"Rahul... Rahul kalk... Rahuuuul... Çok zor uyanıyorsun ama sen ya... Hey tembelll. YÂAAARR kalk artık..."
başımda biri sırtıma vurarak sürekli aynı şeyi tekrarlıyordu. Uykulu olduğumdan ilk başta rüya görüyorum sandım. Sonra anladım ki rüya değil Rohini.
"Sonunda kalkabildiniz beyfendi." Dedi.
"Günaydın." Dedim gülümseyerek.
"Kalk hadi kalk." Dedi aceleyle. "Sevgili böyle kaldırılır mı ya?" Dedim. "Nasıl kaldırılırmış?" Dedi Rohini kollarını bağlayarak ve yatağa oturdu.
"Aşkım hayatım hadi uyan yeni bir güne merhaba de."
"Masal persi misin oğlum sen?"
"Hayır Rohini delisiyim." Dedim.
Rohini güldü. "Kalk hadi şapşal." Dedi.
"Bana şapşal demeni o kadar seviyorum ki."
"Rahul rüyanda ne içirdiler sana."
"Aşk şerbeti."
"Rahul ya." Dedi Rohini yine gülerek.
"Fazla romantiksin bu sabah."
"Her zamanki halim."
"Fazlada egoist."
"Bu egoistliğe girmez."
"Hadi kalk uğraştırma beni."
"Saat çok erken daha kimse kalkmadı."
"Evet biliyorum ama biz kalkalım sonra seni kaldırma sürem çok az oluyor."
"Ha beni daha çok görebilmek için."
"Ya Rahul harbiden ateşin filan mı var senin ne oldu sana."
"Aşkından yanıyorum ateş nedirki?".
Rohini aralıksız gülüyordu. "Bu kadar sabah komedisi ve romantizmi yeter." Dedi.
"Haksızlık ama ?" Dedim. "Anlamadım." Dedi. Sonra gülümsedi. "Bende seni seviyorum." Dedi yanağımı severek ve yataktan kalktı.
"Bu kadar mı ya?"
"Azla yetinmeyen çoku bulamaz hadi kalk artık."
"Annemde hergün seni seviyorum diye kaldırıyor. Anne diyicem sana bugün." Dedim ve yatağa yattım pikeyi kafama kadar çektim. Rohini yatağa oturup kafamı açtı.
"Hadi kalk hayatımın anlamı son günümüzü güzel değerlendirelim çünkü ben seni çok özleyeceğim." Dedi ve alnımdan öperek saçlarımla oynadı.
"Sen evlenince beni hep böyle uyandırıcan dimi." Dedim büyülenmiş gibi bakarak. "Evet." Dedi Rohini gülerek.
"Yüzünü görmeyi özlemesem hep uyur uyandırmanı beklerdim."
"Gerçekten sana bir şey mi içirdiler rüyanda. Yok yani içirdiyseler ben beğendim."
"Bugün hiç bitmese." Dedim.
Rohini yataktan kalktı. "Kalk hadi." Dedi. Zorla yataktan kalktım Rohini'ye sarıldım. Sanki güzel bir rüyadan uyanmak istemiyormuşçasına gözlerimi kapatıp sıktım. Rohini "Ben avludayım." Dedi. "Tamam geliyorum birazdan." Dedim gülümseyerek.
Rohini avluya çıktı. Odamın camı avluyu gördüğü için pencereden onu izlemeye başladım. Ibraheem amca gelince Rohini gülümseyerek "Günaydın baba." Dedi.
"Günaydın Rahul kalkmadı mı?"
"Yok kalktı birazdan gelir. Sen niye erkenden kalktın hayırdır?"
"Rohini?"
"Baba... Aaaa iş tabi ya unutmuşum ben onu annemi kaldırma bu sabah ben hazırlarım kahvaltını. Hem birazdan Rahul'de gelir muhabbet edersiniz. Eskiden abimle ettiğiniz gibi."
Rohini abim mi dedi yoksa bana mı öyle geldi anlayamadım. Rohini'nin abiside mi vardı? Avluya çıktım. Rohini mutfağa geçmişti. "Günaydın efendim." Dedim. Ibraheem amca "Günaydın evlat nasılsın bakalım" Dedi.
"Saolun iyiyim siz?"
"Iyiyim iyiyim." Dedi kafasını sallayarak. "Efendim çok özür dilerim ama pencereden kulak misafiri oldum Rohini'nin abisi mi var ya-ya-yani sizin oğlunuz?" Dedim.
Ibraheem amca güldü. "Evet abisi var fakat öz değil Rohini'nin büyük kuzeni uzun bir süre bizde kalmıştı. Çok uzun bir süre sonra Pakistan'a küçük kardeşinin yanına gitti. Rohini onu çok sever. Öz abi kardeş gibi onlar. Bizde kaldığı sürece her sabah benimle aynı saatte kalkıp kahvaltıda yalnız bırakmaz sohbet ederdi." Dedi.
"Tariq'ın abisi?"
"Evet demek tanıştın Tariq'la"
"Evet efendim."
"Rohini'yle pek araları yoktur."
"Bir nedeni var mı peki? Ya-ya-yani şey..."
"Sor evlat sor sorun yok. Rohini ve Tariq ilk okuldan beri yarış içindediler. Bakma sen onların o kadar kavga ettiklerine en iyi arkadaşıdırlar birbirlerinin. Bir şey olsa hemem birbirlerini kollarlar."
"Öyle mi?" Rohini gülümseyerek masayı hazırlıyordu. "Siz yemiyicek misiniz?" Dedi Ibraheem amca. Rohini "Yok baba biz annemlerle ederiz." Dedi. Ibraheem amca kahvaltısını edip kalktı. Tam kapıdan çıkarken "Rahul seninle akşam biraz muhabbet edelim."dedi. "Peki efendim." Dedim. Rohini gözlerini kocaman açmıştı.
Ibraheem amcanın gittiğinden iyice emin olduktan sonra "Ne konuşucak ki seninle." Dedi.
"Çok gizli şeyler konuşucaz."
"Dalga geçme."
"Rohini aynı anda duyduk canım."
"Tamam CANIM" dedi gülerek ve canımı vurgulayarak. Güldüm. Rohini beni eve doğru döndürüp sırtıma vurdu. Kafamızı kaldırdığımızda Aesma teyzenin bize baktığını gördük.
"Anne günaydın." Dedi Rohini.
"Neşeniz bol olsun çocuğun canını çıkarıcaksın."
"Bir şey olmaz ona."
"Öyle miii" dedi Aesma teyze gülerek
"Anne babam akşam Rahul'le konuşucakmış sen biliyomusun ne konuşucak."
Araya girdim. "Aesma teyze bu kız niye böyle." Dedim.
Rohini "Allah Allah nasıl mışım?" Dedi. "Böyle meraklı çatlak inatçı." Aesma teyze gülerek bizi izliyordu.
Rohini "Öyle miiii o zaman bu meraklı çatlak ve inatçı kızla evlenmek istemeseydin." Dedi. "Öyle ya çatlak inatçı hemen küsen aynı zamanda sevimli güzel." Rohini şaşkın bir biçimde gözlerini yine kocaman açtı "Annem burda farkında mısın" dedi.
"Evet yabancı değil ya."
"Yani evet de sen benim anneme neden anne demiyorsun?"
Aesma teyze "Sen onun annesine diyor musun ki çocuk senin annene desin."dedi.
Rohini "Şey.. yok.. ama... aynı şey değil ki ya.." dedi. Aesma teyze "Aynı şey aynı." Dedi bana göz kırparak. "Kim demiyormuş ya ben mi Aesma annem annem canım."dedim Aesma teyzenin yanına giderek. Pardon Aesma annemin. "Hey o benim annem."dedi Rohini. Aesma annem "Hadi bakalım sofra hazır sayılır zaten Rohini Nandi'yi kaldır sen Rahul sende bana yardım et." Dedi. Rohini "O cadıyı kaldırmak çok zor ama anne."
"Seni kaldırmak çok kolay zaten değil mi kızım?"
"Peki tamam tamam"
Rohini Nandi'yi kaldırmaya çıktı. Bende Aesma annemle mutfağa gittim. Aesma annem "Rahul çok mutlu ettin beni." Dedi. "Nasıl?" Dedim meraklı bir şekilde.
"Annem dedin."
"Başka ne diyicem annem sen bana oğlum derken." Aesma annem gülümsedi.
"Aesma anne Rohini küçüklüğünden beri böylemiydi?"
"Nasıl yani anlamadım?"
"Böyle işte etrafına neşe saçan, kimseyi üzemeyen,tatlı..." derken bi yerden fısıltı halinde ses geldi "Ooo abla enişte bey bugün pek bi romantik." Nandi ve Rohini fısıldaşıyorlardı anlaşılan. Duraksadım Aesma anneme elimle bir dakika dedim koridora doğru hafif kafamı uzattım. Tahmin ettiğim gibiydi. Rohini "Sus kızım sus duyamıyorum." Dedi. Güldüm Aesma anneme göz kırptım devam ettim
"İnatçı, çekilmez hatta bazen diyorum ki ben neden evlenmek istiyorum bu kızla yani böyle birini kim çekebilir ki pişman olmadımda değil." Aesma anne güldü. Arkadan biri kafama vurdu "Öyle mi Rahul bey o zaman git başkasıyla evlen hem..." lafını böldüm "şiş şiş şiş dur şaka yaptım kızma" dedim gülerek. Rohini ise fazla sinirlenmişti.
"Şakaymış böyle şaka mı olur yalan söyleme bana."
"Rohini gerçekten şakaydı saçmalama ben sana öyle şeyler dermiyim."
"Rahul git başımdan."
Rohini avluya doğru yürüdü Nandi "Ayvayı yedin enişte." Dedi. "Fena hemde." Dedim.
Rohini'nin peşinden koştum.
"Rohini dinler misin beni lütfen."
"Hayır!"
"Rohinii lütfen."
"Hayır!"
"Rohini!" dedim ciddi bir şekilde. Rohini kaşlarını çatarak "Ne bağrıyosun be?" Dedi.
"Özür dilerim biraz fazla kaçtı."
"Biraz mı?"
"Konu bu değil Rohini?"
"Ha evet konu senin pişmanlığındı dimi unutmuşum."
Gözlerimi kıstım "Rohini çok fazla tepki vermiyor musun?" Dedim. Rohini gözlerini açtı
"Sen ne dediğinin farkında mısın of Rahul bende bir şey diyiceksin sandım bırak beni ."
"Bırakmam" dedim Rohinin kolundan tuttum. "Napıyorsun ya?"
"Bırakmıyorum."
"Rahul saçmalıyorsun bırak."
"Bırakmıyıcam."
"RAHUL!"
"İstediğin kadar bağır."
"Anneeee."
"Çığlıkta sorun değil." Aesma annem yanımıza geldi. "Anne ya.." dedi Rohini yüzünü asarak. Aesma anne "Ben bir şey diyemem kızım sonuçta o senin kocan sayılır."dedi. Rohini "Hı tabi tabi pişman koca." Dedi. "Rohini ben seni seviyorum." Dedim. Rohini hafif gülümseyip kaşlarını çattı. "O yüzden mi pişman oldun." Dedi.
"Rohini ne pişmanlığı ya şaka yaptım Nandi'yle bizi dinlediğinizi duydum ufak bi şaka yapayım dedim."
"Öyle şaka mı yapılır böyle şaka yapılır?" Dedi gülerek.
"Ne şaka mı?" Dedim şaşkın bir şekilde.
"Evet sen benim kalbime indiriyodun bende senin kalbine indireyim dedim."
"Çok fenasın Rohini o zaman bende sana şimdi bana yaptığını yapıyım."
"Yapamazsın ki."
"Nedenmiş o?"
"Çünkü beni seviyorsun kıyamazsın sen bana." Dedi ve tek yanağımdan öptü ve şarkı söyleyerek avluya çıktı.
"Rohiiini...?" Dedim.
"Efendiim..."
"Hani ben seni seviyorum kıyamam ya."
"Evet."
"Sen beni sevmiyorsun o zaman kıydığına göre "
Rohini güldü "Rahul canım cevabını gayet iyi biliyorsun canım."
"Cevabı aldım zaten bir cümlede iki kere canım ."
"Akşam babam havanı alır zaten."
"Ha şey o zaman..."
Rohini gülerek "Şapşal adam." Dedi. Güldüm. Sofra hazırdı hep beraber kahvaltıya oturduk.
_______
Kahvaltıdan sonra süs havuzunun başına gittik. Rohini omzuma yaslanıp havuza taş atıyordu. "Rohini?"
"Efendim?"
"Ajay'le Farha nerde?"
Rohini güldü
"Nişan telaşesi yaşıyorlar şu an acaba mahalleyi nasıl süslesek diye düşünüyorlardı en son." Dedi.
"Ne? Onu da mı düşünüyorlar ya."
"Tabiki bu çok önemli bir şey Rahul."
"Ciddi değilsin dimi?"
"Gayet ciddiyim" Rohini'ye şaşkın gözlerle baktım. O ise bana çatık kaşlarla bakıyordu. Sonra güldü "Şaka şaka."
"Yardıma gidelim istiyorsan." Dedim.
Rohini koluma girip kafasını omzuma yasladı "Tçhıhhh ben bugün böyle boş boş oturup seninle vakit geçirmek istiyorum sadece seninle." Dedi. Gülümsedim. "Beğendim ben bunu." Dedim.
"Yani bide akşama moralin yüksek olsun diye."
"Rohini bilerek yapıyorsun dimi?" Dedim.
Rohini gülerek "Neyi?" Dedi.
"Akşamı aklıma getirip beni korkutmayı." Dedim. Rohini yine gülerek "Imm..... evet." Dedi. Güldüm. "Delisin."
"Biliyorum."
"Deliliğini seviyorum."
"Bunuda biliyorum."
"Hadi ya başka ne biliyorsun bakalım?"
"Beni ne kadar sevdiğini aslında bugün gitmek istemediğini akşam babamdan çok korktuğunu şu an sıkıca bana sarılmak hatta hiç bırakmadan sarılmak istediğini....."
"Ceza!"
"Ne cezası ya?"
"Bu kadar bilmenin bir cezası olacak."
Rohini gülmesini arttırdı. "Rahuuul."
"Son bildiğin şeyi gerçekleştireceğim hiç bırakmadan sarılıcam."
"Öyle mi beyfendi?"
"Öyle hanımefendi."
"......İyi tamam bana uyar." Rohini'ye sıkıca sarıldım tam kalbimin üstüne başını koydu oradan hiç ayrılmak istemedim. Öyle günlerce otursaydık. Arkamızdan bir ses geldi.
"Gençler...?" Rohini'yle birbirimize baktık sonra arkamıza döndük. Rohini "Raaj Tinaa?" Dedi şaşkınlıkla. "Merhaba." Dedi Tina. Rohini "Hoş geldiniz. Küçük Rohini sende hoş geldin." Dedi. Raj "Yeni geldik ilk sizi görünce yanınıza geldik." Dedi. "Çok iyi yapmışsınız." Dedim gülümseyerek. Tina Rohini'ye sarıldı "Rohini bugün seni sevgilinden ayırıcam çünkü bana buraları gezdiriceksin ilk defa geliyorum buraya." Dedi. Rohini belli etmemeye çalışsada yüzü düşmüştü. Zorla gülümsemeye çalıştı. "Peki olur." Dedi. Raj "Rahul bizde seninle bir yere çekilir oturur muhabbet ederiz hanımlar gezerken." Dedi. Gülümsedim "Olur." Dedim. Rohini ve Tina mahallenin başına doğru yürüdüler. Raj'la arkalarından baktık.
"Yâr görüşmeyeli nasılsın?" Dedi Raj.
"İyiyim." Dedim.
"Rohini'yle aranız düzelmiş sevindim."
"Biraz zor oldu ama düzeldi."
"Geldiğimizde baya birbirinize dalmıştınız bizi farketmediniz eee ne zaman söylemeyi planlıyorsunuz?" Şaşkın bir şekilde birazda meraklı bir şekilde "Neyi?" Dedim.
"Birbirinize nasıl baktığınızı gördüm yâr."
"Tam olarak anlayamadım kardeşim."
"E birbirinizi sevdiğinizi...?" Gülmeye başladım daha doğrusu kahkaha seviyesine gelmiştim artık. Kahkahaların arasında zorla konuşmaya çalıştım. "Abi biz söyledik zaten." Raj şaşırmıştı. Güldü. "Ne zaman?" Dedi gülerek.
"Ben Pakistan'dan Hindistan'a döneceğim zaman. Yani sana geldikten bir gün sonra."
"Hadi ya kesin sen söylemişsindir."
"Kardeşim tekrar şaşırmaya hazır ol." Dedim gülerek. Raj şaşkınlığını sürdürüyordu.
"Rohini mi bizim Rohini?"
"Aynen öyle Rohini söyledi."
"Şaşırmamak elde değil Rohini önce naz yapar sonra söyler senden bekler diye düşünmüştüm benim tanıdığım Rohini öyledir yani bana öyl..... neyse."
"Yanlış tahmin. Ben asıl Rohini'yi tanıdım Raj belkide eskiden senden sakladığı duyguları bile bana gösteren Rohini'yi neyse....." Raj gülümsedi. "Nasıl söyledi onu anlat bari kardeşim." Güldüm.
"Evden son sözümü edip çıktım. Tren istasyonuna gittim. Trene bindim. Birden Rohini yanıma belirdi. Ne olduğunu anlayamadan o söyliyeceklerini söyleyip trenden indi. İstasyon banklarında öyle bi oturuşu vardı ki. Ben Rohini'yi hiç o kadar ümitsiz görmemiştim. Ama mutluydu belliydi. Sonra işte olan oldu sonundada buradayız."
"Sevindim kardeşim."
"Saol."
Konuştuktan sonra ikimizde etrafımıza baktık. Sonra birbirimize bakarak gülmeye başladık. Mahalledeki herkes bize bakıyordu. Raj'la ellerimizi birbirimizin omzuna attık gülerek.
"Bende onlar yerinde olsam öyle bakardım." Dedi Raj.
Güldüm. "Aynen." Dedim.
Birimiz Rohini'nin müstakbel nişanlısı diğeri eski nişanlısıydık bize böyle bakmaları gayet doğaldı. "Hanımlarda geldi." Dedim. Tina "Rohini mükemmel bir gezi rehberi." Dedi. "Öyledir." Dedim Rohini'ye göz kırparak. Rohini yanıma geldi. Raj "Rohini annenle Nandi'yle ve babanla görüşebilir miyim onlara bir özür borcum var." Dedi. Rohini "Nasıl istersen." Dedi gülümseyerek. Rohini'yle aynı anda "Babamla olmaz." Diye bağırdık. Raj'la Tina şaşkın bir şekilde gülmeye başladı. Biz yine aynı anda "Yani bugün olmaz." Dedik. Gülmeye devam ettiler. Rohini gülerek "Biz arada yapıyoruz böyle aynı anda konuşmayı ya kusura bakmayın." Dedi. Tina gülümsedi "Diliniz bile birse kalbiniz tektir. Birin ikisi var ama tekin ikisi yok." Dedi göz kırparak Gülümsedik. Rohini "Bugün gerçekten olmaz yani aslında ben onlara her şeyi anlattım ama yinede biz işimizi güvenceye alalım. Bu akşam babam Rahul'le konuşucakta sakin olması işimizi kolaylaştıracak." Dedi. Raj ve Tina yine güldü.Raj "Kolay gelsin kardeşim neyse o zaman ben annenle ve Nandi'yle görüşeyim baban gelene kadar hem Tina ve Rohini'yi tanıştırmış olurum." Dedi. Rohini "Tamam. Bizim gelmemize gerek var mı yani yeni çıktık evden." Dedi. Gizlice güldüm tabi Rohini benim neden güldüğümü anlamıştı çaktırmadan tekme attı. Raj Tina ve küçük Rohini Rohini'lere gittiler.
"Amanda sevgilisinden 5 dakika ayrılınca onu özlermiş."
"Rahul 5 dakika değil 23 dakika."
"Saniyeleride saydın mı?" Dedim haylazca.
Rohini sinirli bir şekilde "Rahul!.." dedi.
"Tamam patron özür dilerim bir şey demedim."
"Rahul....... Ben 1 hafta seni nasıl bekliyicem gitmesen teknoloji ilerledi görüntülü konuşma yaparız."
Gülümsedim. Rohini o kadar masum bakıyordu ki o nasıl hayır denirdi ki. Kafasını ellerimin içine aldım. "Rohini'm sen böyle diyince inan filmi bile yapasım gelmiyor bırak Rahul herşeyi burda kal diyorum ama bir yanımda deli gibi yapmak istiyor. Asıl ben seni nasıl bırakıcam her sabaha senin yüzünü görerek ayıyorken günüme o bir hafta ne kadar uzun gelicek bana ama ben şimdi gitmezsem annemler nasıl hazırlık yapıcakta gelicezde evlenicez."
"Şu an gidebilirsin o zaman." Gülerek
"Rohini ." Dedim.
Rohini'de güldü.
"Sana Rohini demeyi yasaklıyorum."
"Neden?" "Demin dediğin gibi Rohini'm de hep."
"Kabul edilmiştir."
"Ya Rahul...... Ben seni çok seviyorum." Gülümsedim. Alnından öptüm. "Bende sevinç küpü bende" dedim sarılarak. Mumbai'ye dönesim iyice gitmişti birden kolumdaki saat dikkatimi çekti. Saate baktım. "Rohini babanın gelmesine 10 dakika var." Dedim yutkunarak. "Rajlar." Dedik aynı anda. Eve doğru yürümeye başladık. Pardon Rohini koşuyor ben arkasından ona yetişmeye çalışyordum. Tam evin kapısını çalıcaktık ki Rajlar çıktı. "Tam zamanında." Dedi Rohini nefes nefese "Kusura bakmayın böyle kovar gibi oldu ama." Diye ekledi. Tina "Saatleri ayarlmıştık hadi size kolay gelsin nişan tarihinizi bekliyoruz." Dedi. Rohini Tina'ya sarıldı. "İçimden geldi çok sıcaksın kendimi tutamadım." Dedi. Tina gülümsedi "Kızımda adını taşıdığı gibi olur umarım." Dedi. Vedalaşıp biz içeri girdik. On dakika sonra yine aynı saat aynı dakikada beklenen kişi gelmişti... Şimdi akşam yemeğinden sonrayı beklemek gerekiyordu....