POV Hunter

Angela en Violet rennen naar me toe "Hunter!!" Gillen ze beiden in koor en springen in mijn opengehouden armen.
Ik grinnik en knuffel ze beiden stevig "Hey schatten." Zeg ik met een glimlach.

Ik laat ze beiden weer los en kijk ze aan "Hoe was jullie dag?" Vraag ik wanneer ze mij ook los laten.
Violet glimlacht breed "Echt super goed!" Roept ze uit waarbij Angela instemmend knikt. Ik ga weer recht staan omdat ik even was gehurkt voor de knuffel "Vertel het onderweg maar." Glimlach ik, ik neem even hun handjes aan die ze naar me uitstaken om vervolgens naar mijn scooter te gaan.

Ik haal mijn scooter van het slot en help mijn zusjes er op, ik ga natuurlijk niet rijden met hun beide achterop. Maar ze vinden het leuk om er op te zitten, en dan loop ik met ze naar huis.

Zodra ze beiden goed zitten loop ik met mijn scooter aan "Dus, de juf gaf ons een kalender die we mochten versieren." Begint Violet te vertellen.
Violet en Angela zijn beiden 7 jaar, ze zijn tweelingzusjes en zitten in groep 4 van de basisschool. "Ja, en die van ons zijn echt het aller mooiste." Voegt Angela toe aan Violet haar verhaal.
"Dat geloof ik best." Glimlach ik, terwijl ik bij een stoplicht stop "En meiden wat moet ik doen?" Vraag ik alsof ik niet weet wat te doen.
"Op het knopje drukken, en wachten tot het rode groen is." Antwoord Violet als eerst. Ik druk op het knopje en kijk even om, naar mijn zusjes "Mee eens Angela?" Waarop zij hevig knikt.

Terwijl ik even wacht tot het licht groen is, voel ik mijn mobiel trillen. Ik heb de neiging om hem te pakken, maar ik heb mijn zusjes al geleerd dat je bij stoplichten goed moet opletten. Dus ik moet een goed voorbeeld voor ze zijn, anders krijg ik op mijn donder van hun.

•°•°•°•

Aangekomen thuis gaan mijn zusjes al rennend en lachend naar hun kamer, die ze samen delen gezien de beperkte ruimte die we hier hebben.
Ik sluit de deur achter me en pak mijn mobiel, waar ik een berichtje heb van Steven mijn baas.

Steven: vanavond 9 uur, Mike's café.

Meer informatie heb ik niet nodig om te weten dat dit een gevecht is, even stuur ik een bevestiging terug dat het goed is. Daarna vallen mijn ogen, op mijn knokkels. Ik was bijna vergeten dat die onder de littekens zitten doordat ik ze vaak zat kapot heb geslagen tijdens gevechten of trainingen.

Nouja, wat littekens is niet erg. Het einddoel is veel belangrijker, goed geld verdienen en voor mijn zusjes zorgen.
Ik hoor wat voetstappen op me af komen "Hunt." Klinkt de zeurderige toon van Angela. Ik kijk opzij naar haar met een afwachtende blik "Kunnen we pizza eten of frietjes?" Vraagt ze met een pruillipje, kort trek ik een wenkbrauw op maar dan bedenk ik me iets. "Alleen als jij en Violet jullie kamer gaan opruimen, want die is een rommel." Zeg ik dan.
Ze kijkt me verdrietig aan voor een moment, maar de beloning is te aantrekkelijk voor hun en dat weet ik maar al te goed.
"Oke dan!" Roept ze dan weer vrolijk en rent terug naar hun kamer.

"Ik kom over 15 minuten kijken!" Roep ik haar na.