Heartbroken
BREAKING NEWS
The most handsome, the 3D human. Kim Myung Soo known as L of the legendary kpop boy group INFINITE, proposed to his girlfriend Lee Ye Nah yesterday after their concert at San Fransisco California.
Interview
Host: How does it feel to get married soon Myungsoo-ssi?
L: I feel a bit nervous but except from that, I am excited, and happy. I am overwhelmed. Knowing that I will give my everything to her (her future wife) soon.
Host: Ow? How does the other member react though?
L: Of course they are all happy for me. They even gave me advices hahaha.
Host: Is that so? How about your fans? This is a big announcement for them. Knowing that every girl, fall deeply for you.
L: I was worried. I am imagining how they react now.
Host: Can you leave a message for your fans Myungsoo-ssi?
L: I would like to. Ahmm hi, to all Inspirits in the world, especially Elements. Thank you for all the love and support from the beginning till now. As for now, I'm on a hiatus. I hope you all still support and love INFINITE. Thank you for understanding. Saranghae. I love you all. Till the end.
Janna's P.O.V
In-off ko yung TV after kong marinig ang balitang yun. Aaminin ko, nasasaktan ako. Tanggap ko na naman na wala kaming pag-asa, kaming mga fan lang niya. We only support him. Ang pagkakamali ko lang ay ang minahal ko siya nang sobra. Hindi naman bawal mag mahal eh. Ang Mali lang ay sa maling tao pa.
Umiyak na lang ako nang umiyak. Wala na akong ibang magawa tungkol dun. Akala ko pagdating nang araw na to ay kaya ko na. Yun pala ay akala ko lang.
By the way, I'm Janna Kim. Isang babaeng walang ibang alam kundi puro Kpop. Addict ako oo. Sabi nila I am a perfect lady. Pero mali sila, maling-mali. I also do stupid things, and stupid decisions. At ang pinaka stupid pa ay nagmahal ako sa isang tao na hindi naman alam kung nag-excist ba ang isang Janna Kim sa mundo. I was hurt with that fact of course. At isa pa 20 lang ako habang siya, ay 26 na. Oh diba ang layo nang agwat namin. At hindi lang yan, nasa Korea siya habang ako nasa Pilipinas hah. Ano sabi niyo sa one-sided love ko? LDR pa, Long Distance Relationship. Oh diba ako na loyal.
Natigilan ako sa pag-iyak nang may kumatok sa pinto nang kwarto ko. Agad kong pinunasan and mga luha ko sa mata, dahil ayaw kong makita nila na umiiyak ako.
"Sino yan" mahinang sabi ko kasi alam ko namang dinig yun sa labas.
"Anak kain na daw kayo sabi nang mommy mo. Nakahanda na ang lahat sa baba. Ikaw na lang yung hinihintay duon."
"Yaya sabihin mo nalang po kay mommy mamaya nalang ako kakain. May gagawin pa po kasi akong importanti eh." pagpapalusot ko kay Yaya. Anak din ang tawag niya sakin kasi simula bata pa lang ako, siya na ang nag-aalaga sa akin. Wala rin akong ibang kapatid.
"O sige anak, basta baba ka mamaya ah"
"Sige po" ayaw ko talagang kumain ngayon. Siguro dahil sa hindi pa ako gutom o dahil sa nabalitaan ko. Ewan, bata gusto kong magpahinga.
After nang mahabang iyakan serye ko. Di ko na namalayang nakatulog na pala ako. At pagkagising ko. One decision came up on my mind. Alam kong hindi madali ang dinaanan ko ngayon. Lalo nat nahulog ako sa maling tao. I called mom after the realization.
Her phone keeps on ringing while my heartbeat keeps on beating. After a lot of rings. I was a bit disappointed, mom didn't answer my call. I tried to call her back, after three to four rings. She finally answer.
"Hello baby, sorry for not answering your call a while ago. Mom is just a little busy at work. Do have a problem nak?" bungad sakin ni mommy pagkasagot niya. Bigla tuloy akong kinabahan, I don't know kung papayag ba siya sa hihingin ko but I'll do everything para papayag siya.
"Uhm mom. Can I ask a favor?"
"Sure baby what is it?" in every word na sinasabi niya mas lalo akong kinabahan.
"Mom can I go to Viena, Austria?"
"For what reason, baby?" ang akala ko magagalit siya pero kalmado lang yung boses niya kaya naging kalmado narin ako.
"Just vacation mom. Please?"
"Sure kelan mo gusto? Magbook agad ako nang flight mo."
"Thanks mom. Gusto ko sana after the Graduation. Thank you so much mom."
"Okay anak copy. Sige babye na ako ah. I still have works to do."
"Okay mom, bye. Thank you so much, again and again mom. I love you."
"I love you too baby"
After our phone conversation nakahinga na ako nang maluwag. I decided to go to Viena para madali akong makalimot tungkol dun sa nabalitaan ko kahapon, and for peace of mind narin. Ang hirap kayang mag move on sa taong hindi ka minahal at hindi ka kilala. He's my inspiration after all.
Lumipas ang mga araw and finally I finished middle school. I was a bit disappointed when I only got the top two over all instead of being at the top one, the valedictorian. My mom understand it, she already knew the reason. And that's because of my depression and heart broken. And sadly, I don't have my father at the graduation. And I hope he'll be happy to see me, and I wished he's already happy now to be in heaven.
I now ready my bag and myself. I only bring two extra dress, make ups and gadgets. What's the purpose of bringing everything anyway kung bibili at bibili lang rin naman ng mga gamit pag dating dun.
Nung nasa airport na ako. I felt sadness dahil di ko makikita si mommy for a while. I will miss her a lot. Di ako nagpahatid kay mommy dahil baka iiyak lang ako. Namamaga narin yung mata ko dahil sa kakaiyak, not because of mom but because I'm still broken until now. Yung friends ko kasi palaging binabalita sakin ang tungkol sa kasal nila Myungsoo yung idol ko na mahal ko. They don't know I'm hurting, masaya sila sa nakita of course they are also his fan. Nung narating ko na ang waiting area dito sa airport, ang daming tao at maingay, di agad ako umupo. May nakita akong lalaki, nakatayo lang siya, he's wearing a simple black T-shirt and a jeans. Tulad ko namamaga rin ang mga mata niya, at nag-iisa. Maybe he also had a problem. Siguro tulad ko, kakagaling rin niya sa kakaiyak. Kahit wala akong alam tungkol sa kaniya, feeling ko we're connected in some reason I don't know and don't understand.
Tulala lang siyang nakatayo di kalayuan sa kinatatayuan ko. I still stare at his figures, until his eyes meet mine. Nastatwa ako sa mga tingin niya. Parang feeling ko kami nalang dalawa ang tao. Di ko alam pero ramdam ko ang bilis nang tibok ng puso ko. Until naglakad siya palayo. Naiwan akong nakatulala. I don't know what I feel right now.
He seems familiar.
*******
YouMe-que
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top