"KUYA  TRES?" Humalik   siya  sa  pinsan  na  naghihintay  sa  sala  at  komportableng   naupo  sa  tabi  nito.   Paharap  siyang  umupo  sa  pinsan,  nakalapat  ang  isang  hita  sa  couch  at   ipinatong  ang  throw  pillow  sa  ibabaw  ng  hita.

"Wala  si  Alford. My  hearing  siya ngayon."

"Ikaw  ang  pinunta  ko."

"Bakit?"  Dinuro  ni  Falcon   ng  hintuturo  ang  noo  ni  Lyca  at  itinulak  ang  ulo  niya. 

"Anong  kalokohan  na  naman  ang  ginawa  mo?"

"Kalokohan? Nagpapakabait  na  nga  ako,  eh."

"Ano  ang  ginawa mo  kahapon?"  Bahagya  siyang  ngumiwi. Alam  na  niya  ang  tinutukoy  nito.

"Nagsumbong  siya?"

"Hindi  siya  nagsumbong. Nagkuwento  lang. Sinaktan  mo  ang  tao,  Lyca."

"Tingin   mo  nasaktan  siya o  natapakan  ko  lang  ang  pagkalalaki  niya?"

"Both.  Lyca,  he  tried  to  be  a  good  husband. Ni  hindi  na  nga  magawang  tumingin  sa  ibang  babae  simula  ng  ikasal  kayo  kaya  sana  naman  pahalagahan  mo  naman.  Bigyan  mo  ng  chance  'yong  tao."

Hindi  umimik  si  Lyca. Nakikita  naman  niya  ang  effort  ni  Alford   para  lang  maging    komportable  siya  buhay. Para  magwork  ang  marriage   nila.

"Mahal  mo  ba  si  Tyler?"

"Hindi  ko  alam,"  aniya. Hindi  na  niya  talaga  alam. Basta  ang  gusto  lang  niya  ngayon  ay  ang  tuluyan  silang  magkaayos  ni  Alford  at  wala  ng  iba.   Hindi  na  nga  siya  pumasok   sa  workshop  para  iwas  gulo.

"Umaasa  ka  pa  rin  bang  ma-anulled ang  kasal  niyo?"

Muli  ay  hindi  niya  masagot ang  tanong  ng  pinsan. Umaasa  siya  at  iyon  ang  plano  niya. . . Noon. Pero  ngayon ay  hindi  na  niya  alam. Visualizing   her  life  without   Alford  is  like  an  abandoned village.  Walang  buhay.  Boring. It  would  be senseless  and  meaningless.  The reasons  for her to smile and be irritated  will be  scanty  kapag  nawala  ito  sa  buhay  niya.

Sino  na  ang  gigising  sa  kanya  sa  umaga?  Sino na  ang  yayakap  sa  kanya  sa  gabi? Paano  siyang  makakatulog  nang  mabilis kung  wala  nang  hahagod  sa  buhok  niya? Sino  ang  mangungulit  at  magpapansin  sa  kanya  kapag  seryoso  siya  sa panonood  ng  Kdrama. 

Alford  hates  Kdrama  and  she  loves  it  so  much. Kapag  nanonood  siya  niyon  ay   mangungulit  na  ito;  e-istorbohin  siya   na  isa  sa  kinaiinisan  niya  at  nabubugbog  niya  talaga  si  Alford.  Pero  ang  loko  tuwang-tuwa  pa  kapag  sinasaktan  niya,  eh.   Pero  ang  bangayan  ay  mauuwi  sa  lambingan  at  mainit  na  pagtatalik.  Oh,  God! How  can  she  live  without   her  hubby?

Marahang  natawa  si  Tres  at  ginulo  ang  buhok  niya.
"Hindi  mo  na  kailangan   sagutin.  I  already   know  the  answer.

"Galit  siya  sa  'kin."

"Who  wouldn't  be?  He  had  booked  a  reservation  in  a  fine  dining   restaurant   last  night   to  celebrate  his  30th  birthday  with  his  brat  wife  pero  hindi  natuloy  dahil  ang  asawa  niya  ay   nakipaghalikan  sa  ibang  lalaki."

"Birthday? Birthday niya?" gulat  niyang  tanong.

"See. Hindi  mo  rin  alam  ang  birthday   ng  asawa  mo. Oh,  God,  Lyca. Kahit  kung  ako  man  magagalit  ako.  Come  to  think  of  it. Alford  used  to  celebrate  his  birthday  with  us. . . In  a  pub's  private   room  full  of   scanty   dressed  servers  and  hot  half  naked  women  who's  performing   dirty  dance.  But  now,  he  opted   to make  it  simple.  He  opted  to  spend  his  birthday  with  you   in  a  fine  dining   restaurant. . . Just  two  of  you. It was supposed to be a happy day for  him  but  you  spoiled  it."

"Oh, God!"  Natampal  niya  ang  sariling  noo  ng  palad. Kapagkuwa'y   hinampas  niya  ng  kamay  ang  braso  ng  pinsan.

"Kasalanan  mo  'to!"

"Oh,  eh,  bakit  ako?  Paano  kong  naging  kasalanan?"

"Bakit  hindi  mo  sinabi  sa  'kin?" Malakas  na  humalakhak  si  Falcon  at  pinisil ang  pisngi  ni  Lyca.

"Brat! Don't  pass  the  buck  on  me,  it's  all   your  fault." 

What  had  she  done?  Birthday  ng  sarili  niyang  asawa  pero  hindi  niya  alam. Tapos  nakita  pa  siya  nitong  hinalikan  ni  Tyler.  Nagising  din  siya  kaninang  umaga  na  wala na  si  Alford.  Galit  pa  rin  talaga  sa  kanya.

Umayos  siya  nang  pagkakaupo  at  humarap  kay  Nanay  Carmen  na  naglapag  ng  snack  sa  center  table.

"Nanay  Carmen,  bakit  po  hindi  niyo  man  lang  sinabi  sa  'kin  na  birthday   ni  Alford   kahapon?"

"Hindi  mo  ba  alam? Pero  nag-date  nga  kayo  kagabi  'di  ba? Ang  sabi  ni  Alford  gusto   niyang  ikaw  lang  muna  ang  makasama  sa  kaarawan  niya."

Hays!  Ito  ang  panget  sa  malaki  ang  bahay  at hindi  na  sila  nagkakakitaan. Hindi  na  rin  siya  lumabas ng  silid  kagabi  pag-alis  ni  Alford. Palabas-labas  lang  siya  para  sumilip  sa  labas  kung  dumating  na  si  Alford.

"Kuya  Tres!" Hinampas  niya  ng  malakas  ang  hita  ng  pinsan  na  ikinangiwi  nito.

"I  need  your  help! Gusto  kong  bumawi."

HE  WAS  completely   distracted  at  the  random  thoughts  running  through   his  mind,  weaving,  playing  off  one  another.  He  was  being  rough  and  cold   to  Lyca  last  night.  He  was  fucking  an  asshole  for  making  her  feel   like  a  sex  object.  Kahit   kailan  ay  hindi  iyon   ang  gusto  niyang  iparamdam  kay Lyca.  Anger  had  clouded  his  mind  at  nakainom  pa  siya   kaya  marahil  naging  ganoon  ang  asta  niya.

Kung  tutuusin  wala  naman  talaga  siyang  karapatan   magalit. Unang-una  palang  naging   matapat  si  Lyca  na  si  Tyler  ang  mahal  nito  at  hindi  siya.  Ayaw  nitong  magpakasal  sa kanya  pero  pinilit  nila  ito. 

Mahal  ni  Lyca  si  Tyler  at  sigurado  siyang  kung  papipiliin  niya  si  Lyca  ay  hindi  ito  magdadalawang  isip  na  piliin  si  Tyler. Patunay  na  lang  nang  sabihin  nito  kay  Sasahh  that  he  can  handle  the  pain. Ano  ba  ang  ibig  sabihin  niyon? Obviously,  may  balak  pa  ring  makipaghiwalay  sa  kanya  si  Lyca  para  kay  Tyler.

Naistorbo  ang  malalim  niyang  pag-iisip  sa  biglang  pagbukas  ng  pinto  ng  kanyang  opisina   at  tuloy-tuloy  na  pumasok  ang  kanyang  abuelo.

"What  do  you  think  you're   doing, Alford?"  Pagalit  nitong  tanong  habang  naglalakad  patungo  sa  desk  niya.

"Nagkalat  ka  sa  courtroom!" Gusto  niyang  magmura. He's  fucking  sick  about  everything   in  his  life.

"I  was  feeling uninspired,  sir,  kaya  naging  ganoon."  Walang  gana  niyang  tugon.  Umupo  ang  matanda  sa  visitor's   chair.

"Feeling  uninspired? Alford,  this  is  a  real  battle  and  not  a  moot  court  competition.  Nagmukha  kang  tanga  sa  korte  kanina!"

"Sabi  ko  naman  kasi  sa inyo  na  hindi  ko  maipapanalo  ang  kaso  ng  rapist  na  'yon.  Mapilit  kayo."

"You  had  performed great  last  hearing,  Alford,  so don't  fool  me!  Nananadya  ka!"

Hinawakan  niya  ang  kaso  ng  anak  ni  Congressman   Atanante  dahil  na  rin  sa  banta. Kung  siya  lang  ay  hinding-hindi  siya  matitinag  sa  pananakot  pero  natatakot  siya  para  kay  Lyca.  Maayos  naman  ang  unang  hearing. Pero  kanina. . . Lutang  siya   at  aware  siyang  nagmukha  siyang  katawa-tawa  sa  courtroom. Si  Lyca  at  ang  problema  nila  ang  nasa  isip  niya  habang  nasa    korte.

Pero  mas  magaan  ang  pakiramdam   niya  sa  naging  resulta  ng  hearing  kanina  kaysa  sa  una. . . Seeing  an  innocent   woman  who's  abused   by the   conniving  soulless   creature  crying  and begging  for  him  to  stop  bombarding  her with  questions  was  frustrating.   He  had  an  urge  to  stop  bombarding  the  victim  and  comfort  her  instead.

And  seeing  the  triumphant  devilish   grin  on  the  abuser's  face  made  him  want  to  fucking  beat  the  shit  out  of  him.

"Your words and behavior  will  affect your  reputation,  your client’s  reputation, and the reputation of  our firm."

"I've had enough of your advice, sir, so just get off my case.  I've  got  this!"

FEELING  exhausted! He  climbed  out  the  car lazily.  Habang  naglalakad  patungo  sa  pinto  ay  narinig  niya  ang  pagsigaw  ng  isang  katulong  na  nasa  may  pinto.

"Nandito  na  siya!"

Agad  siyang  sinalubong  ni  Nanay  Carmen  pagpasok  palang  niya  ng  pinto  at  kinuha  mula  sa  kamay  niya  ang    attaché case.

"Ano  ba  naman 'yang  itsura  mo."  Puna  ng  matanda  at  inayos  ang  kanyang  kurbata  matapos  iabot  ang 
attaché case  sa  isang  katulong.

"'Nay  Carmen  nasa  bahay  na  po  ako.  Huhubarin  ko  rin  'to."

"Ay  hindi! Magpunta ka muna  sa  hardin  at  may  naghihintay  sa  'yo  roon."

"Naghihintay?"

"Basta  pumunta  ka  na  lang."  Pinagtulukan  siya  ni  Nanay  Carmen   patungong  hardin. Nagtataka  man  ay  sumunod  na  lang  siya.

Pagbungad  palang  niya  ng  pinto  na  kumukunekta  sa  hardin  at  kabahayan  ay  isang  malamyos  na  tugtog  mula  sa  isang  instrumento ang  kanyang  narinig.

Lumabas  siya  at  sinundan   kung  saan  nanggagaling  ang  tugtog. Sa  paglagpas  niya   ng  halamang   halos  kasing  taas  niya  ay  natigil  siya  sa paghakbang. Namangha  sa  nakikitang  ayos  ng  hardin.

May  dalawang  lalaking  nakasuot  ng  coat  habang  tumutugtog  ng  violin.  The  garden  filled  with  white  star lights. Nagmumula  iyon  sa LED  lazer  light. It  creates  a  shimmering  pattern  of   light  moving  all  over  the  garden. Parang   nagliliparang  alitaptap  dahil  maging  ang  punong  naroroon  ay  puno  ng  lazer  lights.

The  garden  was  setting  in   a sensual  and  romantic  ambiance.  Red Silk sheet and  a white  faux fur rug  were  on  the  ground,  filled   with cozy cushions,  food  and  wine.  String lights, paper lanterns and  candles  were   everywhere.

At  ang  nagpaperkto  ng  magandang  hardin  ay  ang  babaeng  nakaupo  sa  white   faux  fur  rug-- his  wife.  She's  wearing  a  red  tube  dress  that  hit  her  knee.  A warm  yet  nervous   smile on  her  beautiful   face. 

Lyca  stood  up  and  he  looked  over  her  slowly.   She  looked  amazingly   beautiful  from  the  top  of  her  head to  the  point   of   her  black  heels.  She  had  been  always  the   hottest   and  gorgeous  woman   he'd  ever  seen.  Bigla  ang  pagkabog  ng  dibdib  niya  dahil  sa  nakikita? Kabog  ng  dibdib  na  ngayon  lang  niya  naramdaman. He  had  always been   relaxed   all  the  time;  in  all  high  pressure situations,  pero  bakit   ngayon  nate-tense  siya?

He  slowly   walked  towards  her  while  looking   at  her  quizzingly.

"What's  this  all  about?" Tanong  niya  nang  makalapit  siya.

"I  know  I'm  the   worst  wife ever.  I  didn't   know  your  birthday and  I  did  terrible thing  on  your  special   day.  I'm  so  sorry! I  know  it  was  not  easy  to  forgive  but  please,  can  you  just  give  me  another   chance?" Her  eyes  looked  trouble   as  she  searched  his  face,  and  it  melted  his  heart.

"'Yong  sa  amin  ni  Tyler--"  hindi  na  niya  pinatapos  pa  si  Lyca  sa  sasabihin  nito.  Kinabig  niya  ito  at  hinalikan  sa  labi.  Hindi  niya  na  gusto   pang  makarinig  ng  ano  pang  bagay  tungkol  sa  Tyler  na  'yon.

Ilang  sandaling  naglapat  ang  labi   nila.

"I'm  sorry,"  bulong  niya  sa  labi  Lyca.  Mahigpit  niyang  hawak  ang  gilid   ng  leeg  nito,  nakapulupot  ang  braso  sa  maliit   na  baywang  ni  Lyca   habang  ang  kanilang  mga  noo  ay  magkalapat.

"Sorry  if  I  was  being  rough  and  cold  last  night. Hindi  ko  sinasadya, Lyca. I'm  so  sorry!"

"I  deserve  it."

"No! You  dont deserve  it. You  deserve   nothing  but  gentleness,   comfort. . .  And  love."  Tumitig  nang  matagal  si  Lyca  sa  mga  mata  niya  bago  ngumiti.

"It's   okay. I  love  rough  though," anito  at  sinabayan  nang  marahang  tawa.

"Hindi  ka  na  galit  sa  'kin?" Pinaikot  ni  Lyca   ang  mga  braso sa  leeg  ni  Alford  habang  nakatingala  sa  kanya.

"How  can  I  stay  mad  at  you? Eh,  baliw  na  baliw  nga  ako  sa  'yo  'di  ba? Sarili   ko  lang  ang  pahihirapan  ko." Malapad  itong  ngumiti  at  tuluyang  nawala  ang  pag-aalala  sa  mukha.

"But  promise  me. Hindi  ka  na  makikipagkita  sa  Tyler  na  'yon,  at  hindi  mo  na  siya  babanggitin."  Sunod-sunod  ang  ginawa  nitong  pagtango.

"I  promise! Hindi  na  nga  ako  pumasok  kanina  sa  workshop."

"Talaga? Hindi  ka pumasok?" Marahang  tumango  si  Lyca.

"No  more  Tyler. Pangako!" Ang  bigat  na  nararamdaman   kanina  ay  biglang  naglaho. A sense of undeniable  happiness  and glorious  relief filled his heart.

Sapat  na  marinig  niya  mula  kay  Lyca   ang  pangakong  iyon  para  mapanatag  siya.

He  looked  around.
"Is  this  for  me?"  Tukoy  niya  sa  ginawang  effort  ni  Lyca  garden.

"Yeah. Nagustuhan mo?" Kusang  gumalaw  ang  katawan  nila sa  saliw  ng  musika  habang  nakatingin   sa  mata   ng  isa't   isa.

"Sobra!  Sino  ang  nag-ayos  nito?"

"Me! Kuya  Tres  helped   me  out  to  make  it  happen."

"Si  Tres?"

"Pinuntahan  niya  ako  kaninang  umaga. Then,  pinagsabihan. Nalaman ko  mula  sa  kanya  na  birthday   mo  nga  at  humingi  ako  ng  tulong  para  gawin  ito. Tumulong  din  sina  Dock  at  Wilson."

"Oh,  they   are   the  best."  Maaasahan  talaga  ang  mga  kumag. 

"Yeah,  they  are." Yumakap  si  Lyca  sa  kanya. Inihilig  nito  ang  gilid  ng  ulo  sa dibdib  niya.

"Happy  birthday! I'm  so  sorry  kung  sinira  ko  ang  araw  mo."  Hinalikan  niya  ito  sa  ulo.

"Bawing-bawi  naman.  I am in a  state  of  total euphoria  right   now." Muli  siyang  tiningala  ni  Lyca.

"Really?"  She's  happy   too. Kitang-kita  iyon  sa  mga  mata  nito.  Hindi  iyon  madadaya.

"Yes. You  are  making  me  happy. Thank  you!" Sinapo  ni  Lyca   ang  magkabila  niyang  pisngi,  tumingkayad  at  hinalikan  siya  sa  labi. That  made  his  stomach   flutter. For  Christ's  sake! He  felt like a fucking  schoolboy  who  got  his  first   kiss  from  his  ultimate   crush.

Napangiwi  siya  ng  wala  sa  loob.

Nakangiting  inilayo  ni  Lyca  ang  labi   mula  sa  kanya  pero  ang  ngiting  iyon  ay  nawala nang  may  tila  mapansin  ito sa  mukha  ni  Alford.

"You  don't   like  my  kiss. Nakasimangot   ka."

"Ha?" Nag-iwas  ito  ng  tingin  at  lumungkot  ang  mukha.  Agad  niyang   ikinulong  ang  mukha  ng  asawa  at  hinuli  ang  mata.

"Hindi  sa  ganoon. Hindi  gan'on  'yon."

"Eh,  ano?"

"I  just  got  weird feelings in my stomach   when  you  kissed  me."

"Weird  feelings?" Napakamot  siya  sa ulo  at  muling  ngumiwi.

"Um. . . Kilig  yata  ang  tawag  d'on." Umawang  ang  labi  ni  Lyca at  kapagkuwa'y   malakas  na  tumawa. Hinampas  siya  ni  Lyca   sa  tiyan.

"God! Hindi  lang  halik  ang  nagawa   natin  tapos  ngayon  ka  pa  talaga  kikiligin. Niloloko  mo  ako,  eh! Halika  ka  na  nga,  kumain  na  lang  tayo." Hinila  siya  ni  Lyca  at  naupo  sila  blanket.

Nasa  kalagitnaan  na  siya  ng  pagkain   nang  mapansin  niyang  nakatitig  sa  kanya  si  Lyca  habang  nakangiti. At  ito  na naman  ang  weird  feeling. . .  Umaatake  na  naman.  Pati  mukha  niya pakiramdam  niya  nag-iinit. Fuck  it!  Nag-ba-blush  ba  siya?

"K-kumakain  ako. Huwag  mo  akong   titigan. Nakakailang."  Fuck!  Why  was  he  stuttering  all  of  a  sudden?

Lyca lunged  towards   him  at  hinalikan  siya  nito  sa  labi.

No  tongue. Not  wet. She's just pressing  her  soft  lips  on  his.  It  could   have  been  a  brush  of  air  across  his  mouth,  light  and  delicate,  and  all  the  delicate   sweetness   of  her  assaulted  him,  and  he  wallowed   in  it.  May  kakaiba  talaga  sa  halik  ni  Lyca ngayon  na  ang  hirap  ipaliwanag.

Matamis  na  ngumiti   si  Lyca. Inabot  ang  pisngi  niya  at  marahang  hinaplos.

"I  promise  that  I'll  be a  good  wife from   now  on,"  she  said  softly.  Her  eyes  glowed.

-----

Gusto  ko  sanang  stop  muna  ito  para  tapusin  ang  Heredera  3. Sayang  kasi  ang  oportunidad. Hinihingi  na sana sakin  ng PHR  ang book  3  ng  Heredera  kaso  waley pa. Kaso   baka  bitayin  niyo kapag  binitin ko kayo. 😂 Try  ko na lang  pagsabayin.

---

Paano  naman kasi  magagalit  ng  matagal  si  Atty  sa  giliw  niya kung ganito  kaganda. 😍