"Onlar düğün mü dedi?"
"Evet. Bir sorun yok değil mi?"
"Ha-ha-hayır sadece biraz garibime gitti. Şundan 6-7 ay önce birbirimizi tanımıyorduk bile ama şimdi evleniyoruz. Sadece 6 ay.."
"Rohini.... Yani..... beni yanlış anlama..... ama hani....."
Rohini gülümsedi.
"Rahul utanma söyle."
"Yani... sen daha önce..... yani böyle bir şey.... geçirdiğin için.... korkuyor olabili misin.... lütfen beni yanlış anlama.."
"Rahul sakin ol seni yanlış anlamadım haklısın. Rahul ben seninle evlenmek için can atıyorum ben seni seviyorum ve sevgim korkunun üstesinden gelir ki ortada bir korkuda yok. Asıl sen korkuyor olabilir misin?" Dedi gülerek.
"Rohiiii."
"Tamam tamam."
"Sen neden mutlusun bu kadar?"
"Sen yanımdasın yetmez mi?"
"Yok yok başka bir şey var."
"Rahul başka bir şey yok tamam mı sen yanımdasın ve bundan sonra hep burdasın bu bana yeter."
"Haaa anlaşıldı."
"Ha anlaşıldı öyle mi?"
"Öyle Rohini hanım."
"İyi o zaman ben yatıyorum."
"Niye!?"
"Yorgunum!"
"Niye!?"
Rohini gülerek;
"Rahuuulll." Dedi.
"Sabah görüşürüz o zaman." Dedim. Rohini gelip yanağımdan öptü ve sarıldı.
"İyi geceler." Dedi ve gitti. 3 hafta marotonu kaldığı yerden devam ediyor...
____________
3 HAFTA SONRA
Annemler Farha ve Ajay'in nişanından 3 gün sonra gittiler. Ben kendi evime geçtim. Tabii 3 hafta boyunca her günün Rohini'yle geçti. Şimdi büyük güne sadece 1 gün kaldı. Annemler 2 gün önceden geldiler. Ha bu arada Rishi'nin anneside doğum yapmıştı.
"Rahuuulll..... Uyaaannn... Aşkım uyansana...... Rahuul..."
Rohini'nin camdan uyandırma servisi her günkü gibi bugünde devam ediyordu.
"Bana aşkım diyen.... neyse..."
"Her sabah aynı sahneyi yaşadığımızın farkında mısın neyse hadi kalk."
"Bir öpücük alabilir miyim?"
"Düşünmem lazım hayır." Dedi gülerek.
"Rohi."
"Dışarda bekliyorum canım hadi."
"Sen öpmezsen ben öperim." Diyip Rohini'nin yanağından öptüm.
"Aditya abi!" Evet neredeyse her sabah yaşadığımız başka bir sahne.
"Günaydın Rohini her sabah buraya geliyorsun ama bize günaydın demek yok."
"Hı.... şey...."
"Tamam tamam." Dedi Aditya abi gülerek.
Üstümü değiştirip Rohini'nin yanına gittim. Arkadan sarılıp yanağından öptüm.
"Rahuul.... Kahvaltı edelim annemler bekliyor."
"Annemleri uyandırmadık."
"Onlar bizde zaten."
"Yine en geçe ben mi kaldım."
"Şaşırtıcı değil mi?"
"Rohi dalga geçme."
"Tamam tamam benim biricik sö...nişanlım daha fazla bekletmeyelim bizimkileri."
Rohini'yle avludan içeri girdik.
"Biz geldik." Dedi Rohini gülerek ve bağırarak.
"Hoş geldiniz kızım hadi oturun." Dedi Aesma annem. Rohini'yle yan yana oturduk. Hızlıca kahvaltı edip kalktık. Ajay 2 günlüğüne Mumbai'ye gitmişti. Daha yeni geliyordu. Farha'yı çağırmak için giderken arkamızdan bağırdı
"Heeeyyy çifte kumrular."
Rohini'yle arkamızı döndük.
"Birilerinin nişanı varmış." Dedi Ajay gülerek. Yanımıza geldi. 3 ümüz sarıldık.
"Eksik grup benim nişanlım yok onu alınca sarılırız."
"Manyak herif gel buraya." Dedim. Farhaların kapısını çaldık. Tabii önce Ajay'i sakladık. Farha kapıyı açtı.
"Aree neredesin sen herkes mahallede sen yoskun."
"Ajay'i bekliyorum yoldayım dedi ama hâlâ gelmedi telefonunuda açmıyo." Elimdeki telefonu gösterdim.
"Bu muydu Ajay'in telefonu?" Dedim gülerek.
"Evet..... Eveeettt Ajaaayy." Diye çığlık attı. Kulaklarımızı tıkadık. Rohini Ajay'i çağırdı. Acaba bizde birbirimizi görünce böyle mi yapıyoruz diye düşündüm.
Rohini "Ee hadi hadi çok işmiz var süsleme yapıcaz daha." Dedi.
Farha kapıyı kapatıp çıktı. Mahalle yine rengarenkti. Yine tüm gençler toplandık. Raj ve Tina yine bize yardım etmeye geldi.
"Küçük kız evleniyor." Dedi Raj gülerek.
"Sensin küçük aaa pardon abicim sizin kızınız vardı değil mi kaç yaşındaydı amcacım aaa sen yakında dede de olursun." Dedi Rohini.
"Rohini Hayaat Siddiqqi yada Rohini Hayaat Khan mı demeliyim."
"Rohini H. Khan demelisin ve işine bakmalısın."
"Oohh şuraya bak Rahul hem yardım ediyoruz hem azar yiyoruz ne iş."
"O Rohini'nin bileceği iş kardeşim." Dedim.
"Aslan nişanlım benim." Dedi Rohini gülerek. Raj'la aramızın böyle olması herkesi şaşırtsada bizi mutlu ediyordu.
Tina "Bayan Khan lütfen bana yardım eder misiniz?" Dedi gülerek. Rohini ve Tina yanımızdan uzaklaştılar. Raj'a döndüm.
"Raj sana teşekkür etmeliyim." Dedim gülümseyerek.
"Neden?" Dedi Raj şaşkın bir şekilde.
"Senin sayende şu an Rohini'yleyim. Hem o gün Rohini'ye söylediklerin hemde öncesi sanki yaşadıklarınız bizi birleştirmek içinmiş gibi."
"Rahul sizi kader birleştirdi evet birazcık payım yok değil" dedi gülerek. Ve "İyiki bir aradasınız. Biribirinize olan aşkınız dışardan o kadar belli oluyor ki siz yan yanayken nasıl anlamadınız merak ediyorum. Şimdi anlıyorum Rohini beni sadece sevmiş ama sana aşık kardeşim." Dedi.
Gülümsedim işe devam ettik. Işıkları asmak için merdivene çıkıyordum ki Rohini
"Hoop hoop hoop!" Dedi bağırarak. Anlamsızca yüzüne baktım.
"Farha'yla Ajay'in nişanında düşmüştün hatırlarsan bir daha aynı hatayı yapmam sen çıkma." Dedi
"Rohini saçmalama alt tarafı şunları takıcam ışıklandırmaları halletmem lazım."
"Sen takmıyıcaksın düşersin filan sonra kalbime iniyo...... Ajay gel buraya tak şunları."
Ajay "Rahul takıyo işte."
"Hayır o takamaz sen takıcaksın hem sizinkinde o takmıştı. Hadi hadi tak in sende aşağı."
"Emredersiniz efendim." Dedim gülerek. Ajay'a gülüp başka işlerle ugraşmaya başladım. Saat öğlene geldi. Hepimiz baya bir acıktık.
"Ben çok kötü acıktım bu şartlar altında çalışamam. " dedi Raj.
Rohini "Bende."
Tina "Ne yalan söyliyim bende."
Rohini yine o şeytani bakışlarından Raj'a attı.
"Aramızda en yaşlı kimdiii aaa Raj dede hadi bize bir şeyler ısmarla."
Raj "Etrafına bak istersen aramızda en yaşlı kim diye mesela nişanlın benden de büyük."
"2 ay büyük ve o damat yani olmaz."
"O zaman damat beyimizin arkadaşı."
"O misafir."
"O zaman..... tamam ben"
"Saol dedecim alırız bi hamburgerini."
"Bana dede demeyi bırak."
"Ne zaman başkasının sözünü dinlediğimi gördün?"
"Bunu Rahul'e sormak lazım hatta şöyle sormak lazım sözünü hiç dinlememezlik yaptın mı?" Dedi Raj gülerek. Rohini gözlerini kısarak Raj'a baktı. Güldüm. Rohini koluma girdi. Hep beraber hamburgerciye gittik.
Raj "Var mısınız yarışa?" Dedi. Herkes kabul etti. Yemeye başladık. Rohini performansından hiçbir şey kaybetmemişti. Raj'ın da ondan aşağı kalır yanı yoktu. Sanırsam benimde yoktu. 3ümüz kapışıyorduk. Rohini tıkanmış olucakki bana baktı.
Farha "Are Rohini sen pes mi ediyorsun sen Rohini H. Siddiqqi" dedi şaşkın bir şekilde.
"Tıkandım yâr "
"Are yâr normal yarın nişanın var heyecandan miden büzüldü."
"Çok konuşuyorsun Farha bazen."
Raj ve ben başa baş gidiyorduk. Rohini heyecanla bana bakıyordu. Vee işte zafer!
"Yeter ben daha yiyemiyicem." Dedi Raj arkasına yaslanarak.
Rohini sevinçle boynuma atladı.
"Ro-ro-Rohini midem..."
"Hi'! Pardon." Dedi.
"Öylede böylede hesap bana kitlendi." Dedi Raj. Hep beraber güldük. Şimdi iş başına geri dönmemiz gerekiyor.
_________
İşın başına geri dönünce biri arkamızdan bağırdı.
"Rohini ablaaa."
Rohini'yle arkamızı döndük. Rishi bize doğru koşuyordu. Kucağıma atladı.
Rohini "Rishi sen hep Rahul abinin kucağına gidiyorsun o yüzden bende kucağıma alabileceğim başka bir çocuk buldum." Dedi.
"Ama..... Rohini abla." Dedi Rishi üzgün bir şekilde. Rohini Tina'dan ufak Rohini'yi aldı.
Rohini "Bundan sonra ben chhote Rohini'yle oynıyıcam." Dedi. Rishi'nin gözleri dolmuştu.
"Are miniğim benim ağlama şaka yaptım."
"Benimle kriket oynıyacaksın değil mi?"
"Kesinlikle her zaman kardeşin ne yapıyor bakalım."
"Sürekli ağlıyor eğer o böyle ağlamaya devam ederse ben ona kriket oynamayı öğretmem."
Rohini'yle gülmeye başladık.
"O büyüyünce ağlamıyıcak Rishi şimdi bebek olduğu için ağlıyor hem sen onu seversen o hiç ağlamaz."
"Hm.... tamam.."
Farha "Are nişanınızı görmeden anne baba halinizi gördük." Dedi. Rohini'yle birbirimize baktık.
"Eee sadece biz görmedik ailenizin diğer fertleride gözü yaşlı şekilde sizi izliyor"
Kafamı yana çevirdim. Aesma annemler ve annemler ailecek toplanmış bizi izliyorlardı. Rohini kafasını salladı.
"Aree biz ne yapsak böyle açıcak mısınız muslukları."
"Kızım sizi böyle görmek duygulandırıyor bizi."
"Are anneler sizi anladım ya siz babalar gülün sizde gülün biz de gülelim." Dedi Rohini annemleri kolunun altına alarak. İkisinide yanaklarından öptükten sonra
"Aree hadi eve gidin siz bizim çok işimiz var. Ha bu iki bıcırığıda size bırakıyorum Raina annem size.... eee yani bize gelicekmiş."
Herkes çaktırmadan gülmeye başladı.
Rohini "Gülmeyin." Dedi kızgın bir şekilde. Annemler gülerek eve girdiler. Rohini ise başka bir iş için diğer tarafa doğru gitti. Bende elimdeki işimi bitirmek için çalışmaya devam ettim.
İşim bitmişti. Kafamı kaldırıp etrafımı süzdüm. Rohini ileride bir şeylerle uğraşıyordu. Anlaşılan kendini baya kaptırmıştı. Arkasından gidip sarıldım.
"Rahul meşgul etme beni."
"Özür diliyorum ama öyle bir şey yok."
"Sarılmayı bırakır mısın."
"Hayır."
"Rahul!"
"Diyorum ki akşam annenlere yemeğe mi gitsek"
"İyide ben her akşam ord..... RAHUL! Dalga geçmeye utanmıyor musun?"
"Ne dedim ben şimdi?"
"O anda ağzımdan öyle çıktı niye dalga geçiyorsun?"
"Dalga geçmedimki ben."
"Git başımdan Rahul!"
"İyide ben bi şey demedim ki."
"İyi o zaman git."
"Rohini bana döner misin?"
"Hayır."
"Lütfen."
"Hayır."
Ayağımı masus masaya vurdum.
"Aaahhh." Rohini bana döndü.
"Ne oldu?" Dedi korkulu bir sesle. Gülmeye başladım. Rohini elindeki bıçağı bana doğru sallayarak. "Sen hayatımda gördüğüm en üç kağıtçı kişisin."
"Sende hayatımda gördüğüm en güzel katilsin."
"Katil mi ben katil değilim ki."
"Bıçağı biraz daha sallarsan olucaksın." Rohini bıçaģa baktı. Sonra masaya koydu ve arkasını döndü. Tekrar bana doğru döndürdüm.
"Özür dilerim." Dedim. Çaktırmadan güldü.
"Eee şey annene orda size dedin ama bizede davet etmek lazım ama bizim ikimizin evi yok." Rohini doğruldu.
"RAHUL KAŞINIYORSUN!" Dedi. Gülerek kaçmaya başladım. Rohini arkamdan
"Buraya gel" diye baģırarak koşturdu. Bir duvarın arkasına geçip saklandım. Rohini oradan geçicekken belinden yakalayıp yanıma çektim.
"Rahuul ne yapıyorsun."
"Yakaladım..."
"Benim yakalamam lazımdı."
"Olsun.. ben yakaladım."
"Bakma bana öyle."
"Nasıl?"
Rohini gözlerini kıstı gülerek
"Canavar gibi." Dedi ve elimden kurtulup kaçmaya başladı.
"Yine yakalarsam fena olur." Diye bağırdım arkasından gülerek.
"Çok zooorr." Dedi. Gülerek arkasından baktım. Bir insan nasıl bu kadar enerji dolu olabilir. Nasıl bu kadar güzel gülebilir. Ve bir insan bu kıza nasıl aşık olmaz... Hâlâ hayal gibi geliyor bu kızla yarın nişanlanıyoruz...