Verhaal 3, Hoofdstuk 1
'We hebben haar gevonden.'
Het hoofd van de DVMZ -de Dienst Voor Magische Zaken- keek op van haar werk. In de deuropening van haar kantoor stond haar assistente, Ria. Met haar armen over elkaar geslagen en leunend tegen de deurpost straalde ze een nonchalante houding uit. Maar het Hoofd kende haar assistente goed genoeg om de stijfheid in haar schouders te ontdekken en vast te stellen dat Ria nerveus was.
Het was even stil. 'Weet je het zeker?', vroeg het Hoofd tenslotte. Ria knikte. 'Ze wordt al weken geschaduwd en het staat vast. Zij bezit het.' Het Hoofd liet die informatie even bezinken en stond toen op. Ria volgde haar door de gangen van het complex en lichtte haar verder in. 'Ze bezit het, dat is zeker, maar we konden niet vaststellen of ze het ook beheerst. Het team probeert momenteel een manier te vinden om dat te bewijzen, maar nog zonder resultaat.'
Het Hoofd stopte in het midden van een gang en draaide zich geschrokken om naar haar assistente. 'Het is niet zeker dat ze het beheerst? Hoe oud is ze?'
Ria's mond vertrok even. 'Ik weet wat u bedoelt ma'am, u vraagt zich af hoe ze heeft weten te overleven als ze haar kracht niet kon gebruiken.' Het Hoofd knikte. 'Wel, we zijn er niet zeker van hoe ze dat heeft klaargespeeld. Ze is 17 jaar en lijkt een doodnormaal leven te leiden. Ze gaat gewoon naar school, speelt cello, houdt van tekenen, etcetera. Op het eerste gezicht lijkt ze een normale tiener, maar ze heeft een onmetelijk machtige aura die niet aan een normaal mens is voorgeschoteld. Haar aura trekt 100% zeker weten schaduwwezens aan. We hebben er meerdere ontdekt en zelfs een paar uitgeschakeld. Alleen, als er schaduwwezens te dicht op haar hielen zitten verdwijnen ze plots. Je zou bijna kunnen zeggen dat ze een schild om zich heen heeft dat de schaduwwezens dood, maar we weten beter. Deze is gisterennacht getrokken. Ik dacht dat u het wel interessant zou vinden.'
Ria overhandigde het Hoofd een foto. De afbeelding was donker en wazig -en waarschijnlijk ergens midden in de nacht getrokken- maar er was toch duidelijk een verlaten straat op te zien. Verlaten, op een paar schimmen na.
'Dit is het meisje.' Ria wees naar een donkere schim op de trottoir. Toch was ze duidelijk te onderscheiden van de andere schaduwen van de nacht, ook al droeg ze een zwarte jas.
'Dit', Ria wees naar een schaduw op de voorgrond, 'is een schaduwwezen. Maar God mag ons vertellen wie of wat dit is.' Ria's vinger lag op een schaduw die tussen het meisje en het schaduwwezen in stond. Het was de meest wazige schaduw van allemaal en leek geen echte vorm te hebben. Althans, die was niet zichtbaar op de foto. 'Maar dat is nog niet het meest verdachte van allemaal. Dezelfde foto, maar met aura's.' Ria gaf het Hoofd een andere foto. Haar blik schoot meteen naar het meisje, die werd omringt door een gouden aura. Gouden aura's waren extreem zeldzaam, maar waren een kenmerk van de Elementaire Magie. Er was geen twijfel mogelijk dat dit meisje EM bezat. Het Hoofd haar blik richtte zich op het schaduwwezen, die een donkerpaarse, bijna zwarte aura had. Dat was ook normaal, maar de mysterieuze schaduw...
'Zijn aura is wit?', vroeg het Hoofd verbaast. 'Wat betekent dat? Vat alsjeblieft eens de hele situatie samen, Ria.'
Ria knikte. 'Wat ik nu ga zeggen, is speculatie, maar die kan snel bewezen worden. Het ziet er naar uit dat dit meisje, zonder dat ze het beseft, de kracht bezit waarmee ze de hele wereld kan vernietigen. Haar machtige aura trekt schaduwwezens aan, maar er is geen bewijs dat ze ooit haar kracht heeft gebruikt om die van haar af te houden. Een onbekende lijkt haar te beschermen, zodat ze, zonder dat ze van dit alles weet, een normaal leven kan leiden. We hebben geen idee wie of wat hij is, alleen weten we dat hij een witte aura heeft...'
Het Hoofd zweeg terwijl ze nadacht over dit alles. Zonlicht dat door de grote ramen scheen, weerkaatste in haar ogen. De gang waarin ze stonden was verlaten, op hen na.
'Oké,', zei het hoofd, terwijl ze de foto's terug aan Ria gaf, 'ik wil dat jullie verder onderzoek doen naar die schim met de witte aura. Hou het meisje in de gaten en kijk of er iets veranderd in haar dagelijkse ritme. Ik wil een rapport om de 24 uur.'
Ria knikte, draaide zich om en liep de gang uit. Het Hoofd bleef alleen achter, in haar gedachten verzonken.
Een witte aura; dat kon niet veel goeds betekenen.
Wauuww, wat een geweldig eerste hoofdstuk! Super spannend en zoveel gave, nieuwe informatie!! Elementaire krachten en aura's! Wat super leuk gevonden!!
En voor de volgende schrijver ook een uitdaging; wie is degene die de hoofdpersoon beschermd? Waarom doet hij dit? Zal ze erachter komen - achter hem en de wereld die voor haar tot nu toe verborgen was? En wat moeten deze mensen met haar?!
Heel erg goed gedaan LisionasJames , je schrijfstijl en fantasy capaciteiten zijn echt geweldig ;)
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top