idee dat ze een waaghals is, wat best wel leuk is, vind ik geheheh) en ons een leuk bijkarakter gegeven - of misschien speelt deze man wel een grotere rol???? Dat is aan onze volgende schrijver(s)!! In ieder geval heel leuk dat je mee wilde doen, dus bedankt daarvoor!! :)

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top