Ik wordt moe, maar blijf rennen. Mijn benen willen nietmeer. Ik val en alles wordt zwart.

POV Jasmine

Ik wordt wakker en zie dat ik niet meer in het bos lig. Ik lig in een besneeuwt bos. Ik sta op en kijk om me heen. Ik zie een boom met een ijs-spiegel erin. Ik loop erheen. Ik zie een sneeuw witte wolf vorm me staan. Ik kijk naar mijn poten en draai mijn hoofd om mijn vacht te kunnen zien. Maar, ik ben die witte wolf! En mijn ogen... Ze zijn rood inplaats van diamant blauw. Ik draai me terug en zie de witte wolf weglopen. Niet veel later verschijnt er een zwarte met diamant blauwe ogen. Ik kijk weer naar mijzelf. Ik ben helemaal zwart. "Wat betekent dit?" Denk ik bij mijzelf. Ik draai me om en zie bijde wolven zitten. Alleen zit er nog 1 wolf in het midden, ze is half wit, half zwart.(Media). Ze kijkt me vragent aan. 'Waarom ben ik hier? En wie zijn jullie?' Vraag ik. 'Wij zijn jou, wij zijn jou wolven.' Zeggen ze alle 3. 'Maar ik heb al een wolf. En waarom heb ik er 3?' 'Dat was niet je echte wolf. Dat zijn wij. Wij zijn gestuurd door de maan. De witte wolf is Alba Lupus. (Witte wolf in het Latijn). De zwarte wolf is Nigra Lupus. (Zwarte wolf in het Latijn). Ik ben Levittown lupus. (Midde wolf in Latijn). Wij zijn jou nieuwe wolven. Nigra gaat je helpen in de nacht en bij donkere stukken. Omdat zij zwart is val je dan niet op. Alba gaat je helpen in sneeuw en in de bergen. En ik ga je verder helpen en ben je vaste vorm.' Ik kijk even omlaag om alles op een rijdje te zetten. "Dus ik heb nu 3 innerlijke wolven... Apart." Ik kijk op om wat te vragen. Maar ik zie nog maar 1 wolf. Het is mijn tijdelijke wolf. 'Hallo. Fijn eindelijk kennis te kunnen maken.' Zegt ze. 'Hey? Ehmm. Wat is je naam en waarom was je maar tijdelijk?' Vraag ik maar. 'Mijn naam is Temporaria Lupus. (Tijdelijke wolf in het Latijn. Ps wolf is lupus is het latijn♡). Ik weet zelf ook niet waarom ik tijdelijk was. Maar dat is gewoon mijn werk. Ik ben altijd al een tijdelijke wolf geweest. Ik had eigenlijk gehoopt dat ik is een keer een vaste wolf zou worden. Maarja, dat hoop ik nu al bijna 20,000 jaar.' Zegt ze met een glimlach. 'O, dat is al erg lang. Maar ik weet zeker dat je ooit een vaste wolf wordt. Zolang je er zelf maar in blijft geloven.' Zeg ik troostend. 'Dankje, voor je vertrouwen. Ik moet nu helaas afscheid nemen. Ik moet naar mijn volgende lichaam. Verwel.' En ze vervaagt. Alles vervaagt. Ik word wakker.

Ik open langzaam mijn ogen. Ik ben weer in het kasteel. "Shit!" Denk ik. "Zit ik nog hier.' Ik sta voorzichtig op en kijk naar mijzelf. Ik ben Levittown. "Levittown? Ben jij mij?" Vraag ik. "Ja, ik ben jou nu en jij mij. Zo te zien ben je nog bij die vampier." "Weet ik, we moeten hier weg. Het wordt trouwens zo avond zie ik. Komt Nigra dan? Ben ik haar dan?" Vraag ik. "Ja, in de avond ben jij haar en is zij jou. Je kan het herkennen als je haar wordt, als je zicht beter wordt in het donker en je een snelle zwarte rookwolk om je heen krijgt, dan verandert je vacht van kleur. Bij Alba is het hetzelfde alleen dan witte rook en dat je gehoor beter word. Verder zijn we alle 3 even snel en kunnen we alle 3 even goed ruiken." "Oke! Gaaf!"
Ik hoor een klop op de deur. "Onder het bed!" Roept Levittown in mijn hoofd. Ik doe wat ze zegt er ren onder het bed. Als de deur open gaat zie ik Mickel binnen komen. Ik was net op tijd. Ik hou mijn adem in, met de gedachte dst hij mij anders zou ruiken of horen. 'Waar ben je puppy van me? Kom maar bij Mickel!' Roept hij plagerig. Ik heb hem door. Hij wil me boos maken zodat ik ga grommen en dan kan hij me vinden. Ik moet Levittown in bedwang zien te houden.
Ik kijk snel naar buiten door het raam. Ik zit nog onder het bed. Mickel zit op een stoel naadt de deur. Shit! Het word avond! Dan komt Nigra zo! "Levittown, kan je alsjeblieft Nigra nog niet laten komen? Als ik verander komt er rook en dan zijn we er bij." "Ik zal mijn best doen. Maar ze heeft een sterke wil. Ik kan proberen het haar uit te leggen. Maar ik kan haar maar hooguit 15 minuten laten wachten. Anders gaat alles fout." "Oke, heel erg bedankt!" En ik verbreek de conectie. Hij zit er nog.

Het is nu al bijna een kwartier (15 minuten) verder. Hij zit er nog! Gaat die gast ooit weg?! Of hooguit naar het toilet ofzo!? Ik zie mijn zicht beter worden in heg donker. Onee! Nigra komt! Geen goed idee! En nog geen 5 minuten later komt er zwarte rook uit mijn vacht. Het is mischien wel kort, maar het valt wel op... 'Dus daar ben je puppy van me. Kom maar onder het bed vandaan.' Ik begin hard te grommen. "Wie is die gast!?" Vraagt Nigra in mijn hoofd. "Nu niet, later. Laat ik maar even snel zeggen dat hij niet de goede is." En mijn grom wordt nog harder. Nigra gromt mee. Voor ik het weet voel ik een hand aan mijn nekvel trekken. Als ik goed kijk zie ik Mickel die me vast houd. Hij gooit me tegen de muur. Ik laat een korte pijnlijke jank horen. Ik kruip naar een hoekje en begin bang te piepen. 'Is puppy nou bang voor mij? Kom, geef Mickel een knuffel.' Zegt hij zogenaamt bezorgt. Ik begin weer te grommen. Hij wil naar me toe lopen en me weer op-pakken. Hij steekt zijn hand uit, ik hap ernaar. 'EN NU KOM JE HIER JASMINE! JIJ BENT MIJN MATE DUS WE GAAN HET NU AFMAKEN OOK!' Roept hij nu kwaad. Ik stop even met grommen en kijk hem verbaast aan. 'Mijn M-M-Mate?' Vraag ik bang. Mickel gaat met een zucht op de stoel naast me zitten. Hij legt met een bezorgde zucht zijn hoofd tussen zijn handen. 'Dat was ook de reden dat ik je ontvoerd had. Je zou me nooit geloven. En ik was die vampier in het bos. Tim is wel mijn broertje, maar zal je nooit pijn doen. Ik zal je ook nooit pijn doen. Geloof me.' Zegt hij bezorgt. Ik zag een traan over zijn wang rollen. "O, god. Niet huilen! Daar kan ik niet tegen." Denk ik. 'Maar waarom viel je Marck aan? Hij is mijn mate.' Ondertussen was ik voor hem gaan zitten. 'Dat is juist het probleem, jij heb al een mate. Maar hij viel mij aan. Ookal snap ik hem wel, ik zou precies hetzelfde gedaan hebben voor je. Ik zou zelfs nog mijn leven geven voor je.' Er rolt nog een traan langs een waterige glimlach op zijn gezicht. Hij zucht en begint weer. 'Als je het matings proces nog niet wil afmaken, zal ik niks doen. Maar wil je alsjeblieft nog heel even bij me blijven? Ik kan gewoon niet zonder je.' Ik loop naar hem toe en leg mijn kop op zijn schoot. Hij glimlacht naar me en aait me over mijn kop. Ik kijk hem recht in zijn ogen aan. "MATE! HIJ IS JE MATE!" Roept Nigra in mijn hoofd. "Nigra, dit kan niet! Ik heb al een Mate!" "Nee, je tijdelijke wolf had een Mate." "Dus Marck is mijn Mate niet meer?" Vraag ik bang. "Dat weet ik niet. Maar nu je 3 wolven heb..." "heb ik 3 Mate's." Onderbreek ik haar. Mickel kijkt me vragent aan. 'Wat is er prinsesje?' Vraagt hij. "Oooo! Hij noemt ons prinsesje!" Zwijmeld Nigra. 'Ik ga me eerst even omkleden. Dan leg ik alles uit.' Zeg ik en loop naar de kast.
Als ik terug kom heb ik een blauw jurkje aangedaan, er staat een zwarte huilende wolf op. 'Ik wist niet dat jij kleding met wolven had. Heb je toch nog een hartje voor wolven?' Vraag ik plagend. 'Niet voor wolven, maar wel voor jou.' Ik rol met mijn ogen. 'Slijmbal.' Zegt ik weer plagend. Hij loop op me af en geeft me en knuffel. 'Wil je me uitleggen wat er net was?' Ik knik en ga op het bed zitten. Hij gaat gelijk naast me zitten. 'Toen ik in het bos viel en alles zwart werd, werd ik wakker in een besneeuwt bos. Voor me zag ik een ijs-spiegel in een boom. Blijkbaar heb ik 3 innerlijke wolven. Een witte genaamt Alba, haar ben ik in de winter en sneeuw en witte gebieden. Er was ook een zwarte, zij heet Nigra, haar was ik net. Ik ben haar in de avond en nacht en ik donkere gebieden. En dan hebben we nog Levittown. Zij is zwart/wit en zij is mijn gewone vorm. Maar mijn 1e vorm was Temporaria. Zij was mijn tijdelijke vorm. Maar omdat ik 3 wolven heb...' 'heb je ook 3 Mate's.' Maakte hij mijn zin af. 'En jij bent de Mate van Nigra.' Ik zie de teleurstelling in zijn ogen. Nigra word helemaal gek. Hij komt steeds dichterbij. Nigra is zo sterk, sterker dan Temporaria. Als zijn lippen de mijne raken kan ik haar niet meer tegen houden. Ze pakt hem vast en begint het te zoenen. Hij duwt me op het bed en gaat boven me hangen. 'Mark me!' Zegt Nigra. Mickel gaat langzaam naar mijn nek. 'Maar dat heb ik al gedaan.' Zegt hij. 'Jasmine ja, maar mij niet.' Zegt Nigra weer. Hij gaat steeds meer naar mijn nek. Als hij bij mijn markings spot komt, kan ik een kleine kreun niet tegen houden. Hij grinikt als hij het hoord. Hij schraapt erover met zijn tanden. Kort daarna schieten 2 tanden in mijn nek. Er komt weer en kreun uit mijn mond.
De tanden gaan weer uit mijn nek en ik voel een beetje bloed. Als ik mijn ogen open zie ik dat zijn ogen rood zijn. Om het te weerhouden dat hij zal bijten, pakt Nigra hem vast en zoent hem weer.

*volgende ochtend*

Ik wordt wakker door de warme zonnen schijn. Ik draai me om, wat amper gaat door Mickels arm rond mijn middel, en kijk naar de slapende Mickel. "Wie is die gast?" Vraagt Levittown verafschuwend. "Mickel is de Mate van Nigra. En dit is al de 2e keer dat hij me ontvoerd heeft." Zeg ik terug. Mickel opent zijn ogen. 'Goede morgen prinsesje.' Zegt hij. Levittown begint te grommen. 'Is er iets prinsesje?' Vraagt hij bezorgt. 'Levittown! Shut up!' Sis ik kwaad naar haar. 'Sorry?' 'Niet jij, Levittown is er. Maar jij bent haar Mate niet, en ze vind je maar een freak.' Zeg ik lachent. 'Kan je haar niet terug halen?' Vraagt hij met puppy ogen. Levittown begint weer te grommen. 'Ik kan er niks aan doen. Het is overdag. Dusja.' Hij geeft me en kus op mijn neus. Levittown begint nu duidelijk te grommen. 'Sorry, zoiets kan alleen doen als Nigra er is.' Zeg ik.
Er word op de deur geklopt.
'Het spijt me koning, dat ik u stoor. Maar de wolven zijn er om Jasmine terug te halen.' Zegt een bediende. "Ze komen ons halen!" Zegt Levittown blij.
"Ga niet mee! Blijf bij je Mate!" Zegt Nigra ineens in mijn hoofd. "Hou je hier buiten! Nu is het mijn tijd!" Snauwt Levittown terug. Ik bouw een muur op. "Laat die 2 het zelf maar uitvechten. Maar Levittown heeft gelijk." Ik zucht en loop naar de kast. Ik doe weer het jurkje van gister aan. 'Laten we eerst even ontbijten.' Ik knik en loop achter Mickel aan naar de keuken. Mijn haaf heb ik maar gewoon los gelaten. Na het ontbijd lopen we naar de vergaderzaal. Als we de zaal binnen komen, zie ik iedereen al zitten. Als Marck me ziet staat hij op en rent naar me toen. Mickel gaat bescherment voor me staan. "MATE! MATE!" Roept Levittown in mijn hoofd. Ik duw Mickel boos opzij en geef Marck een knuffel. Mickel kijkt me jaloers aan. 'Is alles goed? Is er iets gebeurd?' Vraagt Marck bezorgt. 'Alles is goed. En ja, ik heb wel wat dingen uit te leggen.' Marck kijkt me bezorgt aan maar ik zeg hem te gaan zitten. Ik ga zitten en Marck en Mickel gaat allebij dicht bij mij zitten. Iedereen is stil als ik alles uitleg.

*na de uitleg*

'Dus van Nigra is Mickel de Mate. En jij bent de Mate van Levittown. Maar omdat Alba nog geen Mate heb, moeten we opzoek voor haar. Dus komt er nog een Mate bij.' Zeg ik terwijl ik naar de tafel staar. 'Dus dan is ze is ze in de avond en nacht bij mij. En overdag is ze bij jou.' Zegt Mickel blij, omdat hij me dan heb als we moeten slapen. Marck zit mokkend naast me. 'We kunnen vast wel een keer regelen dat Levittown in de avond nog even blijf en dan blijf ik gewoon nog even bij jou.' Zeg ik en geef Marck en kus op zijn kaak. 'Maar daar ben ik het niet mee eens!' Zegt Mickel jaloers. Ik rol met mijn ogen, en zeg: 'Niet nu al beginnen met zeuren. Jij heb Nigra gister nog gemarkeert.' 'HEBBEN JULLIE HET MATINGS PROCES GEDAAN?!' Roept Marck kwaad. "Waarom had ik dit verwacht *zucht*." 'Hij heeft alleen maar Nigra gemarkeert. Verder hebben we niks gedaan.' Zeg ik om het gerust te stellen. 'Maar nu kan ik je toch niet meer markeren?' Zegt Marck teleurgestelt. 'Tuurlijk kan je me nog gewoon markeren. De mark van Nigra is er alleen als het haar tijd is. Overdag kan je gewoon mij markeren. Alleen degene met wie Jasmine het matings proces afrond wordt haar echte Mate. Maar bij de Mate die ze kiest hoort ook de wolf. Dus als ze uiteindelijk voor Nigra kiest is Mickel haar enige Mate en andersom.' 'Wie was dat?' Vraagt Marck geschrokken. 'Ik ben het, Levittown. Ik kan ook gewoon praten als ik wil hoor. Daarom is Nigra ook al gemarkt. Omdat ze het vroeg.' 'Maar jullie kunnen dus ook gewoon praten? En Jasmine hoort niks?' 'We kunnen gewoon praten en Jasmine hoordt alles. Ze ziet, voelt, ruikt en hoordt gewoon alles. Alleen kan ze niet praten of bewegen als wij het overnemen. Maar ik moet gaan, Jamine vind het niet leuk als wij zoiets doen.' Zegt ze met een glimlach. 'Eindelijk heb ik de macht weer.' Zeg ik. 'Ik mocht Levittown anders wel.' Zegt Marck met een grijns. Ik geef hem een stomp op zijn schouder en hij valt van zijn stoel. 'Sorry, ken me eigen krachten nog niet zo goed. Ik ben sterker als de wolven helpen.' Zeg ik beschaamt met een lachende Mickel op de achtergrond. Ik kijk Mickel aan. "Zullen we?" "Waarom niet." Zeggen Levittown en ik tegen elkaar en geven Mickel ook een stomp. Levittown en ik liggen in de deuk van het lachen. 'MOEDER!' Hoor ik achter me. Ik draai me om en zie Woezel samen met Ilse en een hele Wolven roedel achter zich. Hij rent op me af. 'Moeder, is alles goed?' Vraagt hij. 'Tuurlijk is alles goed. En noem me alsjeblieft geen moeder meer, ik snap je wel, maar dan voel ik me zo oud.' En we barsten in lachen uit. 'Het spijt me dat jullie helemaal hierheen zijn gekomen voor, eigenlijk niks. Neem het Ilse niet kwalijk, ze wilde me gewoon helpen. Als dank bieden we jullie een tijdelijk verblijf aan met eten en slaap plaats, totdat iedereen weer op krachten is.' Zeg ik als ik weer bijgekomen ben. De Alpha knikt en ze volgen een bediende naar de eetzaal. 'Woezel, Ilse, ga maar vast naar een kamer.' Ze knikten en gaan naar een slaapkamer. Uiteindelijk is iedereen weg behalve Mickel en Marck en ik. Het begint donker te worden. Mickel word steeds vrolijker en probeert me naar het donker te lijden. Het zonlicht is bijna uit de kamer. Marck en ik staan op het laatste stuk. Ik laat Levittown het overnemen. Ze pakt hem vast het zoent hem. 'Tot morgen.' Zegt ze en laat hem los. Het zonlicht is weg. Ik doe een stap naar achter voor de verandering. Er komt kort een zwarte stoomwolk om me heen en ik voelde niks meer voor Marck. Levittown was weg. Morgen voel ik pas wat weer voor hem. Ik zie de teleurstelling in zijn ogen. Ik geef hem een knuffel en hij gaat naar zijn kamer. Ik staar hem na. Als hij weg is voel ik 2 warme vertrouwde armen om mijn middel. Ik kijk op en zie Mickel. Hij tilt me bruids-stijl op en loopt naar onze kamer. Daar zet hij me neer. Ik pak uit de kast mijn nachtjapon en ondergoed en loop naar de badkamer. Ik doe de deur automatisch niet op slot. Ik zet de douche aan aan. Ik kleed me uit en ga onder de douche staan.

*30 minuten later*

Ik stap uit de douche en zie Mickel staan. Ik begin te gillen. Nog geen 5 minuten later staan Marck en Woezel in de badkamer. Ik rende de douche cabine in en sla een hand-doek om me heen. 'Sweety? Wat is er?!' Roept Marck gelijk klaar wakker. Woezel staat nog een beetje na te hijgen. 'D-Die creep stond hier z-zomaar toen i-ik uit de d-douche k-kwam.' Zeg ik nog half gechokkeerd. (Sorry, weet niet hoe je het schrijft♡). Ik weet niet wat is had maar Nigra zei niks. "Nigra? Wat moet ik nu doen?" "Ik ben Nigra niet. Ik ben Alba. Ik weet niet wat je moet doen. Maar hij is echt een creep!" "Waar is Nigra?" "Het is winter. Kijk, het sneeuwt. Daarom ben ik er." Als ik weer uit mijn gedachten kom zie ik een boze Mickel en Marck tegenover elkaar staan. 'Prinsesje, zeg even tegen je schoothondje dat het maar het grapje was?' Zegt Mickel. 'Nee, zeg maar tegen die bloedzuiger dat hij is een keer normaal moet doen en Mijn Mate met rust moet laten.' Zegt Marck. 'Ze is Mijn Mate!' Roept Mickel. 'Niet!' 'Wel!' 'Niet!' 'Wel!' 'Niet!' 'We..' 'KOPPEN DICHT! IK BEN NIEMANDS MATE HIER!' Roep ik kwaad. Ze kijken me allebij verbaast aan. Ik wijs naar buiten waar het sneeuwt. 'Alba is er. Dus niemand is mijn Mate.'
Woezel was alweer naar bed gegaan.
De 2 jongens kijken mij allebij met gouden ogen aan. "Ow, shit. Ik sta nog in mijn hand-doek en Marck wil mij nog markeren en Mickel wil het matings proces nog afmaken." Ze komen steeds dichterbij. Ik loop steeds meer achteruit. Ik sta nu met mijn rug tegen de muur. Ze komen steeds dichter bij. Ik laat mijn hand-doek vallen en verander. Marck verandert zich ook. Nog steeds met gouden ogen. Hij gaat achter me staan als ik me omdraai om naar Mickel te grommen. Ik voel 2 poten op mijn heupen. Ik draai me grommend om en Marck valt van me af. Ik zie het raam. Het is mijn enige uitweg. Mickel staat namelijk voor de deur. Ik ren met volle vaart op het raam af. Ik spring er doorheen. Ik land, na een val van bijna 15 meter, in het meer. Ik zwem naar de oever. Er zit bloed in mijn vacht van het glas. Ik ben nog in vampieren gebied. Ik moet zo snel mogelijk weg hier. Ik begin te rennen. Ik ren zo hard en lang als ik maar kan.
*2 dagen later*

Ik ben op het gebied van een vreemde roedel. Ik ken de geur niet. Maar ik zie eindelijk een meertje met een kleine grot. Daar kan ik overnachten. Ik vertraag mijn snelheid todat ik loop. Ik loop naar het meertje en ga drinken. Mijn vacht is vies dus ik ga even zwemmen. Het water is niet echt koud voor een meer in de winter. Als ik klaar ben met zwemmen schud ik me uit en ga in de grot liggen. Mijn rechter voorpoot doet erg pijn. Maar ik ben zo moe, ik val in slaap.

Hey people♡☆♡
Omdat het uploaden de laatste tijd niet zo goed gaat. Met al mijn boeken. Heb ik speciaal een XXL hoofdstum gemaakt. Het zijn 3401 woorden. Zonder dit stuk erbij. Het uploaden zal nog ongelijk blijven totdat ik mijn school ritme weer heb, ben ik bang. Ik zal dit boek 2 of 3 keer per week oploaden. Ik hoop dst jullie ervan genotrn hebben en ik wens iedereen nog een fijne laatste week zomervakantie!
Like? Commend? Follow?
_XRobijntjeX_