Sabah erkenden kalktık. Rohini hâlâ benimle konuşmuyordu. Onu Pakistan'daki mahalleye bırakıp ordaki eşyalarımı alıp dönücektim. Trenle gidicektik. Evden çıktık. Ajay bizi istasyona bıraktı. Trene bindik. Rohini yol boyunca hiç bir şey söylemedi. Bir ara uyudu. Gelmeye yakın uyandı. Yarım saat sonra Pakistan'daydık. Takisyle mahalleye gittik. Rohini hiç bir şey demeden eve girdi. Yolda aldığım anahtarını geri vermiştim ona. Bende eve girip eşyalarımı aldım son kez eve Rohini'nin evine baktım. Bana hayatım en güzel 3 ayını vermişti. Gülümsedim. Rishi'nin yanına gittim "Ortak!" Dedim. Rishi koşarak bana sarıldı. "Rahul abi nereye?" Dedi. "Ortak özür dilerim Rohini ablanı mutlu edemedim. Gidiyorum." Dedim. Rishi "Ama neden Rahul abi gitmesen olmaz mı Rohini ablam seninle çok mutlu oluyor." Dedi. "Seni özliyicem ortak." Dedim ve Rishi'ye sarıldım. Evin anahtarını ev sahibine teslim ettim. Son kez arkama dönüp baktım mahalleye ilk geldiğim gün geldi aklıma Rohini'nin beni karşılayışını hatırladım yarım saat holi kutlayıp içeri giricez deyip en son bizim eve gidişimiz geldi aklıma güldüm. Gözümden yaş gelmişti. Erkek adam.... ağlar dedim içimden. Ve tren istasyonuna gittim. Erken gitmiştim. Bayağı bekledim. Tren gelince bindim. Oturdum kalkmasına bir saat vardı. "Vay be Rahul neden geldin neden gidiyorsun?" Dedim kendi kendime. Yarım saat boyunca düşündüm durdum tren neredeyse dolmuştu. Birden yanıma hızla biri oturdu. "Nereye ya daha konuşmamıştık ki?" Dedi kafamı çevirdim Rohini gelmişti. Gözleri parlıyordu. "Rohini ne işin var burda?" Dedim. Rohini "Aslında.... pek bir işim yok aslında." Dedi. "Neden geldin peki?" Dedim. "Trenin kalkmasına ne kadar var." "Yarım saat." "Tamam bana yeter. Evde bi film açtım. Çocuğun adı Rahul'du hiç adını duyucak halde değildim. Başka açtım yine Rahul'du. Bende kapadım. Televizyonda dizilere bakayım dedim açtığım dizide çocuğun adı yine Rahul'dü. Bende belgesel açtım. Şansa bak Badshahi Cami çıktı karşım hani seninle ilk gittiğimiz yer. Başka bir kanal açayım dedim. Bu sefer dizi normaldi. Ama benim aklım diğerlerinde kalmıştı. Birden seni düşünürken buldum kendimi sonra atladım buraya geldim." Dedi. Şaşırmıştım. "Nasıl yani benim için mi?" Dedim. "Yok ya şurda oturan amca için geldim. Senin için geldim tabiki Rahul. Ama şimdi inmeliyim çünkü tren hareket edicek. Belkiii.... bir gün görüşürüz." Dedi. Hâlâ şoktaydım. Rohini inerken gülümsedi ve indi. Tren hateket etmeye başlamıştı. Gidemezdim. Rohini benim için gelmişti. Trenden indim. Rohini bankta oturmuştu. Tam kalkıyordu. "Nereye ya daha konuşucaktık." Dedim gülerek. Rohini bana döndü gözlerini kocaman açtı. "Rahuuuul." Dedi heyecanla ve sarıldı. "Trene neden geldin?" Dedim gülerek. "O gün siz çıktıktan sonra Raj bana "Rohini kendini beni seviyorum diye kandırma yüreğinde başka biri var. Bana eskiden nasıl baktığını hatırlıyorum ama şimdi başkasına öyle bakıyorsun hemde o bakışların 10 kat fazlasıyla." Dedi. Düşündüm harbiden öyleydi. Raj değildi aklımdakide kalbimdekide. Sonra bugün her şey üst üste gelince yani televizyon bende yanına geldim." Dedi. "Rohini bir dakika sen bana bir şey mi demeye çalışıyorsun?" Dedim şaşkın bir şekilde ve gülümseyerek. "Evet yâar evet." Dedi gülerek. "Areee yâr anla işte Seviyorum seni." Dedi. Güldüm. Rohini'ye sıkıca sarıldım. Benim ona söyleyemediğimi o bana söylemişti. "3 aydır söyleyemediğimi 3 dakikada söyledin." Dedim. Rohini kaşlarını çattı. "Yuh 3 ay mı oğlum sen benimle dalga mı geçiyorsun? İnsan söyler dimi?" Dedi. Güldüm gülmeye başladı. "3 saat geçti mi?" Dedim."Ne 3 saati ya?" Dedi. "3 saatte eski haline geri döndürücektim ya seni hani?" "O günün üzerinden baya geçti. 3 yıl benimle yaşaman gerekiyor değiştirmen için ama ben sanırım eski halime döndüm." "3 yıl çok az 30 yıl yapalım biz şunu." "30 yıl sonra gidicen mi" "Rohini biz neden burda istasyon sahnesi çekiyoruz." "Bilmem." "Gidelim biz bence. Ha bu arada ölene kadar yaşayabiliriz." Dedim. Rohini'yle tekrar sarıldık. Raj'a teşekkür etmem gerekiyordu. Taksiye atlatıp mahalleye geldik. Rishi bizi görünce "Rahul abi gitmeden mi?" Dedi. "Tıhh bi abla beni yolda durdu gitmedim." Dedim. Rohini koluma vurdu. "Abla kızdı." Dedim. Eve gittik. Rohini "Eee Rahul ben bir şey yaptım." Dedi. "Nasıl bir şey." Dedim. Rohini gözlerini sıkarak kapadı ve "Filmin taslağına sonunu ekleyerek yapımcıya gönderdim oda çok beğendi haftaya seni görüşmeye çağırdı." Dedi nefes almadan. "Ne naptın ne ara yaptın." Dedim şaşkın bir şekilde. "İstasyona gelirken." "Nasıl yani?" "Sen bir kere mailene girmiştin ya benim telefonumdan açık kalmış bende attım yolladım anında cevap geldi." "Anında mı ben o adamdan bir hafta cevap beklemiştim.... de ben taslağı okuyabilirmiyim bir?" Dedim. Rohini senaryonun sonuna bizi eklemişti. Gülerek yüzüne baktım. "Rohini bunu yapmak zorunda değildin." Dedim. "Cezamı çekiyorum." Dedi göz kırparak. Bir hafta daha burda kalıp daha sonra Hindistan'a dönücektik. Farha'yı zor anlar bekliyordu.. "Rohini şimdi ben evin anahatarını teslim ettim ya o yüzden evsizim burda kalabilirmiyim?" Dedim. Rohini "Evsizleri evimde barındırmıyorum." Dedi gülerek. Bu Rohini'yi daha da çok sevmiştim. Güldüm. "Salonda güzel bi yatak hazırlayabiliriz." Dedi. "Şu Rahullü film mi izlesek ne?" Dedim. Rohini "Benim daha güzel bir fikrim var Rahullü bir film senaryosunun sonunu yazalım." Dedi. "Bunu daha çok beğendim." Dedim. Rohini'yle bilgisayarın başına oturduk. Hikayeyi Rohini kendi bilgisayarından temize geçirdi. Karekter adlarında sadece ana karakterlerin adlarını aynı yaptık. İsim şeçerken çok eğlendik. Rohini hikayeyi geçirirken
bende senaryo formatına getirmiştim. Saat gece 3.00 olmuştu ve bizim işimiz ise anca bitmişti. İkimizinde gözlerinden uyku akıyordu. "Rahul ben yatıyorum işimiz bittiyse yatsak mı acaba artık." Dedi Rohini. "Tamam sen yat bende yatarım 5 dakikaya şuraları bi toparlayalım yarın çıktı alırız." Dedim.Rohini "5 dakikadan fazla ayakta durursan keserim seni yat hemen." Dedi. Güldüm. "Evli çiftler gibi olduk." Dedim. Rohini gülümseyerek "İyi geceler." Dedi. Hiç bu kadar mutlu olduğumu hatırlamıyorum. Senaryoda benim başımdan geçenleti anlatıyorduk. Her şeyimiz hazırdı. Rohini'nin başına gittim biraz onu izledikten sonra salona geçip yattım. O kadar mutluydum ki koltuk bile rahat gelmişti.
_______

Gece geç yattığımızdan sabahta geç kalktık. Rohini hâlâ uyuyordu. Kahvaltıyı hazırlamak için dolabı açtım "Bu kız nasıl yaşıyor." Dedim kendi kendime dolapta hiç bir şey yoktu. Evden çıkıp bakkala gittim. Kahvaltılık bir şeyler aldım ve eve döndüm. Hızlıca kahvaltıyı hazırladım ve Rohini'yi uyandırmaya gittim. Yatağının yanına çöktüm. Uyandırmaya kıyamıyordum sessizce "Rohini" dedim. Hiç bir hareket yoktu. Sesimi yükseltip "Rohini...... Rohini.... Uyan....Rohini?" Dedim. Rohini yüzünü bana döndü gözlerini açmadan konuşuyordu "Puff ne var yine ya bi uyuyamadım." "Eyvaahh sen hep bu kadar sinirli kalkıcaksan ben yandım." "Haa tabi hadi git." "Aşk olsun Rohini taksaydın bari ya biraz." Dedim. Rohini'nin gözleri hâlâ kapalıydı. Güldü. "Aşk olmuş zaten biraz daha uyuyuyim daha yeni yattım ben." Dedi. Güldüm. "Yeni yattın evet 12 saat kadar önce." Dedim. Rohini gözlerini açtı "Yuh o kadar oldu mu ya?" Dedi. Gülerek "Oldu ya. Hadi kalk kahvaltı edelim." Dedim. Rohini "Ne kahvaltısı oğlum evde hiç bir şey yok ki." Dedi. "Ya kanki inanır mısın şurda bi yer var adı bakkalmış ordan alabiliyirmuşsun." Dedim. Rohini "Kanki ha kanki ben sana gösteririm kankiyi?" Dedi koluma vurarak. "Oooooo zaaamaaaaannnn......." dedim gülerek ve Rohini'yi kucağıma aldım. Rohini "Rahul napıyorsun düşücem ya bıraksana valla düşücem şimdi bırak." Dedi çığlık atarak. "Uyandın mı?" "Yok rüyamda bağırıyorum şu an bırak bak harbiden düşücem." "Sen düşmezsinde ben hergün seni böyle uyandırarak kas yaparım." Dedim. Rohibi çırpınmayı bıraktı bi elini boynuma attı. "Valla canım bilemiyorum." Dedi. "Rohini cadı gibi görünüyorsun.." dedim gülerek. "Ay canım sen zaten prens gibisin saça bak indir beni." Dedi gülerek. Rohini'yi yere indirdim. "Sen kendi saçına bak." Dedim gülerek. "İnsanlar yeni uyandıklarında saçları başları dağınık olabilir. Ama sen kalktın bakkala gittin kahvaltı hazırladın ama hâlâ dağınıksın." Dedi Rohini. "10 dakika içinde görüşelim." Dedim. Rohini elini yüzünü yıkadı sonra odasına girdi. Bende üstümü değiştirmek için banyoya girdim.Tam 10 dakika sonra ikimizde çıktık. Rohini saçını taramış pijamalarını değiştirmişti bende aynısını yapmıştım. Birbirimizi görünce güldük. "Biz manyak mıyız?" Dedi Rohini. Evde kot pantolonla oturmak pek istemediğimden tekrar eşofmanımı giydim. Masaya oturduk. "Çok spor duruyorsunuz beyfendi" "Sevgilim böyle seviyor." "Ben öyle bir şey demedim ki" "Gözlerin öyle diyor." "Sen göz okuma uzmanı falan mısın?" "Sadece seninkileri okuyabiliyorum. Ha bide gözlerin saçlarımı çok beğendiğini söylüyor." "Bunu anlaman imkansızdı ama o kadar da değil." "Sürekli saçlarıma bakarsan pek imkansız olmaz anlamak aslında." "Rahul ya." Dedi Rohini gülerek . İçimden "iyi çift diye buna derim ben." Dedim.