CHAPTER 32 - Award Winning Illusionist

"I FAKED my death." Vixon said and Vixor snorted.

"No shock, Sherlock." Puno ng sarkasmo ang boses ni Vixor habang nakataas ang isang kilay sa kakambal niya. "Alam kong pineke mo ang pagkamatay mo, kaya nga nasa harapan kita ngayon. Ang gusto kong malaman ay kung bakit mo ginawa 'yon."

Vixon sighed and sat on the floor. "I got fed up of it all. The killing, our fucked up parents, the force marriage to Virgo, stalking Virgo even when i want to stalk someone else. I was sick of it all. Hindi ko nga alam kung bakit gustong-gusto nila makuha si Virgo—oh, yeah, i do know. Anyway, i was sick of pretending to be someone else just to please our parents. And i want out. Ayoko na. At alam kong hindi magiging madali ang binabalak kong pag-alis sa poder ng mga magulang natin. That night, when i kill Virgo's parents, i was pissed. Something happened that night. Something personal, na kahit sayo hindi ko sasabihin. That's for me to keep. Galit ako ng gabing 'yon at kilala mo ako kapag galit, walang sinasanto. I followed Virgo, dadalhin ko na sana siya sa bahay dahil iyon ang napagkasunduan, but shit happens. The parents pissed me off, nadagdagan ang galit na nararamdaman ko and viola, i killed two humans. That night, i become an animal. An animal that cannot be tamed.

"And then Lucien came, acting like a hero, saving the damsel in distress. When i saw Lucien, i saw my way out from this fucking life." Mahina itong tumawa. "Illusion. Best power i have."

Vixor gaped. May kapangyarihan itong ganoon? Hell! Ngayon lang niya nalaman. "Illusion? Lahat yon ay ilusyon lang? Ang pagkamatay mo? Lahat-lahat?"

Tumango ito. "Lucien wounded, bite me and nearly ripped out my throat, that's all. The rest was an illusion." He chuckled. "Best illusion ever. I deserve an Oscar award for that one."

Vixor laughed sardonically. "Well played, brother. Well played." He dramatically clapped his hands. "So, saan ka nagpunta habang nagluluksa kami sa pagkamatay mo?"

Vixor smirked. "Oh, here and there."

Bigla siyang kinabahan sa sagot nito. His stomach dropped at the thought in his mind. "Huwag mong sabihin sakin na ikaw ang pinuno ng mga Rogue na pumapasok sa bahay at pinapatay lahat ng nakatira?"

Itinirik ni Vixon ang mga mata. "I admit i killed humans these past few years. Pero katulad mo, ayokong masira ang treaty natin sa mga tao. Hell, i wanna roam around free."

"Whatever." Huminga siya ng malalim. "It was all a lie then." Nagtagis ang bagang niya. "Not nice."

"Vixor, sa ating dalawa, ikaw ang Mr. Nice Vampire." Tumayo ito saka naglakad palapit sa kanya. "Can i stay here?"

Nagkibit-balikat siya. "Sure. Pero kapag may pinatay ka ni isa sa mga tauhan o kakilala ko, i swear, Vixon, papatayin kita. I won't hesitate to decapitate you. And I'll assure you, there will be no illusion involved."

Tumango si Vixon. "Okay. Got it."

His face darkened and he left Vixon to fend for himself. Wala siya sa mood makipag-plastikan sa kakambal niyang inakala niyang patay na. And it turns out, buhay naman pala ang hinayupak at niloko lang sila.

He can still remember the tears on Vixen's face. The impassive look of GK and his parents sorrow. Tapos lahat pala nang iyon ay isang malaking kasinungalingan. Mapakla siyang natawa.

"Why is my family so fucked up?" Tanong niya sa hangin bago tinawagan si Virgo para ipaalam dito ang tungkol kay Vixon.

Virgo deserves to know everything.

HUMINGA ng malalim si Virgo habang kausap si Vixor sa telepono. He told him everything there is to know about Vixon and why is he alive.

Her anger rose up again. I'm going to kill him! Hindi pa rin niya nakakalimutan ang ginawa nito sa mga magulang niya.

"Virgo," anang boses ni Vixor sa kabilang linya. "Kung gusto mong patayin si Vixon, go, hindi kita pipigilan. Basta alalahanin mo, kapag may nangyaring masama sayo, isipin mo si Lucien at ang mangyayari sa kaniya kapag namatay ka. Vixon is out of your league when it comes to fighting, so beware."

Humugot siya ng isang malalim na hininga. "I hate him, Vixor. Pinatay niya ang mga magulang ko. Pagbabayaran niya 'yon."

Vixor sighed. "Okay. Wala na akong sinabi. Just be careful. Hindi pa rin ako sigurado kung kakampi o kaaway natin ang kakambal ko. Vixon is very unpredictable. I can't figure him out."

Hindi siya sumagot, pinatay niya ang tawag at bumalik sa kama, sa tabi ng asawa niya.

"Hey, baby." Lucien murmured and imprisoned her in a tight embrace. "Sinong kausap mo?"

"Hindi ka nakinig sa usapan?"

"Nope."

Ngumiti siya. "So, hindi ka nakinig dahil?"

"It might be personal." Hinalikan siya sa leeg ni Lucien. "Saka kung ano man 'yon, I'm sure sasabihin mo sakin kung kailangan kong malaman."

Mas lumapad ang ngiti niya. "Aww... my husband. So sweet."

"Yeah. I'm sweet." Kinubabawan siya nito saka nag-umpisang halikan ang leeg niya pababa sa dibdib niya.

"Si Vixor ang tumawag para ipaalam na nasa HQ niyo raw si Vixon."

Lucien stilled, anger visible on his face. "Ano? Pinapasok niya ang hayop na 'yon sa HQ?"

"Oo."

"Fuck!" Nahiga ito sa tabi niya, nagtatagis ang bagang nito. "I need to see Vixor. Now."

Bumangon ito saka nagbihis. She followed Lucien.

"Sasama ako sayo." Aniya. "Hindi ko hahayaang mag-isa kang pumunta roon Lucien."

Nilingon siya ng asawa at nakita siguro nito sa mga mata niya ang kagustuhan niyang sumama.

He extends his hand. "Come on."

"Thanks." Tinanggap niya ang kamay ni Lucien at sabay silang lumabas ng mansiyon ng mga Kallean.

NANG makarating si Virgo at Lucien sa HQ na tinutukoy ni Vixor, malakas na kumatok si Lucien sa pinto. It was after five knocks that someone opened the door.

Vixon.

Hindi kayang pigilan ni Virgo ang galit na nararamdaman. Malakas na sinipa niya si Vixon dahilan para tumilapon ang katawan nito.

"I'm going to kill you!" Sigaw niya at akmang aatakihin niya si Vixon ng makita niyang bumaba si Vixor sa hagdan.

Niyakap siya ni Lucien mula sa likuran. "Tama na, Virgo. Relax."

Mahinang tumawa si Vixon. "Yeah. Chill, Virgo." Tumayo ito at ininat ang mga braso. "Dapat kang mag-ingat. If you die, Lucien will just not lose a wife, but also a child." Bumama ang tingin nito sa tiyan niya. "Congratulations."

Malalaki ang mata na sinapo niya ang tiyan. "Anong ibig mong sabihin?"

"Buntis ka." Ani Vixon.

"What?" Hindi siya makapaniwalang tumawa. "No. We just did it. Imposible naman 'yon."

"Welcome to our world, Virgo." Nakangising sabi ni Vixon. "Get used to the impossible."

Lumapit sa kaniya si Vixor saka inilapat ang kamay nito sa tiyan niya.

"May laman nga, pero hindi pa siya masyadong developed. Hindi pa siya malakas para maramdaman mo. Vixon can feel it though, it's one of his many skills." Vixor smiled at her. "Vampire easily gets pregnant, especially if you are fertile. Unlike humans, hours lang ang bibilangin para malaman kung buntis ka o hindi. After a sexual intercourse, count four to six hours."

Umiling siya. "No... I cant—" natigil siya sa pagsasalita. As if on cue, naramdaman niya ang isa pang pag pintig ng puso sa loob niya maliban ng sa kanya. "Oh God! I felt it!"

Virgo can hear two heartbeats, hers and her ... child.

"H-Hindi ako makapaniwala." Humarap siya kay Lucien. "Lucien! I'm pregnant!"

Masayang ngumiti ang asawa at mahigpit siyang niyakap kapagkuwan ay pinakawalan.

"Halika na, umuwi na tayo." Hinawakan ni Lucien ang kamay niya. "You'll be safe in the house—"

"There's no place on earth that you can call safe, lalo na at si Virgo ang pinag-uusapan natin dito."

Sabay silang tumingin ni Lucien sa gawi ni Vixon.

"Anong ibig mong sabihin?" Puno ng pag-aalala ang boses ni Lucien habang mahigpit na hawak ang kamay niya. "I can make her safe."

Vixon smirked. "You wish you could make her safe, pero alam mo rin na hindi mo kayang gawin 'yon."

Napahawak siya sa braso ni Lucien ng lumapit sa kanila si Vixon.

Vixon gave her a penetrating stare. "Pinipilit ng mga magulang ko noon na maging asawa kita at maanakan. I wonder why. You're human and weak. And then i overheard mom and dad talking one night. Apparently, you have a very special DNA, Virgo. And if it combined to mine, a Rogue, we could create a very powerful offspring. Powerful than any vampire ever existed in this fucking world. 'Yon ang gusto ng mga magulang ko, pero hindi natupad 'yon kasi napagdesisyonan kung mamatay.

"Pero bago ako mamatay, Lucien attacked me and had a free taste on my blood, and it transformed him into a Rogue. A Rogue like me. At ngayon, buntis ka na. With your DNA plus Lucien's Rogue DNA," umiling-iling ito, "ipagdasal mo nalang na sana hindi nila pagka-interesan ang magiging anak mo. Sana nga... for all of our sake."

Lucien embraced her. "Hindi ko hahayaang may mangyaring masama sayo. I'll keep you safe, my love."

"You will need all the help you can get to protect Virgo." Ani Vixon na nakatingin kay Lucien, "and i volunteer."

"Wala akong tiwala sayo." Ani Lucien at pinakawalan siya saka itinago sa likuran nito na para bang pino-protektahan siya. "Paano ako nakakasiguro na totoo ang mga pinagsasasabi mo? Na hindi ka isang kaaway? For all we know, you are working for your parents."

Vixon rolled his eyes. "Fine. Bahala ka. Wala kang tiwala sakin, okay, e di wala." Binuksan nito ang blinds ng bintana, madilim na sa labas. "Look outside. Rogues are everywhere, at narito sila para kunin si Virgo." Humarap ito sa kanila ni Lucien. "So, I'm asking you again. Do you need my help or not?"

Huminga ng malalim si Virgo. Oras na para kalimutan niya ang nakaraan. Gagawin niya iyon para sa anak niya.

"Help us." Aniya sa mahinang boses pero sapat na para marinig ni Vixon. "And if i deliver my baby safely with your aid and protection, then maybe, I'll forgive you."

Ngumisi si Vixon. "Magaling." Bumaling ito kay Vixor. "Well, Brother, anong desisyon mo?"

Nagkibit-balikay si Vixor. "Let's get out and kill those Rogues."

"Good idea."

Unalis si Vixor para kumuha ng sandata, naiwan silang tatlo.

"May tanong ako, Vixon." Anang Lucien

"Yep?"

"Magkamukha kayo ni Vixor hindi ba?"

"Oo. Bakit?"

"Bakit hindi kayo magkamukha ngayon?"

Vixon chuckled. "That is called illusion. And hey, i like this new face better. I look so hot, humans melt all the time."

Napailing-iling nalang si Virgo.

Natigilan siya ng maramdamang may kamay na humawak sa tiyan niya.

"I'll keep you two safe." Ani Lucien saka inilabas ang cell phone sa bulsa. "Tatawagan ko sila Daddy. Kailangan nilang malaman ang nangyayari."

Bahagyang lumayo si Lucien habang nakikipagusap sa ama nito.

Vixon then took a step closer to him and hand her a small dagger.

"Take it." Anito. "It's a very special dagger, made for special vampire like you."

Tinanggap niya iyon. "Thanks."

"Ingatan mo ang sarili mo. Nine weeks from now, manganganak ka na. Be a good mother and protect your unborn child."

Tumango siya.

"Good girl." Vixon smiled then went out.

Virgo heard a war cry and then she smells bad. Lots of blood.

A/N: So, ahm, enjoy reading. Thanks :)