024
*Caithlyn point of view*
Nog net op tijd sta ik weer helemaal aangekleed en al in de garage, voordat Dylan binnen komt. Harry kijkt verbaasd op als hij na 20 pauze houden weer verschijnt.
"Nou al?"
"Ja verveelde me." Hij neemt weer plaats op zijn stoel achter het bureau. "Waarom is de deur dicht?" De grijns op zijn gezicht is niet weg te slaan, alsof hij precies heeft gezien wat er is gebeurd. Ik schiet een snelle blik naar Harry, die heel rustig lijkt te zijn en op de motorkap van een auto gaat leunen. Hij kijkt nonchalant naar Dylan, alsof het hem geen zak interesseert.
"Het is fucking koud, daarom."
"Dan warmen jullie elkaar toch op?" Hoe kan Harry zo rustig blijven reageren? "Dat is jullie in je pauze volgens mij ook aardig gelukt."
What the fuck? Heeft hij het gehoord? Of het misschien gezien? Nee Harry sloot de deur toen we naar binnen liepen. Ik voel mijn wangen rood kleuren en begin wat zenuwachtig op mijn voeten te wiebelen. Opnieuw kijk ik naar Harry en nog steeds lijkt hij erg rustig te zijn, althans, van de buitenkant.
"Is goed, zijn we zo weer terug." Mijn ogen worden groot als Harry gaat staan, mij vast pakt en weg wil lopen.
"Dude?"
"Ja wat? Jij wilde toch dat we elkaar op gingen warmen."
"Stop met alles té serieus te nemen."
"Stop met alles te willen weten."
Door Harry z'n reactie weet Dylan niks weer te zeggen en moet ik proberen mijn lach in te houden. Als de telefoon gaat en Dylan hem opneemt komt Harry naar me toe.
"Niks van aantrekken okay?" fluistert hij in mijn oor. "Je leert d'r vanzelf wel een keer mee om gaan."
"Okay." Hij drukt een snel, kleine kusje op mijn voorhoofd en op mijn mond.
"Je mag de deur weer gerust open doen." gromt Dylan. "Die klant die net belde is hier over 20 minuten met een auto die tegen een boom is geknald."
"Oh." gromt Harry terug. "Nou dan doen we de deur weer gewoon open, toch, Dylan?" Hij rolt met zijn ogen en start met een chagrijnig gezicht zijn laptop. Ik doe zo m'n best mijn lach in te houden door op mijn lip te bijten en een beetje naar mijn voeten sta te kijken. Harry pakt in een snelle beweging de afstandsbediening van het bureau en schud ruw met zijn hand door Dylan z'n haar.
"Wie was dat aan de telefoon net?"
"Ze zeiden geen namen, alleen of je zo snel mogelijk tijd had omdat ze een ongeluk hadden gehad en de auto snel weer nodig hadden." gromt Dylan.
Harry grinnikt en geeft hem een tik op zijn schouder. "Chagrijn."
Moet ik niet naar huis als hij weer aan het werk moet? Ik wil nog niet weg. Het begint net leuk te worden tussen die twee. Harry maakt oogcontact met me en geeft me een knipoog. Mijn begint te smelten als hij ondertussen met een druk op een knopje de roldeur opent.
Om de overige 20 minuten te doden, zijn Harry naar een kamertje gegaan waar hij al het gereedschap in bewaard zodat Dylan ons niet mijn z'n chagrijnige hoofd, zoals Harry het noemde, ons in de gaten kon houden.
"Moet ik niet gaan als jij zo gaat werken?"
"Nee?"
"Ja maar dan kun jij je werk niet fatsoenlijk doen."
"Dylan is er toch ook nog?"
"Harry!" Horen we Dylan van verre roepen. Die klant is er en meteen verlaten we het gereedschapshok. Hij slaat zijn arm om me heen en samen lopen we terug.
Ik sta compleet aan de grond genageld als ik oog in oog sta met Stacey en haar moeder.
"What the fuck?" zeg ik zonder dat ik het zelf in de gaten heb, uit schrik.
"Hi, Cat." Zegt ze met een brede glimlach op haar gezicht. Ondertussen gaat Harry met Stacey haar moeder en Dylan naar buiten om de kapotte auto te bekijken. Stacey en ik blijven achter en vallen allebei in de slappe lach zonder ook maar iets te zeggen. Dat doen we altijd na een gênante positie.
"Laat me raden." zeg ik tussen het lachen door. "Jij reed?"
"Yep." Ik kijk af en toe over haar schouder naar Harry. "Maar wist ik veel dat jij hier zou zijn."
"Als je een beetje logisch na denkt?"
"Ja ik had het wel kunnen weten."
Dylan komt even terug om wat formulieren uit een bureau la te halen en kijkt ons verbaasd aan.
"Jullie kennen elkaar?" vraagt hij, zijn stem klinkt al een stuk minder chagrijnig.
"Ja, Cat is m'n beste vriendin." Ik herinner me dat ene moment, toen Stacey en ik sushi zaten te eten op de eerste dag in mijn nieuwe huis. Ze reed toen ze van de supermarkt af kwam langs Harry en zag Dylan toen ook staan. Ze vertelde me toen dat ze Dylan héél erg knap vond, nog knapper dat Harry.
Ik probeer mijn lach in te houden van die gedachten, maar het gaat heel moeizaam.
Als ik nog een keer over Stacey d'r schouder kijk als Stacey en Dylan wat aan het praten zijn, bekijk ik hoe Harry met de moeder van Stacey staat te praten en zich dan omdraait om vervolgens naar binnen te lopen. Snel kijk ik de andere kant op zodat hij niet in de gaten heeft dat ik hem aan zat te kijken. Hij loopt richting het bureau en pakt zijn agenda uit de bureau la.
"Ik verwacht zelf aan het einde van de week, voordat ik alle onderdelen binnen heb enzo zijn we toch 3 dagen verder."
"Ja, geen probleem."
"Tot die tijd geef ik je een leen auto." Hij buigt zich over de agenda en pakt een pen. "Vrijdag om 15:00 staat-ie klaar."
"Goed." Ze wisselen elkaar een lach uit en Harry schrijft de tijd op in zijn agenda. "Super dat we zo snel langs konden komen."
"Geen probleem." Hij draait zich om en opent een kastje gevuld met auto sleutels, hij pakt de eerste de beste eruit en kijkt van welke auto die is.
"Deze is van die zwarte Suzuki swift, langs die Fort mustang op het parkeer terrein.
Hij overhandigt de sleutels naar de moeder van Stacey en loopt zelf met ze mee om ze naar de auto te wijzen.
"Nou dan ga ik maar weer." ze geeft me een knuffel. "Spreek je snel, okay?"
"Is goed."
"Doei."
"Doeg."
Ik bekijk haar na tot dat ze helemaal uit zijn zicht verdwijnt.
"Dat was toevallig." grinnikt Dylan terwijl hij onderuitzakt in zijn bureau stoel.
"Ja." lach ik. Dit is ongemakkelijk. Ik voel me ongemakkelijk.
"Heeft Harry je al uitgenodigd voor dat feest van zijn zus, in Amerika?"
"Feest in Amerika?" Ik frons mijn wenkbrauwen.
"Nee dus. Dan doet ie dat straks of morgen nog wel. Gister zij hij dat hij iemand mee wilde nemen en ik zelf denk dat jij die gene bent."
Hij wil me mee nemen naar zijn zus in Amerika? Gaat dat niet te snel? Nou al ergens samen naar toe. Aan de andere kant lijkt het me geweldig. "Maar je weet van niks he." knipoogt hij.
"Nee." antwoord ik als ik lach.
"Wil je wat drinken?"
"Ja is goed, maar hou ik jullie dan niet van jullie werk af?"
"Neeje. Wat lust je? Cola, Fanta, Koffie, Thee, Water?" Hij staat op en loopt richting een soort van keukentje in een hoekje vlak langs de grote witte deur.
"Uhm.. Fanta, lekker." Dylan opent een koelkast, haalt er een blikje Fanta uit en komt hem naar me toe brengen. Als ik hem bedank geeft hij me een kleine knipoog en loopt dan terug naar het bureau. In mijn ooghoeken zie ik Harry weer terug komen en laat een zucht. "Wil jij die onderdelen even bestellen via de groothandel?" Hij pakt zelf ook wat te drinken uit de koelkast en komt naar me toe om een arm om me heen te slaan.
"Moet jij Caithlyn niet eerst ergens voor mee vragen?"
"Ohja."
"Oké, dan ga ik ff pissen."
"En daarna ga je die onderdelen bestellen." zegt Harry hem nog voordat hij weg loopt.
"Mijn zus viert binnenkort haar 25e verjaardag, op 15 juli in Amerika. Zou je mee willen?" Ik voel me meteen gevleid na die vraag en wil eigenlijk meteen ja zeggen.
"Zie het als een soort vakantie, we hebben een eigen huis en kunnen daar een week terecht als we willen. Maar als je zoiets hebt van dat vind ik nog te snel gaan dan hoeft het niet he?"
15 juli dat is over 1,5 maand, als het dan nog steeds dikke mik is tussen ons twee staat me eigenlijk niks in de weg. Als dat feest nou volgende week zou zijn geweest had ik wel mijn twijfels gehad.
"Tuurlijk, lijkt me leuk."
Harry z'n ogen worden groot, alsof hij mijn reactie niet had verwacht. Hij geeft me een knuffel en een kus op mijn voorhoofd. "Top."
Een eerste vakantie met iemand waarvan ik hou.
....
Haihaiiii
Vrijdag begint officieel mijn ZOMERVAKANTIEEEEEE. Nog 3 dagen knallen en dan een welverdiende vakantie.
Waarschijnlijk zullen niet alle lezeres van mijn boek mij volgen, dus ik plaats het bericht even opnieuw dat ik gisteravond naar iedereen gestuurd heb.
*Bereid je voor op hoofdstuk 28/29 en 30* meer zeg ik niet...xoxo
Tot gauwx
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top