CHAPTER 13 – Sicily

"READY the plane!" Sigaw ni Vixor ng makapasok siya sa mansiyon nila habang karga-karga si Virgo. He plans to leave the country with this woman. A punishment for Lucien Kallean.

His mother, Vixxa, gasped when she saw him carrying a woman in his arms. Alam niya kung bakit ito napasinghap. Lahat yata ng tao sa mansiyon na ito ay kilala si Virgo Guano. Who wouldn't? His twin brother never stops talking about her. Unfortunately, he is dead now. Thanks to that fucktard Lucien Kallean.

"What is she doing here?" Her mother asked, confused. "Please, Vixor, ibalik mo siya sa kanila. Hindi makakabuti sa iyo itong paghihiganti na gusto mo."

His eyes turn bloodshot red. Biglang umatras ang ina niya na parang natakot sa kanya. Hindi parang ... takot naman talaga ito sa kanya.

He laughed sardonically. "Why, mama? Afraid of me?" He smirked at his mother. "Ikaw ang may kagagawan sa akin nito. You should be proud. You and Papa. It's a success."

Guilt glimmered on his mother's eyes but it never made him pitied her. He hated his mother.

 Nilampasan niya ang kaniyang ina at nagtuloy-tuloy siya sa silid niya. Idiniposito niya ang babae sa kaniyang kama at nagtuloy siya sa banyo. He needs to freshen up. He has plans for Lucien and he also has plans for the woman. They are going to pay for his twin brother's death.

Walang saplot na lumabas siya ng banyo. Hindi niya alintana na may babaeng nakahiga sa kama niya. Tulog naman e. He went to his closet and grabs a shirt and faded jeans. And then he started packing for his and Virgo's trip.

Tumigil siya sa pag-iimpake ng may kumatok sa labas ng silid niya. By the smell spreading in the air, Vixor already knew that it's his sister.

Pinagbuksan niya ito ng pinto. "Nabili mo na lahat?"

Tumango si Vixen, ang nakababata niyang kapatid na babae. "Here." May inabot ito sa kaniyang maleta at sumilip sa loob ng kuwarto niya. "The Kallean will look for her, you know."

He nonchalantly shrugged. "Good luck nalang sa kanila."

He rudely closed the door and continued packing again. It took him five minutes to finish packing. He went to his mini-refrigerator in the corner of his room and grabs a bottle of blood. Sa halip na gumamit ng baso tulad ng palaging sinasabi ng kaniyang ina, he drank straight from the bottle. Mas masarap kapag ganito.

As he drunks the blood from the bottle, his eyes darted to the sleeping woman in his bed. Hmmm. Maybe a nibble won't hurt.

Inilapag niya ang bote sa bed side table at umupo sa gilid ng kama. Hinawakan niya ang kamay ng babae at inamoy ang palad nito. Hmmm... That smells good.

His fangs lengthen. Just a nibble. The tip of his fangs were already touching Virgo's palm when someone knock on the door.

Fuck you!

Napipilitan siyang tumayo at naglakad patungo sa pinto. He was about to punch the fucking face of the one who knock when he saw his sister. Again.

"Ano na naman, Vixen?"

Vixen rolled her eyes. "The plane is ready."

He sighed. "Good."

He leaves the door open and carries the woman again. "Dalhin mo ang mga maleta." Utos niya sa kapatid na itinirik muna ang mga mata bago sumunod.

Vixor rolled his eyes when he saw their butler opening a car door. Honestly, mas mabilis pa yata siya sa sasakyan na nasa harapan niya. But they are going into a public place where dirty fucking humans are around. Just fucking perfect.

Inukupa ni Vixen ang passenger seat samantala sila naman ni Virgo sa Back seat. Habang umuusad ang sasakyan, pasulyap-sulyap si Vixen sa babaeng nasa bisig niya.

"What?" He inquired.

Vixen shrugged. "Sigurado ka ba sa gagawin mo kuya?"

He nodded. "I've been waiting for Lucien to move and he did. Now, it's payback time."

Napailing-iling si Vixen at naawang tumingin kay Virgo. "Kuya, she's innocent to all of these. Napasok lang naman siya sa mundo natin dahil kay Kuya Vixon. He was obsessed with her and he died because of it—"

"Still their fault."

"Kuya—"

"Hindi mo ako mapipigilan, Vixen. Just shut up."

Vixen sighed and turns to face the dash board of the car. Siya naman ay napatitig sa mukha ng babae na nasa mga bisig niya.

Innocent, huh?

Pathetic!

"Kailangan mo siyang gisingin." Sabi ni Vixen ng makarating sila sa Airport. "Hindi mo siya puwedeng kargahin papasok. People with get suspicious."

"I will control them—"

"Kuya, you can't control everyone. Masyadong marami ang tao sa Airport."

Naiinis na bumuga siya ng hangin. He waved his hand over Virgo's face and the woman came awake, gasping for ear.

Bago pa ito makapagsalita, he compelled her to shut up.

"Shut the fuck up." He said to Virgo with his greeting teeth.

The woman's eyes were sporting fear, anger and confusion. Pilit nitong ibinubuka ang bibig pero hindi naman nito magawa.

He smirked at the woman. "Can't talk? Aww... too bad."

Tumaas ang kamay nito para sampalin siya pero mabilis niyang nasalag iyon.

"Bad move, woman." His eyes turn red and he roughly grips her neck, choking her.

Panay ang ubo ng babae at hindi na ito makahinga dahil sa mahigpit na pagkakahawak niya sa leeg nito. Nasisiyahan siya na nahihirapan itong huminga. Ilang minuto nalang ... malalagutan na nang hininga ang babae.

"Kuya! Bitiwan mo siya!" Sigaw ni Vixen na nagpagising sa kaniya.

Vixor blinked and quickly let go of the woman.

Nasapo ng babae ang sariling leeg at walang ingay na humagulhol. Nakikita niya ang bakas ng kamay niya sa leeg nito. He wanted to feel pity or something else ... but none. Wala siyang maramdaman.

Hinawakan niya ang babae sa pulsuhan at hinila palabas ng sasakyan.

The moment the woman's feet touched the Airport ground, he encircled his arms around his waist.

"Don't do anything stupid or I'll kill you." Bulong niya sa babae habang naglalakad sila patungo sa entrance. "Understood?"

Virgo nodded.

"Good."

Mabilis ang naging kilos niya. The woman didn't do anything that will pass as suspicious. Natatakot siguro itong patayin niya. Hindi naman niya ito papatayin ... at least, not yet.

Nang makasakay sila sa kaniyang pribadong eroplano, inutusan niya ang babae na umupo. Of course. She doesn't have a choice but to oblige. And when the plan takes off, he let her lose.

The woman gasped again. Mabilis itong tumayo mula sa kinauupuan at tumakbo patungo sa pinto ng eroplano na nakasara.

"Hindi mo mabubuksan 'yan." Aniya.

The woman snapped her angry eyes at him. "Saan mo ba ako dadalhin?! Hindi pa ba sapat na sinira mo na ang buhay ko? Hindi pa ba sapat na pinatay mo na ang mga magulang ko?! What do you want from me?!"

Tumaas ang kilay niya. Ano ba ang pinagsasasabi ng babaeng ito?

"Come here." Aniya.

Marahas na umiling ang babae.

"Come here!" He shouted, his eyes turning red. "Ayaw mong lumapit sa'kin?"

Umiling na naman ito.

"Fine." Nagkibit-balikat siya. "Sleep then."

Vixor sighed when the woman instantly lost her conscious and dropped on the Airplane floor. Thanks hell, it's silent. Hinayaan niya lang doon ang babae hanggang makarating sila sa kanilang destinasyon.

NAGISING si Virgo na masakit ang katawan. Nakangiwing bumangon siya at nagmulat ng mga mata. Hindi na siya nagulat nang makitang hindi sa kanya pamilyar ang silid na kinaruruonan.

Saan kaya ako dinala ng lalaking 'yon?

Nang makitang may teresa, kaagad siyang nagpunta doon at tumingin sa labas. Umawang ang labi niya ng makitang wala sila sa Pilipinas. Nasisiguro niya iyon. Ang mga bahay kasi na nakikita niya ay hindi makikita sa Pilipinas.

"Oh god... where am i?" Pabulong na tanong niya sa sarili.

A hand touched her waist. Hindi siya gumalaw kasi alam niya kung sino iyon. Natatakot siyang lumingon at makita ang pula nitong mga mata. After three years, nakuha na rin nito ang gusto. Pinatay nito ang mga magulang niya para maisama siya nito rito sa lugar na ito.

Tears were streaming down her eyes. "Ano ba ang kailangan mo sa'kin?"

His chin rested on her shoulder making her stiff. "Welcome to Ragusa, Sicily, ómorfos. In Castello Di Simonides to be exact." He has this raspy and husky voice that makes her heart thump in nervousness.

"Dito mo ba ako papatayin?" Kinakabahang tanong niya.

"Nag-iisip pa ako kung dito nga kita papatayin." May bahid na ngiti nitong sabi. "Ahm, it will take days I think."

"Pahihirapan mo ba ako?" Tanong niya ulit na kikabahan pa rin. "Would you mutilate me like you did to my parents?"

"Mutilate?"

Virgo gasped when she felt a lip touched the back of her ear. She stiffened.

"You smell so good." His voice was husky, sexy ... seductive. "Anong klaseng dugo ba mayroon ka? I want to taste it."

Hindi siya gumalaw at mariing ipinikit ang mga mata. Hinintay niyang makaramdam ng sakit pero wala.

The man behind her chuckled. "Don't sweat it, ómorfos. I'm not biting you."

That made her sighed in relief. "A-Ano ba talaga ang gagawin mo sa'kin? Bakit mo ako dinala rito? Please, tell me."

The man sighed. "Turn around and looked at me."

Dahan-dahan siyang humarap dito at napakurap-kurap siya ng makitang hindi pula ang mga mata nito tulad ng una niya itong makita. They were not scary red; they were tantalizing electric blue.  

"Y-You're eyes..."

The man rolled his eyes. "Yeah, well. Sorry to disappoint you, ómorfos, they don't stay red."

Virgo's eyes started examining the face of the man. He is handsome. He has this bad boy kind of face and aura.

The man smiled, showing his fangs. Bigla siyang natauhan. Oo nga at guwapo ito pero isa namang halimaw.

Bigla niyang naalala si Lucien. Those sad eyes. Marahas niyang ipinilig ang ulo. Niloko siya nito! He lied and manipulated her! Hindi niya dapat iniisip ang lalaking 'yon. Wala itong ginawa mula ng magkakilala sila kundi lokohin siya at papaniwalain sa isang kasinungalingan.

Tinalikuran niya ang lalaki at bumalik sa dating posisyon niya kanina. Virgo stared at the dark sky. Kasing dilim niyon ang buhay niya. Una, namatay ang mga magulang niya. At nang sinubukan niyang mag move on at harapin ang buhay niya kahit may takot sa puso niya, nakilala niya si Lucien. She though he was her savior, a salvation that she needed. But it was a lie. Lucien was a lie.

Hindi niya alam kung ilang minuto siyang nakatayo roon, namalayan nalang niya na mag-isa nalang siya sa terrace. Nakahinga siya ng maluwang at bumalik sa loob ng silid.

Napatigil siya sa paglalakad ng makitang may nakahiga sa kama.

Her mouth dropped open. Hell no! No!

"I don't rape humans." Sabi ng lalaki na akala niya ay tulog. Gising pala habang nakadapa sa kama. "I just drink their blood."

Napalunok siya. "Sa sofa nalang ako." Naglakad siya patungo sa malapit na sofa pero napatigil din ng magsalita ang lalaki.

"Be a good girl and sleep in this bed. Or, I would drag you to this bed and tie you up. Pumili ka."

Dahan-dahan siyang naglakad patungo sa kama at nahiga. Sinugurado niyang malaki ang destansiya niya sa lalaki. Nasa gilid na siya ng kama at nakaharap siya rito. Baka bigla siya nitong atakihin habang nakatalikod siya.

Nakadapa pa rin ang lalaki at ang mukha nito ay nakaharap sa kanya. His eyes were close but his fangs are peeking in between his lips. Napalunok siya at kinain na naman ang takot sa puso niya.

She was wary to close her eyes. Ayaw niyang matulog. Baka patayin siya ng lalaking 'to kapag nakatulog siya.

"Sleep, woman. Don't worry." Tumaas ang gilid ng labi nito. "Bukas ko na pag-iisipan kong papatayin kita o hindi kaya ipikit mo na iyang mga mata mo baka magbago pa isip ko at patayin kita ngayon."

Her heart thumped in fear. "O-Okay."

"Okay." He sighed. "Damn! That flight is tiring. Good night, Virgo."

Hindi siya nagsalita.

"Where's my good night, Virgo?"

Ibinuka niya ang bibig. "G-Good night."

"Kulang pa. Wala ang pangalan ko."

"H-Hindi ko alam ang pangalan mo." Kinakabahang aniya.

"Vixor." Anito pagkalipas ng ilang minuto. "My name is Vixor."

"G-Good night, V-Vixor."

"Yeah. Let's sleep."

Kahit nagsabi na itong matutulog sila, hindi siya makatulog. Kakagising lang niya e. Hindi pa siya inaantok—

"Virgo?"

"Y-Yeah?"

"Sleep."

And the next thing she knew, she was already fast asleep and dead to the world.

A/N: One chapter lang. Hehe. Enjoy reading :)