"Hey kahraman kalk bugün seni Rohini uyandırmayacak unutma düğün günün bugün aree yâr kalk evleniyorsun."
"Aré yâr bi kere doğru düzgün uyandır."
"Ben Rohini değilim kardeşim hadi kalk."
"Üstümden inersen kalkıcam kardeşim."
"Hââ doğru pardon."
"Teşekkür ederim."
"Annen kahvaltıyı hazırladı hadi."
"Oğlum hani ben tamamda sendeki heyecan ne böyle."
"Sende heyecan mı var ben niye göremiyorm seninkinin hepsini ben aldım. Yâr, kardeşim evleniyor bugün nasil heyecanlı olmıyım."
"Uyanamadım Ajay sen git ben elimi yüzümü yıkayıp geliyorum."
"Hadi hadi çabuk."
"Tamam yâr git."
Ajay gittikten sonra kalkıp elimi yüzümü yıkadım ve kahvaltıya çıktım. Heyecandan boğazıma bir şey girmeyeceğini biliyor olmasına rağmen annem en sevdiğim şeylerden yapmıştı. Bunun arkasında kesinlikle Ajay vardı. Biraz yedikten sonra
"Anne ben yiyemiyicem kusura bakma. Saat kaç oldu zaten insanlar toplanmaya başlıyor bende hazırlanıyım yavaş yavaş."
Ajay "Böyle olacağını biliyordum." Dedi sevinçle.
"Bende bunları istiyenin sen olduğunu biliyordum ya hadi neyse."
"Hepsini senin için istedim kardeşim gerçekten."
"Anne ben hazırlanmaya gidiyorum."
Annem "Tamam oğlum bizde burayı toplayıp hazırlanırız." Dedi.
"Anne şey Rohini'den haberin var mı?"
Annem gülümsedi.
"Kuafördeymiş oda gelir birazdan."
"Tamam." Diyip odama geçip hazırlandım. Aynaya bakıp gülümsedim. Ve kendi kendime konuşmaya başladım.
Are Rahul naber yolun başını hatırlıyor musun adamım. Hatırlıyorsun hemde dün gibi. Ne demiştin? Bulabilirmiyim bilmiyorum ama arıyorum. Sen kendi aşkını aramışsın yâr. Kim bu Rohini diye sordun durdun nasıl biri diye aradın 15 gün boyunca buraya gelip gittin sırf aşkını ögrenmek için yalan söyleme yâr kendine aşk aradın. Kimmiş peki Rohini. Seni bu damatlığın içine sokucak kadar kendine aşık eden kız. Sen ve damatlık bunu yapıcak adam mıydın. Yaptın işte yâr afferim sana böyle devam. Pakistan'a gidişini hatırlıyor musun. Peki aşık oluşunu. 1 hafta sonunda ne olmuştu sana. Ne bir haftası oğlum gülüşünü ilk gördüğün anda aşık oldun kıza. Aree delirdim mi ben kendi kendime konuşuyorum. Odadan çıktım. Annem gülümseyerek bana bakıyordu.
"Çıkabiliriz anne." Dedim. Büyük annelerim yine muslukları açtı tabiki.
"Aré yine mi yâr bugün gülüp eğlenme günü ağlamak yok hadi yâr dışarı." Dedim ve hep beraber dışarı çıktık.
Normal düğünlerde hazırlık oluyordu ama bu sefer çok farklı bir hazırlık oldu. Mahallenin yıldızı, Rohini'si evleniyordu sonuçta.
Dışarı çıktıktan sonra tanıdıklarla konuşmaya başladım. Arkamdan biri omzuma dokundu.
Yüzümi ona döndüm. Döndüm ve kaldım. Rohini karşımda duruyordu. Donmuş bir vaziyette ona bakıyorum ve hareket edemiyorum.
"Heeyy Rahul orda mısın? Raaahuuuulll ses ver. Are yâr korkutuyorsun beni... RAHUL!"
"Evlensene benimle."
"Ha?! Rahul bu bizim düğünümüz zaten."
"Şey.. pardon.."
"Çok özür diliyorum Rahul'ü iki dakika sizden almam lazım." Dedi diğerlerine.
Anjali "Are Rohini sen onu bizden alalı çok oldu yâr." Dedi gülerek. Rohini güldü ve koluma girip bir köşeye götürdü beni.
"Rahul burdasın dimi dalmadın yine."
"Rohini çok güzel olmuşsun.."
Rohini gülümsedi. İki hafta boyunca o kadar az görüştük ki Rohini'yi çok özlemişim. Rohini üzerime bakıp gülümsedi
"Rahul.... Benim beğendiģimi almışsın."
"Bakışların bunu almamı söylüyordu. Sende benim beğendiģimi almışsın."
"Kalbin bunu almami istiyordu. Farha'yada sordurttup teyit ettirdim ve aldım."
"Rohini o gün için tekr...."
"Geçti gitti o gün Rahul boşver." Dedi göz kırparak.
"Bayan Khan olmaya hazır mısın?"
"Her zaman."
Rohini koluma girdi ve misafirlerin yanına gittik.
Arkamızdan biri Rohini'nin ve benim boynuma elimi doladı. Doğru tahmin Raj
"Areee sonunda evleniyorsunuz yâr." Dedi gülerek.
Rohini "Sen bizi evlendirmeye ne kadar meraklıymışsın."
"Başımıza kalıcan sandım. Neyseki Rahul safmış aldı seni."
"Raj eğer şu kıyafette olmasaydım seni evire çevire döverdim şanslısın. "
Tina "Kutlarım gençler sizi. Hep mutlu olursunuz umarım." Dedi gülümseyerek. Rohini ve Tina sarıldılar. Küçük Rohini gelip bacağıma sarıldı. Kucağıma aldım.
Raj "Çocuğunuz olunca adını Raj koyucaksınız ben Rohini koydum sonuçta." Dedi. Güldük.
Biz gülerken Veer yanımıza geldi.
"Rahul Rohini meraba. Kutlarım." Dedi gülümseyerek.
Rohini ben Raj ve Tina birbirimize baktık.
"Şaşırdınız dimi.. Şey Rohini Rahul Raj ben sizden özür dilerim. Raj beni tanıyorsun yâr hırslanınca gözüm hiç bir şeyi görmüyor. Aklım yeni başıma geldi biraz geç oldu ama hepinizden çok özür dilerim. Raj bunlarda şirketinden aldığım daha doğrusu çaldığım projeler bunlar senin hakkın. Hepinizden çok özür dilerim yaptıklarım için. Bu Ishıta nişanlım. Bizde bir ay sonra evleniyoruz."
Raj'la birbirimize baktık. Veer'ın bir tarafına ben diğer tarafına o geçti.
"Mere dost (dostum) aramıza hoş geldin." Dedik aynı anda. Rohini ve Tina güldü.
"Veer bu projeleri senden alamam bunlar senin biz bunları alamadık diye çok üzüldük belki ama daha çok çalışıp daha iyi yere geldik. Belkide sana teşekkür etmem gerekiyor. Hatanı anladın bizim yüreğimiz herkese açık. Aramıza hoş geldin."
Tina "Rahul Rohini sizin aşkınıza sadece size değil herkese iyi geldi." Dedi. Rohini'yle birbirimize bakıp gülümsedik. Bizim aşkımız..

Rohini'yle aynı şeyleri düşündüğüme eminim. Bir araya gelişimiz.. Belki benden bunu çok duydunuz ama en başından tekrar özet geçicem.
Ben Rahul ilk film senaryomu yazmak için yola koyuldum. Adım attığım bu yolda karşıma çıkacaklardan habersizdim. Gerçek bir aşk hikayesi bulmak için Mumbai'den Delhi'ye gittim. Bulduğum hikayenin sahibine aşık olacağımı bilmiyordum tabiki. 15 gün boyunca onu görmedim ama hayatını öģrendim. Hiç düşünmeden onu bulmak için Pakistan'a gittim. Kim yapar ki bunu. Pakistan'da onu gördüğüm an içime güzel bir his yayıldı. Onu üzdüm kırdım güldürdüm ama en önemlisi ona fena halde aşık oldum. Şimdi evleniyoruz aklıma gelmezdi böyle bir şey. O hikayesini dinlediğim kızın bana aşık olacağı ve evleneceģimiz...

"Aree yâr birbirinize daldınız heeeyy nerdesiniz. Bundan sonra hep berabersiniz merak etmeyin uzun uzun bakarsınız birbirinize."
Güldüm. Rohini Raj'ın kafasına vurdu.
"Evlenicek misiniz yoksa burda duruca mısınız yani biz gidiyoruz sizi izlemek için ama siz gelicek misiniz bilmiyoruz."
"Yürü Raj yürü konuşma fazla."
____________

7 Saat Sonra;
An itibariyle evli bir insanım. Burası Hindistan yâr saat kaç bilmiyorum ama ya 03.00 yada 03.30 düģün anca bitti. Herkes dağaldı. Sadece biz ve ailelerimiz dışardayız. Saģ baştan vedalaş. İyiki uzak bi yere gitmiyoruz. Ev 50 metre ötede.
"Nandi odama damlama sakın."
"Neden yâr. Geri dönmiyiceksin buraya."
"Olabilir ama orası benim odam."
"Ben şimdi seni uyandıramıyıcam mı sabahları."
"Nandi uzağa gitmiyorum 50 metre ötendeyim sadece."
"Olsun evde değilsin." Nandi ve Rohini sarıldı.
"Anne?"
"Deli kız sakın Rahul'ü bunaltma ben bilirim seni."
"Emredersiniz Aesma sultan Rahul annem korumasındasın artık." Dedi ve Aesma anneme ve Ibraheem babama sarıldı.
"Ah hayır aģlamıyıciim ağlamıyıciim benim küçük kızım evlenmiş çok duyguluyum şu an." Dedi Raj.
Hepimiz güldük.
"Paagal (deli)"
"Sensin deli Rahul'ü delirtme sakın."
"Are neden hepiniz bana diyosunuz ya Rahul beni delirtirse."
Herkes hep beraber "Öyle bir şey mümkün değil Rohini" dedi.
Rohini şaşkın bir şekilde "Tamam." Dedi.
"Farha neden anlattın hikayeyi yeter artık kimseye anlatma." Dedi Farha Rohini'nin eski sözlerini taklit ederek.
Rohini gülerek "Îyi anlatmışsın Farha oldu mu?" Dedi. Birbirlerine sarıldılar.
Ajay "Rohini beni ilk gördüğünde hatırlıyor musun boğmak istiyordun."
"O hâlâ geçerli her an seni boğabilirim."
"Rahul Rohini'yi delirtme sakın desem."
"En yakın arkadaşım olursun. Ajay sana kızdım filan ama iyiki aramızı bozmuşsun yoksa şu an ne olurduk bilmiyorum."
"Aslında ben biliyordum sonunun böyle olacağını."
Güldük. Herkesle vedaşmıştık. Vedalaştık demek saçma oluyor ama neyse. Rohini'yle beraber evimize gittik. Hâlâ çok acayip geliyor. Bizim evimiz...
Rüya gibi biz evliyiz..
Gerekli ritüelleri yaptıktan sonra eve girdik. Yine aynı anda konuştuk tabiki
"Sen benim filmimsin..."
_____________

Son 1 bölümümüz kaldı canlar. 3 yıl sonrasını göreceğiz bir dahaki bölümde ;) hadi bakalım artsın voteler yorumlarınızıda bekliyorum ;)