Üzülme küçüğüm, ağlama sakın
Gözyaşınla büyür bendeki yangın
Sen hep gülümse, gülmek hakkın
Ben ağlarım senin yerine
Bu efkarlı gönlüm hüzne alışkın

Alışılmaz deme! İnsan alışırmış
Kara geceleri, gündüze karışırmış
Çocuklar gülsün diye ,dayanırmış
Ben ağlarım senin yerine
Bu yetim ömrüm çileye alışkın...

Vuslat Tuna