Langzaam loop ik in de richting van de zee. Ik sta bovenaan hoge kliffen en onder mij zijn rotsen. De stroming lijkt ook erg sterk te zijn dus zwemmen word hem niet. Ik moet me echt snel gaan verstoppen als ik hier levend uit wil komen. Langs de kliffen kijk ik naar beneden op zoek naar een verstopplek. Het is een erg kaal eiland dus als ik een kans op overleven wil hebben moet ik achter een stel rotsen ofzo gaan zitten. Langzaam kijk ik van links naar rechts maar ik zie niks. Ik hoor het gerammel van een gevangeniswagen en uit een luidspreker die er bovenop zit komt krakend "Flo Lennox! Geef je over! Je weet dat je nergens heen kan!". Toch weet ik dat ze mij nog niet kunnen zien.

Snel ren ik een stuk verder langs de kliffen om bij het geluid vandaan te komen. Ondertussen scan ik de steile rotswand in een poging om een grot te vinden. Het lijkt wel alsof het universum het eindelijk met me eens is want nog geen tien meter verderop zie ik een smalle ingang. De grot zit ergens op de helft van de rotswand en het is een van de weinige stukjes waar je via een smal paadje van de grot naar het strand kan komen. Er staan zelfs wat kleine boompjes en meteen bedenk ik me dat ik daar misschien een vlot van kan maken. Toch moet ik er eerst voor zorgen dat ze mij niet vinden en terug stoppen in dat helhol. Vlak boven de plek waar de grot zit ga ik op de rand zitten en zwaai mijn benen er over heen. De rotswand is stijl maar er zijn veel uitstekende stenen die kunnen zorgen voor houvast tijdens het klimmen als je ze goed gebruikt. Ik duw mezelf een stukje overeind en draai me om waarna ik mezelf langzaam naar beneden laat zakken zodat ik alleen nog aan mijn vingers hang. Nu is er geen weg meer terug. Ik zoek met mijn voeten naar houvast en net als ik denk dat ik dood ga vallen vind mijn linker voet een gleuf in de rotswand. Niet veel later staat ook mijn rechtervoet stevig en begin ik aan mijn afdaling. Het geluid van banden op zand en stenen komt steeds dichterbij en precies op het moment dat ik mezelf in de grot verstop hoor ik stemmen boven me. Ik blijf muisstil zitten en na ongeveer een minuut gaan de bewakers weg.

Zonder het door gehad te hebben had ik de hele tijd mijn adem in gehouden die ik nu opgelucht weer uitblaas. Ik ga de grot uit en schuifel over de smalle richel naar het strandje onder de grot. Nu pas zie ik dat er beneden nog een grot is. Er ligt een roeiboot in die er nieuw uit ziet. Ik schrik me rot als ik me bedenk dat dit bootje misschien van een bewaker is maar dan zie ik een gestalte achter de roeiboot. Het is een jongen van ongeveer mijn leeftijd die met zijn benen iets uit elkaar staand een groot bewakers geweer op me gericht heeft. Ik schrik me rot en slaak een gilletje waardoor een grijns op het gezicht van de jongen komt.

"Tegen de muur"

YESSS het tweede hoofdstuk van het eerste verhaal!! Geschreven door Kiki_Argent .
Super leuk gedaan, leuk verzonnen!! Je hebt zó verteld dat wij als lezers een goed beeld krijgen van hoe het eiland er een beetje uitziet eeennnnn we hebben door jou een naam voor ons karakter; Flo Lennox!

Mijn tips en tops
Tops:
1. Je hebt ons als toekomstige-schrijver op een goede manier een beetje het hoekje in gedreven door te zeggen dat we niet kunnen zwemmen, misschien een vlot kunnen bouwen en zelfs daarna een roeiboot tegen het lijf lopen (met aanhang, namelijk die jongen, maar daar komen we straks op terug xD). Op deze manier krijgen wij goede ideeën en zal het verhaal wat meer aansluiten. Dus dat heb je goed gedaan!
2. Dan komen we aan bij die mysterieuze jonge bewaker die ons nu onder vuur houdt! Dit is echt heel goed bedacht, want op deze manier vinden we een potentiële bondgenoot óf juist een vijand erbij. Deze tweesplitsing is goed, want hierdoor kan de schrijver van het volgende hoofdstuk goed voortborduren op jouw cliffhanger!

Tips:
1. Ik heb niet zozeer tips eigenlijk, want het verhaal heb je echt heel goed geschreven! Het enige dingetje dat ik kan bedenken is eigenlijk dat je misschien wat meer enters "kan" gebruiken. Dit maakt de tekst vaak wat overzichtelijker, maar dit is meer iets persoonlijks, als in: sommige mensen vinden het juist prettig lezen als er minder witregels gebruikt worden. Met andere woorden: het is geen kritiek, het is een persoonlijke mening. Het is dus niet fout, en als jij het juist prettig lezen/schrijven vindt, moet je dit vooral zo blijven doen!! :)

Dus, Kiki_Argent , super leuk dat je mee hebt gedaan en een goed hoofdstuk voor ons neergezet hebt!! <3