POV Julian

Het is in middels de laaste pauzen van de lange schooldag, ik zit met de andere jongens buiten op een bankje en Emma is erbij en die zit bij mij.

Ik heb een arm om haar middel heen en zij leunt wat tegen mij aan, terwijl Sander en Benjamin over wat random dingen praten en Lex een sigaretje rookt.

Ik hoor je al denken: dus je bent echt wel een badboy? Nee, eigenlijk niet.
Ik rook, drink en hou van feesten. Maar ik ga niet met elk meisje naar bed zoals Sander en Lex die wel iets meer het type badboy zijn dan ik en Benjamin, maar die twee zijn als je ze beter leert kennen ook anders dan ze zich voordoen.

Niemand van mijn vriendengroep doet zover ik weet iets illegaals, maar het komt door de dingen die we leuk vinden en uiterlijk dat we worden bestempeld als 'badboy'
En Emma? Ik heb haar nodig om mijn echte geaardheid te verbergen voor deze school. Ik vind niet dat de anderen het moeten weten, pas als ik er zelf klaar voor ben.

"Jul jij ook?" Hoor ik de stem van Lex mij uit m'n gedachtens halen, ik kijk op naar hem en hij bied me een sigaretje aan. Ik neem er één aan en steek die aan, met een arm rond Emma streel ik zachtjes haar heupen.
Mijn vriendengroep en mijn familie thuis weten over mijn geaardheid, ook Emma en ze vind het niet erg om me te hulp te schieten. En daar ben haar dankbaar voor, want eerlijk gezegd weet ik niet wanneer ik er klaar voor ben om het openbaar te maken.

"Zeg ik ga naar de wc." En voordat ik op antwoord wacht, druk ik al een kusje op Emma's hoofd en sta op. Ik loop naar de deur en blaas even nog wat rook uit, voordat ik de sigaret uit maak en daarna naar binnen ga.
Oke, misschien ben ik een beetje badboy maar niet zo erg zoals in films en series dat zijn van die erg zware stereotype badboys.

Ik begroet wat meiden op de gang terwijl ik naar de jongens wc's loop, natuurlijk vinden de meiden me geweldig en zouden ze graag iets met me willen doen. Maar omdat ik met Emma 'date' durven ze niet en zijn stik jaloers, ondanks ik niet trots ben op mijn reputatie geniet ik er een klein beetje van soms.

In de wc's aangekomen doe ik m'n ding en daarna ga ik mijn handen wassen.
Terwijl ik mijn handen was komt er iemand de wc's binnen, even kijk ik op en ik zie Hunter staan. Even kijkt hij mijn kant op, waardoor ik nu beter naar zijn ogen kan kijken. Zijn ogen zijn donker bijna zwart lijkt het en na paar seconden oogcontact te hebben verdwijnt hij een wc hokje in, mijn hart gaat onbuwst sneller kloppen en ik voel de warmte naar mijn wangen stijgen.

Snel droog ik mijn handen en doe mijn tas over mijn schouder, omg die ogen.
Ik haal diep adem dit moet ik dus echt niet gaan laten merken. Ik wil uit de wc's lopen tot dat ik met een snelle beweging tegen de muur word gedrukt, niet pijnlijk maar stevig genoeg dat ik niet weg kan.

Ik kijk geschrokken naar de twee donkere ogen van Hunter die me indringend aan kijkt, hij brengt zijn gezicht dichter naar mijn oor.

"Ik weet dat je voor mij valt maar onthou, ik ben niet makkelijk."

En met die woorden laat hij me los en loopt de wc's uit.
Met een bonzend hart kijk ik hem na en haal even beetje onregelmatige adem, vanwegen de spanning die er ineens was.
Zijn armen zo sterk als wat, zijn ogen zo donker als de nacht en die blik zo koud...
Maar hoe wist hij dat? Staarde ik zo overduidelijk naar hem? Of die oogcontact van net? Hoe wist hij het?!

Met veel vragen door mijn hoofd baan ik me een weg terug naar buiten, die woorden van Hunter spoken ook door mijn hoofd.
'Ik ben niet makkelijk.' Onbewust moet ik even grijnzen al snel ben ik er van overtuigd dat ik hem de mijne ga maken, of hij nou wilt of niet.

"Zo wat heb jij nou weer in gedachtens?" Vraagt Sander als hij mij ziet met de grijns.
Ik kijk ze aan "Die nieuwe jongen word de mijne." Zeg ik zelfverzekerd.
"Bedoel je die Hunter gast?" Vraagt Lex even waarop ik even knik "Ja."