De ogen van de dronkaard staren Senna aan, maar zijn blik kan haar niet gevangen houden. Normaal zou ze nog geprobeerd hebben haar eten terug te pakken en het op een lopen te zetten. Enkel zijn er nu belangrijkere dingen dan een volle maag. Met een ruk trekt ze haar hand los, waarna ze hem met haar elleboog een stoot verkoopt. Snel begint ze te rennen, wetend dat de dronken man haar niet bij zal kunnen houden. Ze hoort hem nog een boze kreet roepen, maar kijkt niet meer om.

Ze slaat bij een kraampje met stinkende kaas de hoek om. Ze wurmt zich tussen een paar paar sober lijkende mannen door en verminderd hijgend haar snelheid. Een paar mensen werpen haar afkeurende blikken toe. Als ze zouden weten hoe het is om een zeven te zijn zouden ze wel anders kijken, houdt Senna zich voor. Haar maag knort als ze langs de felgekleurde kraampjes loopt. Er hangen diverse etenswaren zo voor het grijpen, maar op diefstal staat een veel te hoge prijs. Bovendien is er als zij opgepakt wordt niemand meer die er voor zorgt dat Erika niet verhongerd.

Ze wendt haar blik van de kraampjes af en zoekt naar haar oranje harige zusje. Ze moet toch ergens zijn? Overal ziet ze  dronkaards, ordebewaarders en mensen uit hogere lagen. Erika is nergens te vinden.

Dan hoort ze opeens een luide schreeuw. 'Grijp haar!' De stem galmt over het plein. Iedereen kijkt verstoort om zich heen. Een klein meisje met twee rode vlechtjes rent haastig over het plein. Ze houdt een groot stuk stokbrood stevig tegen haar lichaam geklemd. Een in het zwart geklede man volgt het meisje haastig. Op zijn borst glinstert het embleem van de bewaarders.
'Erika!' De naam van haar zusje verlaat Senna voor ze erover nadenkt. Haar stem galmt over het plein en haar zusje kijkt snel om. Even vertraagt het kind, maar dat is genoeg voor de bewaarder om haar bij haar kraag te grijpen en het stokbrood uit haar hand te rukken. Dan kijkt hij om zich heen. Snel wend Senna haar blik naar de grond. Als de man ziet dat zij haar zus riep is Erika niet de enige met een groot probleem.

Waarom had het kind niet naar haar geluisterd? Als ze voorzichtig waren geweest was het ergste waarmee ze hier vandaan waren gekomen een blauw oog of een lege maag geweest. Senna kan zichzelf wel voor de kop slaan. Ze had haar zusje nooit mee moeten nemen.

Even lijkt de man haar richting uit te kijken, maar dan ziet ze hoe hij zijn hoofd verder draait. Een tweede ordebewaarder wurmt zich door de menigte  voegt zich bij de eerste. Erika spartelt in de armen van de man, maar maakt geen schijn van kans. Met een hand houdt hij het kind vast terwijl hij in alle rust een gesprek met zijn collega begint.

Senna bijt hard op haar lip als ze toekijkt. Er is niks wat ze kan doen. Tranen wellen zich op in haar ogen als ze ziet hoe de mannen haar zusje tussen de menigte door meenemen. Erika is gestopt met spartelen en lijkt niet veel meer dan een klein bergje mens, overeind gehouden door twee monsterlijke kerels.

Een brok vormt zich in Senna's keel. Ze weet wat er gaat gebeuren en heeft geen idee hoe ze dit nog kan veranderen.

JEEJJJ een nieuw hoofdstuk door LowaLowa1 Goed geschreven, en leuk dat einde! Zal Senna haar zusje nog terug zien? Zal ze achter haar aangaan? Haar plaats in nemen? De wachters aanvallen? Wie zal het zeggen...
Leuk bedacht Lowa, en super dat je mee wilde doen!! :))