Verhaal 1, Hoofdstuk 4

Gelukkig zie ik na enige tijd het eiland vervagen. De opkomende mist is daar ook een hulpfactor bij. Nu het eiland uit mijn gezichtsveld verdwenen is durf ik me eindelijk naar de jongen te draaien.

'Waar gaan we heen?'

De jongen slaakt een diepe zucht. 'Ik dacht dat je me niet zou lastigvallen.'

'Ik wil alleen weten waar we heen gaan.'

'Luzon.' Antwoordt hij kortaf.

Oké, vanaf daar zou ik wel alleen verder kunnen en uitzoeken wie het nep-nieuws heeft verspreid. Ik tuur over de wilde zee om te zien of er al land in zicht is, maar helaas zie ik alleen maar water en mist. Ik kijk weer naar de jongen en schrik wanneer hij me doordringend aankijkt. Hij heeft een duivelsachtige grijns en zijn ogen zijn zo donker dat het lijkt alsof hij recht mijn ziel in kijkt.

'Wat doet een porseleinen poppetje als jij in een zo'n strenge gevangenis?'

Even weet ik niet of ik de waarheid moet zeggen of niet. Maar iets in me zegt dat de waarheid beter is. 'Ik ben veroordeeld voor moord.' Ik neem een kleine pauze. 'Op de koning.'

Er klinkt een spottend lachje. 'Jij? De koning vermoord?'

'Ik heb het ook niet gedaan.' Hij kijkt me lang aan, maar gek genoeg niet op de manier zoals ieder ander mens deed. Nee, hij kijkt niet vol afschuw en haat. Hij kijkt me aan alsof hij me gelooft. Het geeft een fijn gevoel, het geeft een heel fijn gevoel om te zien dat er tenminste één iemand is die me gelooft. Zelfs als dat iemand is waarvan ik de naam nog niet weet. Dat beseffende besluit ik het toch te vragen.

'Hoe heet je?'

Gelijk verstrakt zijn gezicht. 'Dat ik je geholpen heb betekent niet dat we vrienden zijn. Het gaat je niks aan hoe ik heet.'

'Oké, sorry hoor.' Mompel ik geërgerd.

Opeens zie ik een lichtje in de verte.

'Wat is-' begin ik maar hij kapt me gelijk al af. '-Kun je gewoon even je mond houden?'

'Nee, kijk dan!' Ik knik richting het lichtje. Hij draait zich om en ziet het ook. Bijna gelijk duwt hij me tegen de boden van het roeibootje en houdt hij zijn hand voor mijn mond. 'Sstt!'

Het vierde hoofdstuk alweer jongens!! Geschreven door xanoniemxxx !!

Leuk geschreven! We hebben een beetje een beter beeld gekregen van jongen-die-nog-geen-naam-heeft; nog steeds even mysterieus maaaaarr hij lijkt wel vertrouwen in Flo te hebben!! Dus bij deze even een complimentje daarvoor: je breit goed verder op het voorgaande hoofdstuk waar hij ook zo lekker mysterieus beschreven werd.

Daarnaast vind ik het einde ook erg leuk! Het lichtje geeft ons een heerlijk open einde dat op welke manier dan ook ingevuld kan worden!
Ooohh en we weten waar we heen gaan (Luzon). Das ook altijd prettig ;)

Kortom: leuk gedaan en bedankt xanoniemxxx voor dit nieuwe hoofdstukje!!

(Dan wilde ik er ook nog even bij zeggen dat ik het echt heel leuk vindt dat je er zo enthousiast over was, het idee en het schrijven zegmaar. Dus heel erg bedankt daar nog voor, dat maakte me echt heel blij :))

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top