Trene bindiğimde içimi tuhaf bi his kaplamıştı hikayemi bulamamaktan korkuyordum. Treninin uzun koridorundan yürüdükten sonra yerimi buldum ve oturdum. Yaşlı bir çift vardı yanımda "ne aşk dolu bi çift belki bunlardan bir şey çıkar" diye içimden geçirdim. "Merhaba amca, merhaba teyze. Ben yazarım senaryo yazıyorum ve şimdide Delhi'ye gerçek bir aşk hikayesi bulmaya gidiyorum. Düşündümde siz çok şekersiniz ve birbirinize aşkla bakıyorsunuz sizin kesinlikle bi hikayeniz vardır. Bana yardımcı olur musunuz?" Yaşlı teyze ilk önce beni tepeden tırnağa süzdükten sonra kocaman açtığı gözlerini kıstı ve sevimli bir şekilde "Yavrum biz görücü usulü evlendik. Her görücü usulü evlenen insanlar gibi yıllar bizi aşık ettirdi birbirimize senaryo olucak kadar uzun bi aşk hikayesi değil bizimkisi." Dedi yaşlı amca güldü ve "İlk sorduğun kişide bulamadın diye asma yüzünü Delhi'de binlerce hikaye var her yere sor sonunda bulucaksın evlat." Dedi. Bu çifti sevmiştim gençleri cesaretlendirme konulu bi senaryo yazarsam direk onlara gidicektim. "Evlat ismin ne Delhi'de kalacak yerin var mı?"dedi yaşlı teyze "Adım Rahul bugün otelde kalıcam ama daha sonra bi ev kiralıyacağım oraya ulaşmak geç olur o saatten sonra ev bulmam imkansız." Yaşlı teyze amcaya güldü ve "Bizde bi kiracı arıyorduk evmizin yanında küçük bir ev var istersen orda kalabilirsin." Dedi bu güzel çift nerden çıkmıştı böyle hemen atıldım "Ta-tabiki isterim teyze." Dedim. İşte evim hazırdı şimdi iş senaryodaydı sadece ona yoğunlaşabilirdim derken midemin gurultusunu duydum sadece ben değil sanırım tüm tren duymuştu. Yaşlı çift gülümsedi "Akşam yemeğini bizde ye istersen." dedi yaşlı teyze, gülümsedim "Hiç fena olmaz. Şey adınız neydi acaba?" Diye sordum. Yaşlı amca doğruldu "Benim adım Ashvik" dedi yaşlı teyzede aynı edayla "Benim adımda Lajita" dedi.
______
Ashvik amca ve Lajita teyzeyle eve gelmiştik. Bana yeni evimi gezdirdikten sonra yemeğe geçtik. Lajita teyze 5 dakikada harikalar yaratmıştı. Hemen yemeğimi yedim ve evime geçtim. Odamı yerleştirdikten sonra internette hemen Delhi'deki mahalleleri araştırmaya başladım. Sabah gideceğim yerlerin listesini çıkardım ve yattım.

_____
Sabah erkenden kalktım ve yola koyuldum. Saat 16.00 olmuştu ve ben hâlâ kayda değer bir hikaye bulamamıştım. Dört mahalle gezdim bu beşinci mahallem olucaktı. Bu mahalleye girerken trene bindiğimde içimi kaplayan garip duyguya tekrar kapılmıştım. Burdan bir şey çıkabilirdi. Dükkanları gezmeye başladım kendimi tanıttım ve anlatmaya başladım bu mahallede herkes sevgi doluydu. Beni bi eve yönlendirdiler. Evi hemen buldum ve kapıyı çaldım. Yaşlı bir teyze kapıyı açtı. Söylediklerine göre teyzenin adı Divya'ydı. "Merhaba ben Rahul Divya teyzeyi arıyorum." Dedim "Buyur evladım benim." "Divya teyze ben Rahul Mumbai'den geliyorum. Senaryo yazmak için gerçek bir aşk hikayesi arıyorum. Sabahtan beri dört mahalle gezdim son olarak buraya geldim ve bana seni söylediler senin hikayeni dinleyebilir miyim?" Diye sordum. Divya teyze gülümsedi ve "Karnın aç mı? Yemek yerken konuşuruz." Dedi. Bu teklife hayır diyemezdim. "Ne yalan söyleyeyim çok açım Divya teyze." Dedim. Divya teyze hemen sofrayı hazırladı ve yemeğe başladık. Bu sırada Divya teyzenin yeğeni geldi, bana selam verdi ve sofraya oturdu. "Farha bu Rahul Mumbaiden gelmiş senaryo yazmak gerçek bir aşk hikayesi arıyormuş." Dedi. Farha çok sevecen bi kızdı. "Merhaba Rahul hikayenin özü bu mahallede yaşandı.Gerçek bir aşk hikayesiydi bize göre. Ama şu an hikaye sahibi burada değil anlatmak isterdim ama ne olduğunu kimse bilmiyor sadece kendisi biliyor." Dedi. "Peki o kim ve şu an nerede?"diye sordum. Divya teyze " Rohini adınin anlamı gibi bizim yıldızımızdı" dedi. "Peki şu an nerede?" Dedim Farha " PAKİSTAN" dedi ve dondum kaldım. Böyle sevgi dolu bi mahalleyi bırakıp neden Pakistan'a gitmişi ki bu kız. Sanırsam hikayemin temelini atmıştım. Farha bana hikayenin görünen yüzünü yarın anlatıcaktı devamı için ise Rohini'yi bulmam gerekiyordu.. Ufukta yeni bir yolculuk vardı.. Pakistan ve Rohini...