Sabah erkenden Farha'ya gittim biraz muhabbetten sonra yine anlatmaya döndü. "Tam öpüşecekler derken Rohini Raj'ın patlayan kaşını öptü. Raj şaşıp kalmıştı. Sesini tizleştirdi "Ne? Orası mı orası nedir orası acımadı ki." Dedi. Rohini "Çok beklersin canım bu kadar yeter sana." Dedi. Raj "Buda kabulümüz napalım eskiden hiç öpmezdin."dedi. Rohini güldü. Raj "Rohini annem seni nasıl seviyor dimi. Senin gibi gelinim olsun dedi." Rohini "Evet sende dedinki gelin gelinirken yani gelirken. Raj yakalanıyorduk. Annen bizi arkadaş olarak görüyo ve bir müddet öyle görmesi gerek." Dedi Raj sırıtarak "Ama ben seni arkadaş olarak görmek istemiyorum." "Eskidi o replik canım yenisiyle gel." "O zaman ben seni sevgilim olarak görmek istemiyorum. Evlensek mi?" "Raaajjj." Dedi Rohini gülerek. Ve ekledi "Hey kahraman bir daha kavga etmek yok."dedi Raj "Sen bugün beni korudun savundun ya o hıyara 10 yumruk vurulmuş gibi oldu. Yani anlıycağın içim rahat ve yaralarıma pansuman yapılmış ve en önemlisi de sevgilim yanımda." Dedi. Sevgilim yanımda demiştiki birden içeriye Raj'ın kız kardeşi daldı ve "NEEE! Ne ara? Abi neden söylemedin? Rohini abla ve sen inanmıyorum. Rohini abla sen buna nasıl baktın tipe bak tipsiz. Benim neden haberim yok. Anlatsanıza ya!" Dedi. Raj "Priya nefes al ve sakin ol." Dedi. Priya "Ne ara oldu. Rohni abla harbiden bu tipsize mi aşık oldun?" Dedi Rohini "Maalesef Priya'cım bu tipsize aşık oldum." Dedi gülerek. Priya hemen Rohini'ye sarıldı. Raj "Priya anneme bir şey çaktırırsan ben değil ama Rohini seni keser." Dedi. Priya "O neden Rohini abla neden söylemiyorsunuz?"dedi. Rohini "Şimdi zamanı değil Priyacım." Dedi. Priya her zaman enerji dolu olan bir kızdı. Raj ve Rohini'nin arasına oturdu "Aayy inanmıyorum sen şimdi benim yengem mi olucaksın." Dedi. Rohini gülümsedi. Priya Raj'a döndü "Abi Rohini ablamı üzersen seni deşerim." Dedi. Raj "Ooh be ne güzel sanki benim değilde Rohini'nin öz kardeşisin." Dedi gülerek. Priya "Senin gibi serserilerden bir sürü var abicim ama Rohini'den bu dünyada bir tane var oda sana aşık olmuş. Zeki kızsın aslında nasıl böyle bi yanlışıklık yaptın acaba?" Dedi gülerek. Rohini "Naparsın Priya ota da konar Raj'a da " dedi. Daha sonra hep beraber aşağıya indik. Raj'ın annesi yemek hazırlamıştı. Bize döndü "Kızlar nereye gidiyorsunuz yemeğe kalın." Dedi. Rohini "Rahatsızlık vermeyelim size Raina teyze biz gidelim." Dedi gülümseyerek. Raina teyze "Yok kızım ne rahatsızlığı kalın." Dedi. "Şey aslında ben gitsem Divya Halam merak etmiştir." Dedim. Rohini kolumdan tuttu ve kulağıma "Farha gidersen seni keserim tek bırakma burda." Dedi sessizce. Sonra "Merak etmez çünkü zaten bugün bizde kalıcaktın Farhacım. Hem Raina teyze o kadar ısrar etti." Dedi. Gerçekten de o gün onlarda kalıcaktım. Hep beraber masaya oturduk. Raj ve Rohini yan yana oturmuşlardı. Raj biraz risk almak biraz da Rohini'yi kızdırmak için masanın altından Rohini'nin elini tutuyordu ve pis pis sırıtıyordu. Ne zaman Raj Rohini'nin elini tutsa Rohini ayağıyla bacağına tekme atıyordu. Raina teyze sürekli Rohini'ye soru soruyordu. "Rohini evlenmeyi düşünüyor musun?" Dedi. Rohini az kalsın boğulacaktı.Raj hemen Rohini'ye su verdi. Rohini "Okulum bittikten sonra olabilir." Dedi. Bu seferde Raj boğuluyordu Rohini'de hemen ona su verdi. Raj "3 sene sonra mı? 3 sene nasıl geçer ya?" Dedi. Raina teyze "Hayırdır oğlum sen beklemiyeceksin sonuçta bekleyecek olan çocuk düşünsün." Dedi. Raj "Düşünüyor zaten yani düşünüyordur zaten bence." Dedi. Yemek bitmişti. Rohini'yle azcık oturduktan sonra kalktık ve Rohini'lere gittik. "Ne akşamdı ama macera dolu." Dedim. Rohini "Sen birde bana sor. Yemek masasında kalbim öyle bir attıki orada ölücem sandım. Raj'da elimi tutup durdu. Ödüm koptu yakalanıcaz diye." Dedi. "Ee ne olucak ki Raina teyze seni ne kadar çok seviyor. Bence öğrense çok mutlu olur hem sizde evlenmiş olursunuz." Dedim. Rohini "Farha okulum var. Şimdi olmaz." Dedi "Okulu bahane ediyorsun ama sen evlilikten mi korkuyorsun." Dedim. Rohini gözlerini yere indirip "Saçmalama ne korkması.......... Ya Farha aslında evet çok büyük bir sorumluluk şu an o sorumluluğu kaldıramam eminim Raj'da kaldıramaz şu an böyle gözüküyor ama ya sonradan korkarsa." Dedi. Aslında haklıydı. "Haklısın canım ama kendini buna alıştır bence Raj seninle evlenmeden yaşayamaz haberin olsun." Dedim. Rohini güldü "Bende yaşayamam zaten." Dedi. Bu konuşmanın üstünden 3 ay geçti.3 ayda her şey çok güzel geçti. Ki Raj çok kötü hasta oldu. Hatta 1 hafta hastanede yattı. Rohini hergün hastaneye gitmişti. Gözleri kıpkırmızı dolaşıyordu. Neyseki 1 hafta sonunda Raj eve çıkmıştı. Rohini yine hergün gitmeye devam ediyordu. Birgün bende Rohini'yle gittim. Raina teyze "Kızım hergün geliyorsun kendini perişan ediyorsun." Dedi Rohini'ye. Rohini tebessümle "Olur mu öyle şey Raina teyzecim tabiki gelicem. " dedi. Raina teyze "Raj'ın pek isteği yok ama yemek yemesi lazım kendisi yemiyor ben yedirmeye çalışayım. Sizde gelin böyle kızlar ayakta kaldınız." Dedi. Raina teyze Raj'ın çorbasını alıp Raj'ın yanına oturdu. Raj "Anne zorlama istemiyorum." Dedi. Raina teyze bir kaç kere yalvarsada faydası yoktu. Raina teyze sonuç alamayınca Raj'ın büyük annesi devreye girdi ama yine ne fayda Raj'da durum aynıydı. Büyük amneso çok yalvarmıştı ama Raj yemiyordu. Priya bile denedi ama olmadı. Rohini mutfağa gitti. "Raina teyze birde ben denesem olur mu?" Dedi. Raina teyze "Yiyeceğini hiç sanmıyorum kızım ama istiyorsan dene." Dedi. Rohini çorba kasesini aldı ve Raj'ın yanına oturdu. Raj sessizce "Bana hep böyle bakıcak mısın?" Dedi. Rohini'de aynı sessizlikle "Ömrüm boyunca." Dedi ve ekledi "Şimdi bu çorbayı içicek misin?" Raj "Sen içirirsen neden olmasın." Dedi. Rohini Raj'a çorbayı içirmeye başladı. Priya ve ben hariç herkesin ağzı açık kalmıştı. Raj'ın büyükannesinin bile yapamadığını Rohini yapmıştı. Raj kasesinin son damlasına kadar çorbayı içmişti. Rohini kaseyi mutfağa götürdüğünde Raina teyze "Rohini Raj'a ne dedin de öyle içti çorbayı?" Dedi hayretle. Rohini "Hiç... Sadece yemezsen iyileşemezsin tarzı bir şey dedim." Dedi. Raina teyze pek inanmışa benzemesede "Öyle olsun bakalım." Dedi. Hep beraber Raj'ın yanında oturuyorduk. Raina Teyze "Ah be oğlum bu zamanda nasıl hasta oldun tam da kızın ailesi tanışmaya gelicekti." Dedi. Raj dondu kaldı. Hayretle "Hangi kızın ailesi anne neler oluyor."dedi. Raina Teyze "Seni evlendirmek istediğimiz kızın ailesi oğlum gelecek hafta gelecekler hatta." Dedi. Rohini'nin yüzü bembeyaz olmuştu. Raj "Anne ben evlenmek istemiyorum şu anda." Dedi. Raina teyze "Hemen evlenmiyiceksin hoş Raj. Bi görüşürsün kızı beğenirsen nişan yaparız sonrada aynı sene içinde düğününüz olur." Dedi. Raj "Hayır ben beğenmem." Dedi. Raina Teyze "Kızı daha görmedinki Raj yoksa biri mi var?" Dedi. Raj Rohini"ye baktı. Rohini ise dokunsan ağlıyacaktı. Raj "Evet yani hayır, evet anne istemiyorum işte." Dedi. Rohini'ye döndüm "Kalkalım mı?" Dedim. Rohini birden "Hayır..... Yani oturuyoruz ne güzel." Dedi. Konuşmanın devamını merak ediyordu. Raina teyze "Raj gelmeyin dersek ayıp olur bir kere görüş bari." Dedi. Raj "Olmaz anne." Dedi. Raina teyze sinirli bir şekilde "Haftaya geliyorlar Raj hazılığını yaparsın." Dedi. Ve Rohini'ye döndü "Rohinicim o gün senin de burda olmanı istiyorum Raj'ın en yakın arkadaşına ihtiyacı olacaktır.Farha sende gel." Dedi. Rohini "Peki." Dedi zorla gülümsemeye çalışarak. Raj 2 gün sonra ayaklanmıştı. Rohini'yle yine onlara gittik. Bu görüşmeyi bozmak için bir şeyler yapmalıydık. Rohini,Raj,Priya ve ben Raj'ın odasında oturduk düşünmeye başladık. Odada çıt çıkmıyordu. Rohini birden "Söyle" dedi Raj'a. Raj "Aklıma bir şey gelmediki ne söyliyeyim." Dedi. Rohini "Hayır hayır söyle" dedi Raj "Hayatım gerçekten aklıma bir şey gelmedi." Dedi. Rohini her kelimede tırnağını koparıyordu "Annene... söyle.... bizi" dedi. Raj şaşıp kalmıştı. "Gerçekten mi Rohini " dedi şaşkın bir şekilde ve gülerek. Gözlerinin içi parlamıştı. Rohini "Sen demin bana ne dedin." Dedi gülerek. Raj "Gerçekten mi Rohini dedim" Rohini "Hayır ondan önce." Dedi yine gülerek. Raj düşündü "Hayaa...tım demin öyle demiştim ama şimdi hayatım, canım, yaşam sebebim, hayatımın anlamı ve daha fazlası diyebilirim hatta yakında nişanlım karım çocuklarımın annesi derim." Dedi Rohini "Heey kahraman yavaş ol." Dedi gülerek. 3 gün sonra kız ve ailesi gelicekti. Raj'ın 3 gün içinde söylemesi gerekiyordu. Rohini ve ben eve gittik. Rohini bize gelmişti. Sürekli Raj'dan telefon bekliyordu. Elinde tırnağı kalmamıştı nerdeyse. Rajlarda ise durum karışıktı. Raj ne zaman annesinin yanına gitse Raina teyze sonra Raj diyordu. Raj o gün söyleyememişti. Geriye kalan 2 günde ise yine başarısız olmuştu. Ve kız ile ailenin geliceği gün gelip çatmıştı. Raj yine annesinin peşinde dolaşıyordu ama Raina teyze fırsat vermiyordu. Rohini'yle Rajlara gittik. Rohini gerçekten çok güzel olmuştu. Raj Rohini'ye sessizce "İşte benim gelinim." Dedi. Rohini "Söylemezsen başka biri senin gelinin olucak Raj." Dedi sinirli bir şekilde. "Uğraşıyorum Rohini görüyorsun fırsat vermiyor ki sürekli bi şeyle uğraşıyor." Dedi Raj. Rohini "İyi o zaman o kızla görüşürsün evlenirsin bende "EN YAKIN ARKADAŞIN" olarak daima yanında olurum." Dedi ve Raina teyzenin yanına gitti. Raina teyze "Rohini yine yıldız gibisin çok güzel olmuşsun misafirler gelmek üzeredir hadi içeri geçelim.Ha bu arada kızın çok yakışıklı bir kardeşi varmış seninle yaşıt." Dedi. Rohini "Öyle mi" dedi Raj'a bakarak ve "İçeri geçelim." Dedi ve ters ters Raj'a baktı. Misafirler gelmişti. Raina teyze hepimizi bir bir tanıştırdı. Sıra Rohini'ye gelmişti. Rohini "Merhaba." Dedi herkese Raina teyze "Bu Rohini Raj'ın en yakın arkadaşı. Raj'a ne zaman kötü bir şey olsa Rohini yanındadır. Şu an hukuk okuyor. Bizim yıldızımızdır." Dedi. Rohini tebessüm etti. Kızın kardeşi Rohini'ye Merhaba dedi ve elini sıktı. Raj sinir küpüne dönmüştü. Misafirlerle birlikte hep beraber avluda kurduğumuz masaya geçtik. Raina teyze "Raj Seema'ya evi gezdirsene ve Rohini sende Abhay'e gezdir." Dedi. Raj ve Rohini birbirlerine ters ters baktılar biri sağdan biri soldan eve girdi. "Ben mutfağa bir bakayim müsadenizle." Dedim ve içeri girdim. Her an her şey olabilirdi. Raj ve Rohini uzaktan birbirlerini görüyorlardı. Raj Seema'ya "Sen annemlerin yanına git ben geliyorum hemen." Dedi. Rohinide Abhay'e aynı şeyi dedi. Raj hemen Rohini'nin yanına gitti. "Ne oluyor Rohini" dedi sinirli bir şekilde. Rohini "Sence Raj müstakbel eşinin abisiyle ilgileniyorum sen annene cesaret edip bir türlü söyleyemediğin için." Dedi iğneliyici bir ses tonuyla. Raj Rohini'nin elini tuttu ve yürümeye başladı. Rohini "Raj napıyorsun " dedi telaşla. Raj sinirli bir şekilde "Yapmam gerekeni. Sadece sus ve benimle yürü." Dedi. Ve sesini yumuşattı. "Sonsuz dek". Raj hâlâ hızlı adımlarla yürüyordu. Avluya çıktı. Herkes onlara bakıyordu. Raj nefes nefese kalmıştı. "Ben Seema ile evlenemem kimse beni bölmesin ve herkes beni dinlesin." Dedi. Priya ve ben yan yana oturuyorduk. Birbirimize göz kırptık ve masanın altında ellerimizi çaktık. Raj devam etti "Ben Seema ile evlenemem beğenmediğimden değil ve Rohini'yede Abhay'i ayarlıyamazsınız evlenmeyi düşünmediğinden değil çünkü bizim zaten evleneceğimiz insalar var... Birbirimiz! (Raina teyzeye döndü;) Anne 3 gündür sana söylemeye çalışıyorum ama ne zaman ağzımı açsam bir şeyle uğraştığın için git başımdan diyorsun. Anne biz Rohini'yle uzun zamandır beraberiz. Bunu size hazır olduğumuzda söyliyicektik ama sen bana başka fırsat vermedin. İstemiyorum dediğim halde misafirleri davet ettin. Anne ben Rohini'den başkasıyla evlenem kusura bakma. Zaten sende onun gibi bir gelin arıyordun. O gelin sersei oğluna baktı anne onu sevdi. Sizdende özür dilerim ama Rohini'yi severken başkasıyla görüşemem kusura bakmayın." Dedi. Kimseden çıt çıkmıyordu. Seema'nın annesi hışımla masadan kalktı ve "Rezalet." Dedi hepsi beraber çıkıp gitti. Raina teyze sevinmişti ama yinede kızgındı. Rohini Raj'a döndü sessice "Teşekkür ederim." Dedi. Raj Rohini'nin alnından öptü. Ve sıra bizimkilerin sorgusundaydı aslında hepimizin sorgusu..." Farha durdu. "Sanırsam bugünlük bu kadar." Dedim. Farha "Evet." Dedi. "Peki Rohini'yle dün telefonda ne konuştunuz." Dedim. "Pek bir şey değil ne kadar belli etmemeye çalışsada buraları özlemiş." Dedi. Farha ile azıcık muhabbet ettik ve ben eve gittim. Hikayenin devamı yarındı ve geceler artık çok uzun geliyordu...