NİŞANLIM..

Rohini'yle kahvaltı ettikten sonra yola çıktık.
"Rahul nereye gidiyoruz?"
"Sürpriz." Dedim göz kırparak.
Arabayla gittiğimiz için hemen varmıştık gideceğimiz yere. Arabadan indik.
"Burası neresi?" Dedi Rohini meraklı bir şekilde.
"Rohini çok sabırsızsın."dedim gülerek.
"İyi be tamam." Dedi.
Güldüm.
"Hanımefendi yol boyunca elinizi tutmama izin var mı?"
Rohini yamuk ağızla gülümsedi sonra kaşlarını çattı. "Sadece yol boyunca mı iyi sadece yolda tut sen." Dedi sinirli bir şekilde.
Şaşkın bakışlarla Rohini'ye döndüm hâlâ sinirli bir şekilde bana bakıyordu. Biraz zaman geçtikten sonra jeton anca düştü.
"Rohini Hanım bir ömür boyu elinizi tutabilir miyim?" Dedim gülümseyerek.
Rohini gülerek bana döndü. "İşte benim sevgilim." Dedi.
"Tıhhh yanlış işte benim nişanlım."
"Rahul biz daha sözlenmedik bile."
"Olsun."
"Koca çocuk." Dedi Rohini gülerek.
Elini tuttum ve yürümeye başladık. Avlu kapısından içeri girdik.
"Bir bahçede 3 ayrı ev tuhaf değil mi neden geldik biz buraya?" Dedi Rohini neredeyse hiç nefes almadan.
"Rohini aşkım biraz sabır ama... aş....kı.....m....." Rohini gülümsedi. Devam ettim.
"Rohini burası benim çocukluğum ben burda büyüdüm neredeyse. Burası ön avlu ve birde arkada avlu var. Bunlardan biri büyük annemin (anneanne) diğeri ise babaannemin evi. Tuhaf ama iki dünür bir bahçe içinde yaşıyor. 3. Ev ise bizimdi burada yaşıyorduk daha sonra babamın işlerinden dolayı şirkete daha yakın olduğu için şimdiki evimize taşındık. Uzun süredir görmedim büyük annelerimi. Bizi arka bahçede bekliyorlar." Dedim.
Rohini'ye döndüm. "Aree niye ağlıyorsun?" Dedim yüzünü ellerimin içine alarak.
"Rahul.....seni çok seviyorum."
"Bende seni seviyorum ama neden ağlıyorsun şimdi."
"Ne biliyim çocukluğunun geçtiği yere getirdin beni ailenle tanıştırıyorsun duygusallaştım biraz."
"Rohini'm sende beni ailenle tanıştırdın ama ben ağlamadım." Dedim haylaz bir şekilde.
Rohini bir eliyle gözlerini silerken bir eliyle koluma vurdu. "Şapşal çocuk, koca çocuk." Dedi gülerek.
"Evet başka bir çocuk çeşidi var mı?" Dedim gülerek ve Rohini'ye sarıldım. "Hadi girelim büyükler bizi bekliyor " dedim.
Arka avluya geçince büyük annem babanemin koluna vurarak "Are are Madhu geldiler." Dedi. Ikiside ayağıya kalktı.
Rohini hemen ikisininde ayağına dokundu. "Nameste efendim." Dedi ikisinede ayrı ayrı. Bende aynı şekilde ayaklarına dokunup sarıldım. "Aree Rahuull beklediğimizden daha güzelmiş bu kız" dedi büyükannem Rohini'ye bakarak sevimli bir şekilde.
"Büyük annelerim bu Rohini Rohini bunlarda büyük annelerim. Bu güzel Babamın annesi Madhuri Khan bu güzel de annemin annesi Eeshana Zafaar.." dedim. Rohini gülümseyerek "Memnun oldum efendim." Dedi. "Benim birde dedelerim vardı onlar nerede?" Dedim.
Büyük annem "Nerede olurlar oğlum onlar."
"Dükkanda tavla değil mi?" Dedim gülerek. Babaannem ve büyük annem evet manasında kafalarını salladılar. "Dedelerim annemle babamın evlenmesiyle şirketleri birleştirmişler sonrada şirketi babama bırakınca kendilerine ufak yine ortak bir dükkan açtılar. Tabii amaçları para kazanmak değil çoğunlukla tavla oynamak." Dedim Rohini'ye.
"Aman neyse bırakın o bunakları gelin şöyle oturalım." Dedi büyük annem gülerek. 2 li döşeklere oturduk. "Rahul siz gelmeden önce sizi konuşuyorduk oğlum. Rohini'yi böyle burdaki kızlar gibi dar dar pantolonlu abuk subuk giyen kızlardan bekliyorduk yani kusura bakmada oğlum senden bizim pek umudumuz yoktu. Sizi görünce şok olduk diyebilirim. Böyle saygılı güzel bizim gibi olan birini beklemiyorduk. Bugünlerde böyle yöresel kıyafetler giyen pek kalmadı biliyorsun kızım bir örnek yanında oturuyor zaten diger kızlar öyle giyinmekten ne anlar ben bilmem ama sen her şeyi anlıyorsun biz ilk anda anladık bunu. Hoşgeldin evine." Dedi babaannem gülümseyerek. Rohini "Diğer kızlar milletlerini unutmuşlar babaanne ben değerlerimi saygılarımı biliyorum unutmayıda istemiyorum." Dedi gülümseyerek.
"Kızım bu Rahul ne yaptıda sevdirdi sana kendini yani fazlasın bence ona." Dedi babaannem şakayla. Rohini güldü. "Bazen bende diyorum kendi kendime babaanne ama sonra bakıyorum diyorum Rahul işte sevilmez mi" dedi.
Babaannem ve büyük annem güldü yada kahkaha attı demek daha doğru olur. Rohini'de onlarla beraber güldü.
"Benim döşek duruyor mu güzeller." Dedim "Durmaz mı sen gelmeden önce hazırladık herzamanki yerinde." Dedi büyükannem.
"Çocukluğumdan beri o döşekte yatmaya bayılırım burada bu saatte." Dedim Rohini'ye şirin olmaya çalışarak.
"Anlaşıldı Rahul bey size iyi uykular." Dedi Rohini gülerek.
Ayağıya kalkıp babaannem ve büyükannemi öptüm. Döşek onların arkasındaydı. Tam giderken geri dönüp Rohini'ye arkadan sarıldım ve tek yanağından öptüm. "Rahuull." Dedi Rohini gülümseyerek. Gidip yattım. Ne konuşacaklarını merak ettiğimden uyuyamıyordum.
Rohini "Büyük anne babaanne bana Rahul'ün küçüklüğünü anlatsanıza." Dedi heyecanlı bir şekilde. "Mahdu önce sen anlat." Dedi büyük annem.
"Rohini Rahul şu şu anda uyuduğu döşek var ya onda büyüdü diyebilirim. Yemeğini onda yerdi, onda uyurdu, onda oyun oynardı. 3 ev arasında koşturur dururdu."
"Çok mu haraketliydi?"
"Hemde nasıl. Biz onu hangi evde arasak o diğerine geçerdi çok yaramazdı senin anlıyacağın. Muzurluk peşinde koşturmayı severdi. Ha birde burda koşarken hep düşerdi. Erkek adam ağlamaz diyip ağlamazdı sonra onu bir köşede ağlarken bulurduk."
"Onun o hallerini görmek isterdim."
"Rohini kızım. Rahul'ün gözleri çocukken pırıl pırıldı hep gülerdi içten sıcak öyle mutlu olurduki gözlerinin içi parlardı. Sonra 18ine geldiğinde Rahul birden değişti kendi evine çıktı. Bize çok nadir geldi. Ama şimdi görüyorum ki o gülümseme o ışık tekrar gözlerinde onu böyle görmek bizi çok mutlu etti sana çok teşekkür ederiz."
"Büyükanne Babaaanne Rahul'ün tekrar bu hale gelmesinde benim çok bir katkım yok aslında Rahul size başımızdan geçenleri anlatmıştır. Bence bu olaylar ona hatırlattı bazı şeyleri ben sadece aracı oldum." Dedi Rohini. Gülümsedim. Anlaşılan büyükannelerim vanayı açmışlardı.
Büyük annem "Rohini biliyor musun Rahul sanki küçüklüğünden beri sanki seni bekliyordu."
"Nasıl yani?" Dedi Rohini meraklı bir şekilde.
Şu an bende merak ettim Nasıl yani?
"Küçükken biz ona sorardık. Rahul nasıl biriyle evleniceksin diye. Rahul'de 'Böyle diğer kızlar gibi olmıyacak. Korkak utangaç değil dik sert ama hep saygılı olucak.' Derdi. O büyüyene kadar böyle kızlar kalmaz diyorduk ama seni bilmiyorduk. Rahul hep seni bekledi kızım bence. Bugüne kadar olan tek kız arkadaşı sensin iyiki geldin ailemize." Dedi büyükannem.
"Bu söyledikleriniz beni o kadar mutlu ediyorki çok teşekkür ederim." Dedi Rohini. Yüzüm onların arkalarına dönük olduğu için ne yaptıklarını görebiliyordum. Büyükannem ve babaannem Rohini'ye sarıldılar. Döşekten kalkıp yanlarına gittim. Önlerine oturdum.
"Papucum dama mı atılıyor?" Dedim şakayla.
"Eee Rahulcüm sen işin başından sonuçlarına katlanmayı kabul ettin." Dedi Rohini gülerek. Yaklaşık 2 saat daha oturduktan sonra kalktık.

____________

Büyükannemlerden çıktıktan sonra arabayı gideceğimiz yöne doğru sürdüm.
"Yâr nereye gidiyoruz?" Dedi Rohini meraklı bir şekilde.
" Pijama partisine." Dedim gülerek.
"Komik değilsin Rahul. 1si yanımızda pijamalarımız yok ikincisi hani bizimdi bugün orda yanyana bile gelemeyiz."
Arabayı ani bir frenle durdurdum. Rohini korktu.
"Rahul iyi misin napıyorsun?"
"Sadece seni sevdiğimi söyliyicektim"
Rohini güldü.
"Delisin sen şapşal."
"Şimdi gidebiliriz."
Rohini somurtarak "Pijama partisine mi?" Dedi.
"Evet."
"Rahul ama.... hani bugün sadece biz vardık yan yana olucaktık?"
"Rohini bana güven söz veriyorum yanyana olucaz." Dedim gülümseyerek. Konuşurken gideceğimiz yere vardık. "Ben burayı nerden hatırlıyorum yâr............. Rahuul burası senin evin sen partinmi veriyorsun ne ara ayarladın Rahul sen neler yapıyorsun ne ara yapıyorsun" Dedi Rohini hiç nefes almadan
Lafını keserek
"Rohini sabırlı olur musun." Dedim gülerek. Rohini kaşlarını çatıp kollarını bağladı "Peki." Dedi. "Arabadan inicek misin yoksa durucak mısın?"
"Haa evet pardon." Güldüm. Rohini'nin elini tutup eve doğru yürüdüm. Evin kapısını açtım. "Eee kimse yok." Dedi Rohini. Konuşmamak pek ona göre değil. "Rohini..." dedim gülerek.
"Tamam sustum."
Salona geçtik. Rohini yüzünü bana çevirdi.
"Ne ara hazırladın bunları"dedi gülümseyerek.
"Neyi..... yok canım buranın her zamanki hali."
"Rahuuull."
"Gece sen uyurken.." dedim kafamı kaşıyarak
"Rahul." Dedi Rohini sarılarak.
"Buyrun efendim sizi şöyle alalım mısır patlatıp geliyorum. Ha birde oturmadan önce lütfen yanınızda bulunan pijamaları giyininiz."
"Peki Rahul bey."
Gülerek mutfağa gidip mısır patlattım. Rohini yanıma geldi.
"Pijamalı bile güzel görünüyorsun."
"Sanki hiç pijamalı halimi görmemiş gibi konuşma Rahul." Dedi Rohini gülerek.
"Sen giymiyicek misin?"
"Sen mısırın başında dur ben giyiniyim." Dedim tek yanağından öptüm ve içeri gittim. 2 dakika içinde üstümü değiştirip mutfağa gittim.
"Rahul biz neden pijama giydik...." dedi Rohini meraklı bir şekilde.
"Çünkü....... bilmiyorum." Rohini güldü. "Yâr sanki evliymişizde tatil günümüzü burda kimse bizi rahatsız etmeden geçiriyormuşuz gibi olsun istedim." Dedim Rohini
"İleri görüşlü sevgilim benim." Dedi göz kırparak.
"Yine desene."
"Neyi?"
"Sevgilimi"
"Mısırlar oldu tabaklar nerede." Dedi Rohini gülümseyerek. Rohini'yi belinden tutup kendime çektim. "Napıyorsuun." Dedi Rohini gülerek. "Burada bekleyen kimse olmadığına göre seninle istediğim kadar vakit geçirebilirim. Ve ben vaktimi sana yakın olarak geçirmek istiyorum kabul müdür?"
Rohini gülümsedi.
"Kabuldür ama şimdi mısırları almalıyız çünkü yanabilirler."
"Şimdide bizi bekleyenler mısırlar." Dedim somutarak ve tezgaha yaslandım. Rohini yanağımdan öptü. "Sevgilim." Dedi göz kırparak. Gülümsedim. Mısırlarımızı alıp salona geçtik.
Rohini "Ne izliyicez?" Dedi şirin bir şekilde.
"Sen seç."
"Hm......mmm.........bu olsun mu çok severim."
"Olur izleyelim gerçi ben başka bir şey izliyicem."
Rohini kaşlarını çattı. "Aynı şeyi izlemiyicek miyiz?" Dedi.
"Tçhııhh" dedim gülerek.
"Ne izliyiceksin."
"Seni.."
Rohini gülerek "Rahuuuul." Dedi. Filmi koyup koltuğa yanıma geldi. Mısırları aramıza aldık. Rohini kafasını omzuma yasladı bende kolumu omzuna doladım. Film başladı. Yeh Jawaani Hai Deewani'yi izliyicektik.
Film başladıktan bir buçuk saat sonra mısırlarımız bittiği için Rohini'nin dizine yattım. Rohini saçlarımla oynayarak filmi izliyordu.
"Rohini?" Dedim. Rohini filmi daha önce hiç izlememiş gibi gözünü hiç ayırmıyordu.
"Hı?"
"Bu filmi bize benzettim"
Rohini gülerek filmi dondurdu.
"Nasıl yani?"
"Önce arkadaş olup sonra birleşiyolar ya."
"Hm..Evet ben Depeeka ve Ranbir'de Ranbir."
Doğruldum. Rohini gülüyordu.
"Ranbir ben olmam gerek miyor mu?"
"Bence Ranbir Ranbir olarak kalsın yani bi Rahul'ün Ranbir olması var birde Ranbir'in Ranbir olması var." Dedi gülerek.
"Öyle mi Rohini hanım."
"Öyle Rahul bey."
"Devam edelim filme."
Rohini yanaklarımı sıkarak;
"Are are benim sevgilim Ranbir'den bile kıskanırmıymış beni (arkasına yaslandı) ben Rahul'e Rahul olarak aşık olmuştum ama yine tabiki tercih senin küsüp kıskanabilirsin."
Rohini'ye sarıldım. Başını kalbimin üstüne koydu. Filme devat ettik. 5-10 dakika sonra eski pozisyonumu alıp Rohini'nin dizine yattım. Oda yine saçımla oynadı.
_________

Rohini saçımla oynarken uyumuşum. Gözlerimi açtım. "Film bitti mi?" Dedim. Rohini "Tçıhhh" dedi.
Bir televizyona bir Rohini'ye baktım. Rohini güldü.
"Benim filmim daha bitmedi. Bitirmeyede niyetli değilim."
"........"
"Are yâr benim filmim sensin." Dedi Rohini anlayamama gülerek.
Kaltım.
"Rohini?"
"Efendim."
"Seni çok seviyorum."
Rohini yine o haylaz sesiyle "Biliyorum." Dedi. Ve kolumun altına girip kalbimin üstüne başını koydu. "Bende seni çok seviyorum." Dedi.
Rohini'ye iyice sarıldım. "Rahuul?"
"Efendim?"
"Kalbin çok hızlı atıyor."
"Senin yanında olduğum için olabilir mi?"
"Rahul?"
"Efendim."
"İyiki çıkmışsın karşıma."
Yamuk ağızla güldüm. "Dimi benim gibisi bulunmaz." Dedim. Rohi başını kaldırıp koluma vurdu. "Acıdı ama."
"Aaa neden acaba acısın diye yaptığım için olabilir mi Rahul Bey."
Sesimi yükselttim.
"ROHINI HAYAAT SID..... KHAN SİZE BANA VURMAYI VE RAHUL BEY DEMEYİ YASAKLIYORUM VURMA SADECE SEV.(Sesimi normalleştirdim) Bu arada sen karşıma çıkmasaydın Rahul Rahul olmazdı. Sen benim çocukluğumdaki Rahul'ü geri getirdin. Oradaki mutluluğumu sevgimi her şeyimi..."
Rohini güldü. "Vurmamayı çok beklersin." Dedi arkasına yaslanarak.
"Ha?" Dedim şaşkın bir şekilde.
Rohini gülmeye başladı. "Rahul hayatımda gördüğüm en mükemmel adamsın." Dedi. Rohini'ye sarıldım. "Her tatil günümüz böyle geçsin."dedim.
"Kabul olunmuştur." Dedi saçlarını öptüm.
"Rahul saat geç olmuş eve gitsek mi?"
"Biraz daha kalsak..." dedim şirin bir yüz ifadesiyle. "Peki.." Rohini'ye sarılmış biçimde hayatımı devam ettirebilirdim. Ben böyle düşüncelere dalmışken telefonum çaldı. Ajay arıyordu. Telefonu açıp hoparlöre aldım.
"Efendim kardeşim."
"Rahul bey Mumbai'ye gittiniz aklınıza gelmiyoruz."
"Gelmen mi gerekiyor?"
"Rohini burda olsaydı görürdüm seni Sevgilin yanında ya rahatsın tabi."
"Eee yâr aşk başka arkadaşlık başka."
"Yarın Rohini dönüyor buraya kardeşim hatırlatırım."
"Nişan hazırlıkları nasıl gidiyor?"
"O konulara hiç girmeyelim Rahul Farha canımı okuyor. Farha böyleyse Rohini nasıl olur bilemiyorum."
"Kardeşim telefon hoparlörde biliyorsun değil mi?"
"Hıı Rohini nasılsın?"
Rohini "Yarın sultanlığın bitiyor Ajay şimdi Farha'yı kandırıyor olabilirsin ama yarın onun beynine giriceğime emin ol."
Farha "Rohiniiiiiiiiiiii sesini nasıl özlemişim."
Telefon birden kızların konuşmasına geçti.
"Bende yâr her ne kadar burdan gitmek istemesemde seni çok özledim."
"Oooo Rohini hanım eee napıyorsunuz son gününüzde."
Rohini'yle aynı anda "Pijama partisi." Dedik gülerek.
"Yâr bunlar aynı anda konuşmaya devam ediyorlar sıkıldım artık."
Rohini'yle güldük.
Farha "Siz harbiden pijama partisi mi yapıyorsunuz."
Rohini "Evet yâr ama seni aydınlatayım sadece ikimiz." Dedi gülerek.
"Haa tamam şimdi oldu."
Ajay "Yarın size iyi şanslar görüşmeniz güzel geçer umarım." Dedi tatlı bir ses tonuyla.
"Saol kardeşim." Dedim.
Biraz daha konuşup telefonu kapattık.
Rohini "Rahul artık gitsek mi?" Dedi. "Birgün bizi bekleyen kimse olmayacak işte o zaman yattığım yerden kalkmıyıcam." Dedim. Rohini güldü.
"Tamam onu o gün yaparsın şimdi kalkman lazım hadi." Dedi ve üstünü değiştirmek için başka bir odaya gitti. Asıl sürpriz şimdi...
♡♡♡☆☆☆♡♡♡
Yorumlarınızı bekliyorum :)

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top