Louis kolunu diğer tarafa atmaya çalıştığında kolundaki iğne canını acıtmıştı. Bilinci açılırken ilk fark ettiği şey ilaç kokularıydı. Kolunda sızlayan yer biraz önce ters hareketiyle iğnenin damarını parçaladığı yerdi. Göz kapakları ağır geliyordu ve Louis'nin tüm gücü emilmiş gibiydi. Yine bayılmış olmalıydı. Son aylarda birkaç kez bayılmış ve hastaneye kaldırılmıştı.

"Harry?"

Sızlanarak sevgilisine seslendiğinde herhangi bir cevap alamamıştı. Gözlerini zorla açtığında odada yalnız olduğunu gördü. Aklından lavaboya gitmiş olabileceğini geçirip beklemeye başlamıştı. Kolunu hareket ettirişinde kolundaki sızı artmış ve dikkati oraya kaymıştı. Kolundan yatağa doğru akan kanı gördüğünde paniklemişti. Yanındaki çekmeceden telefonuna bakındı ama hiçbir şey yoktu. Yatağın yanındaki hemşire çağırma butonuna basıp beklemeye başladı.

Odasına doğru hızlı bir şekilde ilerleyen hemşireyi gördüğünde rahatlamıştı. İlk gelen hemşire koluyla ilgilenirken arkasından giren orta yaşlı hemşire cama doğru ilerlemiş ve kapalı olan perdeleri açmıştı.

"Bay Tomlinson! Uyanmışsınız." Ayak ucunda duran masadan bilgilerinin olduğu dosyayı alıp incelemeye başlamıştı.

"Harry nerede?"

Hemşirelerden genç olan ve aynı zamanda koluyla ilgilenen arkasına dönüp diğerine bakmıştı. Louis ikisini incelerken hala sorusuna cevap bekliyordu.

Genç olan tereddütle ona dönmüştü. "Harry kim?"

"Erkek arkadaşım? Buraya benimle gelmiş olmalı." Louis'nin hala kendisinden emin konuşması orta yaşlı bayanında dikkatini çekmişti.

"Bay Tomlinson buraya sizi bir bayan getirdi. İsterseniz erkek arkadaşınızın numarasını verin ve ona ulaşmayı deneyelim."

Louis aklında ezbere olan numarayı söyledikten sonra genç olan hemşire serumu diğer koluna takmış ve dikkatli olmasını söyleyip odadan çıkmışlardı. Harry'nin numarasını alan kadın geri geldiğinde Louis sıkılmış bir şekilde ancak yarıya inmiş serumu inceliyordu.

Hemşire yatağında yatan adamın ilgisini çekmek için konuştu. "Bay Tomlinson?"

Louis sesle sıçradığına diğer kolu tekrar acımıştı. "Bay Tomlinson.. Verdiğiniz numara kullanılmıyor."

"Bu imkansız. Doğru numarayı çevirdiğinize emin misiniz? Hatta buna gerek yok Harry kantinde veya lavaboda olabilir. Kıvırcık saçları ve yeşil gözleri var. Neredeyse iki metre boyunda.Nerede görseniz tanırsınız. Lütfen bir bakabilir misiniz? Burada olmalı. Beni yalnız bırakmaz." Louis paniklemeye başladığında orta yaşlı bayan sakinleştirmek için konuşmaya başlamıştı.

"Bay Tomlinson çarpmanın etkisiyle beyninizin bir kısmı-"

Louis'nin kahkaha atmaya başladığında hemşire yatağın yanındaki hemşire çağırma butonuna basmıştı.

"Hanımefendi tamam şu ara ki bayılmalarım çok sıklaştı ama bu kadarı gerçekten abartı." Louis yataktan kalkmaya çalışırken gelen iki hemşire sakinleştirici iğneyi hazırlamış ve Louis'nin kolunu sabit tutup -Louis'nin cüssesi düşünüldüğünde bu basit olmuştu- iğneyi yapmışlardı.

"Bay Tomlinson hangi yıldayız?"

Louis'nin hırçınlığı kapanan gözleriyle mücadele ettiğinde bile sürüyordu ve ona yöneltilen soruyu kendinden emin bir şekilde cevapladı. "2013?"

Louis üzerine çöken ağırlıkla görüşü de bulanıklaşmıştı. Değil kalkmak kolunu kaldırmak için hali kalmamıştı. Eve gitmek istiyordu. Büyük ihtimalle Harry'nin burada olduğundan haberi yoktu ve onu evde bekliyor olmalıydı. Ne kadardır uyuyordu? Harry meraktan delirmiş olmalıydı. Büyük ihtimalle bütün arkadaşlarını aramış ve onu arıyor olmalıydılar. Bu hastane neredeydi veya adı neydi hiçbirini bilmiyordu. Bilinci kapanırken son kez onun ismini mırıldandı.

Orta yaşlı hemşire oğlu yaşındaki çocuğun üzerini güzelce örttükten sonra bir süre alnına düşmüş saçları okşadı.

"Bayan Gray 2013'de olduğumuzu sanıyor."

Hemşire hastanede yeni işe başlamış hemşireye döndü ve üzüntüyle kafa salladı. "Zavallı çocuk kaza sırasında bir çeşit travma geçirmiş olmalı. Doktor geldiğinde uyandığını ve kontrol etmesi gerektiğini söyleyin."

Acile gelen başka bir yaralının haberiyle hepsi hızlıca uyuyan çocuğun odasını terk etmişti.