CHAPTER 25 - Markings

Tumingala si Lucien sa langit at pinakatitigan ang araw. Mahina siyang napatawa. All his life, sun has always been his enemy, but now, he's walking under the sun and he's not freaking burning! He's okay! And that's thanks to the tattooed ring on his finger.

"Alam mo kung ano ang hitsura mo ngayon?" Tanong ni Vixor na katabi niya habang naglalakad palayo ng maliit na dampa na tinitirhan ng Ancient Wiccen.

He frowned. "What?"

"Para kang taga-kuweba na nakakalabas palang." Tumawa ito.

Napailing-iling siya. "Huwag mo akong kausapin."

Vixor snorted. "You're welcome by the way." His voice was thick with sarcasm.

Lucien rolled his eyes and sighed. "Thanks."

Nagkibit-balikat ang lalaki. "I did that so we could search the Rogues even in daylight. Kailangan na natin silang mahanap bago pa mas dumami ang namamatay."

Tumango-tango siya. "Okay. But not today. I have to see Virgo."

Vixor shrugged. "I'll wait for you in the compound tonight. Kapag hindi ka dumating, dadayuhin kita sa bahay niyo. Kailangan na nating tapusin 'to at kailangan na nating desisyunan ang mga Rogue na nakakulong sa compound."

Lucien sighed and faced Vixor. "Total wala ka namang gagawin ngayong araw, ikaw nalang ang mag-isip." He grinned. "Bye."

Then, he runs towards the nearest donut store.

LUCIEN sighed in relief when he arrived outside their mansion. Kaagad siyang pumasok at mabilis na nagtungo sa silid niya. When he opened the door to his room, Virgo was sleeping.

lumapit siya sa kama at tumabi ng higa rito saka hinawi ang buhok na tumatabing sa mukha nito.

Biglang nagmulat ng mga mata si Virgo at nang makita siya, gumuhit ang masayang ngiti sa mga labi nito at niyakap siya ng mahigpit.

"Where have you been? Pinag-alala mo ako." Anito na nanginginig ang boses. "I went looking for you, you know. I was worried."

Those words melted his heart. "I'm sorry. I was stuck. Pero hindi na importante 'yon. Ang mahalaga, narito na ako."

Pinakawalan siya nito sa pagkakayakap at hinaplos ang pisngi niya. Kahit hindi sabihin ni Virgo, nakikita niya ang pag-aalala sa mukha nito. Lucien reached out to feel her emotion, she's worried and scared.

"Bakit ka natatakot?" Hindi mapigilan ang sarili na tanong niya.

Natigilan si Virgo kapagkuwan ay isiniksik ang katawan nito sa katawan niya. "A man with red eyes was outside the house, hours ago. Kilala niya ako, Lucien. Lumabas ako ng bahay kasi hinanap kita, ng bumalik ako, nakita ko siyang nakatayo sa labas ng mansiyon at tumitingin sa mga nakasarang bintana."

A man with red eyes? A rogue who can walk under the sun? Shit! Could it be... ang lalaking iyon ba ang pinuno ng mga Rogue na hinahanap nila ni Vixor?

Hinagod niya ang likod ni Virgo saka niyakap ito. "I'm here. Don't worry."

"Nagugutom ako." Ani Virgo na ikinatigil niya.

"Wanna eat?"

"Oo." Ibinuka nito ang palad. "Nasaan na ang donut ko?"

Ngumiti siya at inabot ang donut na inilagay niya sa night stand. Binuksan niya ang box at binigyan ito ng isang donut na chocolate flavored. Mabilis na tinanggap ni Virgo ang donut at kinain iyon. Napangiti si Lucien habang nakatingin kay Virgo ba maganang kumakain.

Days ago, she was aloof, and now, they're okay. I think. Hinaplos niya ang mukha nito dahilan para matigil ito sa pagkain at mapatitig sa kaniya.

"Ano?" Basag ni Virgo sa katahimikan.

Lucien shrugged. "Nasabi ko na ba sayong na-miss kita?"

Lumambot ang mukha ni Virgo saka ngumiti ito. "Oo. But please, keep saying it; i like it when you said you miss me."

His heart was beating so fast. "Na miss mo rin ba ako?"

Honestly, natatakot siya sa magiging sagot nito.

Tumango ito. "Oo. Na miss kita."

He can't stop himself from grinning like an idiot. Good heavens. He's the happiest vampire alive. And only this woman can make him feel this way.

Naubos na nito ang ibinigay niyang donut at kumakain na naman ito ng isa pa. Habang kumakain ito, nilalaro niya ang daliri ng kamay nito. He was nipping the skin of her finger with his teeth and he enjoyed doing it.

"Bite me."

Napakurap-kurap siya sa sinabi ni Virgo at napatitig siya sa dalaga. "What?"

"Bite it." Virgo moved to say on his lap and then she put her wrist over his mouth. "Bite me."

Lucien was just staring at Virgo, dumbfounded. "You want me to..." lumunok siya habang nakatingin sa pulsohan nito, "bite you?"

Tumango si Virgo at mas inilapit pa ang pulsohan sa bibig niya. "Bite me, Lucien." He leaned in and nuzzled his neck. "I want to feel your fangs piercing my skin. I want you to feed on me."

He gulped audibly. "Virgo, i would love to but are you sure—"

"My offer has time limit. Three seconds." Bulong ni Virgo sa tainga niya. "One... two...thr—ohhh."

Hindi pa nito natatapos sambitin ang salitang 'three' ng bumaon ang matatalas niyang pangil sa pulsohan nito. And he started feeding on her. She taste more delicious that before. And Lucien wants more than biting her wrist.

He quickly pulled away and seals the wound his fangs had cause in her wrist. Pagkatapos ay pinahiga niya ang dalaga at kinubabawan, saka niya inilapit ang bibig sa leeg nito, and slowly, his fangs pierce her neck making her gasped and gripped his back.

"Lucien..." sambit ni Virgo sa pangalan niya. "Ohhh, Lucien..."

Habang nasa leeg pa rin ni Virgo ang mga pangil niya, naglalakbay na ang kaniyang mga kamay, humahagod, humahaplos at pumipisil sa katawan nito. His eyes went red when he felt her shirt hindering what he wants to do with her. That irritated him. Fuck it!

Lucien ripped off Virgo's shirt and throws it on the floor. He want her... he needs her... Bumaba ang kamay niya sa waistband ng leather jeans na suot nito saka malakas na pinunit iyon. The ripping sound echoed in the room. Hindi pa siya nakontento, pati bra at panty nito ay pinunit din niya. Wala siyang narinig na pagtutol sa dalaga kaya nagpatuloy siya.

Pinakawalan niya ang leeg ni Virgo at sinilyohan ang sugat saka sinakop ang nakaawang nitong mga labi.

"Uhhmmm." Daing ni Virgo habang mapusok na tinutugon ang halik niya.

Virgo's hand was on his back, and the next thing he knew, his shirt was ripped off and now lying on the floor.

She raked her nails on his back, making his breathing ragged. Oh, Jesus Christ! Dumako ang kamay nito sa waist band ng jeans niya at akmang pupunitin nito iyon ng pigilan niya ito.

He pulled away from the kiss and looked at Virgo. "Don't ripped my jeans off. I just bought this last week."

She smirked. "It's only fair."

"No."

Pero hindi nakinig sa kaniya ang dalaga. She still ripped off his jeans while smirking at him.

"You are incorrigible."

Virgo giggled. "Not always."

Para siyang kinapos ng hininga ng maramdaman ang kamay nito na gumagapang sa pang-upo niya.

"Virgo..."

She smiled seductively. "Hmm?"

"Stop teasing me."

Virgo giggled again. "No."

She squeezed his butt at the same time her fangs pierce on his upper shoulder.

"Fuck!" He hissed at the contact of her fangs on his upper shoulder. At sa halip na sakit ang maramdaman niya, kakaibang sensasyon ang dulot niyon sa kaniya. The kind of sensation that gives him a hard on.

Hinawakan niya ang dalaga sa beywang at hinagod niya ang katawan nito. Wala sa sariling napatitig siya sa leeg nito. His fangs lengthen and he didn't stop himself from biting her neck.

As Lucien feed on Virgo and as Virgo feed on him, burning sensation started to sip through his shoulder, down to his hands. Mukhang hindi lang siya ang nakaramdam no'n dahil malakas siyang itinulak palayo ni Virgo. He was thrown into the air, tumama ang likod niya sa dingding ng kuwarto niya. Ganoon siya kalakas na itinulak ni Virgo.

Nang bumagsak ang katawan niya sa sahig, mabilis siyang bumangon at tumingin sa gawi ni Virgo. Hawak nito ang kamay at halata sa mukha nito ang sakit na iniinda.

"Shit!" He hissed under her breath and went to Virgo side.

"It burns." Bulong ni Virgo habang hawak ang kamay nito na nanginginig.

Kahit masakit din ang sariling kamay, hinawakan niya ang kamay ni Virgo at pinisil-pisil. And then they both stilled when a tribal marking started to appear on their hands. His on the right and Virgo's on the left.

The marking started on the center of their palm and ends on their wrist.

Nang tumigil ang paggalaw ng tribal na marka, tumigil din naman ang pagsakit ng kamay nilang dalawa.

Nagkatinginan sila ni Virgo.

"Ano 'to?" May pangamba ang boses ni Virgo.

Lucien shrugged. "I don't know. Unang beses itong nangyari sakin. I mean, i bit women before but this never happen—" napatigil siya sa pagsasalita ng makita niyang masama ang tingin sa kaniya ni Virgo. "What?"

"So, ilang babae na ang kinagat mo?"

"That was before." Lucien exclaimed. "That was years ago, nang hindi pa kita kilala."

Inirapan siya nito. "Sino ang puwede nating pagtanungan nito?"

Isang tao lang pumasok sa isip ni Lucien. "Si Dad."

HINDI mailayo ni Virgo ang tingin sa tribal marking na nasa kamay niya ng marinig ang paliwanag ng ama ni Lucien.

"So," hinimas niya ang marka. "This is a vampire mating mark?"

"Yes." Sagot ng ama ni Lucien. "But the mating is not yet finish. It just came out because you feed on each other at the same time and it should be followed by love making. The mating mark will disappear if you continue the last part of mating and that is sex. At lalabas lang ulit ang marka na iyan kapag namatay ang isa sa inyo."

Nag-angat ng tingin si Virgo sa ama ni Lucien. "Paano kung ayokong gawin ang last part ng mating na 'yan? Anong mangyayari? Mawawala ba ang marka na 'to? At kapag ginawa naman namin ang last part na iyan, anong mangyayari sa amin maliban sa magsasama kami ng habang-buhay?"

Tumingin ang ama ni Lucien sa binata na walang imik na nakaupo sa tabi niya. Siya lang ang nagtatanong. Si Lucien ay tahimik lang at panaka-nakang tumitingin sa kamay nitong may marka.

"The mating has a time limit. Two weeks lang ang itatagal niyan. Kapag hindi nag-isa ang katawan niyo sa loob ng dalawang linggo simula ng lumabas ang marka, mawawala ang ala-ala mo kay Lucien at hinding-hindi na iyon babalik pa. Hindi lang ang ala-ala ang mawawala kundi pati na rin ang nararamdaman mo para sa kanya kung mayroon man. And as for Lucien, he could choose to move on, if he could, and find the woman that he will love for as long as he live."

Binalingan niya si Lucien na nakatingin sa marka nito, kapagkuwan ay ibinalik niya ang tingin sa ama ng binata.

"Makakalimutan ko ang lahat samantalang si Lucien ay makakaalala at masasaktan habang ako ay masaya sa piling ng iba? Ganoon ba 'yon?"

Tumango ang ama ni Lucien. "Masasaktan lang naman si Lucien kung mahal ka niya."

Lucien's confession flashed through her mind. He told her that he loves her. And he will be in pain if she decline to mate with him. Hindi niya kayang saktan si Lucien. Lalo na ngayon na napatawad na niya ito at unti-unti nang nakakapasok ito sa puso niya. She's falling for Lucien and it only a matter time before she really fell for him.

Sapat na kaya ang dalawang linggo para masabi niyang umiibig siya kay Lucien ng buong-buo o pipiliin niyang kalimutan ang lahat ng masasakit na nangyari sa kanila ni Lucien at magsimula ulit ng panibagong buhay?

Lucien fooled her and hurt her. Sapat na ba 'yong dahilan para kalimutan niya ito? O tatanggapin niya ang pagmamahal na sinasabi nito dahil alam niyang napapamahal na rin sa kaniya ang binata?

Lucien broke the silence.

"You can choose either of the two, Virgo." Ani Lucien. "Kahit anong piliin mo sa dalawa, susuportahan kita. At kapag pinili mong kalimutan ako, tatanggapin ko, but i will never leave your side. You may forget me and find a new man to love, but i will always love you and protect you from afar. That's how much i love you." Hinawakan nito ang kamay niya at hinalikan ang marka. "It's your decision." He said as his red eyes stared at her. "Whatever it is, I'll be okay with it. Basta kung saan ka masaya, ayos lang sakin."

Binitawan nito ang kamay niya at parang bula itong nawala sa tabi niya.

Bumuga siya ng hangin at mahinang napatawa. "I don't want to forget him."

"Then do something." Anang ama ni Lucien at tinapik ang balikat niya. "Do something for my son, Virgo. Kahit ngayon man lang, ikaw naman ang gumawa ng paraan para sumaya ang anak ko. Hindi na parati lang siya ang gumagawa ng paraan para sumaya ka."

Her heart tightened inside her chest. She feels so bad.

A/N: LAST update kay Lucien. Hope you like it. hehe