06
*Caithlyn point of view*
Ik gooi de achterdeur achter me dicht en zucht ontzettend diep als ik terug ben in mijn eigen vertrouwde huisje. Hoelang ben ik daar geweest? Ik kijk op mijn horloge en het is al bijna 1 uur.
Soms ontmoet ik hier ook hele leuke mensen. Zoals jij. De woorden blijven zicht maar telkens in mijn hoofd afspelen. Ik probeer mijn aandacht terug te krijgen bij alles wat ik nog moet gaan doen. De winkels gaan om 6 uur dicht, okay, de supermarkt om 8 uur. De dichts bijzijnde supermarkt is zeker een half uur hier vandaan. Ik pak mijn mobiel uit mijn broekzak, en zoek het nummer van Stacey in mijn contactenlijst. Dan bel ik wel als de auto klaar is. Wat is jou telefoon nummer? Dat lichaam in dat witte, basic t-shirt, zijn spijkerbroek die losjes op zijn heupen ging, met scheuren bij zijn knieën, hier en daar wat olie vlekken. Dat bruin-krullend haarmet die prachtige groene ogen, zijn vriendelijke glimlach. Ik kan hem niet uit mijn hoofd krijgen.
Ik schud mijn hoofd en probeer mijn aandacht terug te krijgen. Ik tik op het hoorntje om Stacey te bellen. Dan hoor je wel van me
"Heey Cat." Haar stem is dik van de slaap en ze klinkt heel erg vermoeiend.
"Heb ik je wakker gebeld?" vraag ik. Het zal niet de eerste keer zijn dat ik dat dan doe.
"Nee ik ben net wakker maar ik viel weer bijna in slaap."
"Oh, ik wouw eigenlijk vragen of je me misschien even kon helpen vandaag. Mijn auto is kapot en ik moet naar de supermarkt en naar de interieurwinkel."
"Wacht even." Zegt Stacey. Ze klinkt opgewekter. "Je auto is kapot?" Ik zucht diep, nou moet ik dat weer allemaal uit gaan leggen. "Ja." mompel ik.
"En.... ga je die naar Harry brengen?"
"Daar ben ik al naar toe geweest."
"O..mijn..god. Hoe was het?"
"Goed hoor." "Goed? Ik wil de details." Ik denk dat ik er niet al te veel van moet verwachten. Hij ontmoet daar waarschijnlijk dag in dag uit vrouwen, die dan ook 1000x knapper, leuker, zelfverzekerder zijn dan ik. Ik maak eigenlijk geen enkele kans.
"Ik geef je de details als je me over een uur op komt halen en mee gaat naar de supermarkt en de winkel." Ik hoor Stacey giechelen. "Dat is chantage." Zegt ze. Ik grinnik. "Ik ben er over een uur."
"Dankje wel. Love you."
"Love you to." Ik verbreek de lijn en loop richting de bank. Ik kan de scenes niet uit mijn hoofd krijgen. Ik herken mezelf niet meer terug. Harry ontmoeten heeft iets in mij los gemaakt, iets wat een hele lange tijd heeft stil gestaan door een gruwelijk verleden, iets wat nu langzaam weer tot leven komt, doordat ik hem in mijn heldere groene ogen kon kijken. "Dan doe je tenminste iets nuttigs dan alleen maar porno opzoeken." Ieder woord dat ik Harry heb horen zeggen, speelt zich nog honderden keren af in mijn hoofd. Iedere beweging die Harry maakte ligt nog vers op mijn netvlies.
...
Na een uur hoor ik getoeter van een auto. Ik kijk door het raam en ik zie Stacey z'n auto op de parkeerplaats. Ik pak mijn tas van tafel, loop richting de voordeur en sluit die achter me. Ik neem de trap en ren zo snel mogelijk naar beneden. Het is ontzettend slecht weer vandaag, sinds dat ik terug ben van de auto garage is het niet meer op gehouden met regenen. Ik open het bijrijders portier en ga in de auto zitten.
Ik heb de deur nog niet dicht, of ik voel Stacey haar grijns in mijn rug branden. "Dus, vertel." Ik zucht diep als ik de gordel omdoe.
"Ik wilde vanochtend vroeg al naar de supermarkt, maar mijn auto startte niet." Stacey begint te rijden. "Dus, met een heleboel tegenzin belde ik Harry en ik kon meteen naar hem toe komen. Toen hebben we een dik half uur gekletst, daarna begon hij aan mijn auto en schreef mijn telefoon nummer op voor als ik terug kon komen als mijn auto weer helemaal gemaakt is."
"Meer niet?" vraagt ze.
Oh Stac, je moest eens weten. "Soms ontmoet ik hier ook hele leuke mensen. Zoals jij." Maar dat ga ik haar niet vertellen. "Nee, meer niet." mompel ik terug.
"Oh, ik had er eigenlijk wel meer van verwacht." Nou, voor mij was dit eerlijk gezegd al een enorme stap. "Maar okay, waar wil je als eerst heen?"
"Interieurwinkel." Onderweg komen we nog een keer langs zijn auto garage en ik kan het niet laten om te kijken en ik weet gewoon zeker dat Stacey langzamer gaat rijden. De witte roldeur staat open, ik zie hem en Dylan. Harry zit op het bureau en Dylan zit in de bureau stoel tegenover hem.
"Rijd je nou expres langzamer?"
"Valt het zo erg op?" "Ja. Nogal."
"Vergeef me." zegt Stacey. "Waarvoor?" We zijn de garage nog net niet voorbij, of Stacey zet de ramen open en houdt de toeter van haar auto mega hard in. Harry en Dylan kijken allebei op en ik duik ineen. Als ze de toeter los laat, rijdt ze ontzettend hard weg. Stacey barst in het lachen uit, en doordat Stacey dubbel ligt, lach ik met haar mee.
"Je moest je gezicht zien." schatert ze. Ik voel mijn gezicht branden van het krijgen van een kleur. Dat was ongelofelijk gênant. De hele rit naar het winkelcentrum liggen we nog dubbel. Ik mag echt in mijn handen klappen met zo'n vriendin. Stacey is geweldig. We kunnen heel serieus zijn, maar soms, als wij uit gaan in de weekeinden, zijn we knettergek. Ik zou in ieder geval niet weten wat ik zonder haar zou moeten.
...
Stacey parkeert haar auto op de parkeerplaats van de interieur winkel en we stappen allebei uit. "Wat heb je allemaal nodig?"
Ik doe mijn handtas open en vis er een briefje uit.
"Bestek, sierlampjes, borden, mokken, wat leuke bijzet tafels, schilderijen, foto lijstjes van verschillende maten, vazen kaarsen en dan als ik hier not wat tegenkom wat ik leuk vind kan dat er ook bij." Stacey's mond staat open van de hoeveelheid dat ik nodig heb.
"En daarna nog naar de supermarkt?" Ik knik en ze zucht diep. Zodra we binnen komen, pakken we allebei een wagentje en zoeken alles wat ik nodig heb. "Sorry, misschien ging ik net iets te ver." Ik grijns bij de woorden die zich telkens opnieuw afspelen in mijn hoofd. "Wat valt er te lachen?" vraagt Stacey.
"Uh. Ik moest gewoon denken aan vanmorgen."
"Volgens mij heb je mij niet alles verteld." Ze knijpt haar ogen tot spleetjes en ik wordt zenuwachtig van de manier waarop ze naar me kijkt. Nee, dat heb ik inderdaad niet gedaan, maar dat hoeft ook niet. Ik ga het haar ook wel vertellen, maar niet nu. Ik wil dit eerst zelf allemaal even op een rijtje zetten, voordat ik dit met andere mensen deel. "Jawel." lieg ik.
"Zeker weten?"
"Ja en hou op met deze ondervraging, ik heb alles verteld, klaar." Oh, wat haat ik het om tegen mijn beste vriendin te moeten liegen en het voelt echt vreselijk.
...
We komen bijna bij de kassa en we hebben alles. Voordat ik naar de toonbank ga kijk ik nog een keer op mijn briefje. Alles wat ik nodig had, heb ik doorgestreept. Ik heb alles en ik weet het zeker.
"Vraag hem mee uit." zegt Stacey zomaar uit het niets.
"Wie?"
"Ja wie. De paashaas nou goed. Nee. Harry."
"Waarom? Hij is toch de man, hij moet dat toch doen?"
"Soms mogen de rollen ook wel eens omgedraaid worden." Eigenlijk is dat niet zo'n slecht idee, ik zou best wel met hem uit willen, maar dan moet hij het vragen. Hij heeft al toegegeven dat hij me leuk vind dus zo'n probleem zou het vast niet zijn.
"Dan hoor je nog wel van me."
Ik vind hem echt leuk...
Halllooooooo
Slecht weer in Nederland, dus ik plaats maar even een update.
Mijn eigen laptop is weer naar de klote, dus ik doe schrijf nu op mijn Ipad. Als er schrijffouten in zitten komt dat omdat ik ruzie had met de touchscreen van dit ding, LOL.
Voor iedereen die alweer op school zit, heel veel succes met het nieuwe schooljaar.
Voor iedereen die nog vakantie heeft, geniet nog even van de laatste 2 weekjes.
OOOH IK GA OVER 10 DAGEN EEN WEEKENDJE NAAR DE EFTELING. YES!!
Fijne dag allemaal !
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top