02

*Caithlyn point of view*

Ik veeg het zweet van mijn voorhoofd af, als ik mijn poetsdoekje laat vallen van opluchting. Alles is schoon, en nog net op tijd. Over 5 minuten zouden mijn nieuwe meubels geleverd worden. "Hey." zegt Stacey lachend. "Wat is dit?" Ze houdt het kaartje van Harry omhoog en ik zucht diep van frustratie. "Dus jij zit even heel schijnheilig te doen over die man, maar stiekem heeft hij jou zijn telefoonnummer, adres en zijn naam gegeven?"
"Stacey alsjeblieft. Hou op."
"Harry Styles." Ik probeer het kaartje nog uit haar handen te pakken maar ze is me te snel af. "Oeh hij is automonteur!" schreeuwt ze.

"Doe alsjeblieft normaal en geef dat kaartje terug!"
"Ga je hem bellen?"
"Dat denk ik niet." Mompel ik. "Waarom niet?!" Schreeuwt ze hard.
"Jezus mens, schreeuw niet zo. Doe even normaal. Wat moeten de buren wel niet denken?"
"Hij is knap, hij geeft je al meteen een kaartje, hij heeft een goede baan, Cat, je bent gek, echt."
"Hoe weet jij dat hij knap is? Je hebt hem niet eens gezien?" vraag ik. "Misschien heeft hij wel helemaal geen goede baan, misschien gaat het wel heel slecht met zijn bedrijf." "Zo zag hij er niet uit Cat." antwoord Stacey.  "Ik zag jou met hem kletsen en ik bleef even binnen staan." Antwoord Stacey. "Luister. Je hebt nog nooit een vriend gehad, je bent 20, probeer nou iemand te zoeken die om je geeft en je lief kan hebben. En je zult zien dat je dan veel gelukkiger zou zijn dan dat je nu bent."
"Dat gaat niet zo makkelijk. Niet door wat er vroeger is gebeurd." antwoord ik.
"Dat weet ik Cat, maar...-" Het geluid van de deurbel weergalmt door de muren. Gered door de bel. "We praten hier straks wel over verder."
"Nee bedankt." zeg ik als ik de voordeur open.

Het eerste wat binnen komt is mijn bed, matras, nachtkastjes en mijn kledingkast. Ik leid de leverancier van het bedrijf naar de kamer wat mijn slaapkamer gaat worden. "Zal ik Harry even bellen om dat bed en de kast in elkaar te zetten?" fluistert Stacey in mijn oor. Ik geef haar een stomp in haar maag.
"Zal ik het  meteen even voor u in elkaar zetten?" vraagt de leverancier.
"Ja, graag." Ik hoor Stacey heel diep zuchten, maar eerlijk gezegd trek ik me er niks van aan.
De deurbel gaat weer en ik loop weer naar de voordeur. Dit keer is het voor het bankstel en mijn tv. Het enige wat nu nog moet komen is de keukentafel en wat stoelen. Dan  ben ik compleet. "Cat." hoor ik Stacey zeggen. "Bel hem, okay?"

"Misschien is het wel een of andere viespeuk, ik ken hem niet eens."
"Ja maar je kunt hem toch leren kennen? Jij hebt nog nooit een vriend gehad, je weet niet wat je mist, geloof me nou." zegt Stacey.
"Ja, dat wil ik ook  best geloven, maar ik weet niet of ik het kan, er is té veel gebeurd en de enige die het weet ben jij. Dus ik wil denk ik geen vriend, ik wil gewoon mezelf zijn, werken, uitgaan en gewoon niet vast zitten aan iemand, okay?"
"Dus wat je nu zegt is dat je wilt eindigen als een vrijgezel?" "Niet voor de rest van mijn leven, maar op dit moment blijf ik liever gewoon vrijgezel, en misschien kan ik die Harry wel eens bellen, als m'n auto kapot is ofzo." antwoord ik.
"Wacht even." zegt Stacey. "Ik ga wel even je banden lek steken zodat je naar hem toe kan om je auto te laten maken, ben zo terug."
"Gek, doe nou gewoon normaal." Ik geef haar een stomp. Ik besluit om sommige dozen uit te pakken als de leverancier mijn bed en kleding kast in elkaar zet.

"Waar wilt u uw bankstel en uw televisie hebben?" vraagt de leverancier van het bankstel. Ik loop met hem mee naar de plek die ik had bedacht om daar mijn woonkamer van te maken, en daarna loop ik terug naar de aanrecht om een doos uit te pakken. "Wie zegt trouwens dat hij er op zit te wachten dat ik hem ga bellen?" vraag ik. "Misschien heeft hij wel een vriendin, of kinderen, je weet maar nooit."
"Daar kom je achter als je hem belt." antwoord Stacey, ze helpt me mee met uitpakken.
"Ja en dan zeker mezelf eerst even lekker voor schut zetten." Het eerste wat ik uit de doos haal, is het koffiezet apparaat, drinkglazen, mokken en borden. "Ja maar dan weet je het toch meteen?"
"Dacht het van niet Stac." Ik zet de borden en glazen in een van de kastjes, het koffiezet apparaat zet ik op de hoek van het aanrecht bij het stopcontact.

Na zeker 2 uur, staat mijn tv, bank, bed, kledingkast en keukentafel in elkaar gezet op zijn plek en is het ondertussen al half 7 s'avonds.
"Ik heb honger." zeurt Stacey. Ik grinnik en pak mijn autosleutels en mobiel "Zal ik sushi gaan halen?" stel ik voor. "Is goed." Stacey gaat onderuit gezakt op de bank zitten en zucht diep. "Ja joh, doe alsof je thuis bent, ik haal het wel. Het zou eigenlijk ook wel fijn zijn als jij ondertussen naar de supermarkt gaat en wat te drinken en wat eten gaat halen voor vanavond." zeg ik sarcastisch. "Okay, jij zegt het." mompelt Stacey. We lopen naar de hal en trekken onze jassen aan, ik duw wat geld in Stacey haar hand en we lopen naar buiten. "Tot straks!" roep ik als ik mijn auto in stap en de motor van mijn auto start. Het sushi restaurant ligt tegenover mijn werk praktijk, het is ongeveer 10 minuutjes rijden van af mijn huis.

Onderweg kom ik niet alleen langs mijn werk, maar ook langs de autogarage van Harry Styles. Mijn hart begint als een gek te bonken als ik hem buiten zie staan met een man en een vrouw. De vrouw heeft een kind in haar armen en geeft Harry een knuffel. Zouden dat zijn vrouw en kind zijn? Mijn gedachten worden onderbroken door de man die de vrouw een kus op haar wang geeft en een arm om haar heen slaat. Wat boeit mij het ook? Ik rijd onopgemerkt door. Mijn hoofd slaat nog meer op hol als het sushi restaurant tegenover die autogarage is. Als ik mijn auto op de parkeerplaats zet zucht ik nog voordat ik uitstap. Ik probeer zo onopvallend mogelijk naar binnen te glippen, zonder dat hij me ziet.

Wacht. Waarom doe ik zo stom? Ik probeer te vluchten voor een man, die me alleen maar heeft aangeboden om te helpen en zijn kaartje bij mij heeft achter gelaten. Ik lijk wel gek. Alsof hij er meer van verwacht had. Stacey zit me gewoon op te naaien met hem, ze wil me gewoon zo graag gelukkig zien, maar ik hoef gewoon geen vaste vriend door mijn verleden, en dat weet ze maar ze blijft er maar over doorgaan. Natuurlijk bedoeld ze het goed en ze is mijn beste vriendin en ik houd van haar.

Ik bestel wat sushi voor 2 personen, reken af en ga op het bankje zitten wachten tot dat mijn eten klaar is. Ik pak mijn telefoon en het kaartje van Harry uit mijn tas. Zal ik zijn nummer in mijn telefoon zetten? Dan kan ik hem altijd bellen, mocht er nou iets zijn met mijn auto dan kan ik hem altijd bereiken. Zonder enige twijfel zet ik zijn nummer in mijn Iphone en staar wat voor me uit. Eigenlijk is hij inderdaad knap. En die ogen, wow. Dat weet ik nog wel van vanmiddag.

"Uw bestelling is klaar." zegt de Japanner achter de balie. Ik pak het plastic tasje en loop terug naar buiten. Hij staat er nog steeds, maar dit keer zijn de man en de vrouw weg en staat er een andere man. Mijn handen trillen van de zenuwen als ik mijn auto deur van het slot af haal. Ik ga zo snel mogelijk zitten en doe alsof er niks aan de hand is. Ik kijk hem niet aan als ik langs rijdt, ookal zie ik in mijn ooghoeken dat hij wel naar mij zit te kijken. Ik negeer het, en rijd verder.

...

Ik zucht opgelucht als ik weer op de parkeerplaats kom van het appartementen reflex. Ik heb geen blunder gemaakt, geen ongeluk, geen faal, godzijdank. De auto van Stacey staat er nog niet, gelukkig. Ik moet dit eerst even op een rijtje zetten. Was het niet stom om hem niet aan te kijken toen ik voorbij reedt? Of toch niet. Stel nou dat ik het wel had gedaan, dan lijk ik weer meteen zo'n stalker. En eerlijk gezegd wil ik geen verkeerde indruk  bij Harry achter laten want hij is echt mega knap. Alsof hij mij ooit zou zien staan. 0,0%.

Ik open de deur van mijn appartement en zet de tas met sushi op de keukentafel. Stacey is er nog niet, dus ik loop richting de bank en plof er op als ik de tv aan zet met de afstandsbediening. Wat een dag. Ik ben kapot maar ik ben nog lang niet klaar. Ik moet sommige keukenkastjes nog klaar maken, mijn kledingkast, mijn bed opmaken en morgen moet ik boodschappen doen en wat leuke spulletjes om het hier wat op te leuken. Het is nog redelijk saai hier. De muren zijn maar wit, de vloer is betegeld met zwarte tegels. Sommige delen van de ramen zijn van glas en lood, en de gordijnen zijn bruin.

Die heldere , groene ogen die mij vanmiddag aankeken, kunnen maar niet uit mijn hoofd blijven.

Wat doet hij met me?

Hallooo

Snelle, lange update. Morgen waarschijnlijk weer, en dan een weekje niet want ik moet de komende week de hele week werken! Daar gaat mn vakantie :( Maarja boeiend is allemaal cash.

Xxx Tot snel

Update *31-5-16
Halverwege het boek heb ik personage Jaden Brown veranderd in Harry Styles.
Harry heeft groene ogen, bruin krullend haar en tattoo's

Als er in een hoofdstuk iets anders staat over zijn uiterlijk dan dat, MELD HET!

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top